จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเชื่อมต่อสวรรค์สีเหลืองและเสร็จสิ้นการทําธุรกรรมกับฟางหยวนในที่สุด

การแลกเปลี่ยนเป็นไปอย่างรวดเร็ว

“นี่คือวิญญาณอมตะสัมผัสแห่งเต๋างั้นหรือ?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยามองวิญญาณอมตะที่อยู่ในมือ

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากระตุ้นใช้งานมันก่อนที่การแสดงออกของเขาจะเปลี่ยนเป็นไม่น่ามอง

“พวกเขาเตรียมตัวมาดีจริงๆ!”

วิญญาณอมตะสัมผัสแห่งเต๋าทําให้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยามองเห็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่ถูกทิ้งไว้โดยกลุ่มผู้อมตะภาคกลาง

ฟางหยวนเคยถูกติดตามตัวด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งข้อมูลของเทพธิดาจื่อเว่ย เขาได้เรียนรู้จากความล้มเหลวครั้งนั้นและมั่นใจว่าฟงจิวเก้อจะทิ้งมาตรการลับบางอย่างเอาไว้สําหรับการบุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาครั้งต่อไปอย่างแน่นอน

“ฟางหยวน เจ้าเดาถูก เราต้องกําจัดร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าเหล่านั้นออกไป! เมื่อเจ้ากลับมา เราจะย้ายแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาทันที!”

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวอย่างจริงจัง

แม้ฟงจิวเก้อจะเดินทางมายังแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาด้วยความช่วยเหลือจากวิญญาณทองแดนอมตะ แต่การวางแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาไว้ในตําแหน่งเดิมก็ไม่ปลอดภัยอีกต่อไป

นี่เป็นการตัดสินใจที่ฉลาด

องค์ชายฟงเซี่ยนจากไปแล้ว มิฉะนั้นการย้ายแดนศักดิ์สิทธิ์จะทําให้เกิดความปั่นป่วนและจะเป็นการเปิดเผยตําแหน่งของมันออกมา

ลมพัดผ่านใบหน้าของฟางหยวนขณะที่เขาบินอยู่บนท้องฟ้า

เขาต้องการจับอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุดแต่แผนการของเขาล้มเหลว แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้รับประโยชน์ใดๆ เขาต้องขอบคุณวังสวรรค์สําหรับเรื่องนี้ หากไม่ใช่เพราะแรงกดดันจากภายนอก จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะไม่มอบความหมายที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมให้เขา

อย่างไรก็ตามฟางหยวนยังต้องใช้พลังงานอย่างมากในการเจรจาเกลี้ยกล่อมจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

หลังจากสิ้นสุดการสื่อสาร ฟางหยวนมุ่งหน้ากลับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาทันทีเพื่อนำวิญญาณสติปัญญากลับคืนและรับความหมายที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม

มันจะดีที่สุดสําหรับวิญญาณสติปัญญาที่จะไม่ขนส่งมันผ่านสวรรค์สีเหลือง มิฉะนั้นวิญญาณอมตะระดับเก้าจะสร้างความโกลาหลที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนอย่างไม่ต้องสงสัย

แม้วังสวรรค์จะรู้เกี่ยวกับการคงอยู่ของวิญญาณสติปัญญา แต่การที่พวกเขารู้กับคนทั้งโลกรู้เป็นสองแนวคิดที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

สําหรับความหมายที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม แม้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะตัดสินใจมอบมันให้กับฟางหยวน แต่เขาก็จะมอบมันให้เขาที่แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเท่านั้น

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตระหนักถึงอันตรายในการย้ายแดนศักดิ์สิทธิ์และรู้สึกกดดันกับการเผชิญหน้ากับวังสวรรค์ ดังนั้นเขาจึงต้องการให้ฟางหยวนกลับไป เขายังเจรจากับเผ่ามนุษย์หินเพื่อขอยืมมังกรหินที่มีพลังการต่อสู้ระดับแปดมาปกป้องแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาอีกด้วย

‘หลังจากกลับไป ไม่เพียงข้าต้องนาวิญญาณสติปัญญากลับคืนและรับความหมายที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม แต่ข้ายังต้องใช้แสงแห่งปัญญาถอดรหัสท่าไม้ตายอมตะที่ฟงจิวเก้อใช้บุกแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยารวมถึงการซ่อมแซมค่ายกลวิญญาณอมตะ นอกจากนี้…แม้ข้าจะติดอยู่ในเขตแดนของลั่วเว่ยหยินแต่ข้าก็ได้รับข้อมูลในเชิงลึกโดยเฉพาะอย่างยิ่งความฝันสามชาติ ภพ บางทีข้าอาจใช้แสงแห่งปัญญาเพื่อทําความเข้าใจมัน’

