นิยาย หัตถ์เทวะธิดาพญายม ตอนที่ 438 ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม

ครั้นยืนชมโจวเหยียนอันผู้กําลังขุนงงเป็นไก่ตาแตกจนหนําใจแล้ว ซีซานจึงก้าวขึ้นมาข้างหน้า “จะถ่างตาดูอีกสักกี่ครา ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามหนังสือรับรองคุณสมบัติแห่งโอสถชุดนี้ โอสถเสริมพลังจิตวิญญาณคุณสมบัติขั้นที่หนึ่ง พลังบรรจุ 10 ผลึก ความบริสุทธิ์ 99% สามารถรับโอสถ ได้ต่อเนื่องยาวนานโดยไม่ส่งผลข้างเคียง ใจ ความล้วนกระชับสั้นแค่เพียงเท่านี้ ข้าปราดตา อ่านเพียงคราเดียวก็สามารถจําขึ้นใจได้แล้ว ท่าน จะดูอีกสักกี่รอบกัน ?”

ผู้ดูแลโจวยกฝ่ามือสั่นเทาที่ยังคงถือกระดาษ แผ่นนั้นขึ้นกล่าว “นี่…หนังสือนี้เป็นของจริงกระ นั้นหรือ ?”

ซีซานหัวเราะร่วน “อ้าว ! แล้วท่านไม่เห็นตราสัญลักษณ์โรงโอสถหลวงที่หัวมุมด้านบนกระนั้นหรือ ? ตราสัญลักษณ์แห่งโรงโอสถลวงถูกผนึกพร้อมอายพลัง ไหนเลยจะสามารถลอกเลียน ? หึหึหึ ขนาดท่านยังไม่เห็นความโกลาหลของผู้คนที่แย่งชิงกันแทบคลั่งในครานั้นยังเป็นได้ถึงเพียงนี้ หากท่านนําโอสถชุดนี้กับทั้งสมุนไพร และส่วนประกอบโอสถต่าง ๆ ออกวางขาย สามารถเพียงพอประคับประคองโรงโอสถเชิงเต่อ แห่งนี้ได้หรือไม่ ?”

“หากเป็นโอสถชุดนี้ ย่อมสามารถอย่างแน่แท้ !” ผู้ดูแลโจวส่งเสียงตอบด้วยน้ําเสียงตื่นตัวฝ่ามือทั้งคู่ยังคงสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นตลอดเวลา “สิ่งนี้ใช่โอสถชั้นสูงเสียเมื่อไร มันคือโอสถชุดสุดยอดเลยทีเดียว ! หากโรงโอสถใดสามารถครอบครองโอสถชุดนี้แม้เพียงหนึ่งชุด ย่อมสามารถถือเป็นสมบัติล้ําค่าสร้างความครั่นคร้ามแก่โรงโอสถทั้งหลาย ! หากสามารถนําโอสถชุดนี้ขึ้นวางขายได้ทุกวัน เพียงช่วงขวบปีโรงโอสถทั่วเมืองเหยียนจึงคงต้องปิดตัวกันถ้วนหน้าเสียด้วยซ้ํา”

“เพียง… โอสถฟื้นพลังที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ พวกเราจะแสวงหาได้จากที่ใด ?” สีหน้าผู้กล่าวถามพลันสลดหดหู น้ําเสียงพลันเศร้าสร้อยหมดหวังในทันที “ข้ากล้ารับประกันได้ว่า กระทั่งในสมาพันธ์แพทย์อาจไม่สามารถพบเจอผู้สามารถกลั่นโอสถคุณภาพสูงสุดถึงเพียงนี้ได้ ?”

ซีซานยืนเกาหูแกรกแกรก ท่าทางคล้ายจะกล่าว ทั้งซื่อบื้อทั้งตาถั่วเกินบรรยาย” น้ําเสียงติดจะหงุดหงิดโพล่งออกไปว่า “ข้าก็บอกไปแล้วนี่ ท่านไม่ได้ฟังเลยกระนั้นหรือท่านผู้ดูแลโจว ข้าก็บอกแล้วว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นฝีมือการปรุงกลั่นโอสถของคุณชายข้า ทั้งยังสามารถปรุงกลั่นได้ถึงวันละสามหรือสี่ร้อยเม็ด ทั้งหมดทั้งมวลนี้ล้วนอาศัยระยะเวลาแค่เพียงครึ่งวัน !”

