นิยาย เทพปีศาจหวนคืน เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 2048 ทรายลวงตา

เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นเทพปีศาจที่ใช้การฆ่าก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุด

เขามีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย หลังจากตกลงสู่หลุมพราง เขาฉวยโอกาสโจมตีทันที

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเลือกจังหวะเวลาที่ดีที่สุด

ฟางหยวนถูกไล่ล่าโดยสามฝ่ายเขาเผชิญหน้ากับแรงกดดันมหาศาลหลังจากเข้ามาในสถานที่ปลอดภัยไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะลดความระวังตัว

เทพปีศาจจิตวิญญาณทําให้เขาเสียสมาธิด้วยคําพูดขณะเตรียมท่าไม้ตายการเคลื่อนไหวของเขาไม่ปลดปล่อยกลิ่นอายใดๆออกมา เมื่อเทพปีศาจจิตวิญญาณใช้มันเขาสามารถพลิกสถานการณ์ได้ทันที

ท่าไม้ตายนี้เรียกว่ามือสลายวิญญาณ มันเป็นวิธีการโจมตีระยะประชิด

ท่าไม้ตายระยะประชิดของผู้อมตะหาได้ยาก ส่วนใหญ่พวกเขาจะต่อสู้ระยะไกลมีเพียงเส้นทางความแข็งแกร่งหรือเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงเท่านั้นที่มุ่งเน้นการต่อสู้ระยะประชิดท่าไม้ตายมือสลายวิญญาณมีระยะการโจมตีใกล้มากมันมีข้อจํากัดในการใช้งาน แต่เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่เคยละทิ้งมันเพราะมันมีพลังมหาศาล เมื่อศัตรถูกโจมตีด้วยท่าไม้ตายนี้มันสามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้อย่างง่ายดาย

มือสลายวิญญาณถูกใช้งานแต่รอยยิ้มกลับปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฟางหยวน

การแสดงออกของเทพปีศาจจิตวิญญาณเปลี่ยนแปลงไป

ฟางหยวนที่อยู่ในมือของเทพปีศาจจิตวิญญาณสลายกลายเป็นทรายกระจัดกระจายไปตามสายลม

ขณะที่ทรายสีเหลืองลอยไปในอากาศ เสียงของฟางหยวนก็ดังขึ้น “งดงามมากลั่วเว่ยหยินความพยายามและเวลาที่เจ้าใช้สร้างสนามรบทรายลวงตาไม่ได้ไร้ประโยชน์

เทพปีศาจจิตวิญญาณสูดหายใจลึก เขาค้นหาร่องรอยและบินเข้าโจมตีฟางหยวนอีกครั้ง

แต่ร่างของฟางหยวนยังกลายเป็นทรายกระจัดกระจายหายไปอีกหน

เทพปีศาจจิตวิญญาณขมวดคิ้ว

ลัวเว่ยหยินกล่าว “ฟางหยวน เจ้าชมข้ามากเกินไป ในความเป็นจริงเทพปีศาจจิตวิญญาณแข็งแกร่งมาก ข้าต้องใช้เขตแดนอมตะที่แข็งแกร่งที่สุดของข้าข้าจะไม่ซ่อนมันแม้เขตแดนนี้จะมีต้นกําเนิดมาจากเทพอมตะสวรรค์พิภพแต่มันถูกดัดแปลงมาหลายชั่วอายุคน มันเปลี่ยนแปลงไปมาก”

“ถั่วเว่ยหยิน เจ้าต้องการให้ถสวรรรค์ของเผ่ามนุษย์เห็ดพังพินาศงั้นหรือ? เจ้าคิดว่านิกายเงาของข้าจะปล่อยพวกเจ้าไปหลังจากนี้งั้นหรือ?”เทพปีศาจจิตวิญญาณตะโกนเสียงเย็น

ในการต่อสู้ของผู้อมตะ ทุกค่าพูดคืออาวุธ โดยเฉพาะคําพูดของผู้อมตะบนเส้นทางแห่งข้อมูลคําพูดของพวกเขาเหมือนหอกหรือดาบอันแหลมคมศัตรูของพวกเขาไม่สามารถละเลยสิ่งเหล่านี้

ฟางหยวนเพิกเฉยต่อเทพปีศาจจิตวิญญาณและยังกล่าวกับถั่วเว่ยหยินต่อไป“แม้ข้าจะใช้คฤหาสน์วิญญาณอมตะสองหลังเพื่อลดความระวังตัวของสัตว์ประหลาดเฒ่าตัวนี้แต่เขตแดนนี้ก็ทรงพลังจริงๆ มันไม่สูญเปล่าตอนนี้มันขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว”

ลั่วเว่ยหยินรู้เกี่ยวกับภับพิบัติของฟางหยวน ท่าไม้ตายที่ใช้ปรับแต่งร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์ของฟางหยวนก็ถูกมอบให้เขาโดยลั่วเว่ยหยินน

ในความเป็นจริงฟางหยวนยังไม่ไว้ใจลั่วเว่ยหยินมากนัก เขาไม่รภูมหลังของลั่วเว่ยหยินและไม่มีความทรงจําเกี่ยวกับคนผู้นี้มากนัก

อาจกล่าวได้ว่าไม่เพียงเทพปีศาจจิตวิญญาณที่ติดอยู่ในเขตแดนอมตะสนามรบทรายลวงตาแต่ฟางหยวนก็เช่นกัน

คฤหาสน์วิญญาณอมตะสองหลังของฟางหยวนถูกทําลายไปแล้ว เขาสูญเสียวิญญาณจํานวนมากแม้แต่วิญญาณอมตะไม่กี่ดวงที่เขาสามารถดึงกลับมายังได้รับความเสียหายทั้งหมด

เทพปีศาจจิตวิญญาณเย้ยหยัน “ฟางหยวน ซ่อนให้ดี บางที่ลัวเว่ยหยินอาจปล่อยเจ้าออกไปฮ่าฮ่าฮ่าแต่นี่ไม่ใช่ปัญหาสําหรับข้าเทพอมตะสวรรค์พิภพตายไปนานแล้วเขตแดนของเขาไม่สามารถกักขังข้าได้นานนักเมื่อข้าสามารถถอดรหัสมันนั้นจะเป็นเวลาตายของเจ้า!”

ลัวเว่ยหยินไม่ตอบแต่กระตุ้นใช้งานเขตแดนอมตะ

ร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นจากม่านทรายสีเหลืองที่ลอยอยู่รอบๆ

มันคือบรรพชนทะเลปราณ!

บรรพชนทะเลปราณตกตะลึงเมื่อเห็นเทพปีศาจจิตวิญญาณ แต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มโจมตีฝ่ายตรงข้าม

เทพปีศาจจิตวิญญาณก่นเสียงเย็น เขาปิดกั้นการโจมตีของบรรพชนทะเลปราณและต้องการตอบโต้แต่ฝ่ายหลังกลับหายตัวไปในพายุทราย

เทพปีศาจจิตวิญญาณออกไล่ล่าแต่เขากลับไม่พบร่องรอยของเป้าหมาย

ต่อมาปีศาจอมตะฉีเจียก็ปรากฏตัวขึ้น

เทพปีศาจจิตวิญญาณกําลังจะพูดกับปีศาจอมตะฉีเขียแต่ฝ่ายหลังกลับโจมตีเขาอย่างกะทันหัน

เทพปีศาจจิตวิญญาณกรีดร้อง “ฉีเจีย เจ้ากาลังทําสิ่งใด?”

ปีศาจอมตะฉีเจียหัวเราะ “บรรพชนทะเลปราณ เนื่องจากเจ้ายั่วยุข้าดังนั้นข้าก็จะแสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของเส้นทางแห่งพลังปราณให้เจ้าเห็น!”

หลังจากได้ยินถ้อยคําเหล่านี้ เทพปีศาจจิตวิญญาณก็ตกตะลึง เขาคิดอย่าบอกว่าเขตแดนนี้สามารถสร้างความสับสนให้กับศัตรู

เทพปีศาจจิตวิญญาณและปีศาจอมตะฉีเขียต่อสู้กันหลายสิบรอบก่อนที่ปีศาจอมตะฉีเจียจะได้รับบาดเจ็บและหายตัวไปในพายุทราย

ถัดมาเป็นชิงโจว

“เทพปีศาจจิตวิญญาณ ข้าจะฆ่าเจ้า! เจ้าต้องการฆ่าเจ้า!” ชิงโจวยังบ้าคลั่งกลิ่นอายของวิญญาณอมตะระดับเก้าหนาแน่นขึ้น ทําให้หัวใจของเทพปีศาจจิตวิญญาณเต้นแรงขึ้น

ด้วยวิธีนี้ บางครั้งเทพปีศาจจิตวิญญาณก็ต้องต่อสู้กับบรรพชนทะเลปราณบางครั้งเขาต้องรับมือปีศาจอมตะฉีเจีย และบางครั้งก็ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรแรกกําเนิดในตํานานชิงโจว

พวกเขาผลักกันโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณก่อนจะหายไปในพายุทราย

