เด็กน้อยแสดงท่าทีประหลาดใจและกล่าว “ทำไมเจ้าถึงคาดเดาเช่นนั้น”

“เห้อ ถ้าเจ้าไม่ใช่เผ่ามังกร เจ้าจะสามารถดูดซับแก่นพลังของเขี้ยวมังกรที่แท้จริงได้อย่างไร? แถมยังมีท่าทียิ่งยโสและอวดดีเช่นนั้นอีก!” หลิงฮันกล่าว เขาโยนร่างของเด็กน้อยลงพื้นพร้อมกับนำเสื้อผ้าออกมาให้อีกฝ่าย

เด็กชายสวมใส่ชุดที่หลิงฮันให้ แต่เนื่องจากมันเป็นชุดของหลิงฮันขนาดของมันจึงใหญ่ไปเสียหน่อย ชุดที่สวมใส่นั้นทำให้ไม่สามารถมองเห็นเท้าของเด็กน้อยและชุดก็ถูกลากไปตามพื้น เด็กน้อยอดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมาอย่างหดหู่ “ไม่มีชุดที่เล็กกว่านี้รึไง?”

“แน่นอนว่ามี แต่นั่นเป็นชุดของเด็กผู้หญิง เจ้าต้องการรึ?” หลิงฮันกล่าว

เด็กน้อยลังเลและส่ายหัว “ข้าใส่ชุดนี้ล่ะดีแล้ว” เด็กน้อยพับแขนเสื้อและขากางเกงขึ้นสูง แต่ชุดก็ยังมีขนาดใหญ่เกินไปอยู่ดีจนหลิงฮันอดหัวเราะออกมาไม่ได้

“ในเมื่อเจ้ารู้ถึงตัวตนของข้าผู้นี้แล้ว เจ้ายังกล้าหัวเราะข้าอีก?” เด็กน้อยกล่าวอย่างหงุดหงิด

“ทำไมเจ้าถึงไม่ได้รับผลกระทบจากออร่ามังกรของข้า? ตัวข้าถึงแม้จะสูญเสียพลังบ่มเพาะไปและต้องเริ่มบ่มเพาะใหม่ตั้งแต่ต้น แต่ออร่ามังกรของข้าผู้นี้นั้นแข็งแกร่งที่สุดในโลกใบนี้ ไม่ว่าทายาทเผ่ามังกรเผ่าใดก็ต้องได้รับผลกระทบจากออร่าของข้า!”

หลิงฮันกล่าวออกไปอย่างเฉยเมย “ใช้ตาของเจ้ามองให้ดี ส่วนไหนของร่างกายข้าที่เหมือนกับทายาทของเผ่ามังกร?”

“อะไรกัน เจ้าไม่ใช่ทายาทเผ่ามังกร?” เด็กน้อยแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อออกมา “แต่ข้าสัมผัสออร่ามังกรจากตัวเจ้าได้อย่างชัดเจน!”

นั่นก็ไม่นับว่าแปลก ภรรยาของเขาเป็นเผ่ามังกร บุตรของเขาเองก็เป็นเผ่ามังกร และที่สำคัญเขาฝึกฝนทักษะเก้ามังกรทรราชด้วย การที่เขาจะมีออร่ามังกรอยู่ในร่างจะเป็นเรื่องแปลกอันใด?

เด็กน้อยกอดอกแน่นและกล่าวออกมาด้วยท่าทีโมโห “ถึงแม้เจ้าจะไม่ใช่ทายาทมังกร แต่ข้านั้นเป็นผู้อาวุโสที่ไม่รู้แก่กว่าเจ้ากี่ร้อยกี่พันปี เจ้าควรจะมีความเคารพต่อข้าบ้าง นอกจากนั้นแล้วดินแดนแห่งนี้ก็ยังจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือจากข้า!”

จิตใจของหลิงฮันหวั่นไหว ครึ่งมังกรที่แท้จริงตนนี้มีอำนาจที่ทรงพลังที่แม้แต่พระเจ้าจากโลกเบื้องบนลงมาก็ยังไม่อาจสังหารเขาได้ เผ่ามังกรตนนี้จะต้องรู้ถึงภัยพิบัติของการชำระล้างเป็นแน่

ที่เขากล่าวว่าช่วยเหลือหรือว่าจะหมายถึงการเปิดสวรรค์?

