ตอนที่ 1080 การโจมตีระดับจิตวิญญาณราชัน
　　ราชาเต่าอสูรทะเลโกรธเกรี้ยวมันเป็นถึงผู้ปกครองมหาสมุทรและบรรดาสัตว์ทั้งมวลในมหาสมุทรต่างก็ให้ความเคารพมันดั่งพระราชา แม้แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เห็นมันก็ยังแสดงความเคารพ ไม่เคยมีผู้ใดต่อต้านมัน แต่บัดนี้หลี่ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่ได้พูดจาดูถูกเหยียดหยามมัน
　　ราชาเต่าอสูรทะเลทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าในขณะที่มันวางแผนจะพุ่งชนเรือโดยสาร
　　มันต้องการทุบทำลายเรือโดยสารด้วยลำตัวของมันซึ่งจะบีบให้ทุกคนบนเรือตกลงสู่ทะเล หลังจากนั้นด้วยความได้เปรียบในพื้นที่น้ำ มันก็จะสามารถฆ่าทุกคนได้อย่างง่ายดายรวมไปถึงหลี่ฉิงเฟิงด้วย
　　ฉิงเฟิงมองออกถึงแผนการของราชาเต่าอสูรทะเลทันใดนั้นเขาก็เหวี่ยงกำปั้นและโจมตีเข้าปะทะกับมันอย่างดุเดือดบนท้องฟ้า　　สีหน้าของราชาเต่าอสูรทะเลเปลี่ยนไปและแสงอันเยือกเย็นก็ส่องผ่านดวงตาของมันเต่าทะเลเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการป้องกัน ผิวหนังและเปลือกของมันนั้นหนามาก อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้คาดคิดว่าชายคนนี้จะสามารถกระแทกร่างอันหนาหนักและใหญ่โตของมันจนถอยหลังได้
　　ไม่ใช่เพียงแค่ราชาเต่าอสูรทะเลเท่านั้นที่ตกตะลึงแม้กระทั่งฉิงเฟิงเองก็ตกตะลึงเช่นกัน อย่างแรกควรรู้ว่าเขาเพิ่งใช้ออกด้วยหมดทลายนรกานต์บวกกับพลังงานทองคำซึ่งมีประสิทธิภาพมากอยู่แล้ว สัตว์อสูรทั่วไปน่าจะถูกบดขยี้เป็นผุยผงด้วยหมัดนี้ แต่ราชาเต่าอสูรทะเลกลับเพียงแค่ถูกกระแทกถอยหลังโดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆเลย
　　“เจ้ามนุษย์กระจ้อยร้อย! บังอาจนัก ข้าจะฆ่าเจ้าด้วยพลังแก่นอสูรของข้า”
　　ร่องรอยของความโกรธกริ้วปรากฏในดวงตาของราชาเต่าอสูรทะเลมันเปิดปากและเผยให้เห็นแก่นอสูรสีเขียวของมัน　　แก่นอสูรชิ้นอื่นๆที่ฉิงเฟิงพบมาจะเป็นสีดำซีดหรือไม่ก็สีน้ำเงินแต่แก่นอสูรของราชาเต่าอสูรทะเลกลับกลายเป็นสีเขียว
　　“เฮ้เจ้าเต่าโง่ ฉันสงสัยว่าเมียแกนอกใจรึเปล่า ไม่งั้นทำไมแก่นอสูรของแกถึงเป็นสีเขียว” ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิ้ม (ตัวเขียว = หมวกเขียว = โดนสวมเขา สำนวนตอนที่ใช้กับหวังเซาหยางนั่นล่ะครับ)
　　เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากฉิงเฟิงสาวงามทั้งสองคน, ฮวาเซียนจือและราชินีอสูรเพลิงต่างก็เผยอยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ในขณะที่ค้างคาวม่วงยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจความหมายนี้
　　ผู้คนที่อยู่รอบตัวฉิงเฟิงดูเหมือนกำลังจะหัวเราะด้วยความขบขันแต่สีหน้าของราชาเต่าอสูรทะเลนั้นมืดมนราวกับว่ามันไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป
　　ถึงแม้ว่าราชาเต่าอสูรทะเลจะทรงพลังแต่มันก็ไม่เคยก้นด่าสาบแช่งใครหรือถูกใครด่าทอ นี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่มันคุ้นชินดังนั้นมันจึงไม่รู้วิธีตอบโต้ มันตะโกนออกมาดังๆว่า “ข้ามิมีภรรยา !”
