ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง 528 หนีจากความตาย(๒)

Now you are reading ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง Chapter 528 หนีจากความตาย(๒) at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หยุนชางได้ยินคนตอบรับ หลังจากนั้นครู่หนึ่งหยุนชางก็หยุดและหันกลับมา และแน่นอนว่าไม่พบหนุ่มที่ไว้หนวดแล้วจริงๆ หยุนชางก็ยิ้มและพูดว่า “ข้าเพิ่งจำเรื่องบางอย่างได้ และลืมบอกพวกเจ้า เมื่อครู่ตอนที่ข้าพักผ่อนบนผ้าห่มในคุกหลวง รู้สึกว่าบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในผ้าห่ม จึงฉีกผ้าห่มออก ก็เห็นปลิงจำนวนมากอยู่ข้างใน ข้าจึงเหยียบพวกมันให้ตาย สงสัยจะมีคนคิดร้ายกับข้า เราลองกลับไปดูกันเถอะ เกรงว่าใครบางคนจะกลับไปทำลายหลักฐานทันทีที่ข้าจากมา”

หัวหน้าทหารรักาการณ์ตกตะลึงหยุดชะงักเล็กน้อย และรู้สึกลำบากใจ “แต่ว่าพระชายา ฝ่ายบาทให้ข้าน้อยทั้งสองพาท่านไปที่ตำหนักหารือพ่ะย่ะค่ะ”

หยุนชางยิ้มเบาๆ “พี่ๆทหารรักษาการณ์ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้โกหก และข้าจะไม่คิดหนี ข้าคือพระชายารุ่ย ถึงแม้ว่าตอนนี้ข้าถูกคนร้ายใส่ร้าย จนข้าต้องถูกจำคุก แต่ตอนนี้ ยังไม่ได้ตรวจสอบชัดเจน และยังไม่ได้กำหนดข้อกล่าวหา ข้ายังคงเป็นพระชายารุ่ย… ถ้าฝ่าบาทกล่าวโทษ ข้าจะรับผิดชอบเอง”

หยุนชางยิ้ม อ่อนโยนมาก แต่ผู้รอบรู้จะสามารถเข้าใจความหมายของคำขู่ในคำพูดของหยุนชาง ทหารรักษาการณ์ครุ่นคิดขณะหนึ่ง แล้วพยักหน้าและเห็นด้วยกับคำพูดของหยุนชางโดยพาตัวหยุนชางย้อนกลับไปที่คุกหลวงอีกครั้ง

ทันทีที่เดินไปที่ห้องขังที่หยุนชางเพิ่งถูกขัง ก็เห็นเงาจางๆ ในห้องขังนั้น ทหารรักษาการณ์รีบลดเสียงฝีเท้า ปกป้องหยุนชางข้างหลังเขา และรอโอกาสที่จะเคลื่อนไหว ผู้คนหลายสิบคนล้อมรอบห้องขังอย่างแน่นหนา

หยุนชางเห็นว่าเมื่อพวกเขาเห็นคนในห้องขัง ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดประหลาดใจ หัวหน้าทหารรักษาการณ์ขมวดคิ้ว มองดูคนที่ทำอะไรไม่ถูกในห้องขัง และเปิดปากอย่างเย็นชา “หลินลิ่ว เจ้ามิใช่พูดว่าจะไปสุขาหรือ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

หยุนชางเดินช้าๆจากด้านข้างไปด้านนอกห้องขัง มองเข้าไปข้างใน และเห็นทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวดยืนอยู่ข้างใน ถือผ้าห่มที่หยุนชางเพิ่งพิงไป บนพื้นเต็มไปด้วยซากปลิงที่ตายไป

หยุนชางยิ้มอย่างเย็นชาและพูดอย่างเคร่งขรึม “ที่แท้คือเจ้าที่ต้องการทำร้ายข้า ข้าไม่มีความคับแค้นใจกับเจ้า ต้องมีคนสั่งให้เจ้าทำเช่นนี้แน่ เป็นใครกัน?”

ทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวดยืนนิ่งแข็งทื่อ เขาไม่ได้พูดอะไร

หยุนชางหันไปมองหัวหน้าทหารรักษาการณ์กล่าวว่า “บุคคลผู้นี้ตั้งใจทำร้ายข้า โปรดขอให้พี่ทหารรักษาการณ์ผู้นี้จัดการอย่างเป็นกลาง พาเขาไปที่ตำหนักหารือด้วย ข้าเกรงว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ข้าถูกใส่ร้ายด้วย”

หัวหน้าทหารรักษาการณ์ เงียบอยู่นานก่อนที่จะพยักหน้า “มานี่ มัดตัวหลินลิ่วซะ”

จากนั้นทหารรักษาการณ์ก็เปิดประตูห้องขังและเดินเข้าไปมัดตัวทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวด หยุนชางกล่าวอีกครั้ง “ผ้าห่มนี้เป็นหลักฐาน นำไปด้วเถอะ”

ทหารทหารรักษาการณ์พยักหน้าเงียบๆ และสั่งทหารรักษาการณ์ให้เก็บผ้าห่มและปลิงลงบนพื้นแล้วนำรวมกัน แล้วทุกคนก็ไปที่ตำหนักหารือ

เซี่ยหวนอวี่และฮองเฮารออย่างใจร้อนเล็กน้อย เมื่อเห็นหยุนชางเดินเข้ามา ฮองเฮาก็บ่นอย่างเย็นชา “โทษถึงตัวแล้ว ยังเอ้อระเหยลอยชายอยู่นั่น”

หยุนชางยิ้มเล็กน้อย โค้งคำนับให้เซี่ยหวนอวี่และฮองเฮา และพูดเบาๆว่า “ถวายบังคมฝ่าบาท

“ลักลอบนำผงห้าศิลาเข้าวัง มีความตั้งใจที่จะฆ่าข้าและท่านชายน้อย พระชายารุ่ย เจ้ารับผิดหรือไม่” เสียงของเซี่ยหวนอวี่มาดังมา น้ำเสียงที่เฉยเมย และตรัสอย่างช้าๆ

หยุนชางเงยหน้าขึ้นมองเซี่ยหวนอวี่ “รับผิด? ฝ่าบาททรงมีหลักฐานใดที่พิสูจน์ได้ว่าหม่อมฉันทำอย่างนั้นหรือเพคะ?”

เซี่ยหวนอวี่ได้ยินคำพูดและหันไปมองที่ฮองเฮา “ฮองเฮาเพิ่งกล่าวว่ามีหลักฐาน? นำออกมาแล้วให้พระชายารุ่ยดู”

ฮองเฮารีบตอบรับด้วยสายตาเยาะเย้ย มองดูหยุนชางที่กำลังคุกเข่าอยู่ในตำหนัก “มีหลักฐานแน่นอนและมีพยาน” ฮองเฮายกมือขึ้นมาปรบมือ และประตูตำหนักหารือก็เปิดออกอีกครั้ง หยุนชางหันกลับมา เห็นคนหลายคนเดินเข้ามาจากนอกห้องโถง สามคนเป็นนางสนมในวังหลัง หยุนชางเคยเห็นพวกนางในตำหนักเซียงจู๋ อีกสองคนคิดว่าพวกเขาควรเป็นราษฎรธรรมดา หยุนชางหรี่ตา พวกเขาต้องมาจากร้านขายยาในเมืองจิ่น อีกสองคนดูเหมือนจะแต่งตัวเหมือนคนในวัง แต่หยุนชางไม่รู้ พวกนางมาทำอะไร

ฮองเฮาตรัสอย่างเย็นชาว่า “เจ้านำยาเข้ามาในวังให้หยุนซี เจ้ายอมรับต่อหน้าเหล่าสนมทั้งหลาย จุดนี้ไม่มีข้อโต้แย้ง มีอวี่เจี๋ยยวี๋ หวังกุ้ยเหริน และหลิวฮวาหรงเป็นพยาน”

หยุนชางขมวดคิ้ว แต่ไม่มีข้อโต้แย้ง แต่เรื่องของการนำยา เกิดอะไรขึ้น เกรงว่าฮองเฮาและนางเท่านั้นที่จะรู้

พระฮองเฮาเหลือบมองที่หยุนชาง จากนั้นชี้ไปที่คนกลางสามคนแล้วกล่าวว่า “บ่ายวันนี้ ข้าสั่งให้ใครบางคนนำรูปวาดของเจ้าไปที่ร้านขายยาหลายแห่งในเมืองจิ่นเพื่อสอบถาม นี่เป็นเสี่ยวเอ้อร์ในร้านยาจื่อเหยียนในตรอกเหยียนอวี่ พวกเขาสารภาพว่าเคยเจอเจ้าเมื่อสามวันก่อน แต่เจ้าเป็นที่ปลอมเป็ชาย เพราะแม้ว่าเจ้าจะปลอมเป็นชาย แต่รูปลักษณ์ของเจ้าก็โดดเด่นจนทุกคนจำได้ชัดเจน ใบสั่งยาที่เจ้าให้มา ในนั้นมีวัตถุดิบห้าอย่างสำหรับทำผงห้าศิลา” ขณะที่นางพูด ก็ยื่นกระดาษให้หลิวเหวินอัน แล้วโบกมือ ให้หลิวเหวินอันนำมันลงไปให้หยุนชางดู

