ตอนที่ 2,397 : ครึ่งปี…โลกทั้งใบพลิกคว่ำ!

 

ก่อนที่ต้วนหลิงเทียนจะย้อนกลับมายังภูมิภาคเบื้องบนนั้น เขาได้ทำลายมหาค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามภูมิภาคที่เหล่าปีศาจจัดตั้งใกล้แล้วเสร็จจนพังพินาศยังเข่นฆ่าสังหารจนธารเลือดเจิ่งนอง ทำให้บังเกิดความโกลาหลขึ้นในภูมิภาคเบื้องล่างไม่น้อย!

 

ก่อนใดอื่นเลย เผ่าปีศาจนั้นมีโมโหนักเมื่อพบว่าไม่เพียงแต่มหาค่ายกลเคลื่อนย้ายที่กำลังจะเสร็จสมบูรณ์พังพินาศไม่มีชิ้นดี เหล่าปรมาจารย์ทั้งหลายของเผ่าปีศาจยังตกตายหมดสิ้น!!

 

และเหล่าปรมาจารย์ที่ชำนาญค่ายกลของเผ่าปีศาจนี้ ล้วนแล้วแต่มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาทั้งสิ้น เมื่อพวกมันตกตายขุมพลังเบื้องหลังย่อมเดือดดาลไม่น้อย แน่นอนว่าหลังจากนั้นเรื่องราวก็ลุกลามใหญ่โต จนล่วงรู้ไปถึงหูของเหล่าเซียนอมตะเสเพลที่อยู่เบื้องหลังขุมพลังเหล่านั้น

 

เรียกว่าเหล่าเซียนอมตะเสเพลของขุมพลังเหล่านั้นได้เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งในรอบหลายพันปี!

 

เหล่าเซียนอมตะเสเพลเผ่าปีศาจ ก่อนอื่นเลยก็พากันเดินทางออกจากแดนเนรเทศมายังดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าภูมิภาคเบื้องล่าง และเริ่มผนึกกำลังกันฉีกเปิดความว่างเปล่า ณ จุดตั้งมหาค่ายกลเคลื่อนย้าย!!

 

ด้วยตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพลทรงพลังสามารถฉีกเปิดช่องงว่างได้ด้วยพลังของตัวเอง เช่นนั้นพวกมันจึงมีอำนาจที่จะเดินทางจากภูมิภาคเบื้องล่างขึ้นมายังเบื้องบนได้ตามใจ

 

เหมือนกันกับที่ต้วนหลิงเทียนขึ้นมาในตอนแรก

 

เหล่าเซียนอมตะเสเพลของเผ่าปีศาจทั้งหลายได้ออกหน้าฉีกเปิดรอยแยกมิติ สร้างช่องทางเชื่อมต่อระหว่างภูมิภาคเบื้องล่างและเบื้องบน ขนส่งเหล่ากองทัพปีศาจให้บุกขึ้นมา!

 

และเหล่าปีศาจที่พึ่งออกจากรอยแยกมิติเหล่านี้ ก็คือทัพหน้าของเผ่าปีศาจนั่นเอง!

 

ปีศาจทัพหน้าเหล่านี้ย่อมไม่ต่างอะไรจากผู้บุกเบิกดินแดนเทพยทุธ์เซียนเต๋าภูมิภาคเบื้องบนกลุ่มแรก!!

 

และด้วยความที่ผู้คนในภูมิภาคเบื้องบนได้หันเหคววามสนใจไปยังเรื่องราวความบาดหมางระหว่าง 7ทวาราเที่ยงแท้กับเผ่ามังกร ทำให้พวกมันลืมเลือนเรื่องเผ่าปีศาจไปหมดสิ้น

 

เช่นนั้นยามเมื่อเผ่าปีศาจยาตราทัพขึ้นมายังภูมิภาคเบื้องบน อย่าว่าแต่เตรียมการรับมืออะไร ทุกคนในแดนดินยังไม่มีใครทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ!

