บทที่ 1597 ปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งกาลเวลา

 

อาณาจักรแห่งความฝันบนเส้นทางแห่งกาลเวลา

 

ฟางหยวนกลายเป็นผู้อมตะระดับหกในรูปลักษณ์ของเด็กหนุ่มหน้าตาดีผู้หนึ่ง

 

ชั้นแสงสีขาวที่ปกคลุมอยู่บนร่างกายของเขาค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆอย่างมีเสถียรภาพ

 

อย่างไรก็ตามในจังหวะนี้ร่างกายของเขากลับสั่นสะท้านขึ้นอย่างกะทันหัน กลิ่นอายของเขากลายเป็นปั่นปวน มันเหมือนกับตึกสูงที่ถล่มลงสู่ขุมนรก

 

“พรวด!”

 

ฟางหยวนพ่นเลือดคําโตออกมาจากปาก

 

“ข้าล้มเหลวอีกครั้ง” เขาเปิดเปลือกตาขึ้น

 

เขาล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะย่อเวลามาสามครั้งแล้ว นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาระดับหกที่ใช้สนับสนุนท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา

 

ด้วยความล้มเหลวสามครั้งติดต่อกัน รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของฟางหยวนจึงได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก จิตวิญญาณสามสิบล้านของเขาลดลงมาอยู่ในยี่สิบเก้าล้าน

 

นี้ไม่ใช่อาณาจักรแห่งความฝันของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ หลังจากทั้งหมดความเสียหายทางจิตวิญญาณที่เกิดจากอาณาจักรแห่งความฝันของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ไร้สาระเกินไป

 

ฟางหยวนไม่รู้สึกท้อแท้ จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ยังลุกไหม้อยู่ในตัวเขา

 

โดยยังไม่ต้องกล่าวถึงสิ่งใด เพียงท่าไม้ตายอมตะย่อเวลาก็มีค่ามากแล้ว มันไม่เพียงสามารถสนับสนุนท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา แต่มันยังสามารถใช้สนับสนุนท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาอื่นๆ

 

การสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันล้มเหลว ดวงวิญญาณของฟางหยวนถูกบังคับให้ออกจากอาณาจักรแห่งความฝัน

 

วิญญาณความเด็ดเดี่ยว!

 

ฟางหยวนนําวิญญาณความเด็ดเดี่ยวออกมาและใช้มัน

 

ก่อนหน้านี้เขามีเสบียงสํารองไว้มากมาย แต่ตอนนี้เขาต้องใช้มันอย่างชาญฉลาด

 

ฟางหยวนเหลือวิญญาณความเด็ดเดี่ยวไม่มาก เขาวางแผนที่จะใช้มันในการฟื้นฟูจิตวิญญาณเท่านั้น ด้วยเหตุนี้การบ่มเพาะจิตวิญญาณจึงต้องหยุดชั่วคราว

 

ในความเป็นจริงการบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณไม่ใช่เรื่องสําคัญของเขาอีกต่อไป สิ่งสําคัญของเขาในเวลานี้คือการเข้าไปในสายธารแห่งกาลเวลาและรับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดง นั่นเป็นแผนการที่สมเหตุสมผลที่สุด

 

ฟางหยวนต้องไปที่นั่นเร็วๆนี้

 

ประการแรก ยิ่งเขารอนานเท่าใด ปัญหาก็จะยิ่งมากเท่านั้น ศัตรูของเขาคือวังสวรรค์ที่มีรากฐานล้ำลึก ผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่อาจตื่นขึ้นได้ทุกเมื่อวังสวรรค์เตรียมกับดักไว้ในสายธารแห่งกาลเวลา ยิ่งปล่อยเวลาผ่านไปนานเท่าใด กับดักก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

 

ประการที่สอง ฟางหยวนคาดหวังว่ามรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงจะสามาถต่อต้านวังสวรรค์และป้องกันการฟื้นตัวของวิญญาณชะตากรรม แต่ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่มรดกของเทพปีศาจบัวแดงไม่สามารถช่วยเขาได้ เขาต้องวางแผนอื่น ดังนั้นฟางหยวนจึงต้องรับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงให้รวดเร็วที่สุด นั่นจะทําให้เขามีเวลาเตรียมตัวและสามารถรับมือกับอนาคตได้ดีขึ้น

 

