ตอนที่ 2365 กลับมาครานี้ยิ่งสง่างาม

น้ำเสียงเพิ่งแผ่วลง

คนใหญ่คนโตอย่างฉือหลิงเซียวบุกโจมตีเต็มกำลังทันที แต่ละคนอานุภาพล้นฟ้า สำแดงพลังเต็มที่

ทั้งเรือนใหญ่ล้วนระเบิดแหลกในพริบตา พังทลายสนั่นหวั่นไหว

เผชิญหน้ากับการตีขนาบเช่นนี้ หลินสวินสะบัดแขนเสื้ออย่างสบายๆ

ตูม!

แสงมรรคม้วนกลืนทั่วฟ้า พวกเบื้องบนของตระกูลเก้าคนรวมไปถึงฉือหลิงเซียวสลายกลายเป็นธุลี

หลินสวินไม่แม้แต่จะมอง หันหลังเดินไปตรงเชิงเขา

สำหรับเขา ระดับกึ่งจักรพรรดิล้วนไม่เข้าตานานแล้ว ต่อให้ตอนนี้พลังปราณถูกกำราบอยู่ในระดับจักรพรรดิขั้นแรก แต่หากจะกำจัดพวกฉือหลิงเซียวก็ไม่ต่างอะไรกับบี้มดปลวกให้ตาย

เมื่อแหงนมองจากเชิงเขามรกต ก็จะเห็นเส้นทางแดงก่ำนองเลือดสายหนึ่งลากยาวไปถึงยอดเขา

ทางโลหิตสายนั้นคือเส้นทางที่หลินสวินเคยเดินผ่าน ทุกจุดที่เคลื่อนผ่าน หลงเหลือไว้เพียงความตายและกลิ่นคาวเลือด

เหตุการณ์นี้ถูกฉือฉางเหมยเห็นอยู่ในสายตาอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง กระทั่งมองเห็นเรือนหลักของตระกูลฉือบนยอดเขานั้นระเบิดกระจุยพังทลาย ความหวังเสี้ยวสุดท้ายในใจนางก็ถูกโจมตีสลายไป แววตามืดสลัว อกสั่นขวัญหาย

ห่างออกไปผู้ฝึกปราณที่มุงดูมากขึ้นเรื่อยๆ ล้วนเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้อยู่ในสายตาเช่นกัน มาถึงตอนนี้ไม่มีใครไม่ตื่นตระหนก

หลังจากขุมอำนาจใหญ่ของดินแดนรกร้างโบราณทำสัญญายุติการเคลื่อนพลในนครต้องห้าม หลายปีนี้แทบไม่มีใครกล้าแตะต้องกฎเหล็กข้อนี้ เหตุการณ์นองเลือดเช่นนี้ก็แทบจะหายไป

แต่ตอนนี้ยอดเขามรกตของตระกูลฉือที่เป็นถึงตระกูลทรงอิทธิพลชั้นสูงกลับประสบเคราะห์!

เป็นใครกันแน่ ถึงกับกล้าไม่สนใจกฎเกณฑ์ของนครต้องห้าม เข้ามาสังหารคนของตระกูลฉือ

จากนั้นเงาร่างสูงสง่าของหลินสวินก็เดินออกมาจากประตูหน้าเขามรกต ปรากฏตัวอยู่ในครรลองสายตาของทุกคน

ทั่วลานเงียบสงัดไร้สุ้มเสียง

เพียงมองจากภายนอก ใครก็ไม่อาจเชื่อมโยงชายหนุ่มที่สวมชุดประณีต ราบเรียบพ้นโลกีย์คนนี้กับเหตุการณ์บุกสังหารคนในตระกูลฉือให้เข้ากันได้

และมีบุคคลรุ่นอาวุโสหน้าเปลี่ยนสี สั่นไปทั้งตัวเหมือนจำอะไรได้

“เจ้าเห็นชัดแล้วใช่ไหม” เวลานี้หลินสวินยืนอยู่ข้างกายฉือฉางเหมยแล้วเอ่ยราบเรียบ

ฉือฉางเหมยที่จิตวิญญาณปรากฏช่องว่าง ร้องเสียงหลงเหมือนได้รับแรงโจมตีครั้งใหญ่ “เจ้า… เจ้าฆ่าทุกคนในตระกูลฉือของข้าหรือ”

