ผลประโยชน์ที่ไม่คาดคิด

แปลโดย iPAT 

 

“ฟิ้ว…”

 

ฟางหยวนเหมือนลูกศรที่พุ่งผ่านท้องฟ้าไปด้วยความเร็วสูง

 

บนพื้นเต็มไปด้วยทรัพยากรอมตะแต่เขาไม่ได้มองสมบัติที่ไร้คุณค่าเหล่านั้น

 

หลังจากชั่วครู่ฟางหยวนเริ่มมองเห็นสัตว์อสูรเดียวดายตัวหนึ่งนอนอยู่บนพื้น

 

มันมีร่างกายใหญ่โตราวกับเนินเขาและไม่ขยับเขยื้อน

 

ฟางหยวนคุ้นเคยกับสัตว์อสูรชนิดนี้เพราะมันก็คือเต่าแก่นแท้ที่เขาพบในถ้ำสวรรค์นภาแห่งดาว

 

ฟางหยวนลดความเร็วลงและเคลื่อนที่เข้าไปหาเต่าแก่นแท้ที่ตายไปนานแล้ว

 

จากสภาพศพ ลำคอของมันเหมือนถูกโจมตีจนแตกหัก อย่างไรก็ตามการแสดงออกของมันกลับสงบนิ่งและผ่อนคลายมาก นี่ทำให้ฟางหยวนค่อนข้างงุนงง

 

“ท่ามกลางทรัพยากรอมตะที่ไร้ค่ามีซากศพของสัตว์อสูรอยู่ด้วยงั้นหรือ?”

 

ฟางหยวนพยายามรวบรวมชิ้นส่วนซากศพของเต่าแก่นแท้

 

แต่หัวใจของเขาก็จมดิ่งลงอีกครั้งเมื่อชิ้นส่วนร่างกายของเต่าแก่นแท้สูญสลายกลายเป็นทรายสีม่วงดังเช่นก่อนหน้า

 

ฟางหยวนหรี่ตามองก่อนจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและเดินทางต่อไป

 

ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็พบซากศพของสัตว์อสูรเดียวดายตัวที่สอง

 

มันคือสัตว์อสูรจ้าวพิภพ

 

มันมีร่างกายเหมือนมนุษย์ หางเป็นอสรพิษ ใบหน้าเหมือนค้างคาว ผิวหนังสีดำเหมือนชุดเกราะ บนหน้าอกของมันยังมีแส้เนื้อประมาณหกสิบเส้นที่ยาวกว่ายี่สิบเมตร

 

ศพของสัตว์อสูรจ้าวพิภพค่อนข้างสมบูรณ์ แต่เมื่อฟางหยวนพยายามเก็บเกี่ยว มันกลับกลายเป็นทรายสีม่วงอีกหน

 

ฟางหยวนไม่แปลกใจอีกต่อไป เขาพึมพำ “เต่าแก่นแท้เป็นสัตว์อสูรของภาคกลางขณะที่สัตว์อสูรจ้าวพิภพเป็นสัตว์อสูรที่พบในภาคเหนือ…”

 

เขายังสำรวจต่อไป

 

ฟางหยวนพบกองซากศพของสัตว์อสูรเดียวดายตัวใหม่อย่างรวดเร็ว

 

“คชสารไม้จันทร์สามตัว!” ฟางหยวนอ้าปากค้าง

 

คชสารไม้จันทร์มีค่ามากกว่าเต่าแก่นแท้และสัตว์อสูรจ้าวพิภพเพราะคชสารไม้จันทร์เป็นสัตว์อสูรบรรพกาลที่มีพลังการต่อสู้เทียบเท่ากับผู้อมตะระดับเจ็ด

 

คชสารไม้จันทร์เป็นสัตว์อสูรหายากไม่ว่าจะในภูมิภาคใดก็ตาม แต่ตอนนี้ซากศพของมันกลับนอนอยู่ตรงหน้าฟางหยวนถึงสามตัว

 

ต่อมาฟางหยวนยังพบซากศพสัตว์อสูรเดียวดายและสัตว์อสูรบรรพกาลอีกมากมายไม่ว่าจะเป็นหมาป่าเทพจันทรา สุนัขดาราเดียวดาย ม้าละอองทราย วานรเทพน้ำแข็ง ม้าลายมังกร กระเรียนเก้ามงกุฎ อินทรีย์มงกุฎเหล็ก ปลามังกรเดียวดาย หมีพุ่มหนาม และอื่นๆ

 

ยิ่งเขาเข้าใกล้จุดศูนย์กลางมากเท่าใด เขาก็พบซากศพมากเท่านั้น

 

ฟางหยวนยังพบราชาแพะเขาเดี่ยวของภาคเหนือ จระเข้ลาวาเดือดของภาคใต้ หมีเพชรของภาคกลาง เต่าปล่องควันของทะเลตะวันออก และสัตว์อสูรจากทั้งห้าภูมิภาค

 

“โอ้ ค้างคาวมรณะ…” ฟางหยวนชะลอความเร็วโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