แม้การบ่มเพาะจิตวิญญาณจะหยุดลงหรือเขาจะขาดแคลนพลังงานอมตะ ฟางหยวนก็ไม่สนใจ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เพิกเฉยต่อพวกมัน เขามีวิธีจัดการปัญหาเหล่านี้อยู่แล้ว เมื่อภูเขาตงฮันฟื้นตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์ ทุกอย่างจะกลับสู่สภาวะปกติ

 

นอกเหนือจากวิธีนี้ฟางหยวนยังไม่มีวิธีอื่นที่สามารถแก้ปัญญาดังกล่าว

 

ในปัจจุบันภูเขาตงฮันฟื้นตัวขึ้นประมาณสามสิบถึงสี่สิบส่วนแล้ว แต่ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ มันยังไม่สามารถผลิตวิญญาณความเด็ดเดี่ยว

 

หลังจากพักผ่อนชั่วครู่ ฟางหยวนก็เข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันอีกครั้ง คราวนี้เขาประสบความสําเร็จในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะย่อเวลา กล่าวได้ว่าความล้มเหลวสามครั้งก่อนหน้าไม่ได้ไร้ประโยชน์ ความล้มเหลวแต่ละครั้งทําให้ฟางหยวนเข้าใกล้ความสําเร็จมากขึ้นเรื่อยๆ

 

ในที่สุดฟางหยวนก็เข้าใจท่าไม้ตายอมตะย่อเวลาอย่างสมบูรณ์

 

แน่นอนว่าท่าไม้ตายนี้อาจไม่สามารถใช้งานได้ในโลกแห่งความเป็นจริง ท้ายที่สุดแล้วความฝันกับความจริงก็เป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน

 

ฟางหยวนเข้าใจเรื่องนี้อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตามด้วยแสงแห่งปัญญา เขาจะสามารถเลียนแบบและสร้างท่าไม้ตายที่ใช้งานได้จริงในที่สุด

 

ฉากแรกของอาณาจักรแห่งความฝันถูกคลี่คลายและทําให้ควมสําเร็จบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

 

“ก่อนหน้านี้ข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งกาลเวลา แต่หลังจากผ่านฉากนี้ความสําเร็จของข้าเพิ่มขึ้นอีกเล็กนอย ตอนนี้ข้าเข้าใกล้ระดับปรมาจารย์แล้ว”

 

ในฉากที่สองของอาณาจักรแห่งความฝัน ฟางหยวนเริ่มฝึกฝนท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา

 

นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะที่ยากกว่าท่าไม้ตายอมตะหมื่นตัวตน

 

ฟางหยวนต้องใช้สมาธิอย่างมากในการฝึกฝน ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกมึนงง กลุ่มก้อนความคิดในใจของเขาถูกใช้ไปอย่างรวดเร็ว มันเหมือนกับบ่อน้ําที่แห้งเหือด

 

แต่ฟางหยวนยังอดทนฝึกฝนต่อไป เขาฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่องเพื่อมุ่งสู่เป้าหมาย ระหว่างการฝึกซ้อม เขาได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง

 

ดวงวิญญาณของฟางหยวนออกจากอาณาจักรแห่งความฝันและกลับเข้าร่าง อย่างไรก็ตามครั้งนี้มันทําให้เขาตกใจมากเพราะไม่เพียงรากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณที่ได้รับผลกระทบแต่เขายังสูญเสียอายุขัยอีกด้วย!

 

“ความล้มเหลวในการสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันต้องจ่ายด้วยอายุขัย!?” นี่เป็นการค้นพบครั้งใหม่ของฟางหยวน แม้เขาจะสูญเสียอายุขัยไประดับหนึ่ง แต่เขาก็มีความสุขมาก สิ่งสําคัญคือเขามีวิญญาณอายุยืน เขาไม่มีปัญหาเรื่องอายุขัย แน่นอนว่าหากเป็นผู้อมตะคนอื่นๆ พวกเขาจะมีความคิดที่แตกต่างออกไป

 

ฟางหยวนได้รับบาดเจ็บถึงสี่ครั้งก่อนที่เขาจะประสบความสําเร็จในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาในอาณาจักรแห่งความฝัน

 

อาณาจักรแห่งความฝันนําฟางหยวนเข้าสู่ฉากที่สาม

 

ชายชราปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง “หกปีผ่านไปในที่สุดเจ้าก็สามารถเรียนรู้ท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา ไม่เลว แต่เรายังต้องทดสอบในการต่อสู้จริง”

 

ฟางหยวนป้องหมัดขึ้น “โปรดชี้แนะด้วย”

 

ชายชราหัวเราะ “ผู้อมตะระดับเจ็ดหลีชิ้นเป็นมือขวาของคนผู้นั้น ตอนนี้สัตว์อสูรบรรพกาลหลายตัวกําลังสร้างความปั่นป่วนขึ้นในภาคใต้ เขาจะออกมาจัดการพวกมัน จงไปฆ่าเขาซะ!”

