เทพปีศาจหวนคืน  บทที่  1310 น่าอายมาก

แปลโดย  iPAT  

ตั้งแต่ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายอมตะ  เซี่ยเฟยกุ้ยก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะเช่นกัน

หมัดแสงสีขาวเคลื่อนที่ด้วยความเร็วทั่วไป  มันไม่ได้รวดเร็วเหมือนความเร็วแสง

แต่ขณะที่มันบินผ่านอากาศ  มันผลักอากาศที่อยู่ด้านหน้าออกไปและทำให้เกิดเสียงดังขึ้น

“บึม …”

หมัดแสงขนาดเท่าถังหมักสุราทุบลงบนแผ่นหลังของเต่าพยากรณ์และผลักมันจมลงไปใต้พื้นดินประมาณครึ่งเมตร

มันเป็นท่าไม้ตายที่ทรงพลัง  โดยปกติแล้วเส้นทางแห่งแสงมีชื่อเสียงในด้านความเร็ว  แต่ท่าไม้ตายของเซี่ยเฟยกุ้ยกลับตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง  มันไม่เร็วแต่ทรงพลัง  นี่จะทำให้ศัตรูถูกหลอก

อย่างไรก็ตามเต่าพยากรณ์ของฟางหยวนไม่ได้รับอันตรายแม้แต่น้อย

“หือ ?” ดวงตาของเซี่ยเฟยกุ้ยแทบหลุดออกมาจากเบ้าเมื่อเขาเห็นผลลัพธ์นี้

ท่าไม้ตายของเซี่ยเฟยกุ้ยใช้เส้นทางแห่งแสงเลียนแบบเส้นทางความแข็งแกร่ง มันถือเป็นท่าไม้ตายที่มีเอกลักษณ์

ด้านฟางหยวน  เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์  นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเจ็ดที่ทำให้กระดองเต่าของเขาไม่อ่อนแอกว่าเต่าพยากรณ์บรรพกาลที่แท้จริง

และตอนนี้มันยังได้รับการสนับสนุจากวิญญาณอีกมากมาย  นั่นทำให้การป้องกันของมันเหนือกกว่าเต่าพยากรณ์บรรพกาลไปแล้ว

ไม่ใช่เรื่องแปลกหากการโจมตีของเซี่ยเฟยกุ้ยจะไม่ได้ผล

‘ท่าไม้ตายอมตะหมัดแสงเหินเวหาไม่ได้ผล  การป้องกันของเขาช่างแข็งแกร่งนัก !’ เซี่ยเฟยกุ้ยตกตะลึง

เซี่ยเฟยกุ้ยหยุดเคลื่อนไหว  เขาเริ่มรู้สึกปวดศีรษะและไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร

‘ข้าควรทำอย่างไร ?’ เซี่ยเฟยกุ้ยเริ่มคิด

แม้เขาจะเป็นคนโมโหร้าย  แต่เขาก็สามารถต่อสู้ได้อย่างมีสติ

อย่างไรก็ตามฟางหยวนได้ใช้ท่าไม้ตายอมตะท่าที่สองออกมาแล้ว

กลิ่นอายของวิญญาณอมตะเล็ดรอดออกมา  เต่าพยากรณ์อ้าปากและพ่นกระดองเต่าขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนออกไป

กระดองเต่าขนาดเล็กมีลักษณะเหมือนกระดองเต่าพยากรณ์  เว้นเพียงว่าพวกมันมีขนาดที่เล็กกว่าหลายเท่า

กระดองเต่าขนาดเล็กจำนวนมากลอยอยู่กลางอากาศและหมุ่นวนด้วยความเร็วสูง

“มันคือสิ่งใด ?” เซี่ยเฟยกุ้ยหยุดคิดและเร่งสร้างระยะห่างออกจากฟางหยวน

“บึม !”

เซี่ยเฟยกุ้ยส่งหมัดแสงเหินเวหาออกไปอีกครั้ง  แต่ครั้งนี้มันไม่แม้แต่จะสามารถสัมผัสร่างกายของเต่าพยากรณ์

กระดองเต่าขนาดเท่ากำปั้นมนุษย์ราวกับผึ้งที่ดูดซับน้ำหวานขณะที่พวกมันสัมผัสหมัดแสงเหินเวหา

“บึม  บึม  บึม …”

กระดองเต่าขนาดเล็กหลายร้อยหลังแตกเป็นเสี่ยงๆ

แต่พลังอำนาจของหมัดแสงเหินเวหาก็ถูกกลืนกินเข้าไปจนหมดสิ้น

ท่าไม้ตายอมตะกระดองเต่าวัชระ !