เขาไม่ได้ถามสิ่งที่คิดออกไปแต่กล่าวถึงเรื่องอื่นแทน “อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าที่สถานที่แห่งนี้จำเป็นต้องใช้ดอกวิญญาณอมตะในการผ่านเข้ามานั้นเป็นเพราะดอกวิญญาณอมตะจำเป็นต่อการฟื้นคืนชีพของเจ้า! เจ้าควรรู้ว่าดอกวิญญาณอมตะเป็นสิ่งที่ข้านำมา ซึ่งนั่นหมายถึงข้าเป็นผู้ช่วยชีวิตเจ้า ในฐานะผู้อาวุโสแล้วเจ้าจะตอบแทนข้าอย่างไร?”

ถึงแม้ที่จริงดอกวิญญาณอมตะจะเป็นสิ่งที่ฉือชิ่วเหรินนำมา แต่เขาจำเป็นต้องบอกเรื่องนี้ให้อีกฝ่ายรู้ด้วยรึ?

เด็กน้อยไม่มีพูดตอบโต้ เป็นความจริงที่กุญแจในการเกิดใหม่ของเขาคือดอกวิญญาณอมตะเพราะงั้นหากมองจากมุมนี้หลิงฮันก็คือผู้ช่วยชีวิตของเขา

เขาเค้นเสียงและกล่าว “เหอะ ข้าจะบอกให้เจ้ารู้ถึงชื่อแซ่ที่แท้จริงของข้า! แซ่ของข้าคือเฮ่อเหลียน และมีนามว่าเทียนหยุน ข้าคือเผ่ามังกรที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปฮงเทียน!” เขากล่าวให้หลิงฮันฟังอย่างภาคภูมิใจ

แซ่เฮ่อเหลียน? หรือว่าเด็กน้อยผู้นี้จะเป็นบรรพบุรุษของเฮ่อเหลียนหลง? แต่เขาจะบอกอีกฝ่ายไม่ได้ว่าเฮ่อเหลียนสวินเสวี่ยนเป็นภรรยาของเขา ไม่เช่นนั้นเจ้าเด็กนี่จะต้องแสดงท่าทีเป็นผู้อาวุโสของเขาแน่นอน

หลิงฮันส่ายหัวและกล่าว “เจ้าที่ตายไปแล้วหลายพันปี ทำไมถึงกลับมามีชีวิตอีกได้?”

“ฮึ เจ้าคิดว่าข้าเป็นจอมยุทธที่แข็งแกร่งขนาดไหน? การที่ข้าสามารถฟื้นกลับมามีชีวิตที่สองได้ไม่นับว่าเป็นเรื่องแปลกอันใด” เฮ่อเหลียนเทียนหยุนกล่าว

แน่นอนว่าหลิงฮันไม่ย่อมไม่เชื่อคำพูดนั่น เขารู้ว่าการฟื้นคืนชีพโดยยังมีวิญญาณเดิมนั้นแม้แต่บนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่กับคนที่เพิ่งเคยพบหน้ากันครั้งแรกแล้ว มีรึที่เฮ่อเหลียนเทียนหยุนจะเปิดเผยความลับออกมาง่ายๆ?

ถ้าต้องการจะรู้ความลับของอีกฝ่าย ตนเองก็ต้องเป็นฝ่ายเปิดเผยความลับของตัวเองก่อนเพื่อซื่อใจ

หลิงฮันกล่าว “ที่เจ้ากล่าวว่าจะช่วยเหลือทวีปแห่งนี้ หรือจะหมายถึงการเปิดสวรรค์?”

‘เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!’

แม้ที่นี่จะเป็นถ้ำมังกรผี แต่การที่หลิงฮันกล่าวคำพูดที่ล่วงเกินสวรรค์และปฐพีอย่างเช่นการเปิดสวรรค์ก็ยังทำให้ปรากฏเสียงฟ้าผ่า

เฮ่อเหลียนเทียนหยุนตกตะลึง “เจ้าสัตว์ประหลาด เจ้าทำให้สวรรค์และปฐพีเคลื่อนไหวได้! เจ้าคือคนที่มีศักยภาพมากพอที่จะสั่นคลอนสวรรค์และปฐพี ดังนั้นสวรรค์และปฐพีจึงต้องใช้อัสนีบาตผ่าเจ้าให้ตาย!”