 

ฟางหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาเป็นเพียงผู้อมตะระดับหก โดยปราศจากรากฐานที่ แข็งแกร่ง เขาจะฆ่าผู้อมตะระดับเจ็ดได้อย่างไร?

 

สิ่งเดียวที่เขาสามารถพึ่งพามีเพียงท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา

 

ก่อนที่ฟางหยวนจะคิดมากไปกว่านั้น วิสัยทัศน์ของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป พื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยเปลวเพลิง มีบางคนยืนอยู่ท่ามกลางกองเพลิงและกําลังมองมาที่ฟางหยวน “เจ้าเป็นสมาชิกตระกูลโป้ที่ยังเหลือรอด ฮืม! ตาย!”

 

หลังกล่าวจบคํา เปลวเพลิงสีแดงก็พุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนราวกับคลื่นยักษ์

 

ฟางหยวนเร่งล่าถอย ในช่วงเวลาสําคัญเขากระตุ้นใช้งานวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่ง าลเวลาที่อยู่ในมิติช่องว่างของตน

 

พริบตาต่อมาเปลวเพลิงก็กลืนกินเขาเข้าไป

 

ฟางหยวนเสียชีวิตในสนามรบ

 

การสํารวจอาณาจักรแห่งความฝันล้มเหลว ดวงวิญญาณของฟางหยวนกลับเข้าร่างพร้อมกับอาการบาดเจ็บทางจิตวิญญาณ

 

อาณาจักรแห่งความฝันนี้ค่อนข้างไร้สาะ การต่อสู้เริ่มขึ้นทันที นั่นทําให้ฟางหยวนไม่มีเวลาตอบสนอง

 

“ยิ่งไปกว่านั้น นอกจากท่าไม้ตายอมตะตัดเวลา ข้าสามารถใช้ได้เพียงวิญญาณอมตะที่เฉพาะเจาะจงบนเส้นทางแห่งกาลเวลาและไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายอื่น”

 

ฟางหยวนรู้สึกไม่พอใจ

 

วิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาทั้งหมดของคนผู้นี้ล้วนเป็นวิญญาณอมตะระ ดับหกด้วยการใช้วิญญาณอมตะระดับหกเพียงลําพัง มันจะสามารถต่อต้านผู้อมตะระดับเจ็ดได้อย่างไร? นอกจากนั้นเปลวเพลิงสีแดงของฝ่ายตรงข้ามยังเป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเจ็ด

 

“ดูเหมือนข้าต้องตอบโต้ด้วยท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาเท่านั้น” ฟางหยวนตัดสินใจ

 

หากนี่เป็นชีวิตจริง ฟางหยวนจะต่อสู้อย่างระมัดระวัง แต่อาณาจักรแห่งความฝันเป็นกรณีที่แตกต่างออกไป

 

หลังจากไม่นานฟางหยวนก็เข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันอีกครั้ง

 

เปลวเพลิงสีแดงมาถึงตัวเขาอย่างรวดเร็ว แต่ฟางหยวนไม่หลบ เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะตัดเวลาทันที

 

มีดบางๆก่อตัวขึ้นก่อนจะพุ่งออกไปด้วยแสงอันคมชัด

 

“หือ? ท่าไม้ตายนี้” หลี่ซิ่นตกใจและล้มลง เปลวเพลิงสีแดงพุ่งขึ้นและเผาเขาจนไหม้เกรียม

 

ฟางหยวนตกตะลึง

 

‘ท่าไม้ตายนี้ช่างน่าทึ่งนัก! มันสามารถสังหารผู้อมตะระดับเจ็ดได้อย่างง่ายดายแม้หลี่ซิ่นจะมีวิธีป้องกันตัวก็ตาม ดูเหมือนมันจะไม่อ่อนแอหากใช้ในโลกของความเป็นจริงเช่นกัน’

 

ด้วยการตายของหลี่ซิน อาณาจักรแห่งความฝันจึงสลายไป

 

ฟางหยวนผ่านฉากที่สามของอาณาจักรแห่งความฝันและกลายเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งกาลเวลา!