ตอนที่ 418 ความผิดแผลกในเรือนมู่หรง

“คุณชายตกอยู่ในเงื้อมมือพวกมันมาสองวันแล้ว มิรู้จริง ๆ ว่าเดรัจฉานพวกนั้นจะทรมานคุณชายเพียงไร หากสามารถ ข้าเองก็อยากบุกตะลุยเข้าไปแลกชีวิตกับพวกมัน ทว่าข้าด้อยฝีมือยิ่งนัก แม้นตัวข้าจะบรรลุถึงพลังฝีมือขั้นปฐพี่สะท้านสะเทือน ทว่าข้ามิได้ศึกษาเคล็ดวิชาอาคมเวท… คุณชายซี ได้โปรด….ได้โปรดช่วยคุณชายของข้าด้วย !”

ม่านรัตติกาลเคลื่อนปกคลุม คลื่นทะเลดวงดาราสาดกระจายทั่วท้องนภาเหนือฟากฟ้าเมืองเหยียนจิงที่ถูกโอบล้อมด้วยความเงียบสงัด ภายใต้บรรยากาศที่วังเวง

เกอซีเก็บงําขุมพลังทั่วร่างใช้เพียงเคล็ดวิชาตัวเบา ร่างบางเคลื่อนแทรกไปตามตรอกซอกซอยในเมืองเหยียนจึงกลืนสนิทไปกับความมืดมิด
การเหาะเหิน และต่อสู้เป็นข้อต้องห้ามภายในเมืองนี้ หากยอดฝีมือใดใช้กําลังภายในเหาะเหิน ปราการป้องกันประจําเมืองจะทํางาน และสามารถบ่งชี้ตัวผู้ล่วงละเมิด เพื่อนํามารับโทษทัณฑ์อย่างหนักได้อย่างง่ายดาย

ส่วนวิชาตัวเบาที่เกอซีเลือกใช้นั้นไม่สามารถตรวจจับได้ด้วยม่านปราการอาคม

ขณะกระโจนทะยานขึ้นกลางเวหา หญิงสาวใช้กระแสจิตสัมผัสศึกษาข้อมูลของตระกูลมู่หรงที่ถูกบันทึกไว้ในแผ่นหยกบันทึกความ

หากแต่เมื่อได้ศึกษาข้อมูลจนละเอียดทั้งหมด คิ้วทั้งสองของเกอซีกลับย่นยุ่งใบหน้าเผยความงุนงงอย่างเห็นได้ชัด

ฉับพลัน หัวน้อย ๆ ของเจ้ามังกรสีทองพลัน ผลุบออกจากคอเสื้อพร้อมเสียงกระซิบข้างหู “นายท่าน เกิดอะไรขึ้น ? หรือคนของตระกูลมู่หรงยากจะรับมือ ? เช่นนั้นมิสู้เราเรียกตัวเจ้าหนุ่มน้อยอู่ซินผู้นั้นมาจะมิดีกว่ากระนั้นหรือ ?”

ยามนี้อู่ซินยังคงรั้งรออยู่ ณ เทือกเขาฉาง แม้จะมิได้อยู่ในแดนผนึกมังกรในอาณาจักรกําบัง ทว่าก็ยังอยู่ไม่ห่างไกลจากสถานที่แห่งนั้น
ขุมพลังที่เปี่ยมล้น ณ อาณาบริเวณแถบนั้น ล้วนส่งเสริมแรงพลังของเหล่าผู้ฝึกยุทธ ประกอบกับสิ่งสําคัญอย่างยิ่งยวดที่ส่งให้อู่ซินเลือกรั้งอยู่ในสถานที่แห่งนั้นก็คือ ณ ตําแหน่งนั้นสามารถมองเห็นความเคลื่อนไหวโดยรอบตลอดเทือกเขาฉางได้อย่างชัดเจนเพียงส่งสายตามอง

เช่นนั้นหากมีผู้ใดล่วงล้ําเกินเข้ามาในเทือกเขาฉาง อู่ซินย่อมสามารถล่วงรู้ได้ในทันที

และแน่นอน หากเกิดอันตรายขึ้นกับเกอซี จิตประทับที่อู่ซินสะกดไว้บนร่างของเกอซีจะส่งสัญญาณแจ้งเตือนให้เขาสามารถมุ่งหน้าเข้าช่วยเหลือนางได้ทันท่วงที

หญิงสาวส่ายหน้าตอบกลับน้ําเสียงเบา “แน่ชัดว่าจากข้อมูล สกุลมู่หรงฝ่ายตรงข้ามล้วนด้อยฝีมือ เพียงข้ามิรู้ด้วยเหตุผลใด คนพวกนี้จึงกลับกลายเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองเหยียนจึง”

