หัตถ์เทวะธิดาพญายม ตอนที่ 527 ช่วยด้วย ! ต้านต้านจะมีคอนมินเอยด้วย ด้านด้านจะถูกจับกินแล้ว !

มิรู้กลุ่มนักล่าอสูรเวทชุดนี้ฝีมือน่าสะพรึงกลัวจนเกินไปหรือไม่ สัตว์อสูรทั่วอาณาบริเวณแถบนั้นจึงหวาดกลัวจนหัวหดไม่เหลือสัตว์อสูรตนใดโผล่หน้ามาให้พวกเขาได้ฝึกฝีมือเอาเสียเลย

หากแต่สําคัญเหนืออื่นใด ปัญหาใหญ่เกินฝืนใจรับก็คือ เมื่อเหล่าสัตว์อสูรหลีกเร้นกาย ต้านต้านจึงอดกินยอดเนื้อปรุงรสสุดโอชาเสียหลายวันจนคอตกหดหู

ฉับพลันนั้นเอง ปลายหางตาของต้านต้านก็เหลือบไปเห็นสัตว์อสูรหน้าตาประหลาดที่อยู่ไม่ห่างไกล

เหนืออื่นใด เจ้าสัตว์อสูรหน้าตาประหลาดตนนี้ยังไม่ปรากฏขุมพลังเข้มข้นที่หนาแน่นน่าตื่นกลัว

เจ้าตัวกลมตื่นเต้นยินดีที่ผ่านมา แม้ต้านต้านจะได้เข้าร่วมคณะล่าอสูรกับม่วงน้อยและมังกรน้อยทุกวัน ทว่าเพียงเหล่าสัตว์อสูรที่น่าตื่นกลัวโผล่ขึ้นมา ต้านต้านก็กลัวจนหัวหดมีหรือจะกล้าออกมาแสดงฝีมืออย่างผู้อื่นเจ้าตัวน้อยจึงทําได้เพียงคอยส่งเสียงเชียร์อยู่ด้านข้าง

กระนั้นต้านต้านยังคงตระหนักดีว่าเขาคือลูกของท่านแม่ เมื่อท่านแม่มีฝีมือเก่งกาจเพียงนี้ เขาจะปล่อยให้ตนเป็นเจ้าหนไม่ได้เรื่องได้อย่างไร ?

เช่นนั้น การต่อสู้ไม่เป็นท่าที่ผ่านมาของตนจึงทําให้ต้านต้านสลดหดหูเขาอยากแสดงฝีมือล่าสัตว์อสูรให้ท่านแม่ได้ชื่นชมในผลงานดังเช่นผู้อื่นบ้าง !

ที่ผ่านมา เหล่าสัตว์อสูรล้วนรูปร่างใหญ่โตมหึมาทว่าครานี้กลับตรงข้าม เจ้าตัวประหลาดตนนี้ตัวน้อยกระจิริดเหมาะเป็นคู่มือของเขาอย่างแท้จริง ยอดเยี่ยมยิ่งนัก !

เช่นนั้นคงมิต้องสาธยายว่า เมื่อเจ้าตัวน้อยได้พบเจอสัตว์อสูรประหลาดตนนี้เขาจะรู้สึกดีใจจนเนื้อเต้นเพียงไร

รูปร่างตัวน้อยนิดกระจิริด คลื่นพลังต่ําต้อยไร้ความแข็งแกร่ง สวรรค์ส่งเจ้าอสูรประหลาดนี้มาให้เขาโดยแท้ !

ต้านต้านแอบเหลือบมองเกอซีกับมังกรทองตัวน้อยจึงพบทั้งคู่กาลังหลับตานั่งโคจรพลัง เจ้าตัวกลมค่อย ๆ แอบค่อย ๆ ย่องเข้าหาอสูรตนน้อย

อีกแค่เพียงสองก้าวเท่านั้น !

ต้านต้านกระโดดตระครบอีกฝ่ายอย่างเร็วรี่ด้วยความตื่นเต้น

“จับได้แล้ว !”