เมื่อคิดถึงลั่วเว่ยหยิน สายตาของฟางหยวนก็กลายเป็นมือครื้ม

เขาเกือบแน่ใจแล้วว่าลั่วเว่ยหยินเป็นผู้สืบทอดของเทพอมตะสวรรค์พิภพ ความสามารถในปัจจุบันของฟางหยวนไม่เพียงพอที่จะจัดการคนผู้นี้

ในความเป็นจริงฟางหยวนยังเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ดเท่านั้น ข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือเกราะหวนคืนที่สามารถต่อต้านผู้อมตะระดับแปด สําหรับทักษะด้านอื่นๆ เขายังธรรมดามากเมื่อเปรียบเทียบกับผู้อมตะระดับแปดที่แท้จริง

‘หือ?’ ทันใดนั้นการแสดงออกของฟางหยวนก็เปลี่ยนแปลงไป เขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติของอาภรณ์วิญญาณ

‘ไม่ดีแล้ว บางคนกําลังอนุมานตําแหน่งของข้าและมันเป็นวิธีที่ทรงพลังมาก แน่นอนว่ามันต้องเป็นฝีมือของผู้อมตะระดับแปดที่ยอดเยี่ยม!’

ฟางหยวนกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะอาภรณ์ภูตผีทันที

อาภรณ์วิญญาณผสานเป็นหนึ่งเดียวกับผนึกภูตผี

อาภรณ์วิญญาณเป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเจ็ด แต่หลังจากมันผสานตัวเข้ากับท่าไม้ตายอมตะผนึกภูตผีระดับเก้า มันกลายเป็นท่าไม้ตายอมตะที่มีพลังอํานาจเท่ากับจุดสูงสุดของระดับแปด

“โอ้?” ตอนนี้เป็นคราวของเทพธิดาจื่อเว่ยที่ต้องประหลาดใจ

นางมั่นใจมากแต่ผู้ใดจะคิดว่าการอนุมานตําแหน่งของฟางหยวนจะกลายเป็นเรื่องยากไปอย่างกะทันหัน

“นี่เป็นไปได้อย่างไร?” เทพธิดาจื่อเว่ยขมวดคิ้ว

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” จักรพรรดินีอสูรสายฟ้าจิ้งหลานที่อยู่ด้านข้างถาม

“มันค่อนข้างซับซ้อน ข้ามีวิญญาณอมตะขีดจํากัดความมืดของฟางหยวนรวมถึงตัวฟางเจิ้ง สองสิ่งนี้เป็นเบาะแสสําคัญ แต่ขากลับไม่สามารถอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน” เทพธิดาจื่อเว่ยยิ้ม “น่าเสียดาย หากเป็นก่อนหน้านี้ ข้าคงต้องยอมรับความพ่ายแพ้ แต่เขาทําให้ภูเขาตงฮันระเบิด แม้ต้นกําเนิดที่แท้จริงจะเกิดจากเทพปีศาจจิตวิญญาณแต่ฟางหยวนก็มีส่วนร่วมในการสร้างความเสียหายให้กับกระดานหมากรุกกลุ่มดาว ด้วยสิ่งนี้ ข้าจะอนุมานตําแหน่งของเขาได้อย่างแน่นอน”

หลังกล่าวจบคํา เทพธิดาจื่อเว่ยก็ดีดนิ้วก่อนที่ผู้อมตะระดับแปดผู้หนึ่งจะเดินเข้ามา

“ท่านหญิงจื่อเว่ย มีสิ่งใดให้ข้ารับใช้?” คนผู้นี้ก็คือเฉินอี้ เดิมที่เขาถูกมอบหมายให้ไปเป็นกำลังเสริมของฟงจิวเก้อ แต่หลังจากฟงจิวเก้อกลับมา งานของเขาก็สิ้นสุดลงและถูกเรียกตัวกลับมายังวังสวรรค์โดยเทพธิดาจื่อเว่ย

“ใช้ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งชะตากรรมของเจ้า ข้าต้องพึ่งพาพลังอํานาจของเจ้าเพื่อสรุปตําแหน่งของฟางหยวน” เทพธิดาจื่อเว่ยออกคําสั่ง

เฉินอี้โค้งคํานับและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งชะตากรรมทันที

ด้วยพลังอํานาจของท่าไม้ตายในตํานานนี้ร่วมกับกระดานหมากรุกกลุ่มดาว ในที่สุดเทพธิดาจื่อเว่ยก็ค้นพบตําแหน่งของฟางหยวน

“บัดซบ!” ในจังหวะที่ตําแหน่งของฟางหยวนถูกค้นพบ อาภรณ์ภูตผีก็ระเบิดขึ้นทันที

ความเชื่อมต่อระหว่างอาภรณ์วิญญาณกับผนึกภูตผีพังทลายลง ผนึกภูตผีปลอดภัยไร้ปัญหา แต่อาภรณ์วิญญาณแทบถูกทําลายในครั้งเดียว

“ตําแหน่งของข้าถูกเปิดเผยแล้ว!”