ตอนที่ 440 สร้างอาณาจักร

“ซีเยว่ เจ้าจะรับข้า-สหายผู้นี้เป็นผู้ติดตามของเจ้าหรือไม่ ?”

สีหน้าท่าทางของกู้หลิวเพิ่งจริงจังกระทั่งเกอซีมิรู้จะกล่าวเช่นไร

ในหัวครุ่นคิดหาเหตุผลร้อยแปดมาปฏิเสธในใจยังนึกลังเลยังอยากไถ่ถาม

ทว่าที่สุด คํากล่าวของอีกฝ่ายทําให้นางซาบซึ้งใจ

เขากล่าวว่า วันหนึ่งข้างหน้า นางจะยืนอยู่ในตําแหน่งหนึ่งในยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งยุทธภพ

ถูกแล้ว นั่นคือเป้าหมายที่นางวิ่งไล่ไขว่คว้าแข็งแกร่งยิ่งขึ้นมีพลังฝีมือเข้มแข็งมากขึ้นกระทั่งไม่มีผู้ใดสามารถหยุดยั้งข่มเหงนางได้

เมื่อเป็นเช่นนั้น ไยไม่ยอมรับกู้หลิวเพิ่งร่วมทางเดิน ? ไยไม่สร้างอาณาจักรของตนด้วยมือตนเล่า

คิดได้เช่นนั้น มุมปากของหญิงสาวพลันยกเผยรอยยิ้มสดใส
หนุ่มน้อยผู้เดิมที่ล้วนงดงามหมดจดสดใสเมื่อมีรอยยิ้มอ่อนบางประดับกลับยิ่งสร้างความตราตรึงสะกดจิตใจประหนึ่งห้วงมนตร์มายาที่ไม่ปรากฏผู้ใดกล้าสบมองโดยตรง

“ได้! กู้หลิวเพิ่ง !” นางสบประสานตาอีกฝ่ายเอ่ยกล่าวหนักแน่นชัดถ้อยคํา “ข้า-น่าหลานเกอซีขอปฏิญาณจะนับถือเจ้าเสมือนหนึ่งพี่น้องเป็นสหายรู้ใจ หากข้าทรยศผิดต่อคําสัตย์ปฏิญาณนี้ขอสวรรค์เบื้องบนลงทัณฑ์ !วันหน้า ข้าจะนําพาเจ้าไปสู่ตําแหน่งสูงสุดเหนือยุทธภพร่วมกัน เจ้าจะได้ยืนเหยียบเหนือผู้คนทั่วหล้าทอดสายตามองยุทธภพกว้างใหญ่ที่งดงามภายใต้ฝ่าเท้าวางใจเถิดข้าจะไม่ทําให้เจ้าผิดหวังกับการลงเดิมพันในครานี้ !”

กู้หลิวเพิ่งผงกศีรษะรับคําหนักแน่น นัยน์ตากระจ่างใสคุกรุ่นด้วยความฮึกเหิมไม่ปรากฏอาการสั่นคลอนกระเพื่อมไหวแม้เพียงน้อย

ทว่าเพียงเกอซีผละจากโรงโอสถเชิงเต่อแค่ชั่วเผากํายานสีหน้าของอู่หลิวเพิ่งพลันแปรเปลี่ยน

ไม่ถูกต้อง ! เมื่อซีเยว่กล่าวปฏิญาณ….ว่ากระไรนะ ?

น่าหลานเกอซี ? !!!!!

ทันทีที่เกอซีกลับถึงเรือนเบี้ย นางรีบตรงเข้าสู่มิติเวทเพื่อปรุงกลั่นโอสถโดยไม่รั้งรอ

แท้จริงความสามารถของเกอซีหาได้จํากัดเพียงการปรุงกลั่นโอสถเสริมพลังวิญญาณเท่านั้นเพียงโอสถชนิดนี้คือสิ่งที่นางคุ้นชินมากสุดเท่านั้น
ดังที่ซีซานกล่าวก่อนหน้านางสามารถปรุงโอสถชนิดนี้ได้ถึงสามหรือสี่ร้อยเม็ดเพียงชั่วระยะ เวลาครึ่งวันเท่านั้น