　　“โอ้….งั้นแกก็โสดซิงมาหลายพันปีเลยดิ”
　　ผู้คนโดยรอบดูเหมือนจะกลั้นเสียงหัวเราะไม่ได้แล้วเต่าตัวนี้ช่างโง่เขลาเหลือเกิน ฉิงเฟิงหลอกด่ามันหลายครั้งแต่น่าสงสารที่มันไม่เข้าใจแม้แต่น้อย
　　เมื่อเห็นว่าฝูงชนหัวเราะเยาะมันในที่สุดมันก็เข้าใจคร่าวๆว่าตนเองกำลังถูกหลอกด่าโดยฉิงเฟิง
　　“สารเลว! ข้าจะฆ่าเจ้า !!!” ราชาเต่าอสูรทะเลตะโกนอย่างโกรธแค้น มันใช้ความคิดในการควบคุมแก่นอสูรสีเขียวและยิงหอกสีเขียวไปยังฉิงเฟิง
　　หอกสีเขียวนี้ไม่ใช่หอกของจริงแต่เป็นหอกที่ก่อรูปมาจากพลังของแก่นอสูรสีเขียว
　　มันไหลผ่านอากาศ,ไหลผ่านห้วงมิติและแยกมหาสมุทรออกเป็นสองส่วน น้ำทะเลแยกออกเป็นสองฝั่งทำให้เกิดบรรยากาศที่น่าสะพรึงกลัว
　　เมื่อรู้สึกได้ถึงพลังของหอกสีเขียวใบหน้าของฉิงเฟิงก็ซีดเผือดลง เขาตกตะลึงอย่างแท้จริง พลังของหอกสีเขียวนี้แข็งแกร่งเกินไปซึ่งมันใกล้เคียงกับการโจมตีระดับจิตวิญญาณราชันของแท้
　　“
　　หมัด
　　ที่สาม– สวรรค์พินาศ โลกาแตกสลาย
　　!!
　　“
　　ฉิงเฟิงตะโกนด้วยเสียงทุ้มต่ำเขาปลดปล่อยหมัดที่สามของเพลงหมัดทลายนรกานต์ออกมาโดยตรงซึ่งมันกลายเป็นกำปั้นขนาดใหญ่ที่มีความยาวหลายร้อยเมตร
　　เขาไม่เพียงแค่ใช้หมัดที่สามเท่านั้นแต่ยังถึงขั้นต้องแฝงพลังงานทองคำเข้าไปในนั้นอีกด้วยเพื่อทำให้มันมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น　　เปรี้ยง
　　!!!!
　　หอกสีเขียวปะทะกับสวรรค์พินาศโลกาสลายจนเป็นเหตุให้เกิดสึนามิขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นจากพลังของทั้งสอง น้ำทะเลพุ่งสูงกว่า 100 เมตรระเหยไปในอากาศโดยตรง อากาศรอบๆเกิดรอยแตกขนาดใหญ่ขึ้น ผู้คนรอบข้างดูหวาดกลัว
　　ครืดครืด ครืด ครืด !!!!
　　ร่างกายของฉิงเฟิงผงะถอยหลังไปถึงสี่ก้าวบนดาดฟ้าก่อนที่เขาจะยืนหยัดได้อย่างมั่นคงเขารู้สึกว่ากำปั้นของเขาเจ็บปวด
　　“หอกสีเขียวนั้นรุนแรงเกินไป”ดวงตาของฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความตกใจ หอกสีเขียวนี้สมแล้วที่เป็นแก่นอสูรอันทรงค่าของราชาเต่าอสูรทะเล มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง มันสามารถกระแทกกลับหมัดทลายนรกานต์ของฉิงเฟิงได้
　　แน่นอนว่าฉิงเฟิงเพียงบรรลุแค่หมัดที่สามของเพลงหมัดทลายนรกานต์หากเขาสามารถฝึกฝนจนสำเร็จหมัดที่สี่ได้ เขาย่อมสามารถเอาชนะราชาเต่าอสูรทะเลได้อย่างแน่นอน
　　“พี่ใหญ่หลี่ท่านเป็นอย่างไรบ้าง ” เมื่อเห็นฉิงเฟิงถูกกระแทกกลับ ใบหน้าอันอ่อนโยนของฮวาเซียนจือก็เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน เธอขมวดคิ้ว ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล
　　ในความคิดของเธอฉิงเฟิงเป็นดั่งตัวตนที่ไร้เทียมทาน กระทั่งอู่ตี้ มุรามาสะผู้ซึ่งมีขอบเขตพลังเหนือกว่าก็ยังไม่สามารถเอาชนะเขาได้ แต่ตอนนี้เขากลับถูกบีบให้ต้องถอยหลังหลายก้าวหลังจากปะทะกันยกเดียว
　　“ไม่เป็นไรหอกสีเขียวนี้เป็นพลังอันมหาศาลจากแก่นอสูรของมัน ซึ่งเทียบเท่ากับการโจมตีระดับจิตวิญญาณราชันเต็มขั้น” ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อย
　　ขอบเขตจิตวิญญาณแห่งราชัน
　　ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของฮวาเซียนเปลี่ยนไปทันทีที่เธอรู้ว่าพลังขุมนั้นอยู่ในระดับจิตวิญญาณราชัน!