หลินสวินพยักหน้า

เงาร่างฉือฉางเหมยโงนเงนไม่มั่นคง กล่าวเสียงแหบพร่าราวกับคลุ้มคลั่ง “แต่คนในตระกูลพวกนั้น ส่วนใหญ่ล้วนเป็นผู้บริสุทธิ์! เจ้า… คือปีศาจชั่วชัดๆ!”

หลินสวินกล่าวด้วยสีหน้าสงบ “พวกเจ้าทำให้ข้าเข้าใจ ถอนหญ้าไม่ถอนโคน ปัญหาย่อมไม่รู้จบ”

สืออวี่เป็นผู้บริสุทธิ์เพียงใด แค่มีความสัมพันธ์อันดีกับตนจึงถูกทรมานและดูหมิ่นมากเช่นนั้น

ยังมีสำนักศึกษามฤคมรกต ภาคีนักสลักวิญญาณ โถงทองคำ… เพียงเพราะมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลินของตนก็เลยถูกทำลายล้างเช่นกัน!

แม้แต่คนในตระกูลหลินแห่งภูเขาชำระจิตทั้งหมด ถึงตอนนี้ก็ล้วนไม่รู้เป็นตายร้ายดี!

ความจริงที่โหดร้ายทั้งมวลทำให้หลินสวินเข้าใจกระจ่าง สุดท้ายตนในสมัยก่อนก็ยังใจอ่อนเกินไป

สำหรับศัตรู ต้องกำจัดให้สิ้นซาก เพื่อตัดไฟแต่ต้นลม!

ต่อให้ถูกด่าว่าเป็นปีศาจร้ายก็ดี หรือเป็นนักฆ่าก็ช่าง ขอแค่ภายหน้าญาติมิตรของตนไม่เจออันตรายเช่นนี้อีกก็พอแล้ว

“ถอนรากถอนโคน…” ฉือฉางเหมยพังทลายอย่างสมบูรณ์แล้ว คุกเข่าอยู่บนพื้น น้ำตานองเงียบๆ

เพียงชั่วขณะนางเหมือนแก่ชราไปหลายปี พลังปราณทั้งตัวสลายไปโดยไร้สุ้มเสียง

หลินสวินมองออกว่าจิตมรรคของนางพังทลายแล้ว พลังปราณทั้งตัวไม่ต่างอะไรกับถูกกำจัด

“โหดร้ายมากใช่ไหม เดิมนี่ก็เป็นค่าตอบแทนที่เจ้าและตระกูลฉือของพวกเจ้าควรจ่าย”

พูดจบหลินสวินก็จากไปอย่างผ่าเผย

เมื่อไม่มีพลังปราณ ฉือฉางเหมยย่อมถูกลิขิตให้ตายอย่างไม่ต้องสงสัย

สำหรับเรื่องนี้หลินสวินก็ไม่มีทางเห็นใจใดๆ

กระทั่งหลินสวินหายไป

ในที่นั้นพลันมีเสียงอุทานระลอกหนึ่งดังขึ้น

“เป็นเขา ต้องเป็นเขาแน่!”

“ผ่านมาหลายปี ชายที่อำนาจทั่วนครหลวงคนนั้นกลับมาอีกแล้ว…”

“นิสัยใจคอของเจ้าแห่งภูเขาชำระจิตแบ่งแยกบุญคุณความแค้นชัดเจน สังหารเด็ดขาดเสมอ กลับมาครานี้นครต้องห้ามต้องมีคลื่นลมโกลาหลแน่!”

