ตอนที่ 2051 ทัดเทียม

 

ดาบเล่มยาวสีครามนั้นโปร่งใสราวกับผลึกแก้ว และตราประทับเก่าแก่ที่สลักอยู่บนตัวดาบ ได้อบอวลไปด้วยกลิ่นอายน่าสะพรึง ที่ราวกับจะสะบั้นสวรรค์และปฐพี่ขาดเป็นเสี่ยงๆ

 

หลิงฮันรู้สึกได้ถึงภัยคุกคามอันรุนแรงว่าหากถูกดาบเล่มนี้ตัดมือ เท้า และลำคอเข้าล่ะก็ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

 

เขาไม่กล้ารับมือกับดาบนี้ซึ่งๆ หน้า จึงย่างเท้าและโคจรทักษะแสงอสนี้เพื่อเคลื่อนที่ถอยหลังเว้นระยะห่าง

 

แต่ถึงแม้เขาจะล่าถอยไปอย่างว่องไว จีอูหมิงก็ไล่ตามมาอย่างไม่เชื่องช้า ดาบฟ้าครามในมือของอีกฝ่ายกวัดแกว่งสะบั้นปราณดาบที่น่าสะพรึงออกมา จนทำให้ชั้นบรรยากาศรอบด้านฉีกขาด

 

ดาบเล่มนี้ ไม่ธรรมดา

 

“นี่คือดาบพิฆาตห้วงจิต” จีอู่หมิงกล่าวอย่างไม่แยแส “มันเป็นอุปกรณ์นิรันดร์ที่ข้าสร้างขึ้นในตอนที่เพิ่งบรรลุเป็นราชานิรันดร์ในอดีต และเป็นดาบที่ร่วมสู้รบกับข้ามาเป็นเวลายาวนาน แต่หลังจากที่ข้าบรรลุเป็นราชานิรันดร์ระดับเก้า ข้าก็ได้นำมันฝังเก็บเอาไว้”

 

“เพื่อทะลวงกายหยาบของเจ้า ข้าจึงตั้งใจไปขุดนำมันกลับขึ้นมาใช้งานอีกครั้ง เพราะงั้นเจ้าจงรู้สึกเป็นเกียรติซะ”

 

อุปกรณ์นิรันดร์

 

หลิงฮันชะงัก ไม่น่าแปลกใจที่ทำไมสัญชาตญาณของเขาถึงบอกว่าห้ามถูกดาบเล่มนี้สัมผัสเด็ดขาด ที่แท้มันก็เป็นถึงอุปกรณ์นิรันดร์นี้เอง

 

โชคยังดีที่จีอู่หมิงไม่สามารถกระตุ้นพลังของดาบออกมาใช้ได้ ไม่เช่นนั้นหากอุปกรณ์นิรันดร์สำแดงอำนาจออกมาล่ะก็ ไม่ใช่แค่หลิงฮันที่เป็นเพียงจอมยุทธระดับแบ่งแยกวิญญาณ ต่อให้เป็นตัวตนระดับข้ามผ่านต้นกำเนิดแท้ที่แข็งแกร่งก็คงถูกสังหารในหนึ่งดาบ

 

ในมือของจีอู่หมิงในตอนนี้ ดาบเล่มนี้เป็นเพียงอุปกรณ์นิรันดร์ที่แหลมคมมากอย่างถึงที่สุดเท่านั้น

 

หลิงฮันหลบหลีกไปมา มีบ้างบางครั้งที่เขาจะปล่อยหมัดที่รุนแรงตอบโต้กลับไปเพื่อสร้างแรงกดดันให้แก่ขี่อู่หมิง แต่ทว่าพลังของพวกเขาทั้งสองนั้นเคียงกันอย่างมาก หลิงฮันจึงหยุดจอี้หมิงได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น และไม่อาจเปลี่ยนสถานการณ์จากการโดนไล่ต้อนได้

 

จะรับมือกับดาบพิฆาตห้วงจิตอย่างไรดี?

 

หลิงฮันครุ่นคิดในใจ หรือจะใช้ดาบอสูรนิรันดร์ดี?

 

ไม่ได้…

 

เขาส่ายหัวทันที ดาบนิรันดร์ยังมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับเทียบเท่ากอุปกรณ์กึ่งนิรันดร์ดาวเท่านั้น ต่อหน้าอุปกรณ์นิรันดร์ที่แท้จริง ดาบอสูรนิรันดร์ย่อมถูกตัดขาดอย่างแน่นอน

 

ถ้างั้นแล้วจะหยุดอีกฝ่ายอย่างไรดี?

 

แก่นพลังมหาพินาศงั้นรึ?