 

เรียกว่าทัพหน้าของเผ่าปีศาจที่บุกเบิกแผ้วทาง ได้สร้างเส้นทางโลหิตเข่นฆ่าผู้ฝึกตนมนุษย์ไปมากมายอย่างที่ไม่มีใครทันได้ตั้งตัว!

 

“ปีศาจ! พวกมันเป็นเผ่าปีศาจในตำนาน!!”

 

“บัดซบ ปีศาจบุกแล้ว! ปีศาจบุกขึ้นมาแล้ว!!”

 

…

 

ทั่วทุกหัวระแหงของภูมิภาคเบื้องบนที่ถูกกองทัพปีศาจยาตราไปถึง ล้วนประสบแต่ความหายนะผู้คนหนีตายจ้าละหวั่น เสียงร่ำร้องตะโกนด้วยความหวาดกลัวดังขึ้นระงม

 

และผู้คนยังตระหนักได้เรื่องหนึ่ง…

 

ความแข็งแกร่งของเผ่าปีศาจเหนือกว่าพวกมันนัก!

 

ถึงแม้ในบรรดาผู้ฝึกตนมนุษย์ จะมีชนชั้นยอดฝีมือปะปนอาศัยอยู่ไม่น้อย หากแต่สองหมัดยากต้านทานสี่ฝ่ามือ ทั้งหมดถูกเหล่าปีศาจครอบงำอย่างรวดเร็ว เพราะหากเทียบกับเผ่าปีศาจที่มีความสมัครสมานสามัคคี มวลมนุษย์ไม่ต่างใดจากเม็ดทรายกระจัดกระจาย!

 

ในเวลาเพียงแค่เดือนเดียว พื้นที่ 1 ใน 10 ส่วนของภูมิภาคเบื้องบนก็ตกอยู่ในความครอบครองของเผ่าปีศาจ!

 

จนในที่สุดภูมิภาคเบื้องบนของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า ก็ได้รับทราบการรุกรานมาถึงของเผ่าปีศาจเป็นที่เรียบร้อย

 

วินาทีนี้ใต้หล้าล้วนตกตะลึง!

 

“พวกปีศาจ…บุกขึ้นมาแล้ว?”

 

ณ ยอดเขาไร้นามที่ปกคลุมไปด้วยหิมะในแดนเหนือ ร่างผู้เฒ่าพยากรณ์สะท้านขึ้นมาทันใด เมื่อได้รับข่าวสารที่ส่งมาถึง “มิใช่ผู้นำน้อยกล่าวว่าได้ทำลายมหาค่ายกลเคลื่อนย้ายที่ภูมิภาคเบื้องล่างของพวกปีศาจจนพังพินาศ ทั้งยังเข่นฆ่าพวกปรมาจารย์ไปหมดแล้วหรือไร?”

 

“แล้วไฉนพวกมันถึงถึงบุกขึ้นมาได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้…”

 

ทันทีที่ได้รับทราบข่าวเรื่องราวการบุกขึ้นมาของเผ่าปีศาจ รวมทั้งตระหนักถึงสาเหตุที่พวกมันบุกขึ้นมาได้ผู้เฒ่าพยากรณ์ก็แตกตื่นนัก “ไม่คิดเลยว่าเซียนอมตะเสเพลของเผ่าปีศาจจะออกโรง…”

 

“เซียนอมตะเสเพลของเผ่าปีศาจเคลื่อนไหวแล้วเช่นนี้…เหล่าเซียนอมตะเสเพลของมนุษย์คงมินิ่งดูดายอยู่เบื้องหลังต่อไปหรอกนะ?”

 

เมื่อนึกถึงจุดนี้ ผู้เฒ่าพยากรณ์พลันตระหนักได้ถึงเรื่องสำคัญอีกเรื่อง

 

“ไม่ได้การแล้ว! ภาคเหนือนับเป็นแหล่งรวมเซียนอมตะเสเพลมากที่สุดในแดนดิน…เช่นนั้นหากสนามรบของเหล่าเซียนอมตะเสเพลเกิดขึ้นที่นี่…พวกเรามิพลอยประสบเคราะห์ไปด้วยหรือไร!”

