“เจียงเชียนเต๋าถ้าแกไม่ให้ก็ตายซะ” ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ด้วยเจตนาฆ่าในดวงตาของเขา
　　วูบ!
　　ฉิงเฟิงเคลื่อนไหวร่างไปตรงหน้าเจียงเชียนเต๋าอย่างรวดเร็วและชักกระบี่แดงเพลิงคะนองออกมาจ่อไปที่คอของเขา
　　เพียงใช้ปลายกระบี่เสือกแทงเข้าไปเล็กน้อยมันก็จะทะลุคอหอยของเจียงเชียนเต๋าและจบชีวิตของเขาทันที
　　เจียงเชียนเต๋ารู้สึกตื่นตระหนกต่อปลายกระบี่ที่คอหอยของเขาหลี่ฉิงเฟิงรวดเร็วอย่างมาก เขาไม่ทันจะมีเวลาตอบสนองแม้แต่น้อย
　　เมื่อมาถึงจุดนี้คนอื่นๆรอบๆก็สามารถบอกได้ทันทีว่าหลี่ฉิงเฟิงมีพลังมากกว่าเจียงเชียนเต๋า　　ในความเป็นจริงมันไม่เหมาะที่จะพูดว่าพลัง แต่เรียกว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้ต่างหาก ฉิงเฟิงมีประสิทธิภาพและประสบการณ์ในการต่อสู้โชกโชนกว่าผู้ใดในที่นี้
　　ฉึก!
　　ฉิงเฟิงออกแรงผลักกระบี่เล็กน้อยและทำให้ปลายกระบี่เจาะผิวหนังที่คอของเจียงเชียนเต๋าโดยตรงเลือดของเขาเริ่มไหลออกมา
　　“ฉันจะให้เวลาแกสามวินาทีในการเลือกระหว่างสมุนไพรหนึ่งกิโลกรัมหรือหัวของแก”
　　ฉิงเฟิงจ้องมองอย่างดุร้ายด้วยความเย็นชา
　　หนึ่งวินาทีสองวินาที
　　พอฉิงเฟิงจะนับถึง3 เจียงเชียนเต๋าก็หน้าซีดเผือดและกล่าวออกมาทันทีว่า “ได้ๆ ข้าจะให้สมุนไพรหนึ่งกิโลกรัมกับแก”
　　สำหรับเจียงเชียนเต๋าสมุนไพรชั้นสูงอาจจะมีค่า แต่มันก็หาใหม่ได้ ส่วนชีวิตนั้นมีแค่ชีวิตเดียว ถ้าเขาตายก็คือทุกอย่างจบสิ้น
　　“งั้นก็ปล่อยข้ากลับไปซะหลี่ฉิงเฟิงแล้วข้าจะเอาสมุนไพรมาให้แกทีหลัง”
　　“ไม่ฉันไม่ปล่อยแกกลับไปหรอก ถ้าแกหนีไปและไม่ยอมจ่ายจะทำไง ”
　　“ถ้าแกไม่ปล่อยข้ากลับไปแล้วข้าจะเอาของมาให้แกได้อย่างไรกัน”
　　“มันก็ไม่ได้ยากอะไรนี่นาโทรบอกลูกชายของแก, เจียงไป่เต๋าให้เขานำสมุนไพรมาให้ก็จบ” ฉิงเฟิงกล่าวอย่างเฉยชา
　　ฉิงเฟิงไม่ใช่คนโง่เขาไม่มีทางยอมปล่อยเสือเข้าป่าง่ายๆแน่นอน หากชายคนนี้ไม่รักษาคำพูดเขาก็เสียเวลาเปล่า
　　ตระกูลเจียงกลายเป็นหนึ่งในสี่สุดยอดตระกูลของเมืองเทียนจิงไม่ใช่เพียงแค่เพราะเจียงเชียนเต๋าเท่านั้นแต่ยังเป็นเพราะผู้เฒ่าของตระกูลเจียงและคนอื่นๆอีกหลายคน ไม่มีทางที่ฉิงเฟิงจะโง่ปล่อยเจียงเชียนเต๋ากลับตระกูลไปง่ายๆ
　　เจียงเชียนเต๋าโกรธมากแต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น เขาจึงต้องโทรหาเจียงไป่เต๋า ลูกชายของเขาเพื่อให้นำสมุนไพรชั้นสูงหนึ่งกิโลกรัมมาที่คฤหาสน์เทียนซานแห่งนี้