“นี่คือใบสั่งยาของเจ้าที่ได้รับจากร้านยาจื่อเหยียน ดูสิ นี่คือลายมือเจ้าหรือไม่” ดวงตาของฮองเฮาเย็นชาขึ้น

หยุนชางโน้มตัวและเหลือบมองดู แท้จริงแล้ว ลายมือนี้ไม่ต่างจากนางมากนัก หยุนชางยิ้มและไม่พูดอะไร

ฮองเฮาชี้ไปที่นางกำนัลสามคนอีกครั้ง “สามคนนี้ เป็นนางกำนัลในตำหนักเว่ยยาง หลังจากที่ท่านชายน้อยเข้ามาวังเมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าก็ให้พวกนางไปรับใช้ท่านชายน้อย จริงๆแล้วควรเป็นสี่คน มีนางกำนัลคนหนึ่งชื่อ เหยียนอวี่ เจ้าน่าจะคุ้นเคย แต่วันนี้ หลังจากมีบางอย่างเกิดขึ้นกับท่านชายน้อย เรื่องที่เจ้าทำถูกเปิดเผยแลถูกนำตัวเข้าคุก นางกำนัลที่ชื่อเหยียนอวี่ก็ได้ฆ่าตัวตายเพื่อหนีความผิด ทหารรักษาการณ์พบของพวกนี้ในห้องของนาง พระชายารุ่ย ลองดูสิ่งเหล่านี้สิ คุ้นตาหรือไม่?”

หลิวเหวินอันนำของไปมอบให้กับหยุนชางอีกครั้ง หยุนชางยืดตัวขึ้น และเอื้อมมือไปเขี่ยสิ่งของบนถาด แต่มุมปากของนางถูกเกี่ยวเล็กน้อย ต่างหูของหอเฉี่ยนสุ่ยอี้เหริน หยุนชางเคยสวมมัน แต่หยุนชางจำคู่นี้ได้อย่างชัดเจน ในตอนเช้าก็เห็นมันในโต๊ะแต่งหน้า ข้างต่างหูมีกระดาษแผ่นหนึ่ง หยุนชางคลี่มันออกมาดู มุมปากของนางกระตุกเล็กน้อย

“ฝ่าบาทโปรดตรวจสอบ ฮองเฮาโปรดตรวจสอบ ของบนถาดนี้ไม่มีสิ่งใดเกี่ยวข้องกับหม่อมฉันเลย ต่างหูเหล่านี้มาจากหอเฉี่ยนสุ่ยอี้เหริน ผู้ที่มีฐานะก็จะสามารถซื้อมันได้ หม่อมฉันมีอยู่คู่หนึ่ง แต่มันอยู่ในจวน มิใช่คู่เดียวกันเพคะ เรื่องนี้ สามารถให้เถ้าแก่ในหอเฉี่ยนสุ่ยอี้เหรินมาตรวจดูก็จะทราบได้อย่างรวดเร็ว และกระดาษนี้…” หยุนชางเงยหน้าขึ้นมองที่ฮองเฮา “ฮองเฮาทรงแน่ใจหรือเพคะ ว่าของพวกนี้เกี่ยวข้องกับหม่อมฉัน?”

ฮองเฮาทำเสียงอย่างเย็นชา “นี่คือลายมือของเจ้า แน่นอนว่าต้องเกี่ยวข้องกับเจ้า”

“โอ้?” หยุนชางยิ้ม “ถึงแม้ใบสั่งยาจะไม่ได้เขียนตัวหม่อมฉันเอง แต่ลายมือนี้ก็ยังคล้ายกับลายมือของหม่อมฉันพอสมควร แทบจะพูดได้เลยว่าเป็นลายมือของหม่อมฉัน แต่ใบนี้ มันช่างต่างจากลายมือของหม่อมฉันมาก ถ้ายืนยันว่าเป็นของหม่อมฉัน ก็คงเป็นการฝืนใจเกินไปเพคะ”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง 528 หนีจากความตาย(๒)