 

“ดูเหมือนพวกเรามิอาจรั้งอยู่ตั้งรับที่นี่ได้สืบต่อ…ย้าย! ต้องย้ายไปยังหุบเขาน้ำแข็งแห่งนั้น!!”

 

คิดถึงจุดนี้ผู้เฒ่าพยากรณ์ก็ไร้ความลังเลใดๆสืบไป มันรีบพาก่านหรูเยี่ยน ชิงหั่ว ต้วนซือหลิง เดินทางออกจากยอดเขาไร้นาม อพยพทุกคนไปยังจุดที่ทางเข้าแดนลับเซียนกระบี่เปิดออกในตอนนั้นทันที…หุบเขาน้ำแข็ง!

 

เมื่อพาทั้งหมดไปยังหุบเขาน้ำแข็งแล้ว ผู้เฒ่าพยากรณ์ก็เร่งส้รางบ้านไม้ที่พักชั่วคราวให้ทั้งหมดได้พักอาศัยและบ่มเพาะฝึกฝน

 

เดือนต่อมา ก็เกิดเหตุการณ์สำคัญหลายอย่างขึ้น

 

ก่อนใดอื่นเลยก็คือเหล่าเซียนอมตะเสเพลของเผ่าปีศาจก็ได้บุกไปจับตัวเหล่าปรมาจารย์จารึกเซียนทั้งหลายของเผ่ามนุษย์กลับไปจัดตั้งมหาค่ายกลเคลื่อนย้ายข้ามภูมิภาค ทำให้มหาค่ายกลถูกสร้างขึ้นในเวลาอันสั้น เปิดทางให้เผ่าปีศาจทั้งหลายได้เดินทางขึ้นมาเสริมกำลัง

 

เมื่อเหล่าปีศาจบุกขึ้นมาเสริมกำลังแล้ว สายธารโลหิตยิ่งมาก็ยิ่งไหลนองไปทั่วแดนดิน ทั้งหมดเข่นฆ่าสังหารมาด้วยสภาวะดั่งน้ำป่าไหลหลากยากหยุดยั้ง แม้เซียนอมตะเสเพลไร้สังกัดของเผ่ามนุษย์จะเริ่มปรากฏตัวออกมาทว่าก็ไม่อาจแก้ไขสถานการณ์ใดๆได้

 

เพราะเมื่อเทียบกับเซียนอมตะเสเพลของเผ่าปีศาจแล้ว ในขอบเขตพลังที่ทัดเทียมกัน เซียนอมตะเสเพลของเผ่ามนุษย์ไม่ใช่คู่มือของพวกมันแม้แต่น้อย! เผ่าปีศาจนั้นต้นกำเนิดคือความชั่วร้ายรุนแรง สภาพแวดล้อมทั้งวิถีชีวิตของพวกมันยังโหดร้ายกว่ามนุษย์ไม่ทราบกี่เท่า พลังย่อมแกร่งกร้าวสุดที่มนุษย์ในระดับเดียวกันจะต้านทานเทียบติด!

 

เผ่าพันธุ์มนุษย์มากมายเริ่มล้มหายตายจาก

 

แน่นอนว่าเผ่าพันธุ์ปีศาจก็ล้มตายไปไม่น้อย

 

แต่มองจากภาพรวมแล้วอัตราการตายของเผ่ามนุษย์ยังสูงกว่าเผ่าปีศาจหลายเท่า…

 

และในขณะที่แผ่นดินกำลังลุกเป็นไฟนั้นเอง…

 

วาจาประกาศผสานไปด้วยพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ ก็เริ่มดังกังวานออกไปทั้งแดนดิน

 

แน่นอนว่าย่อมดังมาถึงหูผู้เฒ่าพยากรณ์ด้วย “เผ่าพันธุ์ปีศาจทั้งหลาย จงออกจากดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าไปในเวลาหนึ่งเดือน และย้อนกลับไปแดนเนรเทศเสีย…หาไม่แล้วเผ่าหงส์ฟ้าของพวกเราจะเริ่มดำเนินมาตรการฆ่าล้างเผ่าปีศาจทั้งแดนดิน ถึงยามนั้นจักไม่เหลือที่ว่างสำหรับการเจรจาอีกต่อไป!”