นี่คือท่าไม้ตายอมตะที่ฟางหยวนคิดค้นขึ้นมาก่อนหน้านี้

มันใช้วิญญาณอมตะความคิดวัชระระดับหกเป็นแกนกลาง

แต่เมื่อใช้มันร่วมกับวิญญาณอมตะความพยายามระดับเจ็ดและวิญญาณระดับมนุษย์อีกมากมาย

พลังอำนาจของมันจึงเพิ่มสูงขึ้นโดยธรรมชาติ

“อา …กระดองเต่าเหล่านี้เป็นความคิดจริงๆ !” ดวงตาของเซี่ยจ้าวโม่ส่องประกายขึ้น

เขาเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา  เขาเข้าใจความคิดทุกประเภท  นี่คือสิ่งที่เขาเชี่ยวชาญ

สำหรับเซี่ยเฟยกุ้ย  เขาบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งแสงไม่ใช่เส้นทางแห่งปัญญา  แม้เขาจะเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด  แต่เขาตระหนักถึงมันหลังจากได้รับการแจ้งเตือนจากเซี่ยจ้าวโม่เท่านั้น

“เซี่ยจ้าวโม่  เจ้าค่อนข้างมีความรู้  พวกเจ้าทำงานร่วมกันได้ดีจริงๆ ” เต่าพยากรณ์พูดภาษามนุษย์ด้วยน้ำเสียงเสียดสี

ในความเป็นจริงฟางหยวนไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดบังมันตั้งแต่แรก  มันเป็นเพียงว่าหลังจากหลอมรวมวิญญาณความคิดวัชระเข้าไปในท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นเต่าพยากรณ์ วัชระสีทองกลับเปลี่ยนเป็นกระดองเต่าสีเข้มโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจ

“เสี่ยวโม่  หุบปาก  ข้าจะทำลายกระดองของมัน !” เซี่ยเฟยกุ้ยกล่าว

เซี่ยจ้าวโม่ก่นเสียงแต่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดอีก  การเย้ยหยันของฟางหยวนทำให้ใบหน้าของเขากลายเป็นไม่น่ามอง

เซี่ยเฟยกุ้ยปิดเปลือกตาลง

เขาเริ่มเตรียมท่าไม้ตายต่อไป

กลิ่นอายของวิญญาณจำนวนมากปะทุขึ้น  ลูกพลัมแดงอมตะถูกใช้ไปอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเดียวกันเขากางแขนออกและค่อยๆประสานฝ่ามือไว้เหนือศีรษะ

แสงสว่างพุ่งจากฝ่ามือของเขาขึ้นสู่ท้องฟ้า

กลิ่นอายของมันอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ

ฟางหยวนก้มศีรษะและใช้เท้าจิกลงไปใต้ดิน  ขณะเดียวกันกระดองเต่าที่ลอยอยู่รอบๆก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง

แรกเริ่มมันมีเกือบหมื่น  แต่ในไม่ช้าจำนวนของมันก็เกินสองหมื่น  สามหมื่น  สี่หมื่น …

ในความเป็นจริงวิญญาณอมตะความคิดวัชระระดับหกสามารถสร้างความคิดวัชระได้เพียงหนึ่งหมื่นเท่านั้น

แต่สิ่งที่ทำให้เกิดผลลัพธ์นี้คือร่างกายของฟางหยวนที่เต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา

เดิมทีฟางหยวนมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญาอยู่ไม่มากนัก แต่หลังจากเปลี่ยนร่างเป็นเต่าพยากรณ์  ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงของเขาก็เปลี่ยนเป็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา ดังนั้นมันจึงมีมากมายมหาศาล !

การเก็บเกี่ยวที่สำคัญที่สุดก่อนหน้านี้ของฟางหยวนคือการสังหารวูอี้ไห่และผู้อมตะอีกสองคนในกำแพงภูมิภาค พวกเขาล้วนเป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง  ด้วยการดูดกลืนร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงจากพวกเขา มันทำให้ฟางหยวนมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงถึงระดับห้าหมื่นร่องรอย

หนึ่งพันร่องรอยสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้กับวิญญาณอมตะสองเท่า

หนึ่งหมื่นร่องรอยสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้กับวิญญาณอมตะสิบเท่า

ห้าหมื่นร่องรอยสามารถเพิ่มพลังอำนาจให้กับวิญญาณอมตะห้าสิบเท่า

นี่หมายความว่าอย่างไร ?