 

หลิงฮันยังคงส่ายหัว เพื่อที่จะจัดการคู่ต่อสู้ที่ไร้เทียมทานอย่างจีอู่หมิงแล้ว ระยะห่างระหว่างเขากับอีกฝ่ายต้องใกล้กันมากพอ ไม่เช่นนั้นคลื่นระเบิดจะทำให้อีกฝ่ายบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

“เจ้าเป็นคนที่ยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง หากเป็นเมื่อหลายล้านปีก่อน ข้าคงรับเจ้าเป็นลูกศิษย์และบ่มเพาะเจ้าพร้อมกับฝากฝังความหวังทั้งหมดไว้ที่เจ้าไปแล้ว” จีอูหมิงกวัดแกว่งดาบในมือ การก้าวเดินไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่พลิ้วไหวทำให้เขาดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก

 

“ข้าเสียดายที่ข้าไม่ใช่ตัวข้าในตอนนั้นอีกต่อไปแล้ว!”

 

เขาสะบัดดาบโจมตี เจตจำนงดาบอันเข้มข้น และปราณดาบที่โหมกระหน่ำราวกับคลื่นยักษ์ถูกถาโถมเข้าใส่หลิงฮัน

 

“ฉัวะ ฉวะ ฉวะ” ปราณดาบเหล่านี้มีจำนวนมากมายเกินไป ทำให้หลิงฮันไม่สามารถหลบหลีกได้หมด มือ เท้า และช่วงท้องของเขาถูกเชือดเฉือนจนมีโลหิตไหลออกมา

 

เขารู้สึกหวาดหวั่นไม่น้อย นี่ขนาดเขาโคจรคัมภีร์สวรรค์เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว พลังป้องกันจึงเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว ไม่เช่นนั้นการโหมกระหน่ำของปราณดาบเมื่อครู่คงปลิดชีพและผ่าร่างของเขาขาดเป็นชิ้นๆ ไปแล้ว

 

อุปกรณ์นิรันดร์ไม่ว่าอย่างไรก็ยังคงเป็นอุปกรณ์นิรันดร์ ต่อให้อำนาจของมันจะยังหลับใหลอยู่แต่แค่เศษเสี้ยวกลิ่นอายของมันก็ยังน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก

 

“ที่นี้เจ้าก็ตายไปได้

 

ล่าวอย่างเย็นชาและไร้สีหน้า

 

“ครืนน” ดาบถูกสะบั้นออกไปอย่างรุนแรง ราวกับขุนเขาค้ำจุนสวรรค์ที่จะบดขยี้สรรพสิ่งให้เป็นเศษซาก

 

หลิงฮันคำราม จู่ๆ เขาก็ปล่อยหมัดออกไปเพื่อตอบโต้ดาบพิฆาตห้วงจิต

 

แววตาของอู่หมิงหลง รุ่นเยาว์ผู้นี้เสียสติจนบ้าไปแล้วหรืออย่างไรกัน ถึงได้คิดจะใช้กายหยาบในการตอบโต้อุปกรณ์นิรันดร์? เจ้าคิดว่าตนเองเป็นราชานิรันดร์รีไง?

 

ปัง!

 

ดาบพิฆาตห้วงจิตปะทะเข้ากับหมัดของหลิงฮัน แสงอันสว่างไสวที่ทำให้ดวงตาแทบบอดและตราประทับมากมายได้ปะทุออกมา และแผ่ขยายไปหลายล้านไมล์

 

ดาบถูกหยุดเอาไว้ได้

 

อะไรกัน!

 

จีอู่หมิงตกตะลึง เขาไม่เชื่อว่าหลิงฮันจะสามารถต้านทานดาบพิฆาตห้วงจิตด้วยกายหยาบเพียงอย่างเดียว แต่ความจริงตรงหน้าก็เป็นสิ่งที่ไม่อาจปฏิเสธได้

 

“หือ?” สายตาของจีอู่หมิงเหลือบมองจดจ่อไปยังแหวนที่หลิงฮันสวมเอาไว้ที่นิ้วกลาง มันเป็นแหวนรูปทรงเรียบง่ายและเก่าแก่ ที่ดาบพิฆาตห้วงจิตถุกหยุดเอาไว้ได้ก็เพราะปะทะเข้ากับแหวนวงนี้

 

สามารถหยุดยั้งอุปกรณ์นิรันดร์ได้งั้นรึ? แหวนวงนี้ต้องเป็นอุปกรณ์นิรันดร์หรือไม่ก็แร่โลหะนิรันดร์เป็นแน่

 

งดาบกลับ ดวงตาของเขาส่องประกาย “เจ้า…มีวาสนา

 

เกินไปหน ที่ยิ่งใหญ่จริงๆ!”