　　หัวหน้าตระกูลกู่,กู่เจิ้นเทียนและหัวหน้าตระกูลถัง ถังเจียงเฮอรวมไปถึงคนอื่นๆโดยรอบ ต่างก็ตกตะลึงกับเรื่องนี้ เจียงเชียนเต๋าเป็นถึงหัวหน้าตระกูลเจียงผู้ยิ่งใหญ่แต่กลับต้องยอมทำตามคำขู่ของเด็กรุ่นหลังอย่างหลี่ฉิงเฟิง
　　จากนั้นไม่นานเมื่อเจียงไป่เต๋าทราบว่าชีวิตของพ่อเขากำลังตกอยู่ในเงื้อมมือของฉิงเฟิงเขาก็รีบจัดการทุกอย่างในทันที เขาเตรียมสมุนไพรชั้นสูงหนึ่งกิโลกรัมและนำมาส่งให้ถึงที่ด้วยเฮลิคอปเตอร์
　　เมื่อเจียงไป่เต๋ามาถึงพร้อมกับสมุนไพรตามที่ขอเขาก็รู้สึกไม่พอใจที่เห็นกระบี่ของฉิงเฟิงจ่อที่คอหอยพ่อของเขา
　　“หลี่ฉิงเฟิงแก ไอ้บัดซบ ปล่อยพ่อของข้าเดี๋ยวนี้ !” เจียงไป่เต๋าคำรามออกมาด้วยความโกรธ
　　“หุบปากไปซะหนวกหู” ฉิงเฟิงเตะใส่กิ่งไม้ที่อยู่ด้วยความรวดเร็วดั่งสายฟ้ากระแทกใส่หน้าของเจียงไป่เต๋าทันที
　　ปัง!
　　เจียงไป่เต๋าร่ำร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อกิ่งไม้กระแทกเข้าที่หน้าของเขา
　　“รวดเร็วนัก”เจียงไป่เต๋าเหลียวกลับไปมองฉิงเฟิงด้วยความหวาดกลัวอย่างใหญ่หลวง
　　ฉิงเฟิงในตอนนี้แข็งแกร่งเกินไปเพียงแค่เตะกิ่งไม้ตามพื้นมั่วซั่วก็ทำให้เจียงไป่เต๋าไม่อาจตอบโต้ได้ทัน เห็นได้ชัดว่าเจียงไป่เต๋าไม่ใช่คู่มือของฉิงเฟิงอีกต่อไป
　　เจียงไป่เต๋าเต็มไปด้วยความเสียใจเขาเสียใจที่ไม่ได้ฆ่าฉิงเฟิงตั้งแต่ก่อนหน้านี้ในตอนที่เขายังอยู่แค่ในระดับใต้สวรรค์ในงานประมูลวัตถุโบราณที่ตระกูลลั่ว มาถึงตอนนี้เขาทำอะไรฉิงเฟิงไม่ได้อีกแล้ว เพราะชายคนนี้ก้าวไปถึงขั้นแกรนด์มาสเตอร์อย่างรวดเร็วจนเขาไม่อาจตามทัน
　　ที่สำคัญไปกว่านั้นฉิงเฟิงก็แข็งแกร่งเกินไป แม้กระทั่งในขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์อย่างพ่อของเขาและเตี๋ยจงเทียนก็ยังพ่ายแพ้ราบคาบ
　　“ส่งสมุนไพรมาให้ฉันถ้านายพูดอีกคำฉันจะฆ่านาย” ฉิงเฟิงมองเจียงไป่เต๋าอย่างเย็นชาและกล่าวด้วยความรังเกียจ
　　เจียงไป่เต๋ารู้สึกอับอายขายหน้ามากการที่โดนดูหมิ่นโดยชายคนหนึ่งที่ซึ่งในอดีตเขาไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา เขาเจ็บใจมากแต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้เพราะฉิงเฟิงแข็งแกร่งกว่าเขามากนัก
　　เจียงไป่เต๋าวางสมุนไพรล้ำค่าจำนวนหนึ่งกิโลกรัมไว้ที่หน้าฉิงเฟิงด้วยศีรษะที่ก้มลงและเต็มไปด้วยความหดหู่