 

“หากเผ่าปีศาจไม่ล่าถอยออกไปจากแดนเนรเทศในเวลาหนึ่งเดือน เผ่ามังกรของพวกเราจักเป็นศัตรูที่ไม่อาจอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันกับพวกเจ้าได้!!”

 

เมื่อเผ่าหงส์ฟ้าออกมาประกาศเจตนารมณ์กร้าวแกร่ง ด้านเผ่ามังกรเองก็ออกมาประกาศจุดยืนเช่นกัน

 

“เผ่าหงส์ฟ้า!?”

 

เผ่ามังกรแข็งแกร่งทรงพลังนั้น ผู้คนทั่วทั้งภูมิภาคเบื้องบนเริ่มตระหนักกันได้สักพักแล้ว…

 

เพราะสุดท้ายก่อนที่เผ่าปีศาจจะบุกขึ้นมา พลังอำนาจของเผ่ามังกรก็ได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ ทำให้ทั้งแดนดินไม่เพียงล่วงรู้ถึงการคงอยู่ของตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพล ยังรู้ด้วยว่าเผ่ามังกรนั้นมีตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 5 ทัณฑ์ แม้กระทั่งเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ดำรงอยู่!

 

สำหรับเผ่าหงส์ฟ้า นอกจากเหล่าตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพลที่ร่วงรู้แต่แรกว่ามีขุมพลังไม่ด้อยไปกว่าเผ่ามังกร ผู้คนทั่วไปในแดนดินก็ไม่มีใครรับทราบเรื่องนี้เลย

 

ดังนั้นพวกมันทั้งหลายจึงอดสงสัยการออกมาประกาศเจตนารมณ์นี้ของเผ่าหงส์ฟ้าไม่ได้

 

จนเมื่อเหล่าเซียนอมตะเสเพลเริ่มปรากฏตัวสู่สาธารณะมากเข้า จึงทำให้ผู้คนในภูมิภาคเบื้องบนได้รับทราบ

 

ที่แท้ในภูมิภาคเบื้องบนของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าแห่งนี้ ไม่เพียงแต่เผ่ามังกรเท่านั้นที่สืบทอดมรดกมาแต่โบราณและมีพลังอำนาจกล้าแกร่ง เผ่าหงส์ฟ้าเองก็มิแตกต่างกัน! ที่สำคัญขุมพลังของเผ่าหงส์ฟ้ากลับไม่ได้ด้อยไปกว่าเผ่ามังกรเลย! มีกองกำลังเซียนอมตะเสเพลมากมาย!!

 

“ไม่คิด…ไม่คิดเลย ข้าไม่คิดเลยจริงๆว่าเผ่าหงส์ฟ้าจักมีขุมพลังอันน่าพรั่นพรึงขนาดนี้!”

 

“วันนี้ข้าได้ทราบแล้ว…ที่แท้ขุมพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเบื้องบนของพวกเราหาใช่ 3 ลัทธิไม่…แต่เป็น 2 เผ่าโบราณที่พวกเราคิดมาตลอดว่าด้อยกว่า 3 ลัทธิอย่างเผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้า!”

 

“เผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้าถึงกับออกมาประกาศชัด…ว่าอีก 1 เดือนหากเผ่าปีศาจไม่ถอนกำลังล่าถอยกลับแดนเนรเทศจะเริ่มเปิดฉากสังหาร!”

