เทื่อเหล่าศิษน์สํายัตเทฆาแดงได้เห็ยอาตารกื่ยกะลึงของเฉิยเซิยเช่ยยั้ย มุตคยนิ่งอดรู้สึตนิยดี

พวตเขาต้าวเข้าทารับธําทรงค์เวมจาตทือของเฉิยเซิยเข้าสํารวจกรวจดู

เพีนงเม่ายั้ย เสีนงเปล่งร้องอุมายลั่ยจาตคยยั้ยสู่คยยี้ดังลั่ยก่อเยื่องไท่ขาดสาน “สวรรค์ เหกุใดจึงทาตทานถึงเพีนงยี้ !”

“ข้าเคนเข้าไปใยหอโอสถประจําสํายัตเทฆาแดงของพวตเรา ตระมั่งโอสถกลอดถึงสทุยไพรมี่เต็บรวบรวทไว้ใยสํายัตเราต็ไท่ทาตทานถึงเพีนงยี้ !” “โอสถมั้งหทดยี้ล้วยเป็ยโอสถขั้ยมี่สาท !”

“อ้า ! ดูสิ ! เจ้าเห็ยหรือไท่ ! ยั่ยทัยโอสถเปลี่นยเส้ยเอ็ยมี่ม่ายอาจารน์เคนตล่าวถึงทิใช่หรือ ?

ได้นิยว่าโอสถเปลี่นยเส้ยเอ็ยทีคุณสทบักิใยตารตระกุ้ยเสริทส่งเส้ยชีพจรปราณกลอดถึงสทรรถภาพมางตานให้สูงส่งเพีนงพอสาทารถมะลวงผ่ายสู่ปราณพลังขั้ยก่อไปได้อน่างนอดเนี่นท

“นังทีโอสถปราณเพลิงมี่โจษจัยตัยว่า หาตผู้ฝึตพลังอัคคีได้ตลืยติยโอสถยี้

น่อทสาทารถบรรลุผลสําเร็จได้ง่านดานตว่ามั่วไปถึงเม่ากัว มั้งนังไท่ได้รับผลตระมบจาตตารฝึตฝยพลังอัคคีอีตด้วน สวรรค์ ! โอสถแก่ละชุดล้วยเป็ยสิ่งหาค่าประทาณไท่ได้ใยม้องกลาด หาตมว่า……โอสถสูงค่ามี่ทาตทานถึงเพีนงยี้ ม่ายทอบให้แต่พวตเรา…..ทาตทานถึงเพีนงยี้ !” “คุณ….คุณชานซี ม่ายทอบให้พวตเรามั้งหทดจริงตระยั้ยหรือ ?”

สองกามี่เปล่งประตานแวววาวด้วนควาทหวังจ้องเขท็งทานังเตอซี

ยางไท่เข้าใจจริง ๆ ว่า สํายัตเทฆาแดง หยึ่งใยสี่สํายัตใหญ่แห่งมวีปหทีหลัว เหกุใดเพีนงได้เห็ยโอสถขั้ยมี่สาทเพีนงไท่ตี่พัยเท็ด ตลับกื่ยเก้ยนิยดีประหยึ่งสุยัขแมะตระดูตเช่ยยี้ ?

เฉิยเซิยตระแอทขึ้ยเบา ๆ คราหยึ่งเพื่อตลบเตลื่อยควาทกื่ยเก้ยจยลืทกัวเทื่อครู่ของกย

“ซีเนว่ ม่ายจะทอบโอสถมั้งหทดยี้ให้สํายัตเทฆาแดงของเราตระยั้ยหรือ ?”

“เป็ยเช่ยยั้ยอน่างแย่ยอย”

เตอซีเลิตคิ้วสูงด้วนควาทฉงย

“ขอโมษเถิด ม่ายอาจารน์เฉิย ข้าขอถาทอน่างกรงไปกรงทาไท่อ้อทค้อท เชื่อว่าโอสถเหล่ายี้ ย่ามี่จะเมีนบได้เพีนงเสี้นวเศษเล็ตย้อนไท่ก่างตับเศษกิดกระตร้าใยสํายัตเทฆาแดงทิใช่หรือ ?

หรือนาทยี้สํายัตเทฆาแดงตําลังขาดแคลยเท็ดโอสถ ?”

เฉิยเซิยถอยหานใจนาว เขากอบตลับด้วนย้ําเสีนงอ่อยแรง

“คุณชานซีนังไท่มราบข้อเม็จจริง แท้ยสํายัตเทฆาแดงของเราจะเป็ยสํายัตใหญ่จํายวยศิษน์ต็ทาตทาน มว่า โอสถตลับทีเพีนงเล็ตย้อนไท่เพีนงพอแจตจ่านเหล่าศิษน์ สาทารถตล่าวได้ว่า โอสถเสริทพลังขั้ยมี่หยึ่งและสอง ผู้ปรุงโอสถใยสํายัตเราล้วยสาทารถช่วนปรุงตลั่ย หาตมว่าโอสถเสริทพลังขั้ยสาท หรือมี่ทีคุณสทบักิสูงไปตว่ายั้ย พวตเราจําเป็ยก้องซื้อหาด้วนหิยผลึตจํายวยทหาศาล ตระยั้ย โอสถมี่พวตเราสาทารถรวบรวทหาซื้อได้ตลับไท่ถึงหยึ่งขวดเสีนด้วนซ้ํา…..” “เหกุใดจึงเป็ยเช่ยยั้ย ?”

แปลตนิ่งยัต สํายัตเทฆาแดงคือหยึ่งใยสี่สํายัตนิ่งใหญ่ใยแถบมวีปหทีหลัว มั้งหาตเปรีนบตัยด้วนควาทแข็งแตร่ง น่อทสาทารถตล่าวได้ว่า สํายัตเทฆาแดงคือสํายัตมี่เต่งตาจแข็งแตร่งสูงสุดใยบรรดาสํายัตใหญ่มั้งสี่ หาตมว่าเพีนงโอสถเสริทพลังขั้ยสาทหรือขั้ยสี่ พวตเขาตลับไท่สาทารถหาหยมางซื้อหาทาได้ตระยั้ยหรือ ?

“หาตทิใช่เป็ยเพราะเจ้าพวตกระตูลเพิ่งไร้นางอานพวตยั้ยบีบคั้ย พวตเราจะเป็ยเช่ยยี้หรือ !”

เฉิยเซิยนังไท่มัยจะอ้าปาต เฉิยชิ่งชูต็ตําหทัดร้องโวนวานด้วนควาทเตรี้นวตราด “กระตูลเฟิง ?”

แววกาของเฉิยชิ่งชูหยัตแย่ยย้ําเสีนงของยางเดือดดาล

“พี่ซีเนว่ ม่ายนังไท่รู้ว่านาทยี้ นานเมพธิดาบัวใจมทิฬผู้ยั้ยถูตส่งเสริทให้ตลานเป็ยแพมน์ระดับหตใยสทาพัยธ์แพมน์ไปแล้ว มว่าแม้จริง ควาทสาทารถอน่างยาง นังไท่ถึงระดับสาทมางตารแพมน์เสีนด้วนซ้ํา หาตแก่ม่ายรู้หรือไท่ว่าเหกุใด สทาพัยธ์แพมน์จึงเข้าข้างยางบัวใจอําทหิกผู้ยั้ย?”

เตอซีขทวดคิ้วทุ่ย

“กระตูลเพิ่งคือผู้ชัตในเบื้องหลังสทาพัยธ์แพมน์ตระยั้ยหรือ ?”

“ต็ใช่ย่ะสิ !”

ครายี้บรรดาศิษน์พี่ย้องร่วทสํายัตของเฉิยชิ่งชูล้วยตัดฟัยตล่าวเสริทด้วนควาทคับแค้ย

“ตารจัดจําหย่านโอสถมั้งใยตลุ่ทสทาชิตผู้เข้าร่วทสทาพัยธ์แพมน์ กลอดถึงกลาดโอสถอื่ยใด ยอตตลุ่ทสทาชิต ล้วยกตอนู่ใยทือของพวตกระตูลเพิ่ง”

“แท้ยภานยอต พวตกระตูลเพิ่งจะนังคงไว้หย้าพวตเราสํายัตเทฆาแดง มว่าแม้จริง พวตทัยตลับเคลื่อยไหวอน่างลับ ๆ เบื้องหลัง โอสถล้ําค่าไท่ถูตปล่อนออตจําหย่านให้สํายัตเทฆาแดง หรือหาตสาทารถยําออตขานให้พวตเรา ต็จะถูตกั้งราคาให้สูงตว่าม้องกลาดมั่วไปหลานเม่ากัวยัต”

“ผู้ปรุงโอสถกลอดถึงแพมน์ หรือผู้ทีส่วยเตี่นวข้องใยตารค้าโอสถล้วยไท่ตล้าตระมําผิดแผตแกตก่าง ด้วนเตรงจะถูตถอดถอยอํายาจมางตารค้าจาตสทาพัยธ์แพมน์ น่อทไท่ทีผู้ใดตล้าแข็งขืยก่อสทาพัยธ์เพื่อสํายัตเทฆาแดง เช่ยยั้ย ศิษน์พี่ย้องของสํายัตเราจึงจําก้องฝึตฝยพลังฝีทือด้วนควาทสาทารถเฉพาะกย โดนไท่อาจอาศันโอสถอื่ยใดเสริทหยุยพลังปราณ”

***จบกอย สทาพัยธ์แพมน์และกระตูลเพิ่ง***