แน่ชัดว่า ซีซาน บุรุษผู้ที่อยู่เบื้องหน้าโจวเหยียนอันยอดฝีมือขั้นสี่ปฐพีสะท้านสะเทือนนั้นคือ ผู้ฝึกยุทธซึ่งมีพลังฝีมือเพียงขั้นสองปฐมภูมิโลกันตร์เท่านั้น ทว่าเมื่อได้ติดตามคุณหนู เขาจึงสามารถเชิดหน้าต่อปากต่อคําทุกผู้คนได้อย่างเต็มภาคภูมิ

มิใช่หัวหน้าใหญ่แห่งโรงโอสถหลวงยังต้องให้ความเคารพยําเกรงเขากระนั้นหรือ ? มิใช่ผู้คนในตลาดมืดต่างร่ําร้องขอซื้อโอสถจากเขาด้วยความจริงใจ ผู้ใดไหนเล่าจะกล้าใส่อารมณ์ แสดงความขุ่นเคืองใส่เขา ?

หึหึหึ…ช่างเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้ จริง !

“ไอหย่า ! สวรรค์ !” โจวเหยียนอันร้องอุทานพ ลางหันมาจ้องหน้าเกอซีด้วยความเหลือเชื่อเสียงตะกุกตะกักคล้ายลมหายใจจุกติดอยู่ในลําคอ “คุณชาย….คุณชายซี ท่าน….ท่านเป็นผู้ปรุงกลั่นโอสถเสริมพลังจิตวิญญาณชุดสุดยอดนี้ด้วยตนเองจริงกระนั้นหรือ ?”

“นี่เจ้ายังไม่เชื่อถือ ? !” ซีซานถลึงตาใส่อีกฝ่ายก่อนโยนขวดกระเบื้องน้อยส่งให้ “เอ้า ! ถ่างตาดูให้ดี ข้ายังพอเหลือโอสถที่คุณชายปรุงไว้อยู่บ้าง ดูเสียให้เต็มตา ข้ารู้ดี ! เจ้าต้องไม่เคยเห็นที่ใดมาก่อนอย่างแน่แท้ !”

แม้เม็ดโอสถส่วนใหญ่ที่เกอซีปรุงกลั่นแทบถูกเทขายในตลาดมีดสิ้น ทว่าซีซานยังคงเก็บสํารองบางส่วนไว้ยามฉุกเฉิน

แม้นไม่มากพอจะวางขาย ทว่าเพียงให้โจวเหยียนอันได้เปิดหูเปิดตาย่อมมากเกินพอ

ผู้ดูแลโรงโอสถรับขวดยามาเปิดจุก ยกขึ้นสูดดมคราหนึ่ง ก่อนจะก้มลงดูอีกครา จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นจ้องซีซานด้วยแววตาที่ลุกโชน

ครั้นเห็นอีกฝ่ายนิ่งอึ้ง ซีซานจึงรุกไล่ “เป็นอย่างไร ของปลอมหรือไม่เล่า ?

“ข้านึกออกแล้ว !” น้ําเสียงของโจวเหยียนอันดังก้องกะทันหัน “เจ้าคงมิใช่ซานจือผู้สร้างความแตกตื่นในตลาดค้าโอสถเมื่อเดือนก่อนกระมัง !”

ขวบเดือนที่ผ่านมา ตลาดค้าโอสถสั่นสะเทือน เมื่อข่าวลือแพร่สะพัด ถึงการบังเกิดของโอสถคุณภาพล้ําเลิศชุดหนึ่งในตลาด ผู้คนต่างเหี้ยนกระหือรือหมายครอบครองโอสถชุดนี้ ตระกูลใหญ่ตลอดถึงสํานักหลักผู้ทรงอิทธิพลในเหยียนจึงส่งคนออกติดตามสืบหาตัวผู้ขายโอสถชุดนี้จากโรงโอสถน้อยใหญ่ทุกหนแห่ง

ยิ่งโดยเฉพาะ โรงโอสถหลวง กระทั่งติดประกาศตบรางวัลให้ผู้สามารถแจ้งเบาะแสของผู้มี นามว่า “ซานจื่อ

ทว่ากระทั่งพลิกแผ่นดินตามหาจนทั่ว กลับไม่มีผู้ใดพบเห็นร่องรอยของ “ซานจื่อ ผู้ลอยลับไปกับสายลม

***จบตอน ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยม***