เทพปีศาจหวนคืน  บทที่  1303 พลังอำนาจของเต่าพยากรณ์

แปลโดย  iPAT  

ภาคใต้  ตระกูลวู

ในห้องโถง  ฟางหยวนอยู่กับวูหยงและผู้อมตะอีกคน

เขาเป็นชายร่างสูงในชุดคลุมขาวดำ  เคราของเขายาวลงไปถึงหน้าอก  ดวงตาของเขาเรียวเล็กและดูลึกลับ  ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยชั้นหมอกบางๆ

ผู้อมตะระดับเจ็ดของตระกูลวู  วูอวี้ป๋อ  เขาด้อยกว่าเฒ่าปาเต้อของตระกูลปาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“ผู้อมะเยี่ยนฮวงท้าทายอวี้ป๋อโดยมีตระกูลเซี่ยอยู่เบื้องหลัง  หุบเขาจันทราเป็นหนึ่งในแหล่งทรัพยากรสำคัญที่ผลิตวิญญาณประเภทจันทราให้กับพวกเรา เราไม่สามารถสูญเสียมันไป ” วูหยงกล่าว

“ข้าเคยชนะเยี่ยนฮวงมาแล้วสองครั้ง  มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะชนะเป็นครั้งที่สาม ” วูอวี้ป๋อกล่าวเสียงเย็น

หุบเขาจันทรามีลักษณ์เหมือนชามและสามารถผลิตวิญญาณเกี่ยวกับจันทรา

ที่นั่นเคยมีหมู่บ้านตั้งอยู่  แต่เมื่อตระกูลวูขยายอิทธิพลเข้าไป  หมู่บ้านก็ถูกกวาดล้าง  มีผู้อมตะอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านดังกล่าว  เขาคือเยี่ยนฮวง

แต่ตระกูลวูส่งวูอวี้ป๋อออกไปกำหราบเยี่ยนฮวงทำให้คนผู้นี้ต้องละทิ้งหมู่บ้านของตนและหลบหนีไป

นี่คือกฎของฝ่ายธรรมะ

เยี่ยนฮวงจากไปพร้อมกับความเกลียดชัง  เขาซ่อนตัวบ่มเพาะและรอโอกาสแก้แค้น  แต่เขายังแพ้วูอวี้ป๋อเป็นครั้งที่สอง

ตระกูลวูรู้ว่าความแค้นนี้ไม่สามารถแก้ไข  ดังนั้นพวกเขาจึงส่งกองกำลังผู้อมตะออกไปลอบสังหารเยี่ยนฮวง

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาสำคัญกองกำลังที่ไม่รู้จักกลับยื่นมือเข้าช่วยเยี่ยนฮวง

ตระกูลวูต้องการไล่ล่าแต่วูตู๋ซิวกลับเสียชีวิตในขณะนั้นและทำให้ตระกูลวูตกสู่ความสับสนวุ่นวาย นี่ทำให้เยี่ยนฮวงมีเวลาพักฟื้น

จนถึงตอนนี้เยี่ยนฮวงได้ส่งคำท้าทายมายังวูอวี้ป๋อโดยใช้หุบเขาจันทราเป็นเดิมพัน

ตระกูลวูเป็นกองกำลังอันดับหนึ่งของภาคใต้  แล้วพวกเขาจะปฏิเสธได้อย่างไร ?

แต่ความกังกลของวูหยงคือตระกูลเซี่ยที่อยู่เบื้องหลังเยี่ยนฮวง

โดยไม่ต้องสงสัยกองกำลังที่ช่วยชีวิตเยี่ยนฮวงคราวก่อนย่อมไม่ใช่ผู้ใดนอกจากตระกูลเซี่ย

ภายนอกเยี่ยนฮวงท้าทายวูอวี้ป๋อ  แต่ความจริงคือมันเป็นการแข่งขันระหว่างสองกองกำลังใหญ่

การท้าทายครั้งนี้ได้รับความสนใจจากทุกกองกำลังของภาคใต้

หลังจากวูตู๋ซิวเสียชีวิต  แม้ตระกูลวูจะยังเป็นกองกำลังอันดับหนึ่งของภาคใต้  แต่ชื่อเสียงของพวกเขาก็ตกต่ำลงอย่างมาก