Now you are reading ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง Chapter 528 หนีจากความตาย(๒) at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

หยุนชางได้ยินคนตอบรับ หลังจากนั้นครู่หนึ่งหยุนชางก็หยุดและหันกลับมา และแน่นอนว่าไม่พบหนุ่มที่ไว้หนวดแล้วจริงๆ หยุนชางก็ยิ้มและพูดว่า “ข้าเพิ่งจำเรื่องบางอย่างได้ และลืมบอกพวกเจ้า เมื่อครู่ตอนที่ข้าพักผ่อนบนผ้าห่มในคุกหลวง รู้สึกว่าบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในผ้าห่ม จึงฉีกผ้าห่มออก ก็เห็นปลิงจำนวนมากอยู่ข้างใน ข้าจึงเหยียบพวกมันให้ตาย สงสัยจะมีคนคิดร้ายกับข้า เราลองกลับไปดูกันเถอะ เกรงว่าใครบางคนจะกลับไปทำลายหลักฐานทันทีที่ข้าจากมา”

หัวหน้าทหารรักาการณ์ตกตะลึงหยุดชะงักเล็กน้อย และรู้สึกลำบากใจ “แต่ว่าพระชายา ฝ่ายบาทให้ข้าน้อยทั้งสองพาท่านไปที่ตำหนักหารือพ่ะย่ะค่ะ”

หยุนชางยิ้มเบาๆ “พี่ๆทหารรักษาการณ์ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้โกหก และข้าจะไม่คิดหนี ข้าคือพระชายารุ่ย ถึงแม้ว่าตอนนี้ข้าถูกคนร้ายใส่ร้าย จนข้าต้องถูกจำคุก แต่ตอนนี้ ยังไม่ได้ตรวจสอบชัดเจน และยังไม่ได้กำหนดข้อกล่าวหา ข้ายังคงเป็นพระชายารุ่ย… ถ้าฝ่าบาทกล่าวโทษ ข้าจะรับผิดชอบเอง”

หยุนชางยิ้ม อ่อนโยนมาก แต่ผู้รอบรู้จะสามารถเข้าใจความหมายของคำขู่ในคำพูดของหยุนชาง ทหารรักษาการณ์ครุ่นคิดขณะหนึ่ง แล้วพยักหน้าและเห็นด้วยกับคำพูดของหยุนชางโดยพาตัวหยุนชางย้อนกลับไปที่คุกหลวงอีกครั้ง

ทันทีที่เดินไปที่ห้องขังที่หยุนชางเพิ่งถูกขัง ก็เห็นเงาจางๆ ในห้องขังนั้น ทหารรักษาการณ์รีบลดเสียงฝีเท้า ปกป้องหยุนชางข้างหลังเขา และรอโอกาสที่จะเคลื่อนไหว ผู้คนหลายสิบคนล้อมรอบห้องขังอย่างแน่นหนา

หยุนชางเห็นว่าเมื่อพวกเขาเห็นคนในห้องขัง ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดประหลาดใจ หัวหน้าทหารรักษาการณ์ขมวดคิ้ว มองดูคนที่ทำอะไรไม่ถูกในห้องขัง และเปิดปากอย่างเย็นชา “หลินลิ่ว เจ้ามิใช่พูดว่าจะไปสุขาหรือ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

หยุนชางเดินช้าๆจากด้านข้างไปด้านนอกห้องขัง มองเข้าไปข้างใน และเห็นทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวดยืนอยู่ข้างใน ถือผ้าห่มที่หยุนชางเพิ่งพิงไป บนพื้นเต็มไปด้วยซากปลิงที่ตายไป

หยุนชางยิ้มอย่างเย็นชาและพูดอย่างเคร่งขรึม “ที่แท้คือเจ้าที่ต้องการทำร้ายข้า ข้าไม่มีความคับแค้นใจกับเจ้า ต้องมีคนสั่งให้เจ้าทำเช่นนี้แน่ เป็นใครกัน?”

ทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวดยืนนิ่งแข็งทื่อ เขาไม่ได้พูดอะไร

หยุนชางหันไปมองหัวหน้าทหารรักษาการณ์กล่าวว่า “บุคคลผู้นี้ตั้งใจทำร้ายข้า โปรดขอให้พี่ทหารรักษาการณ์ผู้นี้จัดการอย่างเป็นกลาง พาเขาไปที่ตำหนักหารือด้วย ข้าเกรงว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ข้าถูกใส่ร้ายด้วย”

หัวหน้าทหารรักษาการณ์ เงียบอยู่นานก่อนที่จะพยักหน้า “มานี่ มัดตัวหลินลิ่วซะ”

จากนั้นทหารรักษาการณ์ก็เปิดประตูห้องขังและเดินเข้าไปมัดตัวทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวด หยุนชางกล่าวอีกครั้ง “ผ้าห่มนี้เป็นหลักฐาน นำไปด้วเถอะ”

ทหารทหารรักษาการณ์พยักหน้าเงียบๆ และสั่งทหารรักษาการณ์ให้เก็บผ้าห่มและปลิงลงบนพื้นแล้วนำรวมกัน แล้วทุกคนก็ไปที่ตำหนักหารือ

เซี่ยหวนอวี่และฮองเฮารออย่างใจร้อนเล็กน้อย เมื่อเห็นหยุนชางเดินเข้ามา ฮองเฮาก็บ่นอย่างเย็นชา “โทษถึงตัวแล้ว ยังเอ้อระเหยลอยชายอยู่นั่น”

หยุนชางยิ้มเล็กน้อย โค้งคำนับให้เซี่ยหวนอวี่และฮองเฮา และพูดเบาๆว่า “ถวายบังคมฝ่าบาท

“ลักลอบนำผงห้าศิลาเข้าวัง มีความตั้งใจที่จะฆ่าข้าและท่านชายน้อย พระชายารุ่ย เจ้ารับผิดหรือไม่” เสียงของเซี่ยหวนอวี่มาดังมา น้ำเสียงที่เฉยเมย และตรัสอย่างช้าๆ

หยุนชางเงยหน้าขึ้นมองเซี่ยหวนอวี่ “รับผิด? ฝ่าบาททรงมีหลักฐานใดที่พิสูจน์ได้ว่าหม่อมฉันทำอย่างนั้นหรือเพคะ?”

เซี่ยหวนอวี่ได้ยินคำพูดและหันไปมองที่ฮองเฮา “ฮองเฮาเพิ่งกล่าวว่ามีหลักฐาน? นำออกมาแล้วให้พระชายารุ่ยดู”

ฮองเฮารีบตอบรับด้วยสายตาเยาะเย้ย มองดูหยุนชางที่กำลังคุกเข่าอยู่ในตำหนัก “มีหลักฐานแน่นอนและมีพยาน” ฮองเฮายกมือขึ้นมาปรบมือ และประตูตำหนักหารือก็เปิดออกอีกครั้ง หยุนชางหันกลับมา เห็นคนหลายคนเดินเข้ามาจากนอกห้องโถง สามคนเป็นนางสนมในวังหลัง หยุนชางเคยเห็นพวกนางในตำหนักเซียงจู๋ อีกสองคนคิดว่าพวกเขาควรเป็นราษฎรธรรมดา หยุนชางหรี่ตา พวกเขาต้องมาจากร้านขายยาในเมืองจิ่น อีกสองคนดูเหมือนจะแต่งตัวเหมือนคนในวัง แต่หยุนชางไม่รู้ พวกนางมาทำอะไร

ฮองเฮาตรัสอย่างเย็นชาว่า “เจ้านำยาเข้ามาในวังให้หยุนซี เจ้ายอมรับต่อหน้าเหล่าสนมทั้งหลาย จุดนี้ไม่มีข้อโต้แย้ง มีอวี่เจี๋ยยวี๋ หวังกุ้ยเหริน และหลิวฮวาหรงเป็นพยาน”

หยุนชางขมวดคิ้ว แต่ไม่มีข้อโต้แย้ง แต่เรื่องของการนำยา เกิดอะไรขึ้น เกรงว่าฮองเฮาและนางเท่านั้นที่จะรู้

พระฮองเฮาเหลือบมองที่หยุนชาง จากนั้นชี้ไปที่คนกลางสามคนแล้วกล่าวว่า “บ่ายวันนี้ ข้าสั่งให้ใครบางคนนำรูปวาดของเจ้าไปที่ร้านขายยาหลายแห่งในเมืองจิ่นเพื่อสอบถาม นี่เป็นเสี่ยวเอ้อร์ในร้านยาจื่อเหยียนในตรอกเหยียนอวี่ พวกเขาสารภาพว่าเคยเจอเจ้าเมื่อสามวันก่อน แต่เจ้าเป็นที่ปลอมเป็ชาย เพราะแม้ว่าเจ้าจะปลอมเป็นชาย แต่รูปลักษณ์ของเจ้าก็โดดเด่นจนทุกคนจำได้ชัดเจน ใบสั่งยาที่เจ้าให้มา ในนั้นมีวัตถุดิบห้าอย่างสำหรับทำผงห้าศิลา” ขณะที่นางพูด ก็ยื่นกระดาษให้หลิวเหวินอัน แล้วโบกมือ ให้หลิวเหวินอันนำมันลงไปให้หยุนชางดู

