บทที่ 1763 การไล่ล่าขององค์ชายฟงเซี่ยน

 

วังสวรรค์

 

เทพธิดาจื่อเว่ยเปิดเปลือกตาขึ้น

 

นางมีความคืบหน้าในการอนุมานและเกือบจะประสบความสําเร็จ แต่ในช่วงเวลาสำคัญ นางกลับพบสิ่งกีดขวางขนาดใหญ่

 

นี่ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงธรรมดา มันเหมือนกับนางกําลังจะผลักประตูไม้เข้าไปแต่ประตูไม้ กลับกลายเป็นประตูเหล็กอย่างกะทันหัน

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น?”

 

“ก่อนหน้านี้ฟางหยวนพยายามหยุดข้า วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาของเขาด้อยกว่าข้า เขาไม่ประสบความสําเร็จ”

 

“แต่ตอนนี้เขากลับทําสําเร็จอย่างกะทันหัน เดี๋ยว! ข้าเข้าใจแล้ว เขากลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา!”

 

เทพธิดาจื่อเว่ยได้รับคําตอบในที่สุด

 

ก่อนหน้านี้นางประสบปัญหาอย่างมากในการอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน หลังจากฟางหยวนคิดค้นท่าไม้ตายอมตะราชันภูต นางยิ่งไม่มีความหวัง

 

ตราบเท่าที่ฟางหยวนกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

หากเทพธิดาจื่อเว่ยต้องการอนุมานตําแหน่งที่ตั้งของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา มันหมายความว่านางต้องอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน

 

ด้วยเหตุนี้การอนุมานของเทพธิดาจื่อเว่ยจึงถูกหยุดโดยท่าไม้ตายอมตะราชันภูตของฟางหยวน

 

ท่าไม้ตายอมตะราชันภูตพึ่งพาท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ มันเป็นอุปสรรคที่เทพธิดาจื่อเว่ยไม่สามารถก้าวข้าม

 

หัวใจของเทพธิดาจื่อเว่ยสั่นไหวแต่นางยังไม่หยุด นางพยายามใช้ทุกวิธีเพื่อยืนยันการคาดเดาของนาง

 

หลังจากตรวจสอบหลายครั้ง นางสามารถยืนยันการคาดเดานี้ “มันเหมือนกับเวลาที่ข้าพยายามอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน ดูเหมือนฟางหยวนจะกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเข้าไปจริงๆ!”

 

“การกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาต้องมีความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมระดับปรมาจารย์ ฟางหยวนมีความสําเร็จระดับนี้งั้นหรือ?”

 

เทพธิดาจื่อเว่ยพบว่านางประเมินฟางหยวนต่ําเกินไป

 

ใบหน้าของนางกลายเป็นมืดครึ้ม

 

“มิติช่องว่างสามารถกลืนกินมิติช่องว่างที่เล็กกว่าเท่านั้น มิติช่องว่างของฟางหยวนสามารถกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาได้อย่างไร?”

 

เทพธิดาจื่อเว่ยไม่รู้ความลับของมิติช่องว่างจักรพรรดิ แต่นางลอบตกใจกับรากฐานของฟางหยวน

 

“บัดซบ! ฟางหยวนได้รับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา รากฐานของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ผู้อมตะ เผ่ามนุษย์กลายพันธุ์เหล่านั้นทําสิ่งใดอยู่? พวกเขาปล่อยให้ฟางหยวนกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาจริงๆงั้นหรือ? พวกโง่!”

 

เทพธิดาจื่อเว่ยกัดฟันแน่น

 

“เดี๋ยว! นี่อาจเป็นแผนการของฟางหยวน!”

 

“เขาใช้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ต่อต้านวังสวรรค์ของข้า ในเวลาเดียวกันเขายังใช้วังสวรรค์เพื่อทําให้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์อ่อนแอลง”

 

“หลังการต่อสู้ครั้งนี้ ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ต้องประสบความสูญเสียอย่างหนัก นั่นคือวิธีที่ฟางหยวนสามารถใช้ความแข็งแกร่งกําหราบพวกเขา”

 

“เขาอาจใช้ภัยคุกคามจากข้าเพื่อหลอกล่อผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ให้เห็นด้วยกับแผนการของเขา!”

