ตอนที่ 543 หาเรื่องรังควาน ?

ดวงหน้าของดรุณีแรกรุ่นผู้นี้ยังคงอ่อนเยาว์สมวัยแรกแย้ม หากแต่ริมฝีปากของนางกลับอวบอิ่มยั่วยวนสายตา สองตาคมกริบ สองคิ้วได้รูป ทุกรายละเอียดบนรูปหน้างดงามไร้ที่ติ ประดุจผลงานชิ้นเอกที่ถูกสลักเสลาได้อย่างวิจิตรหาใดเปรียบปานทุกอณูผิวที่ปรากฏล้วนเนียนเรียบละ เอียดบางโปร่งใสประหนึ่งเพียงสายลมพัดเป่าอาจสามารถแตกร้าวสลายได้ทุกเมื่อ ผู้ใดได้ยล เห็น ล้วนสามารถจินตนาการได้ว่าเมื่อนางเติบใหญ่พ้นคราบความเยาว์วัยนางจะครองรูปโฉมที่ งดงามสะคราญตาสามารถล่มแว่นแคว้นให้พินาศได้อย่างน่าตื่นตะลึงเพียงไร

เพิ่งเหลียนยิ่งจ้องสาวน้อยเบื้องหน้าด้วยอาการตะลึงค้างอยู่เช่นนั้น สองมือของนางกําหมัดแน่น

ครั้งที่สตรีผู้นี้อยู่ในคราบของบุรุษเพศ นางก็เกลียดชังเข้ากระดูกดํา นางริษยาเกินสามาร พรรณนา มาบัดนี้ กลับค้นพบว่าคนผู้นี้หาใช่บุรุษไม่ แท้จริงคือสตรี ทั้งยังเป็นสตรีผู้มีรูปโฉมงดงามเหนือกว่านางนับร้อยเท่าพันทวี !

ถูกแล้ว ! นางคือสตรีผู้ครองความงดงามเหนือเพิ่งเหลียนอิง ! นางคือโฉมงามผู้ครองรูปโฉมที่งดงามเหนือผู้ใด !

ไหนเลย เพิ่งเหลียนยิ่งจะทนรับความจริงข้อนี้ได้ นางหันกลับไปหาศิษย์ร่วมสํานัก

เพื่อจะพบว่าแต่ละคนล้วนถูกรูปโฉมอันงดงามเบื้องหน้าดึงดูดจิตใจให้หลงใหลใฝ่เพ้ออย่างมีรู้ตัว สองตาเหม่อมองจับจ้องอยู่กับดรุณีน้อยเบื้องหน้าอย่างมิอาจละสายตา

คล้ายดั่งว่ายามนี้ พวกเขาล้วนตกอยู่ภายใต้หัวงแห่งภวังค์ความหลงใหลที่ทําให้หลงลืมวัน คืนหลงลืมกระทั่งความมุ่งหมายที่พวกเขามารวมตัวกัน ณ ที่นี้

กระทั่งเนียจินเฉินผู้หลงใหลพร่ําเพ้อถึงเพิ่งเหลียนยิ่งมาโดยตลอด ยามนี้กลับแสดงท่าที่ผิดแปลกจากที่เคย สองตาที่ตื่นตะลึงแฝงความปรารถนาอันเร่าร้อนของเขาจับจ้องอยู่กับเกอซีแต่เพียงผู้เดียว

เพราะเหตุใด ? เพราะเหตุใดคนต่ช้าผู้นี้จึงเหนือกว่านางเสมอ ?

เหตุใดหญิงสารเลวผู้นี้จึงมีเสน่ห์ยั่วยวนบุรุษให้หัวปั้นได้เสมอ ?!

กระทั่งศิษย์ร่วมสํานักที่ยกย่องเชิดชูนางในฐานะเทพธิดาผู้สูงส่ง ถึงขั้นออกปากกล่าวว่าสตรีทั้งหลายในใต้หล้าล้วนไร้ค่าสิ้นความหมาย เมื่อเพิ่งเหลียนยิ่งคือเทพธิดาเพียงผู้เดียวที่สามารถสยบหัวใจของบุรุษทั่วหล้า