ตระกูลเซี่ยเป็นคู่แข่งคนสำคัญของตระกูลวู  หากตระกูลวูพ่ายแพ้ในครั้งนี้  ตระกูลอื่นจะพุ่งเข้าโจมตีพวกเขา

กล่าวได้ว่าเยี่ยนฮวงเป็นอุปสรรค์ต่อความทะเยอทะยานของวูหยง

“อวี้ป๋อ  อย่าประมาท  เจ้ารู้ว่าเรื่องนี้สำคัญต่อตระกูลของเรามากเพียงใด ” วูหยงถอนหายใจ

“เยี่ยนฮวงเข้าร่วมกับตระกูลเซี่ย  เขาได้รับความช่วยเหลือจากคนเหล่านั้น  ครั้งนี้พวกเขาย่อมมีเจตนาร้ายและเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ”

“ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่ง  ท่านเพียงรอฟังข่าวดีเท่านั้น ” วูอวี้ป๋อกล่าวอย่างไร้อารมณ์ขณะชำเลืองมองฟางหยวนก่อนกล่าวต่อ  “ในความคิดเห็นของข้า  เราไม่จำเป็นต้องนำคนจำนวนมากออกไป  ข้าเพียงผู้เดียวสามารถจับเยี่ยนฮวงได้อย่างง่ายดาย ”

“เราไม่ควรประมาท  น้องชายของข้ามีทักษะในการแปลงร่าง  เขาเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด  หากเขาไปกับเจ้า  ข้าจะวางใจมากขึ้น ” วูหยงกล่าว

ตระกูลวูมีอาณาเขตกว้างใหญ่  แม้พวกเขาจะมีผู้อมตะมากมาย  แต่คนเหล่านั้นก็ถูกส่งออกไปดูแลแหล่งทรัพยากรต่างๆ  นี่ทำให้ตระกูลวูขาดแคลนกำลังคน

เดิมทีวูหยงวางแผนที่จะส่งฟางหยวนไปยังค่ายกลวิญญาณ

แต่ตอนนี้มีเรื่องที่วูหยงต้องส่งฟางหยวนออกไปกับวูอวี้ป๋อ  เพราะเขาแน่ใจว่าเยี่ยนฮวงไม่ได้มาเพียงลำพัง

แม้ฟางหยวนจะสามารถปฏิเสธ  แต่เรื่องนี้ไม่มีอันตราย  ดังนั้นฟางหยวนจึงยอมรับภารกิจ

นี่เป็นงานที่ดี  เขาเพียงต้องระวังหลังให้กับวูอวี้ป๋อเท่านั้น  หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ  เขาจะได้รับค่าตอบแทนจากตระกูล

วูอวี้ป๋อไม่ต้องการความช่วยเหลือจากฟางหยวน  แต่วูหยงยืนกรานเรื่องนี้  ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปฏิเสธ

ไม่กี่วันต่อมา  วูอวี้ป๋อก็เดินทางไปยังสถานที่นัดหมายพร้อมกับฟางหยวน

ที่นั่นเซี่ยชิงกังและเยี่ยนฮวงกำลังรออยู่

เยี่ยนฮวงเป็นผู้อมตะวัยกลางคน  เขามีรูปลักษณ์ที่ธรรมดาแต่ดูมีวุฒิภาวะ  หลังจากเห็นวูอวี้ป๋อ  การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไป  เขาเบิกตากว้างราวกับมันสามารถพ่นไฟออกมา

เซี่ยชิงกังยืนอย่างสงบนิ่งราวกับภูเขาสูงที่ไม่สั่นไหว  เขามีใบหน้าสี่เหลี่ยมและเส้นผมสีขาวโดยเฉพาะเคราของเขาที่แข็งเหมือนเข็ม

“วูอวี้ป๋อ  เจ้าทำลายหมู่บ้านของข้าและฆ่าบุตรหลานของข้า  ข้าจะทวนคืนความอัปยศทั้งหมดในวันนี้ !” เยี่ยนฮวงคำราม

วูอวี้ป๋อหัวเราะเย้ยหยัน  “เจ้าใส่ร้ายข้า   ข้าเพียงค้นหาร่องรอยของปีศาจบนเส้นทางแห่งเลือดและกำจัดมันเพื่อผดุงความยุติธรรม เจ้าเป็นคนชั่ว  เจ้ากล้าใส่ร้ายข้า  เจ้าสมควรตาย !”