 

ความเจ้าเล่ห์และไหวพริบของฟางหยวนทําให้เทพธิดา

 

ระทับใจไม่น้อย

 

แต่นั่นก็ทําให้นางยิ่งไม่มีความสุข

 

นางรู้สึกว่าการโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาของนางเป็นเพียงการช่วยเหลือและสร้างประโยชน์ให้กับฟางหยวน

 

“ฟางหยวน ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าประสบความสําเร็จ องค์ชายฟงเซี่ยน!” เทพธิดาจื่อเว่ยติดต่อองค์ชายฟงเซี่ยนทันที

 

องค์ชายฟงเซี่ยนรอรับคําสั่งอยู่แล้ว แผนเดิมของเขาคือร่วมมือกับผู้อมตะของวังสวรรค์บุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา หากผู้อมตะภาคเหนือสังเกตเห็นสิ่งนี้ เขาจะปรากฏตัวขึ้นและกีดขวางคนเหล่านั้น

 

“องค์ชายฟงเซี่ยน ฟางหยวนอาจปรากฏตัวขึ้นแล้ว ตรวจสอบและพยายามขัดขวาง เขา” เทพธิดาจื่อเว่ยออกคําสั่ง

 

“ทราบแล้ว” องค์ชายฟงเซี่ยนกล่าวก่อนที่เขาจะเปลี่ยนน้ําเสียง “เดี๋ยว! ข้าพบเขาแล้ว!”

 

“เจ้าอยู่คนเดียว ระวังด้วย!” เทพธิดาจื่อเว่ยเร่งกล่าว “ฟางหยวนเจ้าเล่ห์มาก เขาอาจได้รับวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งการโจรกรรมมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา ข้าจะส่งผู้อมตะของวังสวรรค์ไปที่นั่นเพื่อช่วยเจ้าอย่างรวดเร็วที่สุด แต่ในช่วงเวลาสั้นๆนี้เจ้าจะไม่มีกําลังเสริม”

 

องค์ชายฟงเซี่ยนแสดงออกอย่างเคร่งขรึม “เข้าใจแล้ว”

 

เขาเป็นผู้อมตะระดับแปด เขาต้องระวังผู้อมตะระดับเจ็ดงั้นหรือ?

 

แต่เขาไม่รู้สึกว่ามันไร้สาระ

 

ไม่เพียงองค์ชายฟงเซี่ยนหรือเทพธิดาจื่อเว่ย แต่ผู้อมตะของวังสวรรค์ทั้งหมดต่างรู้สึกเหมือนกัน

 

การดูแคลนศัตรูก่อนหน้านี้ทําให้พวกเขากลายเป็นตัวโง่เขลา

 

จักรพรรดินีอสูรสายฟ้าและเฉินอี้ถูกสังหาร ปีศาจฟางหยวนไม่สามารถประเมินได้ด้วยสามัญสํานึก

 

คนอื่นอาจถูกดูแคลน แต่การดูแคลนฟางหยวนถือเป็นเรื่องโง่เขลา

 

“เขาอยู่ที่นี่จริงๆ” ฟางหยวนบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและตระหนักว่าองค์ชายฟงเซี่ยนกําลังไล่ล่าเขามาจากด้านหลัง

 

ความโกลาหลของการกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาไม่ใช่เล็กน้อย ร่างหลักของฟางหยวนถูกเปิดเผย

 

องค์ชายฟงเซี่ยนที่อยู่ไม่ไกลตระหนักถึงการคงอยู่ของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว

 

ฟางหยวนไม่ต้องการต่อสู้กับองค์ชายฟงเซี่ยน การต่อสู้ก่อนหน้านี้ทําให้เขาสูญเสียพลังงานอมตะไปเป็นจํานวนมาก เขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด

 

ในเวลาเดียวกันเขายังต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะราชันภูตเพื่อต่อต้านการอนุมานของเทพธิดาจื่อเว่ย

 

“ฟางหยวน เจ้าจะหนีไปที่ใด?”