ถ้อยคําเหล่านั้นคล้ายดังก้องกังวานอยู่ในรูหู หากแต่เหล่าบุรุษผู้เคยเอ่ยกล่าว ยามนี้คล้ายหลงลืมถ้อยคําสรรเสริญเยินยอเหล่านั้นเสียสิ้น เมื่อนัยน์ตาที่ลุกวาวด้วยความรุ่มร้อนจับจ้องเขม็งอยู่เพียงสาวน้อยแรกแย้มผู้งดงามหาใดเปรียบเบื้องหน้า

คงมิใช่พี่ชายของนางตระหนักถึงฐานะแท้จริงของหญิงผู้นี้เนิ่นนานแล้วกระมัง จึงพยายามบีบ เค้นครอบครองนางกระทั่ง…กระทั่งคิดจะสมรสกับนางกระมัง ?

ไม่ได้ ! นางไม่ยอม ! ไม่ยินยอมโดยเด็ดขาด !

เพิ่งเหลียนยิ่งแผดเสียงกรีดร้องลั่น

“มัวยืนบี้ออะไรกันอยู่ ! ยังไม่รีบเข้าไปจับหญิงไร้ยางอายผู้นี้มาให้ข้าอีกกระนั้นรี !”

เหล่าบุรุษทั้งหลายพลันคืนสติ ทุกคนล้วนมีใบหน้าแดงก่ํา

แม้นดรุณีน้อยเบื้องหน้าจะงดงามหมดจดเหนือเทพธิดาบนสรวงสวรรค์สักเพียงไร ทว่า เพิ่งเหลียนยิ่งคือผู้นํารุ่นเยาว์แห่งสํานักหลิวหลี ทั้งยังเป็นคุณหนูผู้ยิ่งใหญ่แห่งตระกูลเฟิง หากผู้ใดกล้าขัดขืนคําสั่ง มันผู้นั้นจะอยู่ในสํานักหลิวหลือย่างไรได้

ภายใต้ความหวั่นเกรงอานาจบารมี ทุกคนตรงเข้าล้อมกรอบเกอซี

หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ขณะเร่งเร้าพลังปราณทั่วร่าง

ก่อนที่เพิ่งเหลียนยิ่งและพรรคพวกจะรุมกันเข้ามา นางได้กลืนกินโอสถลงไปชุดหนึ่ง

โอสถนี้มีคุณสมบัติกระตุ้นเร่งเร้าพลังวัตรให้พอกพูนเพิ่มขึ้นถึงหกส่วนอย่างรวดเร็ว ทว่า แน่นอน สิ่งนี้ย่อมส่งผลข้างเคียง ทว่ายามนี้จะมีผู้ใดใส่ใจกันเล่า

เพียงกว่าตัวยาจะออกฤทธิ์ ล้วนต้องอาศัยเวลา เช่นนั้น ขณะที่เพิ่งเหลียนยิ่งสืบฝ่าเท้าก้าว เข้าหาพลังในกายของเกอซีจึงยังไม่เสถียรมั่นคงนัก

ชุดกกยาวซึ่งใช้อําพรางทรวดทรงให้ดูคล้ายร่างกายของบุรุษล้วนถูกเพิ่งออื่นจึงทําลายสิ้นช่วงเวลาหน้าวหน้าขวานเช่นนี้ นางจะหาสิ่งทดแทนอย่างไรได้ เพียงสิ่งเดียวที่หลงเหลือก็คือหน้ากากหนังมนุษย์ในคราบน่าหลานเกอซี รอเพียงก้าวเข้าสู่เขตสัตว์เวทขั้นสี่พอแสวงหาที่ปลอดภัยเพื่อสวมใส่อ่าพรางใบหน้าไม่คาดคิดเลยว่าเพิ่งเหลียนยิ่งจะโผล่มาเสียก่อน

เกอซีสูดหายใจอย่างแรง ขณะเบนแนวสายตาอันเย็นชามาทางเพิ่งเหลียนยิ่ง

“เพิ่งเหลียนยิ่ง ข้าไม่เคยหาเรื่องรังควานเจ้า เหตุใดเจ้าต้องติดตามราวีข้าไม่เล็กเช่นนี้ ?”

“มิได้หาเรื่องรังควานกระนั้น ? !”

เสียงเพิ่งเหลียนยิ่งแผดดังบาดรูหูพร้อมใบหน้าบิดเบี้ยวน่าเกลียดน่ากลัว

***จบตอน หาเรื่องรังควาน ?***