การต่อสู้ปะทุขึ้นทันที

ฟางหยวนและเซี่ยชิงกังเฝ้ามองอยู่ข้างสนามรบ

ไม่มีการพูดคุย  ทุกคนรู้เหตุผลที่แท้จริง  แต่ฝ่ายธรรมะต้องแสดงออกเยี่ยงวีรบุรุษ

เยี่ยนฮวงเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งไฟและปฐพี  ด้านหนึ่งเขาเหมือนมังกรเพลิง  แต่อีกด้านหนึ่งเขาทำให้พื้นดินเกิดการสั่นสะเทือน

สำหรับวูอวี้ป๋อ  เขาบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งวารี  เขาเคลื่อนไหวราวกับใบไม้ร่วงและดูสง่างามทุกการกระทำ  ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยหมอก  เขาทำให้ฝนตกลงมาและดับไฟของเยี่ยนฮวง

เห็นได้ชัดว่าวูอวี้ป๋อเป็นฝ่ายได้เปรียบ

อย่างไรก็ตามการต่อสู้พึ่งเริ่มต้น  ทั้งสองฝ่ายกำลังตรวจสอบซึ่งกันและกัน  พวกเขายังไม่ได้ใช้ท่าไม้ตายอมตะ

ฟางหยวนเฝ้าดูและระวังการลอบโจมตีจากเซี่ยชิงกัง

แต่เซี่ยชิงกังยังดูผ่อนคลายมาก  เขามองฟางหยวนและเผยรอยยิ้มบาง

สิ่งนี้ทำให้ฟางหยวนรู้สึกไม่สบายใจ

เซี่ยชิงกังเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา  เขาเป็นตัวตนระดับสูงและมีชื่อเสียงในภาคใต้

การต่อสู้ยังดำเนินต่อไป

ทั้งสองฝ่ายเริ่มใช้ท่าไม้ตายอมตะ

เยี่ยนฮวงเป็นฝ่ายถูกกดดัน  ข้อได้เปรียบของวูอวี้ป๋อชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

ชัยชนะกำลังใกล้เข้ามา  แต่ฟางหยวนไม่กล้าประมาท  หากภารกิจล้มเหลว  เขาจะถูกลงโทษ

“เยี่ยนฮวง  เป็นเกียรติของเจ้าที่ได้ตายด้วยท่าไม้ตายอมตะของข้า !” วูอวี้ป๋อเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร

เขากระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ  สายฝนที่ร่วงหล่นลงมาหลอมรวมกันและกลายเป็นกรงขังเยี่ยนฮวงเอาไว้ภายใน

เยี่ยนฮวงตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังและกำลังจะตาย

ฟางหยวนสังเกตเซี่ยชิงกังอย่างใกล้ชิดเพื่อป้องกันการแทรกแซงของเขา

แต่เซี่ยชิงกังยังมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าราวกับเขาไม่มีเจตนาที่จะสอดมือเข้าไป

ในเวลาต่อมาเยี่ยนฮวงกลับระเบิดเสียงหัวเราะออกมา  กลิ่นอายของวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนปะทุขึ้นจากร่างกายของเขา

กรงวารีระเบิดขึ้นทันที

“เป็นไปได้อย่างไร ?” วูอวี้ป๋อตกใจมาก  ท่าไม้ตายอมตะที่ถูกทำลายส่งผลกระทบย้อนกลับและทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสทันที

ลาวาใต้เท้าของเยี่ยนฮวงขยายวงกว้างออกไปและปกคลุมทั่วทั้งสนามรบ

ท่าไม้ตายเขตแดนอมตะ !

ใบหน้าของวูอวี้ป๋อกลายเป็นซีดเผือด  เขาติดอยู่ในเขตแดน !

สถานการณ์เปลี่ยนไป  วูอี้ป๋อตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทำให้ฟางหยวนต้องยื่นมือเข้าช่วยแต่เซี่ยชิงกังเตือนเขา “วูอี้ไห่  อย่าเป็นความอับอายของตระกูลวู !”