 

“หากเป็นบุรุษก็อย่าหนี มาต่อสู้กับข้าสามร้อยรอบ!”

 

“คนขี้ขลาด เจ้ารู้จักเพียงการหลบหนีงั้นหรือ?”

 

องค์ชายฟงเซี่ยนยั่วยุต่อไปอย่างไม่รู้จบสิ้น

 

ขาไม่ส่งผลกระทบต่อฟางหยวน

 

ฟางหยวนเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดและไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด แต่เขายังสามารถต่อสู้กับองค์ชายฟงเซี่ยนได้อย่างเท่าเทียมโดยไม่จําเป็นต้องล่าถอย

 

แต่ประเด็นคือสิ่งใด?

 

การต่อสู้กับองค์ชายฟงเซี่ยนจะทําให้เกิดปัญหาตามมา

 

หากฟางหยวนใช้วิธีที่รุนแรง เขาจะเปิดเผยข้อมูลล้ําค่า เขาจะสูญเสียพลังงานอมตะไปอย่างไร้ประโยชน์ หากกําลังเสริมของวังสวรรค์มาถึงสถานการณ์จะยิ่งเลวร้าย

 

กษัตริย์ไม่ส่งทหารออกไปตายเพราะความโกรธ!

 

ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายธรรมะหรือฝ่ายปีศาจ หากผู้ใดไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเอง ไม่ว่าคนผู้นั้นจะมีความสําเร็จที่ยิ่งใหญ่เพียงใด พวกเขาก็เป็นได้เพียงตัวตลก

 

“ข้ามาถึงที่นี่แล้ว” ฟางหยวนเห็นหุบเขาอยู่ข้างหน้าพร้อมกับทะเลสาบที่เย็นยะเยือก

 

องค์ชายฟงเซี่ยนไล่ล่าและโจมตีฟางหยวนจากด้านหลังตลอดเวลา

 

เมื่อพวกเขามาถึงทะเลสาบเยือกแข็งและสร้างความปั่นปวนขึ้น มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดจึงปรากฏตัวขึ้น มันมีเขาอยู่บนศีรษะ ลําตัวยาวกว่าร้อยเมตรและมีเกล็ดหลายชั้นอยู่บนร่างกาย

 

มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดคํารามเพื่อเตือนฟางหยวนและองค์ชายฟงเซี่ยนไม่ให้เข้าไปในอาณาเขตของมัน

 

แต่มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดคือเป้าหมายของฟางหยวน

 

หลังจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตกเป็นทาสของฟางหยวน เขาได้รับข้อมูลมากมาย รวมถึงทะเลสาบเยือกแข็งและการคงอยู่ของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิด

 

คําเตือนของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดไร้ประโยชน์ ฟางหยวนและองค์ชายฟงเซี่ยนยังพุ่งเข้าไปหามัน

 

มันพ่นลมหายใจอันเย็นเยียบออกมาด้วยความโกรธ

 

ลมหายใจของมันราวกับคลื่นน้ําแข็งที่ส่องประกายระยิบระยับ

 

ฟางหยวนกระตุ้นใช้เกราะหวนคืนและเดินหน้าต่อไป

 

แม้สถานการณ์จะไม่ปกติแต่องค์ชายฟงเซี่ยนยังไม่หยุดไล่ล่าฟางหยวน

 

ลมหายใจเยือกแข็งขัดขวางท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบทั้งหมดขององค์ชายฟงเซี่ยน

 

เกราะหวนคืนทําให้ฟางหยวนไม่ได้รับความเสียหายใดๆ

 

ร่างขององค์ชายฟงเซี่ยนที่อาบไปด้วยเปลวเพลิงหยุดอยู่กลางอากาศด้วยความโกรธและวิตก

 

นั่นเป็นเพราะเขาสูญเสียร่องรอยของฟางหยวน

 

“ฟางหยวนมีใบหน้าที่คุ้นเคย เขาอาจปลอมตัวเป็นเศษน้ําแข็ง!”

