นิยาย หัตถ์เทวะธิดาพญายม ตอนที่ 461 แทรกลําดับ ? ย่อมมิได้ !

ท่านหมอฉางจดจ้องแนวแถวยาวเหยียดที่ทอดไกลจากหน้าโรงโอสถเซ็งเต่อ ชั่วอึดใจ ก่อนตัดสินใจย่างฝ่าเท้ามุ่งเข้าสู่โรงโอสถเซิงเต่ออย่างไม่รั้งรอ

ท่านหมอฉางเชิดหน้าส่งเสียงยโสเบื้องหน้าโจวเหยียนอัน “นโอสถเสริมพลังชุดสุดยอดนั้นมาให้ข้า !”

โจวเหยียนอันแหงนเงยศีรษะมองชายเบื้องหน้าด้วยท่าทีพิลึก เขาจดจําท่านหมอใหญ่ผู้นี้มิได้ ทว่าผู้ที่ยืนเรียงแถวอยู่ด้านหลังมีหรือจะใส่ใจ

เสียงร้องตะคอกโหวกเหวกจากผู้เรียงลําดับรอซื้อโอสถดังขึ้น “เจ้าคือผู้ใด ไม่เห็นหรือ พวกเราล้วนเข้าแถวรอตามล่าดับทั้งสิ้น

“ใช่ ? เจ้าคิดว่าพวกเจ้าคือผู้ใด ? ไม่เห็นรี กระทั่งตัวแทนจากตระกูลใหญ่ทั้งหลายล้วนต้องเรียงแถวตามลําดับทั้งสิ้น

ท่านหมอใหญ่ยังมิทันเอ่ยปาก ผู้ติดตามทางด้านหลังกลับส่งเสียงตะคอกใส่ผู้ดูแลโรงโอสถ “พวกเจ้าไม่รู้อะไร ท่านผู้นี้คือแพทย์ผู้มีทักษะการรักษาขั้นส์ ผู้ได้รับการรับรองจากสมาพันธ์แพทย์ ท่านหมอใหญ่แห่งโรงโอสถจีเซิงของพวกเรา เจ้าต้องการมีเรื่องกับท่านหมอขั้นสี่กระนั้นหรือ ?”

เพียงถ้อยคําหลุดจากปาก เสียงประท้วงตะคอกพลันสงบอย่างฉับพลัน

ทักษะความสามารถทางการแพทย์ขั้นสี่ คือความสามารถในการรักษาสูงสุดในแถบทวีปหมีหลัว ด้วยสถานภาพอันสูงส่งโดดเด่นถึงเพียงนี้ ผู้กล้าคิดล่วงเกินย่อมต้องเผชิญหายนะไม่จบสิ้นอย่างแน่นอน

ท่านหมอฉางจ้องหน้าโจวเหยียนอัน กระแอมในลําคอคราหนึ่ง “ว่าอย่างไร ? ผู้ดูแลโจว พวก เราต่างเป็นแพทย์ผู้ทําการรักษาผู้คน ข้ายอมแบกหน้ามาถึงนี้ เจ้ายังจะยืนกรานไม่ขายโอสถนั้น ให้อาวุโสผู้นี้กระนั้นหรือ ?”

ทว่าโจวเหยียนอันยังไม่ทันกล่าวตอบ เสียงของซีซานพลันดังแทรกขึ้น “เป็นหมอขั้นสูงแล้วอย่างไร ? มิใช่กําลังกระทําเรื่องน่าละอายกระนั้นรี ! นายท่านของข้ามีคําสั่ง หากผู้ใดต้องการโอสถก็ให้เรียงลําดับซื้อหาตามการมาก่อนหลัง ทั้งยังสามารถซื้อในจํานวนจํากัดเท่านั้น โอสถในโรงโอสถของเรามีจํานวนจํากัด หากแต่ผู้ต้องการหาซื้อกลับมีจํานวนมาก เช่นนี้แล้ว หากพวกเราให้สิทธิพิเศษแก่ผู้ใด ย่อมเป็นความอยุติธรรมต่อผู้ยืนรอทางด้านหลัง เช่นนี้เจ้าจะว่าอย่างไร ?”

ซีซานแตกต่างจากโจวเหยียนอัน เขาไม่สนใจเรื่องการแพทย์ หรือสมาพันธ์แพทย์อะไรทั้งสิ้น

ซีซานรู้แค่เพียงสิ่งเดียว คุณหนูของเขายอดเยี่ยมเหนือผู้ใด แพทย์งี่เง่าไร้สาระคืออะไร ? กระทั่งหน้าที่หิวรองเท้าให้คุณหนูของเขาก็ยังไม่คู่ควร !