พึงทราบว่าในเมืองเหยียนจึงประกอบด้วยสี่ตระกูลใหญ่ซึ่งมีชื่อเสียงโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์และชัดเจน แต่ละตระกูลล้วนได้รับความชื่นชมเป็นที่ยอมรับนับถือในข่ายการทํางานของตน
ดังเช่นความสามารถในการรักษาของน่าหลานเจิ้งเจ่อแห่งเรือนน่าหลาน ถือเป็นอันดับหนึ่งในความสามารถทางการแพทย์ของอาณาจักรจินหลิง คนผู้นี้คือหนึ่งในหมอหลวงผู้มีทักษะสูงทางการแพทย์ ทั้งก็คือหนึ่งในสมาชิกสมาพันธ์แพทย์ เหนืออื่นใด โอสถไร้เทียมทานทั้งเก้าในมือคนผู้นั้นล้วนเป็นที่หมายปองของผู้คนทั่วหล้า

ยามนี้ตระกูลโอวหยางซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของโอวหยางจื้อโซวง ทั้งยังส่งผ่านสืบ ต่อทางสายโลหิตสู่รุ่นบุตรหลาน แม้ไม่ปรากฏผู้มี พรสวรรค์ควรค่าแก่การเป็นเสาหลักมั่นแก่วงศ์ตระกูล ทั้งในรอบสิบปีที่ผ่านมาก็ยังไม่บังเกิดยอดฝีมือผู้สามารถบรรลุถึงพลังปราณขั้นสูงส่ง ทว่าด้วยอํานาจบารมีที่ส่งผ่านสืบมารุ่นสืบรุ่น ย่อมส่งให้ทัพทหารในมือของตระกูลโอวหยางมากมายนับเรือนแสน ทั้งผู้คนในตระกูลนี้ล้วนได้รับความเชื่อใจอย่างลึกซึ้งจากเหล่าราชนิกูลทั้งหลาย ประกอบกับความมีปฏิภาณไหวพริบและสติปัญญาอันโดดเด่นของโอวหยางฮ่าวเซวียน ย่อมกลายเป็นสิ่งผลักดันให้ตระกูลโอวหยางมีเสถียรภาพมั่นคงในฐานะหนึ่งในตระกูลทรงอํานาจสูงสุดในดินแดนแถบนี้

ผ่านช่วงเวลาเนิ่นนานหลายสิบปี ที่สุดตระกูลฮวงปู่ก็สามารถก้าวขึ้นสู่ตําแหน่งผู้ทรงอิทธิพลในดินแดนแถบนี้เช่นกัน เพียงชั่วระยะเวลาอันสั้น คนในตระกูลสามารถบังเกิดห้ายอดฝีมือขั้นสูงผู้มีพลังปราณโดดเด่น ยังมีอาวุโสใหญ่แห่งตระกูลฮวงปู่คล้ายสามารถฝึกฝนพลังฝีมือกระทั่งสามารถบรรลุถึงพลังปราณขั้นที่ห้า ย้ายเคลื่อนจิตวิญญาณ พลังฝีมือที่สูงส่งโดดเด่นเพียงนี้ย่อมส่งผลให้ตระกูลฮวงปู่สามารถทะยานขึ้นสู่ตําแหน่ง หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ผู้ทรงอํานาจสูงสุด ทั้งไม่เพียงสามารถเทียบเคียงตระกูลผู้ทรงอิทธิพลทั้งสาม กลับดูคล้ายสามารถทรงอํานาจครอบงําสามตระกูลใหญ่อีกด้วย

หากแต่ตระกูลมู่หรง กลับสร้างความกังขาให้เกอซีอย่างใหญ่หลวง

แม้สกุลมู่หรงจะเป็นตระกูลที่ประกอบการค้าโอสถ บุตรหลานในตระกูลล้วนประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านการปรุงกลั่นโอสถ ทว่าย่อมไม่อาจเทียบกับความสามารถของน่าหลานเจิ้งเจ๋อ

น่าเสียดาย ยอดฝีมือผู้สามารถฝึกฝนตราบกระทั่งบรรลุถึงพลังปราณขั้นที่สี่ ปฐพี่สะท้านสะเทีอน ที่สามารถเทียบตระกูลใหญ่ทั้งหลายกลับปรากฏเพียงสอง หนึ่งคือท่านผู้นําตระกูล ส่วนอีกหนึ่งก็คืออาวุโสประจําตระกูล ทว่าทั้งสองกลับต้องทิ้งลมหายใจไว้ในเขตแดนมังกรแห่ง อาณาจักรกําบัง ทว่าก็ไม่อาจสันคลอนสถานภาพความยิ่งใหญ่ของตระกูลมู่หรง

***จบตอน ความผิดแผลกในเรือนมู่หรง***