ตอนที่ 968 นังปีศาจที่หมดสติ
　　ป้าบ
　　!
　　ฉิงเฟิงตบไปที่ก้นของราชินีอสูรเพลิงทันทีและเสียงของการกระทำนั้นได้ยินชัดไปทั่ว
　　“เจ้า…!เจ้ากล้าดียังไงถึงได้มาตบส่วนนั้นของข้า !” ใบหน้าของราชินีอสูรเพลิงเปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
　　มันน่าอายเกินไปในฐานะราชินีอสูรเพลิงผู้มีพลังระดับจิตวิญญาณแท้จริงขั้นปลาย เธอจะถูกชายหนุ่มคนหนึ่งตีก้นต่อหน้าผู้คนได้อย่างไร
　　เธอมองฉิงเฟิงด้วยใบหน้าที่โกรธแค้นหากการจ้องหน้าสามารถฆ่าคนได้ เขาจะต้องตายนับพันๆครั้งไปแล้ว
　　ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงและราชินีอสูรเพลิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งจูฮัวหัวหน้าชนเผ่าแม็กม่า เขาปาดเหงื่อที่หน้าผากของเขาเลยทีเดียว
　　ฉิงเฟิงหยาบคายเกินไปจูฮัวรู้สึกโชคดีที่มอบมุกภูเขาไฟให้เขาไป มิฉะนั้นเขาเองก็อาจจะโดนเหยียดหยามเช่นนี้เหมือนกัน
　　ทีมเขี้ยวหมาป่าพูดอะไรไม่ออกพวกเขาต่างกลัวว่าเมื่อพลังของราชินีอสูรเพลิงฟื้นฟู เธอจะต้องฆ่าฉิงเฟิงแน่นอน
　　ความเย่อหยิ่งอหังการและความมั่นใจของฉิงเฟิงทำให้ทุกคนต้องประหลาดใจ
　　“พี่สาวใหญ่คนสวยฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง คุณจะยอมเป็นคนรับใช้ของฉันหรือไม่ ” ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิ้ม
　　เขาตัดสินใจแล้วไม่ว่าจะอย่างไรเขาจะทำให้ราชินีอสูรเพลิงผู้งดงามคนนี้เป็นของเขาให้ได้ ด้วยวิธีนี้เขาจะมีบอดี้การ์ดที่ทรงพลังเพิ่มขึ้นอีกคน
　　“ฝันไปเถอะ! ฝันไปเถอะ !!! คอยดูนะเมื่อข้าฟื้นฟูพลังได้เมื่อไร ข้าจะสับเจ้าเป็นชิ้นๆแน่ !” ราชินีอสูรเพลิงจ้องฉิงเฟิงเขม็ง เจตน่าฆ่าล้นหลามไปทั่วดวงตาของเธอ
　　“อะฮ่า ! ดูเหมือนว่าฉันจะลงโทษพี่สาวคนสวยไม่หนักพอสินะ” ฉิงเฟิงยิ้มและกล่าวอย่างเยือกเย็น
　　ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ …
　　ฉิงเฟิงเหยียดมือขวาออกไปและฟาดก้นของราชินีอสูรเพลิงอีกหลายครั้ง
　　ฝูงชนเริ่มสงสัยว่าพวกเขากำลังฝันอยู่หรือไม่พวกเขาทั้งหมดต่างมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความอิจฉา
　　ราชินีอสูรที่โหดเหี้ยมที่สุดทรงพลังที่สุดบนเกาะเพลิงระอุ ผู้ซึ่งข่มเหงรังแกผู้คนและสัตว์อสูรมามากมาย แต่ตอนนี้เธอกลับเป็นคนที่ถูกฉิงเฟิงลงโทษ
　　เธอโกรธมากเธอเป็นถึงราชินีอสูร แต่ตอนนี้เธอถูกชายหนุ่มคนอื่นตีก้นต่อหน้าสาธาณะชน　　“เป็นคนรับใช้ของฉันแล้วฉันจะหยุด”
　　“ฝันไปเถอะย่ะ!”
　　“ในเมื่อพี่สาวดื้อเป็นเด็กเช่นนี้ฉันคิดว่าฉันคงต้องถอดเสื้อผ้าของคุณออก”
　　ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มแต่น้ำเสียงของเขานั้นเหมือนอสูรร้าย
　　ราชินีอสูรเพลิงสะดุ้งเฮือกและหน้าถอดสีใบหน้าของเธอซีดเผือด ถ้าหากฉิงเฟิงทำเช่นนั้นจริงๆ เธอก็ไม่อาจออกไปสู้หน้าผู้คนได้อีกต่อไป
　　“หลี่ฉิงเฟิงเจ้าทำเช่นนี้ไม่ได้ !”
　　“ถ้าคุณยอมเป็นคนรับใช้ของฉันฉันจะไม่ทำ”
　　“ก็ได้ก็ได้ ! ข้าจะยอมเป็นคนรับใช้ของเจ้า !” ราชินีอสูรเพลิงจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความโกรธเคือง สุดท้ายเธอเลือกที่จะยอมจำนน
　　ถึงแม้ว่าเธอเลือกที่จะยอมจำนนแต่เธอก็สาปแช่งฉิงเฟิงอยู่ในใจในความคิดของเธอชายหนุ่มคนนี้เป็นคนสารเลวที่ไร้ยางอาย !