เพียงซีซานเอ่ยปาก เหล่ายอดฝีมือทางด้านหลังที่ต้องสงบปากสงบค่าพลันถึงความยินดี

ทว่าใบหน้าของท่านหมอฉางกลับไม่น่าดูอย่างเหลือแสน หากแต่ศักดิ์ศรีทําให้เขาจําต้องสะบัดแขนเสื้อผละจากไปด้วยอาการเกรี้ยวกราด

ท่านหมอผู้ยิ่งใหญ่ หันกลับมามองโรงโอสถเซ็งเต่อที่ยามนี้ฝูงชนต่างหลั่งล้นด้วยแววตาที่เย็นชา พลางกัดกรามแน่น “โรงโอสถเซิงเต๋อ ทําได้ดีมาก ! ข้าสู่อุตส่าห์แบกหน้ามาหาเจ้าด้วย ตนเอง เมื่อเจ้ากระทําเช่นนี้ ก็จงอย่าได้ตําหนิหากข้าไม่ไว้ไมตรี ดี !”

ซีซานมองตามแผ่นหลังของท่านหมอใหญ่ด้วยสายตาดูแคลนคราหนึ่ง ก่อนหันมาส่งเสียงป ระกาศกร้าวแก่ทุกคนในที่นั้น “ทุกท่านมั่นใจได้ โรงโอสถเชิงเต่อของเรายึดถือคุณธรรม เราทําการค้าโอสถเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ทั้งยังดําเนินการค้าขายอย่างเที่ยงธรรม หากผู้ใดคิดเล่นตุกติก เห็นทีคงต้องไปถามอารักขาทั้งสีประจําโรงโอสถของเราเสียก่อนกระมัง”

เสียงเชียร์ตอบรับคําประกาศของท่านผู้ดูแลซีดังก้องกระหม

ตลอดช่วงหลายวันที่ผ่านมา โรงโอสถเซ็งเต่อยึดถือสัจจะวาจาที่ได้ลั่นออกไปอย่างเที่ยงธรรมทั้งยังเปี่ยมคุณธรรม

ไม่ว่าคนผู้นั้นจะสืบสายแห่งราชสกุลอันสูงส่ง หรือมาจากตระกูลผู้ทรงอิทธิพลเยี่ยมบารมีล้นพ้นเพียงใด หากมันผู้ใดกล้าคิดแซงล่าดับ คนผู้นั้นจะถูกอารักขาทั้งสี่แห่งโรงโอสถสั่งสอนให้หลาบจําไม่ไว้หน้า ไม่มีละเว้นกระทั่งยอดฝีมือสูงส่งขั้นปฐพี่สะท้านสะเทือน

แข็งขึ้นหักหาญน้ําใจตระกูลใหญ่ทั้งหลายอย่างไม่ไว้หน้า ทว่ามีหรือที่โรงโอสถเชิงเต่อจะหวั่นเกรง ทั้งยังกระทําตามกฎเกณฑ์ที่วางไว้กับทุกผู้คนอย่างเถรตรง เช่นนี้เอง เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายจึงประทับใจในน้ําใจ และความเที่ยงธรรมของโรงโอสถเชิงเต่อ หากผู้ใดคิดเป็นปฏิปักษ์กับโรงโอสถเซ็งเต่อ มันผู้นั้นจะถูกทุกคนรุมประนามหยามหมิ่นกระทั่งแทบไม่เหลือที่ยืน

และนี่คือบทเริ่มต้น

ท่านหมอฉางเข้ามาอาละวาดได้เพียงแค่สามวัน อันธพาลอีกกลุ่มกลับตบเท้าเข้ามาหาเรื่องถึงในโรงโอสถเซ็งเต่ออีกระลอก

ยังมิทันได้ตั้งตัว บุรุษผู้ดูคล้ายจะเป็นหัวหน้าผู้มาเยือนชุดใหม่พลันยกโต๊ะขึ้นทุ่มใส่พื้น

พวกที่ติดตามมาด้านหลังชายผู้เป็นหัวหน้าผลักยอดฝีมือผู้กําลังลงนามซื้อโอสถให้หลีกไปพร้อมเสียงตะคอกลั่น “ไปให้หมด ! ไสหัวไป ! ไม่เห็นว่าผู้ใดมาเหยียบที่นี่ ? ไอ้พวกนัยน์ตาได้แวว ! คุณชายสามแห่งตระกูลมู่หรงของพวกเรากําลังจะมาถึงแล้ว !”

***จบตอน แทรกลําดับ ? ย่อมมิได้ !* * *