 

หัวใจของหลิงฮันเต้นแรงไม่หยุด เขารู้อยู่แล้วว่าแหวนสีดำวงนี้ไม่ใช่แหวนธรรมดา การที่แม้กระทั่งดาบอสูรนิรันดร์ก็ไม่สามารถดูดกลืนได้ จึงมีความเป็นไปได้สูงมากที่มันจะเป็นแร่โลหะนิรัน

 

แต่ไม่ว่าอย่างไรนั่นก็เป็นเพียงการคาดเดาของเขาเท่านั้น ด้วยความรู้สึกที่ไม่อยากพ่ายแพ้ต่อจีอู่หมิง เขาจึงลองเสี่ยงเดิมพันใช้มันรับดาบพิฆาตห้วงจิตดู

 

“เจ้าอิจฉาวาสนาของข้างั้นรึ?” หลิงฮันสะมือและกำหมัดด้วยจิตวิญญาณสู้รบอันร้อนระอุทีนี้การต่อสู้ที่แท้จริงจะได้เริ่มขึ้นเสียที

 

จีอูหมิงยิ้มอย่างไม่แยแส “ข้าไม่มีความจำเป็นต้องอิจฉา เมื่อข้าสังหารเจ้าแล้ว ทุกอย่างของเจ้าก็จะตกเป็นของข้า”

 

“เอาแต่พูดแต่เรื่องเพ้อฝันซ้ำไปซ้ำมา!” หลิงฮันส่ายหัว “จีอู่หมิง พวกเราเผชิญหน้ากันมากครั้ง และเจ้ากล่าวว่าจะสังหารข้ามากี่ครั้ง? แต่แล้วอย่างไรล่ะ ท้ายที่สุดข้าก็ยังยืนครบสามสิบสองอยู่ตรงนี้”

 

“ครั้งนี้ ข้าจะเป็นฝ่ายสังหารเจ้า!”

 

หลิงฮันคำรามและเปิดการโจมตีก่อน เขากระหน่ำหมัดปลดปล่อยปราณดาบอันไร้ที่สิ้นสุดออกไป พร้อมกับโคจรทักษะเก้าดาบพินาศสวรรค์

 

“ก็แค่จอมยุทธระดับแบ่งแยกวิญญาณตัวจ้อย!” จีอูหมิงกล่าวอย่างเหยียดหยาม เขากำดาบแน่นิ่งอยู่ในมือขวา และยกมือซ้ายขึ้นมาร่างลวดลาย ทันใดนั้นเองที่บริเวณฝ่ามือซ้ายของเขาก็กลายสีดำสนิท ราวกับห้วงมิตินับไม่ถ้วนกำลังถูกดูดมารวมกัน จนส่งผลให้อากาศรอบด้านถูกแบ่ง แยกออกเป็นชั้นๆ

 

“ตูม” เขาผลักฝามือออกไป กลุ่มก้อนสีดำบนฝ่ามือสั่นสะท้าน และควบแน่นสร้างคลื่นทำลายที่ทรงพลังขึ้นมา

 

หลิงฮันรู้สึกแน่นหน้าอกจนเกือบหายใจไม่ออก

 

เป็นกระบวนท่าที่น่าสะพรึงกลัวมาก จีอู่หมิงผู้นี้น่าแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ทุกๆ การเคลื่อนไหวของเขาคือทักษะนิรันดร์ แถมยังเป็นทักษะนิรันดร์ระดับสูงอีกด้วย

 

อีกฝ่ายเคยเป็นถึงราชานิรันดร์ระดับเก้ามาก่อน ซึ่งไม่รู้ว่าเขาดำรงอยู่ในระดับพลังนี้มานานยุคสมัย ทักษะนิรันดร์ที่อีกฝ่ายฝึกฝนอย่างเชี่ยวชาญจึงมากมายหาใครเปรียบ

 

หลิงฮันโคจรคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ ทั่วร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยตราประทับแห่งเต๋สีทองพร้อมกับกระหน่ำปล่อยหมัดตอบโต้

 

ปัง! ปัง! ปัง!

 

ด้วยพัฒนาการทางด้านพลังของหลิงฮันที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำให้พลังต่อสู้โดยทั่วไปของทั้งสองฝ่ายทัดเทียมกันแล้วในตอนนี้ เพียงแต่ว่าอูหมิงนั้นเชี่ยวชาญในการใช้ทักษะนิรันดร์มากมายแถมยังประยุกต์ใช้อำนาจแห่งกฎเกณฑ์ได้ทุกแบบอีก หากหลิงฮันประมาทแม้แต่นิดเดียว เขาอาจจะถูกจู่โจมจนได้รับบาดเจ็บสาหัสได้

 

“มา!” หลิงฮันเปิดฉากรุก ร่างของเขาสันไหวและเรียกร่างวิญญาณเพลิงเก้าสวรรค์ออกมา

 

ร่างวิญญาณเพลิงเก้าสวรรค์คำรามเสียงดัง มันถือดาบอสูรนิรันดร์เอาไว้ในมือ และร่วมมือกับหลิงฮันโจมตีใส่จีอูหมิง

 

Related