หลิงฮันรู้สึกตกตะลึง เขาไม่พบจุดอ่อนใดๆบนร่างของศพที่ยิ่งใหญ่เลย!

เป็นไปได้อย่างไร

ไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง แม้แต่ทักษะระดับสูงที่สุดในโลกก็ยังมีข้อผิดพลาด

หลิงฮันเข้าใจทันที ไม่ใช่ว่าซากศพที่ยิ่งใหญ่ไม่มีจุดอ่อน แต่เป็นตัวเขาเองที่มีพลังบ่มต่ำเกินไป

จอมยุทธระดับทลายมิติคือตัวตนสุดแกร่ง พลังป้องกันของพวกเขานั้นคงกระพัน แม้แต่จอมยุทธระดับสวรรค์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

หลิงฮันเคยเป็นจอมยุทธระดับสูงมาก่อน แต่นั่นก็แค่ระดับสวรรค์ ส่วนระดับทลายมิตินั้นสำหรับหลิงฮันมันคือระดับพลังที่เขายังเอื้อมไม่ถึง และตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับตัวตนที่ว่า

โชคดีที่เขายังมีรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพี

แต่ถ้าหากแม้แต่รูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพียังไม่สามารถทำอะไรศพที่ยิ่งใหญ่ได้ เขาก็จะรีบเผ่นเข้าไปซ่อนในหอคอยทมิฬทันที แม้มันจะน่าอับอาย แต่มันก็ยังดีกว่ามาจบสิ้นอยู่ที่นี่

ศพที่ยิ่งใหญ่ลงมือโจมตี เขาปล่อยฝ่ามือออกมา ทันใดนั้นเศษดวงดาวนับไม่ถ้วนก็ร่วงหล่นลงมาใส่หลิงฮันจากฟากฟ้าราวกับอุกาบาต

สิ่งที่ร่วงลงมาไม่ใช่ดวงดาวที่แท้จริง มันคือปราณก่อเกิดที่ถูกควบแน่นด้วยพลังวิญญาณ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็มีพลังทำลายที่เหนือกว่าดวงดาวเสียอีก

นี่คือกระบวนท่าที่ทรงพลังของจอมยุทธระดับทลายมิติ อำนาจของมันน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก

มังกรเหมันต์คำรามและพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ทันใดนั้นท้องฟ้าก็เกิดระเบิดแสงสว่างจ้า คลื่นกระแทกที่เกิดจากการปะทะแม้แต่หลิงฮันก็ยังต้องทรุดตัว

ตอนนี้เขาอยู่ในภายในรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพีซึ่งมีพลังป้องกันเทียบเท่าระดับทลายมิติห้าดาว

ซากศพที่ยิ่งใหญ่กระหน่ำปล่อยฝ่ามืออย่าต่อเนื่อง ดวงดาวเองก็ร่วงหล่นลงมาอย่างต่อเนื่องเช่นกัน แสงสว่างที่เกิดขึ้นแม้แต่ดวงอาทิตย์ก็ยังถูกบดบัง

มังกรเหมันต์พุ่งรับการโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง มันมีพลังต่อสู้ระดับทลายมิติเจ็ดดาวและเป็นอมตะ แม้ร่างของมันจะถูกทำลายมันก็ยังฟื้นสภาพกลับมาใหม่ได้ทันที

ศพที่ยิ่งใหญ่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่แข็งแกร่งเกินไปกว่าระดับทลายมิติห้าดาว ไม่เพียงแต่เขาจะไม่สามารถทำลายรูปแบบอาคมได้ แต่เขายังถูกมังกรเกมันต์ไล่ต้อนอีกด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะร่างกายที่ทนทานของเขา ศพที่ยิ่งใหญ่คงจะตายไปแล้ว

ศพที่ยิ่งใหญ่หยุดมือและกล่าว “ยังเหลืออีกหนึ่งกระบวนท่า”

ยังเหลืออีกหนึ่งกระบวนท่า? หรือว่าศพที่ยิ่งใหญ่ยังมีกระบวนที่แข็งแกร่งกว่านี้ซ่อนอยู่อีก?

ศพที่ยิ่งใหญ่ยกมือขวาขึ้น ในมือของเขาปรากฏกระดูกมือที่ใสราวกับผลึกแก้ว

กระดูกนั้นควรจะปลดปล่อยความรู้สึกน่าสะพรึงกลัวและมืดมนออกมา แต่กระดูกผลึกแก้วนี้กลับให้ความรู้สึกที่งดงามราวกับงานปฏิมากรรม และถ้ามองให้ดีก็จะพบว่าบนโครงกระดูกมีอักขระนับไม่ถ้วนสลักเอาไว้อยู่ อักขระนั้นมีมากมายจนไม่สามารถนับได้ด้วยตาเปล่า

หลิงฮันตกตะลึงและกล่าว “นั่นคงไม่ใช่กระดูกที่เจ้าตัดออกมาจากร่างเดิมของตัวเองหรอกนะ?”

ซากศพที่ยิ่งใหญ่ส่ายหัว “ไม่ใช่ กระดูกนี้ไม่ใช่กระดูกของข้า แต่จากการสืบค้นมาหลายปีข้าได้พบว่ามีความเป็นได้ที่กระดูกนี้จะเป็นกระดูกมือของพระเจ้า”

ว่าไงนะ!

หลิงฮันตกตะลึง… มือของพระเจ้า!