　　ในตอนแรกเธอคิดว่าราชาเต่าอสูรทะเลเป็นสัตว์อสูรขอบเขตครึ่งก้าวจิตราชันดังนั้นความแข็งแกร่งของการโจมตีของมันจึงมีจำกัดพอที่ฉิงเฟิงจะรับมือได้ แต่เธอไม่คิดว่าแก่นอสูรของมันกลับสามารถยิงพลังในระดับจิตราชันออกมาได้ มันรุนแรงเกินไป !
　　“เจ้ามนุษย์สารเลวหอกสีเขียวของข้าคือการโจมตีในระดับจิตวิญญาณราชันอันรุนแรง เจ้าจบสิ้นแล้ว !”
　　ราชาเต่าอสูรทะเลหัวเราะลั่นดวงตาของมันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
　　“อย่าเพิ่งได้ใจนักในเมื่อแกต้องการจะตายเร็วขึ้น งั้นฉันจะทำให้แกสมหวัง” ฉิงเฟิงชันกายขึ้นด้วยรอยยิ้ม ดวงตาของเขากระพริบด้วยแสงที่หนาวเหน็บ
　　“ฮ่าๆๆน่าขัน เจ้ารับการโจมตีของข้าไม่ได้ นับประสาอะไรกับจะฆ่าข้า เพ้อเจ้อ” 　　ราชาอสูรเต่าทะเลคำรามอย่างเย่อหยิ่ง
　　ฉิงเฟิงหันหน้าไปทางฮวาเซียนจือและกล่าวว่า“ฉันจะเก็บไอ้เต่ายักษ์นี่ เธอจำไว้ว่าคอยเก็บแก่นอสูรของมันให้ดีหลังจากมันตาย อย่าให้มันหล่นหายไปในมหาสมุทรล่ะ”
　　ฮวาเซียนจือพยักหน้าเธอรู้ดีว่าฉิงเฟิงจะทำอะไร เขามีเคล็ดวิชาลับแต่มันจะเผาผลาญพลังแท้ของเขาจนเหือดแห้ง จากนั้นเขาจะหมดสิ้นเรี่ยวแรงจนแม้แต่ยอดฝีมือทั่วไปก็สามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย
　　วูบ!
　　ฉิงเฟิงเคลื่อนไหวโดยใช้ท่าร่างพันมังกรร่างกายของเขาเป็นดั่งมังกรที่แหวกว่ายวารีและมาถึงศีรษะของราชาเต่าอสูรทะเลในพริบตา
　　“
　　หมัดมังกรเพลิง
　　!
　　“　　ฉิงเฟิงตะโกนกึกก้องและใช้เพลงหมัดมังกรเพลิงออกมาทันที
　　เขาโคจรพลังแท้ธาตุไฟทั้งหมดทั้งมวลในร่ายเพื่อสร้างเป็นมายาหมัดมังกรขนาดมหึมามายามังกรเพลิงนี้มีขนาดใหญ่และมีเปลวไฟที่มหาศาลน่าสะพรึงกลัว ทั่วทั้งบริเวณการต่อสู้เต็มเปี่ยมไปด้วยรัศมีแห่งการทำลายล้าง !
　　ปัง
　　!
　　หมัดมังกรเพลิงประจุไปด้วยรัศมีของมังกรเพลิงบรรพกาลมันส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อราชาเต่าอสูรทะเล สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพียงแค่กระดองเต่าเท่านั้นที่หายไป แต่เนื้อหนังของมันก็หายไปในอากาศในชั่วพริบตา
　　ราชาเต่าอสูรทะเล– ตายแล้ว
　　ร่างกายอันอ่อนระโหยโรยแรงของฉิงเฟิงร่วงหล่นจากท้องฟ้าและกำลังจะกระแทกกับพื้นผิวมหาสมุทรใบหน้าที่งดงามของฮวาเซียนจือแปรเปลี่ยนไป เธอพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วและโอบกอดฉิงเฟิงเอาไว้กล่าวอากาศ จากนั้นก็พาเขากลับเข้าไปที่เรือโดยสาร
　　สีหน้าของฉิงเฟิงซีดเผือดใบหน้าของเขาดูมืดมนและทั่วทั้งร่างไร้ซึ่งพลังใดๆ พลังทั้งหมดถูกใช้ไปหมดสิ้น เขารู้สึกเหมือนว่าจะสลบไปได้ในทุกวินาที
　　เพลงหมัดมังกรเพลิงเป็นเคล็ดวิชาหมัดระดับเทพเจ้าแม้ว่ามันจะทรงพลังมหาศาล แต่ผลกระทบนั้นรุนแรงเกินกว่าที่จะใช้อย่างพร่ำเพรื่อ