ผู้อมตะระดับเจ็ดทั่วไปมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางสายหลักของพวกเขาประมาณหนึ่งหมื่นถึงสามหมื่นร่องรอย

เซี่ยเฟยกุ้ยเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดแนวหน้า  เขามีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งแสงประมาณสามหมื่นร่องรอย

แต่เขาจะเปรียบเทียบกับฟางหยวนได้อย่างไร ?

ผลลัพธ์ก็คือเซี่ยเฟยกุ้ยและเซี่ยจ้าวโม่ทำได้เพียงเบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อที่เห็นกระดองเต่าจำนวนนับไม่ถ้วนปกคลุมไปทั่วทั้งยอดเขาและยังขยายออกไปเรื่อยๆ

หัวใจของเซี่ยเฟยกุ้ยจมดิ่งลง

การเพิ่มขึ้นของกระดองเต่าทำให้เขาได้รับแรงกดดันทางจิตใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตามเซี่ยเฟยกุ้บยังเป็นฝ่ายได้เปรียบจากกฎที่พวกเขาตั้งขึ้น นั่นคือฟางหยวนทำได้เพียงป้องกันแต่ไม่สามารถโจมตี  ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่สามารถใช้กระดองเต่าเหล่านี้โจมตีเซี่ยเฟยกุ้ย

เซี่ยเฟยกุ้ยสงบจิตใจลงและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของเขาต่อไป

ท่าไม้ตายอมตะกงล้อแสง !

ฝ่ามือทั้งสองข้างที่อยู่เหนือศีรษะของเขาถูกกวาดลงมา

กงล้อแสงที่มีขอบเป็นฟันเลื่อยขนาดเท่าเรือพุ่งออกมา

ดี !’ เซี่ยจ้าวโม่โห่ร้องอยู่ในใจ  ‘กระดองเต่าแข็งมากแต่มันจะถูกทำลายโดยท่าไม้ตายนี้ !’

อย่างไรก็ตามในเวลาต่อมา

“บึม  บึม  บึม …”

ภายใต้การทำลายตัวเองของกระดองเต่าจำนวนมาก  กงล้อแสงบินออกมาได้เพียงระยะทางสั้นๆก่อนจะถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์

เซี่ยจ้าวโม่  “…”

เซี่ยเฟยกุ้ย  “…”

ฟางหยวนยกย่อง  “เป็นท่าไม้ตายอมตะที่ยอดเยี่ยม  มันทำลายความคิดของข้าไปมากกว่าหกพัน ”

คำกล่าวนี้เหมือนการตบหน้าเซี่ยจ้าวโม่และเซี่ยเฟยกุ้ย

เซี่ยเฟยกุ้ยใช้เวลาเตรียมตัวนานมากเพื่อปลดปล่อยท่าไม้ตายนี้

โดยปกติแล้วยิ่งใช้เวลาเตรียมตัวนานเท่าใด  ท่าไม้ตายอมตะที่ปลดปล่อยออกมาก็จะยิ่งทรงพลังมากเท่านั้น  แต่มันมักจะถูกรบกวนจากฝ่ายตรงข้าม  หากท่าไม้ตายอมตะถูกทำลาย  ผู้อมตะจะได้รับผลกระทบย้อนกลับ

เซี่ยเฟยกุ้ยใช้ประโยชน์จากกฎของการประลองเพื่อกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะนี้อย่างปลอดภัย

อย่างไรก็ตาม !

ในขณะที่เซี่ยเฟยกุ้ยเตรียมท่าไม้ตายอมตะกงล้อแสง  ฟางหยวนก็ใช้ท่าไม้ตายอมตะของตนเช่นกัน  เขาปล่อยกระดองเต่าออกมามากกว่าสี่หมื่นหลัง

ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นชัดเจนมาก  กงล้อแสงถูกทำลายโดยกระดองเต่าเพียงหกพันหลัง

แม้แต่คนโง่ยังสามารถคำนวณตัวเลขดังกล่าวได้โดยไม่ยาก

วิธีการที่เซี่ยเฟยกุ้ยคาดหวังจบลงเช่นนี้

น่าอายมาก !