　　ฉิงเฟิงกล่าวว่า“ต้องเป็นแบบนี้สิ แต่มันน่าเสียดายเล็กน้อยที่คุณไม่เคยมีแฟน”
　　ราชินีอสูรกลอกตาและคิดในใจว่าข้าจะมีแฟนหรือไม่มีก็ไม่ใช่ธุระอะไรของเจ้า ! แต่เธอก็เพียงแค่คิดในใจคนเดียว เธอไม่ได้เอ่ยออกมาเพราะกลัวโดนฉิงเฟิงล่วงเกินอีก
　　“ไปกันเถอะฉันจะรักษาบาดแผลให้คุณเอง” ฉิงเฟิงเดินออกไปพร้อมกับโอบกอดร่างที่นุ่มนิ่มของราชินีอสูรเพลิง
　　ราชาอสูรค้างคาวม่วงและทีมเขี้ยวหมาป่าต่างก็เดินตามฉิงเฟิงออกไปเหล่ามนุษย์แม็กม่าก็ไม่ได้ขัดขวางอะไรพวกเขาอีก
　　ที่ช่วงท้องของราชินีอสูรเพลิงมีรูโหว่ขนาดใหญ่ที่ถูกแทงด้วยดาบของจูฮัวมันทำให้เลือดของเธอเปื้อนเสื้อผ้าจนเป็นสีแดงฉาด ใบหน้าของเธอซีดเซียวจากการที่มีเลือดออกมากเกินไป
　　หลังจากเดินสำรวจไปได้สักพักฉิงเฟิงก็พบถ้ำแห่งหนึ่ง
　　“พวกนายรออยู่ข้างนอกนะฉันจะรักษาให้เธอข้างในถ้ำ” ฉิงเฟิงบอกต่อทีมเขี้ยวหมาป่าและพาราชินีอสูรเพลิงเข้าไปในถ้ำ
　　ถ้ำนี้มีขนาดใหญ่มากและมีบ่อน้ำขนาดเล็กพร้อมกับน้ำใสๆ
　　“โอ้ในถ้ำมีสระน้ำด้วย ดีเลยฉันจะได้ทำความสะอาดบาดแผลให้คุณได้”
　　ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
　　ใบหน้าของราชินีอสูรเพลิงซีดมากและร่างกายของเธอก็อ่อนแอเธอถูกฉิงเฟิงฉุดลากไปยังสระน้ำโดย
　　ฉิงเฟิงวางร่างของราชินีอสูรเพลิงลงและกางมือออก
　　“คนชั่วช้าเจ้าคิดจะทำอะไร !” ราชินีอสูรเพลิงถามโพล่งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
　　ฉิงเฟิงกล่าวด้วยใบหน้าเฉยชาว่า“คุณมีบาดแผลขนาดใหญ่และร่างกายก็เต็มไปด้วยเลือด ฉันจำเป็นต้องทำความสะอาดร่างกายของคุณไม่ให้ติดเชื้อ”
　　“ข้าล้างแผลเองเป็น! อย่ามาฉวยโอกาส” ใบหน้าของราชินีอสูรเพลิงเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอยืนยันว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา
　　“พี่สาวคนสวยคุณแน่ใจนะว่าไม่ให้ฉันช่วย ”
　　“ใช่เจ้าหันหลังไป ข้าจะทำเอง”
　　“ก็ได้ๆระวังตกน้ำเอาล่ะ” ฉิงเฟิงกล่าว
　　“แน่นอนไม่ตกอยู่แล้ว ข้าไม่ใช่เด็ก !” ราชินีอสูรเพลิงไม่พอใจกับน้ำเสียงเยาะเย้ยของฉิงเฟิง อารมณ์ของเธอตอนนี้อยู่ในจุดที่แม้แต่เห็นหน้าเขาแวบเดียวก็โกรธแล้ว
　　แต่เพียงเธอเดินด้วยตัวเองแค่ก้าวเดียวเธอก็รู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรงมันเป็นบาดแผลที่เกิดจากอาวุธวิญญาณระดับโลกา ทำให้ความเสียหายนั้นรุนแรงมาก เธอรู้สึกเจ็บปวดและมึนงงขณะที่ยืนอยู่ใกล้สระน้ำ
　　ร่างกายของเธอเริ่มไม่มั่นคงและหล่นลงไปในสระน้ำจนน้ำกระเซ็น
　　มืออันเรียวงามของราชินีอสูรเพลิงกำลังโบกไปมาอยู่ในน้ำเธอว่ายน้ำไม่เป็นและกลัวจมน้ำอีกด้วย เธอต้องการกรีดร้องเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่น้ำไหลเข้าปากของเธอไม่หยุด เมื่อน้ำไหลเข้าสู่ทางเดินหายใจบวกกับความเจ็บปวดจากบาดแผล เธอก็หมดสติไปในที่สุด
　　ฉิงเฟิงได้ยินเสียงดังจึงหันกลับไปมองสิ่งที่เขาเห็นก็คือราชินีอสูรเพลิงจมน้ำหายไปแล้ว….
　　“ยัยต๊องเอ้ยพูดอยู่หยกๆว่าให้ระวัง สุดท้ายก็ตกน้ำอยู่ดี” ฉิงเฟิงพึมพัมและส่ายหัว
　　ถึงแม้ว่าเขาจะหงุดหงิดแต่เขาก็ยังต้องช่วยเธอ เขากระโดดลงไปในสระน้ำแล้วคว้าร่างกายของเธอขึ้นมาทันที
　　ถึงแม้ว่าเธอจะแข็งแกร่งทรงพลังแต่เธอก็หมดสติและไม่สามารถช่วยตัวเองได้　　ฉิงเฟิงพาเธอกลับมาที่ริมสระน้ำและวางร่างของเธอลงเมื่อเรือนร่างอันงดงามราวกับถูกแกะสลักมาอย่างสมบูรณ์เปิดเผยให้เห็นเต็มสองตา ฉิงเฟิงก็รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจ
　　แต่แล้วเขาก็จำได้ว่าเธอหมดสติอยู่ดังนั้นเขาจึงต้องระงับความคิดอันหื่นกระหายเอาไว้
　　��