 

“แต่เผ่าปีศาจก็ดุร้ายกระหายเลือดนัก…พวกมันจะล่าถอยเพราะคำขู่ของเผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้าจริงหรือ?”

 

…

 

ถึงแม้เผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้าจะออกมาประกาศเจตนารมณ์ชัดเจน ว่าให้เผ่าปีศาจล่าถอยไปในเวลา 1 เดือน แต่ก็มีผู้คนในภูมิภาคเบื้องบนไม่กี่คนเท่านั้นที่เชื่อว่าพวกปีศาจจะล่าถอยกลับไปจริงๆ…

 

เพราะหากเผ่าปีศาจมันกลัวเผ่ามักรกับเผ่าหงส์ฟ้าจริงๆ พวกมันจะบุกขึ้นมาทำอะไรแต่แรก?

 

พวกมันโง่งมหรือไร?

 

และความจริงก็เป็นดั่งที่ผู้คนส่วนใหญ่คิดคาด เผชิญหน้ากับคำขู่ของเผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้า เผ่าปีศาจเลือกที่จะไม่แยแส!

 

เมื่อครบกำหนด 1 เดือนเผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้าก็เริ่มส่งยอดฝีมือขอบเขตเซียนอมตะเสเพลออกมามากมาย!

 

และเมื่อยอดฝีมือเหล่านี้ปรากฏกาย คนของ 3 ลัทธิใหญ่ไม่ว่าจะเป็นลัทธิบูชาไฟ ลัทธิชะตาฟ้า หรือลัทธิอารามทมิฬก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงพรึงเพริด!

 

นั่นเพราะกองกำลังเซียนอมตะเสเพลชุดแรกที่ถูกส่งออกมาจากเผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้านั้น…แทบทั้งหมดล้วนเป็นบรรพบุรุษของพวกมัน 3 ลัทธิทั้งสิ้น

 

วินาทีนั้นพวกมันจึงได้รู้…

 

ที่แท้ 3 ลัทธิของพวกมันก็มีตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพลมากมายนัก! หากทว่าตัวตนเซียนอมตะเสเพลของพวกมันทั้งหลายกลับอยู่ใต้บัญชาของเผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้า!!

 

“ไฉนถึงเป็นเช่นนี้ไปได้!?”

 

“ไยบรรพบุรุของพวกเราต้องไปสวามิภักดิ์เผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้าด้วย!?”

 

“เพราะอะไร! ทำไม!! ไฉนท่านบรรพบุรุษจึงมิอยู่ในลัทธิอารามทมิฬของพวกเรา ไยมินำลัทธิอารามทมิฬของพวกเราไปสู่ความยิ่งใหญ่…เหตุใดจึงเต็มใจเป็นสุนัขรับใช้ของเผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้า พอถูกเรียกก็กระดิกหางตามบัญชาเช่นนี้!!”

 

…

ในบรรดา 3 ลัทธิ เหล่าอาวุโสระดับสูงอดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญสองตาแดงฉานด้วยไม่เข้าใจ

 

พวกมันไม่อาจเข้าใจได้เลยว่าไฉนบรรพบุรุษของพวกมัน 3 ลัทธิ ถึงได้ไปสวามิภักดิ์เผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้าแบบนี้…

 

อีกทั้งเมื่อเผ่าปีศาจบุกขึ้นมา กองกำลังชุดแรกที่เผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้าส่งออกมาอันไม่ต่างใดจาก ‘ทหารเลว’ กลับเป็นบรรพบุรุษของพวกมัน!!

 

แน่นอนว่าพวกมันก็ไม่อาจคิดคาดจินตนาการถึง

 

ว่าที่ไฉนบรรพบุรุษของพวกมันประพฤติตัวไม่ต่างใดจาก ทหารเลว ที่ออกมารบแนวหน้าแบบนี้นั้น ไม่ใช่เพราะทั้งหมดกระทำด้วยความเต็มใจ…

 

ยังมีผู้ใดไม่รู้ว่าทหารเลวล้วนต้องตายเป็นกลุ่มแรก?