 

องค์ชายฟงเซี่ยนรู้ข้อมูลสําคัญบางอย่าง ด้วยประสบการณ์มากมาย เขาตระหนักถึงสาเหตุที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดในการหายตัวไปของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว ตอนนี้มันไม่ง่ายที่จะตามหาร่างหลักของฟางหยวน

 

โดยเฉพาะเมื่อมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดยังโจมตีเขาอย่างไม่หยุดยั้ง

 

“เดรัจฉาน!” องค์ชายฟงเซี่ยนคํารามด้วยความโกรธ

 

มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดมีสติปัญญาจํากัด เมื่อฟางหยวนหายตัวไป มันคิดว่าเขาตายไปแล้ว และเหลือเพียงองค์ชายฟงเซี่ยนเท่านั้น

 

เปรียบเทียบกับฟางหยวนที่เป็นผู้อมตะระดับเจ็ด องค์ชายฟงเซี่ยนในฐานะผู้อมตะระดับแปดเป็นภัยคุกคามของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดมากกว่า

 

ในสายตาของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิด ฟางหยวนไม่สําคัญ ภัยคุกคามที่แท้จริงของมันคือองค์ชายฟงเซี่ยน

 

“บึ้ม บึ้ม บึ้ม!”

 

องค์ชายฟงเซี่ยนไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้กับมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดอย่างดุเดือด

 

ในเวลาเดียวกันเขาก็ต้องตรจวสอบพื้นที่รอบๆเพื่อค้นหาฟางหยวน

 

ในไม่ช้าเขาก็พบเศษน้ําแข็งที่จมลงสู่ทะเลสาบ และกลายเป็นมังกรน้ําแข็งบรรพกาลว่ายลงไปใต้น้ํา

 

“ฟางหยวน อย่าคิดว่าสามารถหลบหนี!” องค์ชายฟงเซี่ยนหลบหนีจากมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดและเร่งไล่ล่าฟางหยวนลงไปใต้น้ํา

 

ฟางหยวนดําดิ่งลงไปใต้ทะเลสาบอย่างต่อเนื่อง

 

ในไม่ช้าเขาก็พบกับฝูงมังกรน้ําแข็ง พวกมันเป็นมังกรน้ําแข็งเดียวดายและมังกรน้ําแข็งบรรพกาล

 

นี่คือครอบครัวมังกรน้ําแข็งฝูงใหญ่!

 

มังกรน้ําแข็งเหล่านี้มองฟางหยวนด้วยความสงสัย แต่พวกมันไม่มีความคิดที่จะโจมตี

 

แต่การโจมตีขององค์ชายฟงเซี่ยนในทะเลสาบเยือกแข็ง เป็นปัญหาที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

 

มังกรน้ําแข็งจํานวนนับไม่ถ้วนเริ่มโจมตีองค์ชายฟงเซี่ยน แต่พวกมันถูกเผาทําลายทั้งหมด

 

ฝูงมังกรน้ําแข็งตกสู่ความโกลาหล บางตัวยิ่งดุร้ายและรบกวนการไล่ล่าขององค์ชายฟงเซี่ยนมากขึ้น

 

ฟางหยวนมีความสุขมาก

 

“ฟางหยวน ออกมาหากมีความกล้า!” องค์ชายฟงเซี่ยนสูญเสียร่องรอยของฟางหยวนอีกครั้ง เขากรีดร้องด้วยความโกรธอยู่ในทะเลสาบเยือกแข็ง เสียงของเขาสร้างระลอกคลื่นขนาดใหญ่ขึ้นทันที

 

มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดกรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง ครอบครัวของมันถูกสังหารอย่างไร้ปรานี้โดยผู้อมตะเผ่ามนุษย์ เลือดย้อมสีทะเลสาบเยือกแข็งและทําให้ความโกรธของมันพุ่งสูงขึ้นสู่ระดับใหม่

 

มันโจมตีองค์ชายฟงเซี่ยนด้วยความโกรธและเกลียดชังอย่างที่สุด

 

Related