　　“ดอกใบไม้สีม่วงอายุหนึ่งร้อยปี,ผลไม้หมวกกลมอายุสองร้อยปี และโสมชั้นเยี่ยมอายุสามร้อยปี” ดวงตาของฉิงเฟิงสว่างวูบเมื่อได้เห็นสมุนไพรคุณภาพเยี่ยมเหล่านี้
　　หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองเทียนจิงนั้นมีชื่อเสียงสมชื่อจริงๆ
　　ฉิงเฟิงไม่รู้จะขอบคุณฉินเซียนจื่ออย่างไรดีเขารู้ว่าถ้าเธอไม่ห้ามไว้ เขาต้องฆ่าเจียงเชียนเต๋าอย่างแน่นอนและจะไม่มีวันได้ครอบครองสมุนไพรล้ำค่าจำนวนมากเหล่านี้
　　สำหรับฉิงเฟิงสมุนไพรชั้นเลิศเหล่านี้มีค่ามากกว่าชีวิตของเจียงเชียนเต๋านับร้อยเท่า
　　ฉิงเฟิงอยู่ในขั้นกลางของขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นในตอนนี้ การจะฆ่าเจียงเชียนเต๋านั้นง่ายยิ่งกว่าง่าย
　　“พวกแกสองคนไปได้แล้วถ้าวันหน้าจะคิดแก้แค้น ฉันยินดีต้อนรับเสมอ”
　　ฉิงเฟิงยิ้มและลดกระบี่ลงจากคอหอยของฉิงเฟิง
　　ฉิงเฟิงพูดจากใจจริงเขาหวังอย่างยิ่งว่าตระกูลใหญ่พวกนี้จะมาตามล่าเขา เขาได้คิดเรื่องนี้ดูแล้วพบว่ามันคุ้มมาก ถ้าหากพวกเขาทำเช่นนี้ เขาจะไว้ชีวิตหัวหน้าตระกูลและให้พวกมันเอาสมุนไพรชั้นเยี่ยมมาเป็นค่าไถ่หรือแม้แต่เคล็ดวิชาต่างๆ ด้วยวิธีนี้จะเป็นประโยชน์สูงสุดต่อเขาและพรรคพวก
　　เจียงเชียนเต๋าและบุตรชายจากไปโดยไร้คำพูดถึงแม้ว่าใบหน้าของพวกเขาจะดูไม่ดี แต่ในใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้นที่ซ่อนอยู่ใน
　　พวกเขาทั้งคู่รู้ว่าไม่สามารถเอาชนะฉิงเฟิงได้ชายหนุ่มคนนี้ทรงอำนาจอย่างมากแม้แต่ในขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์ บางทีอาจจะมีเพียงบรรพบุรุษตระกูลเจียงเท่านั้นจึงจะสามารถเอาชนะเขาได้
　　“หัวหน้าตระกูลกู่และหัวหน้าตระกูลถังพวกคุณจะเอาไง จะเข้ามาพร้อมกันเลยไหม ?” ฉิงเฟิงมองไปที่กู่เจิ้นเทียนและถังเจียนเฮอด้วยสีหน้าเยาะเย้ย
　　ฉิงเฟิงอยากให้ทั้งคู่เข้ามาหาเรื่องเขาต่อไปจริงๆแต่ก็เห็นได้ชัดว่าแกรนด์มาสเตอร์ทั้งสองคนนี้เริ่มลังเล ด้วยการขัดขวางของหัวหน้าตระกูลลั่วและอาวุโสฉิน พวกเขาไม่มีทางทำอะไรฉิงเฟิงได้อย่างแน่นอน
　　“อย่าเหิมเกริมไปนักเลยหลี่ฉิงเฟิงต้องมีสักวันที่ข้าจะได้ตัดหัวแกเพื่อแก้แค้นให้ลูกชายของข้า ฮึ่ม !” กู่เจิ้นเทียนยิ้มอย่างเย็นชาและหันหลังจากไป
　　ถังเจียงเฮอก็ตามติดกู่เจี้ยนหลงอย่างใกล้ชิดและออกจากคฤหาสน์เทียนซานไปพร้อมกัน