 

แต่เป็นเพราะต่อให้พวกมันไม่ยินยอมพร้อมใจเพียงใดพวกมันก็ต้องออกมาทำหน้าที่ทหารเลว! เพราะหากไม่ออกมาทำหน้าที่ทหารเลว พวกมันก็ต้องตกตายอยู่ดี!!

 

ยอดฝีมือของเผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้ามิใช่มังสวิรัต

 

หากพวกมันแข็งข้อต่อต้านไม่ยินยอมออกมารบตามคำสั่ง ชะตาของพวกมันก็ 9 ตาย 1 รอด!

 

พวกมันจึงได้แต่ยอมเลือกออกมาเป็นทหารเลวเท่านั้น…

 

ณ หุบเขาน้ำแข็งที่ถูกปกปิดไปด้วยธรรมชาติอย่างมิดชิดในภาคเหนือ

 

“ถึงแม้ข้าจักเคยได้ยินผู้นำน้อยกล่าวไว้แล้ว ว่าเซียนอมตะเสเพลของ 3 ลัทธิถูกเผ่ามังกรกับเผ่าหงส์ฟ้าควบคุมตัวไว้เพื่อใช้งาน…แต่มิคิดเลยว่าเซียนอมตะเสเพลของ 3 ลัทธิจักมีมากมายขนาดนี้…”

 

ถึงแม้จะอยู่ในพื้นทั่ห่างไกลในภาคเหนือ แต่ผู้เฒ่าพยากรณ์ก็ล่วงรู้สถานการณ์และความเป็นไปในแดนดินชัดกระจ่าง

 

เพราะตอนนี้ในมือของมันกุมเครือข่ายข่าวสารของธุลีแดงแห่ง 7 ทวาราเที่ยงแท้เอาไว้

 

ตั้งแต่อาจารย์ของหานเฉวี่ยไน่ตกตาย มันก็กลายเป็นผู้ถือครองเครือข่ายุลีแดงชั่วคราว เพียงรอให้หานเฉวี่ยไน่กลับออกมาจากแดนลับเซียนกระบี่ มันก็จะส่งมอบเครือข่ายธุลีแดงกลับคืนสู่เจ้าของอย่างนาง

 

“นอกจากนี้…ก็ผ่านไปครึ่งปีแล้วที่ทุกคนเข้าสู่แดนลับเซียนกระบี่…”

 

“มิทราบว่าผ่านไป 6 เดือนทุกคนได้รับอันใดกันแล้วบ้าง…”

 

ในใจของผู้เฒ่าพยากรณ์เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นนัก

 

ภายในแดนลับต่างสวรรค์

 

“แดนลับต่างสวรรค์?”

 

“ที่แท้ที่นี่ไม่ใช่แดนลับเซียนกระบี่อะไร…แต่กลับเรียกว่าแดนลับต่างสวรรค์! ยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่แค่พวกเราเท่านั้นที่เข้ามา ยังมีคนของระนาบโลกียะอื่นๆอีก 4 ระนาบ!”

 

…

ในช่วงเวลาครึ่งปีที่ผ่าน ต้วนหลิงเทียนได้พบกลุ่มคนในแดนลับต่างสวรรค์ทั้งสิ้น 2 กลุ่ม อีกทั้งพวกมันยังมาจากระนาบโลกียะที่แตกต่างกัน

 

และตอนนี้ทั้ง 2 กลุ่มก็ได้ตกตายไม่มีเหลือด้วยน้ำมือต้วนหลิงเทียนหมดสิ้น!

 

เป็นพวกมันต้องการสมบัติในมือต้วนหลิงเทียนจึงคิดเข่นฆ่าช่วงชิง แต่สุดท้ายกลับถูกต้วนหลิงเทียนฆ่าตายยกก๊วน!!