ทว่าจะอย่างไร การปรุงกลั่นโอสถล้วนสิ้นเปลีองพลังกายและกําลังภายในอย่างยิ่งทุกครั้งเมื่อสิ้นสุดกระบวนการปรุงโอสถนางจะอยู่ในสภาพอาบเหงื่ออ่อนล้าจนแทบทรุด

หากแต่ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าที่บังเกิดล้วนสามารถเสริมส่งพลังปราณภายในให้เข้มแข็งช่วยส่งเสริมพลังฝีมือให้ก้าวหน้าเพียงทว่าหากต้องหมดสภาพเช่นนี้ทุกวันกระทั่งเทพเซียนบนสวรรค์ก็คงไม่อาจทานทนรับได้

หากสามารถปรุงกลั่นโอสถชุดใหญ่ ดังเช่นอุตสาหกรรมผลิตยาในโลกยุคปัจจุบันได้คงยอดเยี่ยมไม่น้อย

หากแต่ความคิด ล้วนเป็นได้แค่เพียงความคิดหากสามารถปรุงโอสถชุดใหญ่ได้เช่นนั้นนางคงมิต้องกระทําสิ่งใดนอกจากนั่งรอนอนรอหินผลึกร่วงหล่นจากฟากฟ้า

เพียงล่วงเข้าสู่มิติเวทด้านใน เสียงหัวเราะร่าเริงแจ่มใสพลันดังสะท้อนทั่ว
เจ้าร่างกลมตัวน้อยกําลังนั่งแกว่งไกวชิงช้ซึ่งเกิดจากการเกี่ยวตวัดของปลายเถาวัลย์ม่วงอเวจีโล้เล่นอย่างสนุกหนาน

ผู้ที่เถาวัลย์ม่วงอเวจีรักและเอ็นดูที่สุดเห็นจะเป็นเจ้าตัวกลมผู้นี้กระทั่งช่วยร้อยสายเถาวัลย์เกี่ยวทําชิงช้าช่วยแกว่งไกวให้เจ้าตุ้ยนุ้ยได้โล้เล่นโดยไม่ปริปากบ่นสักคําทั้งที่ต้องยกปลายใบเรียวบางราวคมกระบีของตนคอยปาดเช็ดหยาดเหงื่อที่ติดตามดวงหน้าเจ้าตัวกลมอยู่เป็นระยะ
ปลายใบอ่อนบางที่ปัดไปมาของเถาวัลย์ม่วงอเวจีพาให้ต้านต้านส่งเสียงหัวเราะคิกคักด้วย ความจักจี้

ขณะยามนี้ มังกรทองตัวจิ๋ว กําลังลุ่มตัวแช่อยู่ในทิพย์ธาราเกล็ดสีทองทั่วร่างยามนี้โปร่งใสส่งประกายความสว่างการสื่อสารทางจิตระหว่างทั้งคู่ทําให้เกอซีสามารถรับรู้ได้ว่ายามนี้มังกรทองศักดิ์สิทธิ์ได้เลื่อนขั้นพลังยุทธขึ้นอีกระดับ

รวดเร็วอะไรเช่นนี้ ! หญิงสาวถึงกับกล่าวคําใดไม่ออก เจ้ามังกรเพิ่งเลื่อนพลังฝีมือหลังกลืนกินผลเทพมังกรไปมิใช่หรือ ? เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งขวบเดือนเท่านั้นเขาสามารถเลื่อนระดับขึ้นอีกขั้นสําเร็จแล้วกระนั้นหรือ ?

แม้การพัฒนาพลังเวทของเผ่าพันธุ์มังกรย่อมแตกต่างจากทั่วไปทั้งเจ้ามังกรตัวน้อยยังมีฐานะเป็นถึงเทพมังกรทองผู้ศักดิ์สิทธิ์พลังเวทย่อมรุด หน้ารวดเร็วกว่าปกติทั่วไปทว่าความรุดหน้ารวดเร็วถึงเพียงนี้ไม่นับเป็นความท้าทายสวรรค์เกินไปกระนั้นหรือ ?

***จบตอน สร้างอาณาจักร***