ค้างคาวมรณะเป็นสัตว์อสูรเดียวดายบนเส้นทางแห่งห้วงมิติแต่มันยังด้อยกว่าซากศพของค้างคาวมรณะบรรพกาลที่ฟางหยวนเคยพบในไท่ฉี

 

“กิเลนจันทร์เสี้ยว!” ร่างของฟางหยวนแข็งค้างทันที

 

กองกำลังพันธมิตรผีดิบของภาคเหนือมีกิเลนจันทร์เสี้ยวที่มีชีวิตอยู่ตัวหนึ่ง มันถือเป็นสมบัติล้ำค่าของพวกเขา

 

“สัตว์อสูรบรรพกาล…ดูเหมือนมันจะเป็นสุนัขเสี้ยวสวรรค์…” ฟางหยวนตรวจสอบอย่างละเอียด หลังจากทั้งหมดเขาไม่เคยเห็นสัตว์อสูรชนิดนี้มาก่อน

 

จากบันทึก สุนัขเสี้ยวสวรรค์อาศัยอยู่ในสวรรค์สีขาวเท่านั้น ดังนั้นมันจึงทำให้ฟางหยวนรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้น

 

ฟางหยวนค่อนข้างมีความรู้รอบตัวแต่เขายังไม่รู้จักสัตว์อสูรและพืชอสูรมากมายที่อยู่ที่นี่

 

“มิติแห่งนี้ค่อนข้างกว้างใหญ่ ข้าบินมานานแล้วแต่ยังไม่พบขอบของค่ายกลวิญญาณ”

 

แต่เรื่องนี้ไม่เกินความคาดหมายของฟางหยวน

 

เขาพยายามอนุมานค่ายกลวิญญาณนี้และตระหนักว่ามันเป็นค่ายกลวิญญาณบนเส้นทางแห่งห้วงมิติขนาดใหญ่

 

อย่างไรก็ตามฟางหยวนยังรู้สึกว่าเขาประเมินมันต่ำเกินไป

 

“ดูเหมือนการอนุมานของข้ายังไม่บรรลุถึงจุดสำคัญของมัน”

 

“ผู้ใดเป็นผู้สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา? ข้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับมันมาก่อน ทรัพยากรทั้งหมดที่อยู่ที่นี่อาจเป็นผลงานของเทพอมตะหรือเทพปีศาจ?”

 

ฟางหยวนพยายามคาดเดา

 

กระทั่งผู้อมตะระดับแปดก็ไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้เพียงลำพัง

 

เนื่องจากกำแพงภูมิภาค ผู้อมตะระดับแปดไม่สามารถเดินทางไปยังภูมิภาคอื่นได้โดยง่าย

 

นี่เป็นเหตุผลที่นิกายโบราณทั้งสิบไม่ส่งผู้อมตะระดับแปดมาตรวจสอบเบื้องหลังการล่มสลายของวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงแต่ส่งเพียงผู้อมตะระดับเจ็ดและผู้อมตะระดับหกมายังภาคเหนือเท่านั้น

 

แน่นอนว่าเมื่อบรรลุเป็นผู้อมตะระดับเก้า กำแพงภูมิภาคจะไม่สามารถจำกัดการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้อีกต่อไป

 

“หากไม่ใช่ผู้อมตะระดับเก้าก็ต้องเป็นกองกำลังขนาดใหญ่ที่มีอิทธิพลอยู่ในทั้งห้าภูมิภาค”

 

แม้จะมีการคงอยู่ของสวรรค์สีเหลืองแต่มันก็ไม่สามารถแลกเปลี่ยนสินค้าได้ถึงระดับนี้

 

หลังจากทั้งหมดธุรกรรมขนาดใหญ่จะถูกบันทึกไว้เสมอ

 

แต่ฟางหยวนไม่เคยได้ยินว่ามีการแลกเปลี่ยนสินค้าระดับนี้มาก่อน

 

ฟางหยวนไม่รู้จักสถานที่แห่งนี้มากนัก ในชีวิตก่อนหน้า เขาเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับมันเท่านั้น

 

กองกำลังพันธมิตรผีดิบของภาคเหนือสามารถพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและกระทั่งเหนือกว่ากองกำลังพันธมิตรผีดิบสาขาหลัก เหตุผลที่พวกเขาอธิบายกับผู้คนก็คือมรดกที่ซ่อนอยู่ในโลกใต้บาดาลแห่งนี้

 

พวกเขาพบวิธีลบสถานะผีดิบจากที่นี่และสามารถกู้คืนชีวิตให้กับผีดิบอมตะจำนวนมาก ด้วยเหตุนี้ผีดิบอมตะที่บ่มเพาะอยู่อย่างสันโดษจำนวนนับไม่ถ้วนจึงเข้าร่วมกับพวกเขาและทำให้กองกำลังพันธมิตรผีดิบของภาคเหนือเติบโตขึ้นอย่างมหาศาล

 

แต่ไม่นานหลังจากนั้นกองกำลังพันธมิตรผีดิบของภาคเหนือกลับถูกทำลายโดยหม่าหงหยุน

 

ฟางหยวนไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับมิติแห่งนี้มากนักแต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพบทำให้เขารู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

 

“ทิศทางที่ข้ากำลังมุ่งหน้าไปควรจะถูกต้องเนื่องจากทรัพยากรอมตะที่ปรากฏเริ่มหายากมากขึ้นเรื่อยๆ ผู้ใดเป็นคนจัดการเรื่องนี้? นี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก บางทีกระทั่งวังสวรรค์ก็ยังไม่สามารถบรรลุความสำเร็จระดับนี้”

 

วังสวรรค์เป็นกองกำลังที่ปกครองภาคกลางทั้งหมดและยังมีเครือข่ายอยู่ในอีกสี่ภูมิภาค

 

ในช่วงห้าร้อยปีหลังจากนี้ สัตว์ประหลาดมากมายจะปรากฏตัวขึ้น นี่ทำให้ฟางหยวนตระหนักถึงเรื่องนี้

 

ทุกกองกำลังมีวิธีพัฒนาองค์กรของตน วิธีของวังสวรรค์ก็คือปกครองภาคกลางทั้งหมดอย่างเปิดเผย

 

“กองกำลังที่สร้างสถานที่แห่งนี้ต้องเป็นกองกำลังที่มีเครือข่ายอยู่ในห้าภูมิภาค บางทีมันอาจเป็นกองกำลังลับที่ซ่อนอยู่…โอ้ ที่นั่นคือ…”

 

ฟางหยวนมองเห็นเงาสีม่วงอยู่ด้านหน้า

 

มันเป็นพื้นที่ว่างเปล่า

 

บนพื้นทรายสีม่วงไม่มีทรัพยากรอมตะใดวางอยู่

 

พื้นที่นี้มีลักษณะเป็นวงกลมที่มีรัศมีอย่างน้อยสองกิโลเมตร

 

ปราศจากเสียงและสายลม

 

ฟางหยวนลอบตกใจ “ที่นี่คือจุดศูนย์กลางของค่ายกลวิญญาณ ดูเหมือนจะเคยเกิดการระเบิดที่รุนแรงขึ้นที่นี่!”

 

เมื่อฟางหยวนบินเข้าไปใกล้ แสงที่ส่องประกายขึ้นมาจากพื้นทรายดึงดูดความสนใจของเขา

 

เขาร่อนลงบนพื้นและเห็นปีกเล็กๆจมอยู่ในพื้นทราย

 

มันไม่ใช่ปีกนกแต่เป็นปีกที่โปร่งใสเหมือนปีกแมลงปอ

 

อย่างไรก็ตามกลิ่นอายของมันกลับทำให้ฟางหยวนต้องกลืนน้ำลายลงคอ

 

กลิ่นอายของสัตว์อสูรแรกกำเนิด!

 

แม้จะเป็นเศษชิ้นส่วนของซากศพแต่มันก็ป็นสัตว์อสูรแรกกำเนิดที่แท้จริง

 

แสงระยิบระยับส่องประกายออกมาจากปีกบางๆชิ้นนี้

 

“มันคือพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งโลหะ ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋านี้ทำให้มันเป็นทรัพยากรอมตะกึ่งระดับเก้า!”

 

“เดี๋ยว! บางทีมันอาจเป็นปีกของผึ้งลายเสือ!”

 

ฟางหยวนเกิดแรงบันดาลใจ

 

การคาดเดานี้ทำให้หัวใจของเขาสั่นสะท้านขึ้น

 

ผึ้งลายเสือมีขนาดร่างกายเท่ากับเสือ มันถูกบันทึกไว้ในตำนานของมนุษย์คนแรก

 

“พวกมันแข็งแกร่งมาก กระทั่งหยางเมิ้งก็ยังไม่สามารถเอาชนะหนึ่งในพวกมัน สุราที่เกิดจากน้ำผึ้งลายเสือเป็นสุรารสหวานชั้นยอดและมีคุณภาพสูงที่สุดในโลก”

 

“ผึ้งลายเสือมีร่างกายใหญ่โตแต่ปีกชิ้นนี้…” ฟางหยวนรู้สึกขมขื่น

 

เขาไม่แน่ใจ

 

ความรู้ของเขาค่อนข้างจำกัดหากเปรียบเทียบกับทรัพยากรอมตะที่อยู่ในมิติแห่งนี้

 

ฟางหยวนทดลองนำปีกชิ้นนั้นขึ้นมา

 

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดกลับเกิดขึ้น

 

ปีกผึ้งลายเสือไม่สูญสลายกลายเป็นทรายสีม่วงเหมือนทรัพยากรก่อนหน้า!

 

ฟางหยวนรู้สึกตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน

 

นี่เป็นชิ้นส่วนร่างกายของสัตว์อสูรแรกกำเนิด มันถือเป็นทรัพยากรอมตะระดับแปด!

 

ด้วยพลังงานแห่งเต๋าที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า กล่าวได้ว่ามันเป็นทรัพยากรอมตะกึ่งระดับเก้า!