ฟางหยวนหัวเราะ  “คนนอกเช่นเจ้าจะรู้ได้อย่างไรว่าข้าจะเป็นความอับอายของตระกูลวูหรือไม่?”

หลังกล่าวจบคำ  เขาเปลี่ยนร่างเป็นเต่าพยากรณ์และเข้าสู่เขตแดนลาวาทันที

เซี่ยชิงกังลอบยกย่องการตัดสินใจที่เด็ดขาดของฟางหยวนอยู่ภายนใน  แต่เขาก็ไม่ช้า  “ในกรณีนี้ลองลิ้มรสท่าไม้ตายอมตะของข้า  ความคิดกระจัดกระจาย !”

ผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา !

เซี่ยชิงกังใช้ท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลังของเขาตั้งแต่แรก

ความคิดของผู้อมตะที่ถูกโจมตีด้วยท่าไม้ตายนี้จะถูกรบกวนขณะต่อสู้  นี่จะทำให้พวกเขาสูญเสียการควบคุมและเปิดช่องว่าง

ฟางหยวนหัวเราะคิกคัก  เขายังพุ่งไปข้างหน้าโดยไม่แยแส

“คนโง่ !” เซี่ยชิงกังเย้ยหยันเสียงเย็น

แต่พลังอำนาจของท่าไม้ตายอมตะความคิดกระจัดกระจายกลับไม่ส่งผลกระทบต่อฟางหยวนแม้แต่น้อย

รอยยิ้มบนใบหน้าของเซี่ยชิงกังกลายเป็นแข็งค้าง

“นี่เป็นไปได้อย่างไร ? มันคือ …เต่าพยากรณ์ !?” ในที่สุดเซี่ยชิงกังก็สามารถจดจำสิ่งมีชีวิตชนิดนี้และแสดงออกด้วยความขมขื่น

เต่าพยากรณ์เป็นสัตว์อสูรบรรพกาล  มันมีทักษะในการต่อต้านวิธีการบนเส้นทางแห่งปัญญา  ดังนั้นท่าไม้ตายอมตะบนเส้นาทางแห่งปัญญาของเซี่ยชิงกังจึงไร้ประโยชน์ต่อหน้าเต่าพยากรณ์

“บึม !”

ท่าไม้ตายอมตะเขตแดนถูกทำลายโดยฟางหยวน

เซี่ยชิงกังกำลังจะสอดมือเข้าไปแต่ฟางหยวนกลับเปิดปากกล่าว  “ตระกูลวูของเราเป็นฝ่ายพ่ายแพ้  การต่อสู้ครั้งนี้จบลงแล้ว  หุบเขาจันทราเป็นของเจ้า !”

หลังจากได้ยินถ้อยคำเหล่านี้  เซี่ยชิงกังจึงหยุดเคลื่อนไหว

เยี่ยนฮวงต้องการโจมตีต่อแต่เซี่ยชิงกังหยุดเขาเอาไว้

นั่นทำให้เยี่ยนฮวงทำได้เพียงมองดูศัตรูของเขาจากไปเท่านั้น

“เหตุใดถึงปล่อยพวกเขาไป ?” เยี่ยมฮวงคำราม

เซี่ยชิงกังแสดงออกอย่างเย็นชา  “เราชนะและได้รับหุบเขาจันทรามาแล้ว  เป้าหมายของเราสำเร็จแล้ว  ยังไม่ถึงเวลาที่เจ้าจะฆ่าวูอวี้ป่อ  อย่าลืมว่าเจ้าเป็นผู้อาวุโสสูงสุดนอกของตระกูลเซี่ย  เจ้าต้องคิดถึงผลประโยชน์ของตระกูลเป็นอันดับแรก !”

ครั้งนี้ตระกูลเซี่ยได้รับชัยชนะ  หากพวกเขายังไล่ล่าคนทั้งสอง  ตระกูลวูจะตอบโต้ด้วยขุมกำลังทั้งหมด

ตระกูลเซี่ยไม่ต้องการเป็นเป้าหมายของตระกูลวูและพ่ายแพ้ในที่สุด  นั่นจะทำให้กองกำลังอื่นได้รับผลประโยชน์