ไม่ใช่ว่าโลกนี้ถูกห้ามไม่ให้มีตัวตนระดับพระเจ้าปรากฏตัวหรอกรึ? ไม่สิ… นี่เป็นเพียงเศษกระดูกมือเท่านั้น มันสามารถนับได้ว่าเป็นอาวุธวิญญาณประเภทหนึ่ง เพราะแม้แต่หอคอยทมิฬ ชามพลิกสวรรค์ หรือขวดต้องสาปก็ยังปรากฏอยู่บนโลกนี้ได้เลย แล้วทำไมมือของพระเจ้าจะปรากฏที่นี่ไม่ได้?

ปัญหาก็คือมันมีพลังอำนาจขนาดไหน

“มันทรงอำนาจรึเปล่า?” หลิงฮันหัวเราะ

“ทรงอำนาจเป็นอย่างยิ่ง!” ศพที่ยิ่งใหญ่กล่าวอย่างมั่นใจ “กระดูกมือนี้สามารถใช้สังหารจอมยุทธระดับทลายมิติทั่วไปได้อย่างไม่ยากเย็น ถ้าไม่ใช่เพราะมันถูกสวรรค์และปฐพีของโลกนี้ระงับพลังเอาไว้ อำนาจของมันจะสูงยิ่งกว่านี้อีก”

“งั้นก็ขอข้าดูหน่อย!” หลิงฮันกล่าวและกำดาบสังหาร ในขณะเดียวกันเขาก็นำชามพลิกสวรรค์ออกมา จะเป็นไปได้รึไม่ที่เขาจะใช้ชามพลิกสวรรค์หลอมกระดูกของพระเจ้า?

ศพที่ยิ่งใหญ่ยังคงถือผลึกกระดูกมือเอาไว้ ‘พรึบ’ อักขระบนกระดูกส่องสว่าง ‘ตูม’ ทันใดนั้นเสียงฟ้าผ่าก็ลั่นไปทั่วท้องฟ้าราวกับสวรรค์และปฐพีกำลังเคลื่อนไหว เมฆสีดำทมิฬค่อยๆหมุนมารวมมาตัวอยู่บนท้องฟ้าเหนือศพที่ยิ่งใหญ่

เมฆสีดำนั้นคือเจตจำนงของสวรรค์และปฐพี เหตุผลที่มันปรากฏตัวก็เพราะผลึกกระดูกนั้นทรงอำนาจเกินไป ถ้าหากมันตรวจพบว่าผลึกกระดูกนี้มีอำนาจพอที่จะคุกคามโลกใบนี้ มันก็จะเปิดมิติและขับไล่ผลึกกระดูกออกไปจากโลกนี้

หลิงฮันเคยเห็นการปรากฏตัวของสวรรค์และปฐพีมาก่อนแล้วในผลึกความทรงจำของจื่อเสวี่ยนเซียน เมื่อมีพลังที่ไม่ใช่ของโลกใบนี้ปรากฏขึ้น สวรรค์และปฐพีจะปรากฏตัวและขับไล่สิ่งเหล่านั้นออกไป

แต่ถึงเมฆสีดำจะปรากฏ แต่มันก็ไม่มีร่องรอยว่าจะลงมืออะไร เห็นได้ชัดว่าแม้ผลึกกระดูกจะทรงอำนาจ แต่มันก็ยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะทำให้สวรรค์และปฐพีขับไล่มันออกไป

หลิงฮันกระตุ้นใช้งานชามพลิกสวรรค์ ‘พรึบ’ ชามในมือของเขาส่องแสงสว่างและเริ่มดูดกลืนทุกสิ่งโดยรอบ แม้แต่ก้อนหินธรรมดาก็ไม่เว้น แต่ถึงอย่างนั้นมันกลับไม่สามารถดูดกลืนผลึกกระดูกมือได้

อาจจะเป็นเพราะสมับัติทั้งสองมีระดับเท่านั้น ดังนั้นชามพลิกสวรรค์จึงไม่สามารถดูดกลืนอีกฝ่ายได้

หลิงฮันเก็บชามพลิกสวรรค์และกระตุ้นใช้งานดาบสังหาร

แม้เขาจะสร้างรูปแบบอาคมระดับสิบได้สำเร็จ แต่การจะทำความเข้าใจในอักขระบนดาบสังหารก็ยังเป็นเรื่องยากอยู่ดี ตอนนี้เขาสามารถกระตุ้นใช้งานอักขระได้เพียงเจ็ดแบบเท่านั้น แต่จำนวนของอักขระบนใบดาบนั้นมีสูงถึงหลักหมื่น

แววตาอันเย็นชาของศพที่ยิ่งใหญ่เปิดกว้าง “ดาบของเจ้า…ไม่ธรรมดา! ดูเหมือนข้าจะเคยเห็นมันมาก่อนแต่ก็จำไม่ได้!”

จอมยุทธระดับทลายมิติมีรึจะหลงลืม? ที่ศพที่ยิ่งใหญ่นึกไม่ออกก็เป็นเพราะความทรงจำที่ว่านั้นเป็นของบรรพบุรุษของร่างกายเขา ไม่ใช่ของวิญญาณดวงใหม่

การที่ดาบสังหารสามารถทำให้สัญชาตญาณในความทรงจำของศพที่ยิ่งใหญ่ตื่นตัวได้นั้น นับว่าเป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงมาก!

ความทรงจำทั่วไปจะถูกฝังลึกอยู่ในจิตวิญญาณเป็นเวลาหลายร้อยร้อยพันปีได้อย่างไร?

เกรงว่าที่ความทรงจำยังคงอยู่ก็เป็นเพราะมันฝังลึกเข้าไปถึงกระดูก!