เทพปีศาจจิตวิญญาณเหนือกว่าทุกคนแต่เขตแดนของลัวเว่ยหยินทําให้เทพปีศาจจิตวิญญาณหมดหนทาง

เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่สามารถปลดปล่อยตนเองหลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน

ห่างออกไป ฟางหยวนกําลังเพ่งสมาธิอยู่กับภัยพิบัติของเขา อู่ส่วยปกป้องเขาอยู่ด้านข้าง

ภายในมิติช่องว่างจักรพรรดิ หมื่นภัยพิบัติกลายเป็นกระแสน้ําเชี่ยวกราก

ระดับน้ําสูงขึ้นและกลืนกินพื้นที่มากขึ้นเรื่อยๆ

ทั้งห้าภูมิภาคได้รับผลกระทบ แหล่งทรัพยากรขนาดเล็กจํานวนมากถูกทําลายล้าง

การสูญเสียของฟางหยวนรุนแรงมาก

แต่นี่เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เขาทําดีที่สุดแล้ว

สิ่งที่ดีคือการทํางานหนักและการเสียสละของเขาไม่ได้ไร้ประโยชน์เขาสามารถปรับแต่งร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์ได้มากกว่ายี่สิบร่องรอยแล้ว

ฟางหยวนใช้ความพยายามอย่างมากในการต่อต้านภัยพิบัติ แต่เจตจํานงสวรรค์จะเปลี่ยนแปลงมันหลังจากชั่วระยะเวลาหนึ่งและทําให้วิธีการก่อนหน้าของฟางหยวนกลายเป็นได้ผล

ทุกภัยพิบัติที่เกิดขึ้นจะนําความสิ้นหวังมาสู่ผู้อมตะส่วนใหญ่ แต่สําหรับฟาหงยวนทุกครั้งที่มันเปลี่ยนแปลง มันเป็นโอกาสที่ดีสําหรับเขา

หลังจากทั้งหมดเขามีท่าไม้ตายอมตะเผยความลับสวรรค์

เขาสามารถทํานายภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นได้อย่างแม่นย่า เขาสามารถฉวยโอกาสและเตรียมความพร้อม

สิ่งที่อันตรายที่สุดของภัยพิบัติก็คือพวกมันไม่สามารถคาดเดาล่าวหน้าดังนั้นการรู้ล่วงหน้าจึงช่วยลดระดับความรุนแรงของภัยคุกคามได้หลายเท่า

แน่นอนว่าแม้เขาจะสามารถคาดเดา แต่พลังอํานาจของหมื่นภัยพิบัติก็ยังทําให้มิติช่องว่างจักรพรรดิพบความสูญเสียมากมาย

ฟางหยวนพบความสูญเสียครั้งใหญ่แต่มันไม่ได้เลวร้ายทั้งหมด

พลังอํานาจของหมื่นภัยพิบัติลดลงเรื่อยๆเนื่องจากเตสวรรค์จะรักษาสมดุลเสมอยิ่งทรัพยากรในมิติช่องว่างจักรพรรดิลดลง ภัยพิบัติก็ยิ่งอ่อนกําลังลงแม้เจตจํานงสวรรค์จะอยู่ที่นี่ แต่มันก็ไม่สามารถฝ่าฝืนกฎของเตสวรรค์

ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางสวรรค์ถูกปรับแต่งโดยฟางหยวนด้วยความเร็วที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ก้าวแรกยากที่สุด ฟางหยวนต้องเสียสละอสูรวิญญาณทั้งหมดของเขาเพื่อหาโอกาสแต่เขาทําสําเร็จ

แม้ภัยพิบัติจะยังอยู่แต่สถานการณ์ของฟางหยวนก็ค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ

เทพปีศาจจิตวิญญาณติดอยู่ในการต่อสู้ที่ยากลําบาก

ลัวเว่ยหยินควบคุมสนามรบทรายลวงตา

บรรพชนทะเลปราณ ปีศาจอมตะฉีเจีย และชิงโจวผลักกันโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณกระทั่งตัวลัวเว่ยหยินเองยังโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นครั้งคราว

ชิงโจวถูกครอบงําด้วยความโกรธและความเกลียดชัง ครั้งหนึ่งมันเคยถูกใช้ประโยชน์โดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ แต่ที่นี่ลั่วเว่ยหยินสามารถเคลื่อนย้ายตําแหน่งของมันได้อย่างง่ายดายขณะที่เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่สามารถควบคุมชิงโจว

ทรายสีเหลืองควบรวมเป็นก้อนหินจํานวนนับไม่ถ้วนอยู่ในพายุทรายและพุ่งเข้าโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณ

เทพปีศาจจิตวิญญาณปล่อยควันสีดําออกมา หินบางส่วนละลายในควันสีดําแต่ส่วนใหญ่ยังพุ่งเข้าหาเทพปีศาจจิตวิญญาณ

ร่างของเทพปีศาจจิตวิญญาณหายไปก่อนจะปรากฏขึ้นอีกครั้งอีกมุมหนึ่งของสนามรบ

เขาสามารถหลบหินบินได้เกือบทั้งหมดแต่หินเหล่านั้นกลับกลายเป็นเม็ดทรายบินเข้าหาเทพปีศาจจิตวิญญาณอีกครั้ง

“นี่คือท่าไม้ตายหินทราย เทพปีศาจจิตวิญญาณ โปรดพิจารณา”เสียงของลัวเว่ยหยินดังขึ้น

“ของเล่นเด็ก” เทพปีศาจจิตวิญญาณตะโกนและปลดปล่อยควันสีดําออกมาปกคลุมพื้นที่รอบๆเอาไว้

“หมุน!” เทพปีศาจจิตวิญญาณตะโกนอีกครั้งขณะที่ร่างของเขาหายไปในควันสีดํา

ในเวลาต่อมา ควันสีดําก็กลายเป็นวังวนควันที่หมุนอยู่รอบตัวเทพปีศาจจิตวิญญาณ

ก้อนหินที่พุ่งเข้ามาในควันสีดําถูกกัดกร่อนก่อนจะถูกดึงเข้าสู่มิติช่องว่างของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

ถั่วเว่ยหยินยกย่อง “ยอดเยี่ยม สมกับเป็นเทพปีศาจจิตวิญญาณ อย่างไรก็ตามไม่ว่าท่านจะดูดซับหินเหล่านั้นมากเท่าใด เขตแดนนี้ก็ยังสามารถดึงปราณพิภพเข้ามาได้อย่างไม่รู้จบสิ้นเว้นเพียงท่านจะทําลายเส้นโลหิตปฐพี่ทั้งหมดมิฉะนั้นหินเหล่านี้จะปรากฏขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด”

คํากล่าวเหล่านี้ไม่มีผลต่อเทพปีศาจจิตวิญญาณ เขาเย้ยหยัน “ลัวเว่ยหยินเจ้าคิดว่าท่าไม้ตายของข้าทําได้เพียงเท่านี้งั้นหรือ?”

“โอ้ ไม่” การแสดงออกของถั่วเว่ยหยินเปลี่ยนแปลงไป

ในเวลาต่อมาทรายที่ลอยอยู่กลางอากาศก็ร่วงหล่นลงบนพื้น ส่วนหนึ่งของสนามรบทรายลวงตาถูกควันสีดํากัดกร่อน

“เขตแดนอมตะสนามรบทรายลวงตาถูกทําลายอย่างรวดเร็ว!” ใบหน้าของลัวเว่ยหยินกลายเป็นน่าเกลียด

เทพปีศาจจิตวิญญาณซ่อนท่าไม้ตายของเขาเอาไว้อย่างมิดชิดเขาแสดงออกราวกับพยายามต่อต้านท่าไม้ตายหินทรายแต่เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือการทําลายสนามรบทรายลวงตา

ปีศาจอมตะฉีเจียหลุดออกจากภาพลวงขณะที่ตําแหน่งของฟางหยวนถูกเปิดเผย

“ฟางหยวน เจ้าไม่สามารถซ่อนตัวได้อีก!” เทพปีศาจจิตวิญญาณพุ่งเข้าหาฟางหยวนโดยไม่ลังเล

อู่ส่วยพยายามต่อต้านแต่กองทัพมดของเขาถูกกวาดล้างอย่างง่ายดายโดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ

ดวงแสงสีดําพุ่งเข้าหาฟางหยวน

ฟางหยวนที่นั่งอยู่บนพื้นเปิดเปลือกตาขึ้นและเผยรอยยิ้มบาง“ข้าไม่จําเป็นต้องซ่อนตัว”

“บม!”

ทันใดนั้นคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังหนึ่งก็ปรากฏขึ้น

ดวงแสงสีดาพุ่งปะทะคฤหาสน์วิญญาณอมตะอย่างแรงแต่คฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้กลับไม่แม้แต่จะขยับเขยื้อน มันแข็งแกร่งและมั่งคงเหมือนภูเขา

“เจ้ายังมีคฤหาสน์วิญญาณอมตะอยู่อีกงั้นหรือ?”รูม่านตาของเทพปีศาจจิตวิญญาณหดเล็กน้อยพร้อมกับคิ้วที่ขมวดแน่น