ทว่า ! ภาพฉากเจ้าอสูรน้อยนอนพังพาบภายใต้อุ้งเท้าของเขากลับไม่ปรากฏให้เห็นดังที่คาด

กลับกันร่างตุ้ยนุ้ยร่วงตับกระแทกพื้นดังอั๊ก จมูกปากเจ้าตัวกลมยู่เข้าหากันจนยุ่ง

ครั้นหันกลับมองหา ก็พบว่าเจ้าอสูรน้อยอยู่ห่างออกไปไม่ไกล ดวงตาน้อยที่มีรูปร่างคล้ายเมล็ดถั่วเขียวจ้องเขม็งมองกลับมาจมูกน้อย ๆ ที่แสนอัปลักษณ์นั้นเชิดขึ้นสูงคล้ายก่าลังตื่นเต้นตกใจสุดชีวิต !

เสียงต้านต้านแอบบ่นพึมพํากับตนเอง

“เพียงจับอสูรน้อยตนหนึ่ง ข้าก็ท่าไม่สําเร็จกระนั้นหรือ ?”

บ่นงมงัมได้สักพัก เขาก็รีบลุกพรวดพราดคิดไล่จับสัตว์อสูรตนนั้นอีก หากแต่ผู้ใดจะคาดคิดว่ายังไม่ทันที่ต้านต้านจะขยับเคลื่อนไหวอสูรน้อยตนนั้นก็กระโจนจากพื้นโถมตัวเข้าหาต้านต้านผู้ยังไม่ทันตั้งตัว

สายเกินกว่าจะคิดป้องกันตัว เจ้าตัวกลมจึงถูกเจ้าตัวน้อยขย่มอยู่ด้านบน อุ้งเท้ากลมตันทั้งสี่ชี้ขึ้นฟ้าปากร่าร้องโวยวายแทบฟังไม่ได้ศัพท์

“ท่านแม่ ช่วยด้วย ! ช่วยต้านต้านด้วย ต้านต้านกําลังจะถูกกินแล้ว… แง แง…”

หากแต่กลับไม่เป็นดังที่ต้านต้านคาดคิด อสูรน้อยตนนั้นไม่เพียงไม่กัดกินเนื้อนุ่มนิ่มของต้านต้าน มันยังยงโย่ยงหยกแลบลิ้นยาวเลียทั้งหน้าเลียทั้งซอกคอกลมตันของเจ้าตัวกลม

ต้านต้านร้อง “” ดังลั่นก่อนจะผลักเจ้าอสูรน้อยกระเด็น และรีบวิ่งหนีไปหาเกอซี

ยามนี้หญิงสาวเร่งออกจากการโคจรพลัง เพื่อช่วยเหลือต้านต้าน นางรีบลุกขึ้นยืนเตรียมพร้อมรับมือ

สิ่งที่เข้าสู่ครรลองสายตาเป็นภาพแรกก็คือ เจ้าตัวกลมกําลังควบสี่เท้าปรี่เข้ามาหาทั้งคราบน้ําตาอย่างไม่คิดชีวิต

ตามมาติด ๆ ทางด้านหลัง คือสัตว์อสูรเวทที่ดูคล้ายจะมีฝ่าเท้ากลมตันสั้นไม่ต่างกัน มันอ้าปากส่งเสียงหอบหายใจ แฮ่ก แฮ่ก” ที่โดดเด่นที่สุดก็คือนัยน์ตารูปร่างคล้ายเมล็ดถั่วที่แม้จะเล็กกระจิริดทว่ากลับเปล่งประกายแวววาวยิ่งนัก

แม้ต้านต้านจะควบฝีเท้าได้อย่างรวดเร็วราวสายฟ้า ทว่าอสูรน้อยตนนั้นกลับรวดเร็วได้ยิ่งกว่า

กระทั่งต้านต้านกาลังจะวิ่งไปหลบหลังเกอซี อสูรน้อยตนนั้นจึงกระโจ นทับต้านต้านหน้าคะมากับพื้น

สีหน้าเกอซีแปรเปลี่ยนในทันที พลังปราณภายในถูกถ่ายเทลงสู่กระบหลีชุ่ยในมืออย่างรวดเร็ว หากแต่เพียงหมายลงมือภาพฉากเบื้องหน้ากลับทําให้หญิงสาวต้องตะถึงค้าง

เมื่อเจ้าอสูรน้อยไม่เพียงไม่กัดกินต้านต้าน มันยังยงโย่ยงหยกอยู่บนร่างกลม ๆ ใช้ลิ้นเปียกหนาของตนเลียแผลบ ๆ แทบจะทั่วทุกซอกทุกมุมบนใบหน้าเจ้าตัวยัง

***จบตอน ช่วยด้วย ! ต้านต้านจะถูกจับกินแล้ว ! * * *