หลิงฮันรู้สึกอึดอัดไม่น้อย ตอนนี้เขากำลังถูกมังกรเฒ่าที่ไม่รู้ว่ามีชีวิตมาแล้วกี่พันปีชี้หน้าด่าว่าสัตว์ประหลาด

“นี่ข้าหลับใหลไปนานเท่าใดกัน? ข้าไม่นึกเลยว่าจะมีคนที่สั่นคลอนสวรรค์ได้เช่นเจ้าปรากฏตัว!” เฮ่อเหลียนเทียนหยุนนำมือกุมหัว “เฮ้อ ทั้งๆที่ข้าคิดจะช่วยเหลือโลกนี้และเป็นผู้กอบกู้แท้ๆ ไม่เคยคาดคิดเลยว่าเมื่อวันเวลาผ่านไปจะมีคนมาแย่งหน้าที่ของข้า! ให้ตายเถอะ ข้าควรจะตื่นให้ไวกล้านี้!”

“แถมถ้าข้าฟื้นคืนชีพให้เร็วกว่านี้ ตระกูลของข้าก็คงไม่มีใครตาย ช่างน่าเศร้านัก” เฮ่อเหลียนเทียนหยุนกล่าวอย่างเศร้าโศก

หลิงฮันกล่ายเป็นไร้คำพูด ถึงแม้ว่าครึ่งมังกรที่แท้จริงตนนี้จะหลับไปเป็นเวลานานและฟื้นกลับมามีชีวิตที่สอง นิสัยของเขาในตอนนี้ก็คงไม่ได้ต่างไปจากเดิมเท่าไหร่

“ในเมื่อเจ้ากล่าวถึงการเปิดสวรรค์ งั้นเจ้าก็คงรู้ถึงความจริงของการชำระล้างจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์สินะ” เฮ่อเหลียนเทียนหยุนกล่าว

หลิงฮันพยักหน้าและกล่าว “ที่เจ้าไม่ได้ทะลวงผ่านมิติขึ้นไป เป็นเพราะเจ้าพบว่าบนชั้นสวรรค์มีอะไรบางอย่างปิดกั้นเอาไว้?”

“ถูกต้อง แต่เดิมแล้วข้านั้นบ่มเพาะพลังจนบรรลุระดับสูงสุดแล้ว เพราะงั้นการบดขยี้ชั้นมิติคงไม่ใช่ปัญหา แต่ถึงอย่างนั้นข้าก็ไม่อาจทะลวงผ่านชั้นมิติไปได้” เฮ่อเหลียนเทียนหยุนถอนหายใจ “โชคดีที่ข้าเตรียมแผนการรองรับเอาไว้แล้ว แม้ในตอนนั้นข้าจะได้รับบาดเจ็บหนักแต่ข้าก็ยังสามารถหลบหนีมาที่นี่ได้และผนึกความคิดความทรงจำต่างๆเข้าไปในเขี้ยวมังกรเพื่อให้มีชีวิตรอด”

“เมื่อตอนเยาว์วัยข้าเคยกินสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยให้สามารถเคลื่อนย้ายวิญญาณได้เข้าไป ดังนั้นข้าจึงยอดสละร่างเดิมและสร้างร่างกายขึ้นใหม่ภายในเขี้ยวมังกร”

“ข้าฟูมฟักเขี้ยวมังกรจนทำให้มันบรรลุเป็นเขี้ยวมังกรที่แท้จริง แม้แต่บนดินแดนศักดิ์สิทธิ์มันก็นับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า และเวลาที่ผ่านพ้นมาหลายพันปีในที่สุดพลังอำนาจของเขี้ยวมังกรก็ควบแน่นกันจนกลายเป็นร่างกายใหม่ของข้า และในตอนนี้เมื่อวิญญาณของข้าได้รับพลังงานจากดอกวิญญาณอมตะ ข้าก็กลับมามีชีวิตได้อีกครั้งอย่างสมบูรณ์”

“แม้ร่างกายเดิมของข้าจะแข็งแกร่งมากก็ตาม แต่มันก็ไม่สามารถต้านทานอำนาจของสวรรค์ได้ แต่ครั้งนี้แหละข้าต้องทำได้แน่นอน!”