“นี่คือใบสั่งยาของเจ้าที่ได้รับจากร้านยาจื่อเหยียน ดูสิ นี่คือลายมือเจ้าหรือไม่” ดวงตาของฮองเฮาเย็นชาขึ้น

หยุนชางโน้มตัวและเหลือบมองดู แท้จริงแล้ว ลายมือนี้ไม่ต่างจากนางมากนัก หยุนชางยิ้มและไม่พูดอะไร

ฮองเฮาชี้ไปที่นางกำนัลสามคนอีกครั้ง “สามคนนี้ เป็นนางกำนัลในตำหนักเว่ยยาง หลังจากที่ท่านชายน้อยเข้ามาวังเมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าก็ให้พวกนางไปรับใช้ท่านชายน้อย จริงๆแล้วควรเป็นสี่คน มีนางกำนัลคนหนึ่งชื่อ เหยียนอวี่ เจ้าน่าจะคุ้นเคย แต่วันนี้ หลังจากมีบางอย่างเกิดขึ้นกับท่านชายน้อย เรื่องที่เจ้าทำถูกเปิดเผยแลถูกนำตัวเข้าคุก นางกำนัลที่ชื่อเหยียนอวี่ก็ได้ฆ่าตัวตายเพื่อหนีความผิด ทหารรักษาการณ์พบของพวกนี้ในห้องของนาง พระชายารุ่ย ลองดูสิ่งเหล่านี้สิ คุ้นตาหรือไม่?”

หลิวเหวินอันนำของไปมอบให้กับหยุนชางอีกครั้ง หยุนชางยืดตัวขึ้น และเอื้อมมือไปเขี่ยสิ่งของบนถาด แต่มุมปากของนางถูกเกี่ยวเล็กน้อย ต่างหูของหอเฉี่ยนสุ่ยอี้เหริน หยุนชางเคยสวมมัน แต่หยุนชางจำคู่นี้ได้อย่างชัดเจน ในตอนเช้าก็เห็นมันในโต๊ะแต่งหน้า ข้างต่างหูมีกระดาษแผ่นหนึ่ง หยุนชางคลี่มันออกมาดู มุมปากของนางกระตุกเล็กน้อย

“ฝ่าบาทโปรดตรวจสอบ ฮองเฮาโปรดตรวจสอบ ของบนถาดนี้ไม่มีสิ่งใดเกี่ยวข้องกับหม่อมฉันเลย ต่างหูเหล่านี้มาจากหอเฉี่ยนสุ่ยอี้เหริน ผู้ที่มีฐานะก็จะสามารถซื้อมันได้ หม่อมฉันมีอยู่คู่หนึ่ง แต่มันอยู่ในจวน มิใช่คู่เดียวกันเพคะ เรื่องนี้ สามารถให้เถ้าแก่ในหอเฉี่ยนสุ่ยอี้เหรินมาตรวจดูก็จะทราบได้อย่างรวดเร็ว และกระดาษนี้…” หยุนชางเงยหน้าขึ้นมองที่ฮองเฮา “ฮองเฮาทรงแน่ใจหรือเพคะ ว่าของพวกนี้เกี่ยวข้องกับหม่อมฉัน?”

ฮองเฮาทำเสียงอย่างเย็นชา “นี่คือลายมือของเจ้า แน่นอนว่าต้องเกี่ยวข้องกับเจ้า”

“โอ้?” หยุนชางยิ้ม “ถึงแม้ใบสั่งยาจะไม่ได้เขียนตัวหม่อมฉันเอง แต่ลายมือนี้ก็ยังคล้ายกับลายมือของหม่อมฉันพอสมควร แทบจะพูดได้เลยว่าเป็นลายมือของหม่อมฉัน แต่ใบนี้ มันช่างต่างจากลายมือของหม่อมฉันมาก ถ้ายืนยันว่าเป็นของหม่อมฉัน ก็คงเป็นการฝืนใจเกินไปเพคะ”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+