…ในที่นั้นฮือฮา บุคคลรุ่นอาวุโสพวกนั้นตื่นเต้นจนพูดจาไม่ปะติดปะต่อ ความทรงจำในวัยหนุ่มถูกกระตุ้นขึ้นมาทั้งหมด ทำให้พวกเขาเลือดร้อนพลุ่งพล่าน

พวกคนหนุ่มสาวบางส่วนก็ค่อยๆ เดาฐานะของหลินสวินออก ล้วนตกตะลึงอย่างอดไม่ได้ ตำนานที่กลายเป็นเรื่องเก่าเก็บไปแล้วคนนั้น ถึงกับบดขยี้ตระกูลฉือในวันนี้!?

ทุกคนต่างรับรู้ว่าการกลับมาของหลินสวิน ต้องก่อให้เกิดคลื่นลมขึ้นในนครต้องห้ามแน่!

…

ขณะที่ร่างต้นของหลินสวินเข้าไปสังหารคนในตระกูลฉือ

ยอดเขาเหมันต์กระจ่าง

อาณาเขตของตระกูลฮวา ตระกูลทรงอิทธิพลชั้นสูง

กายมรรคไม้เขียวก็เปิดฉากสังหารแล้ว

บนทางภูเขาคดเคี้ยวกว้างขวาง เขาสวมชุดคลุมเขียว สองมือไพล่หลัง มุ่งตรงไปข้างหน้า เรียบง่ายไม่ซับซ้อน

แต่เมื่ออยู่ในสายตาของคนตระกูลฮวาพวกนั้น กลับประหนึ่งเทพดึกดำบรรพ์เยื้องย่างลงบนพื้น สะท้านฟ้าสะเทือนดิน หินผากลายเป็นจุณ ต้นไม้ใบหญ้ากลายเป็นเถ้าถ่าน!

“ฆ่า!”

ผู้แข็งแกร่งพุ่งเข้ามาดุจกระแสน้ำ แสงสมบัติไหลวน เปล่งประกายเจิดจรัส

ปราณกระบี่สีเขียวสายหนึ่งพุ่งออกมาจากปลายนิ้วของหลินสวิน สังหารผู้แข็งแกร่งทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาในพริบตาเหมือนพายุหอบเศษเมฆา

คล้ายเด็ดดอกหญ้าทั้งแถบ!

แต่นี่เป็นแค่การเริ่มต้น

ชั่วดีดนิ้วสามครั้ง

หลินสวินสะบัดมือลวกๆ สังหารบุคคลสำคัญระดับอริยะทั้งหมดที่พุ่งเข้ามาได้ราวกับตบแมลงวัน ซัดจนกลายเป็นก้อนเนื้อ

ชั่วดีดนิ้วห้าครั้ง

หลินสวินชี้นิ้วออกไป ทะลวงหน้าผากของระดับกึ่งจักรพรรดิที่อานุภาพไม่ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ละก้าวของหลินสวิน คู่ต่อสู้ที่พบเจอระหว่างทางล้วนล้มลงทีละคน ไม่มีใครพอจะต้านทานได้สักคน อานุภาพทำลายได้ทุกสิ่ง

เบื้องหลังของเขา เลือดนองท่วมพื้นจนรวมตัวเป็นกระแสน้ำ ไหลบ่าตามทางภูเขา กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นระเหยกลายเป็นหมอกควันพวยพุ่งไม่หยุด

เสียงร้องอย่างตื่นตระหนก เสียงคำรามอย่างเดือดดาล ดังก้องบนท้องฟ้าเหนืออาณาเขตของตระกูลฮวาอย่างต่อเนื่อง

ตรงยอดเขา

ผู้นำตระกูลฮวาฮวาหลิวหงและเหล่าคนใหญ่คนโตล้วนหน้าเปลี่ยนสี หนาวสั่นไปทั้งตัว

ตั้งแต่หลินสวินปรากฏตัวถึงตอนนี้เพิ่งผ่านไปแค่ชั่วขณะ แต่กลับบุกมาถึงเขตใจกลางตระกูลฮวาของพวกเขาแล้ว!

พลังผนึกอะไร สมบัติและวิชามรรคอะไรล้วนไม่มีประโยชน์!

เขาเหมือนไร้คู่ต่อกร เดินขึ้นมาตลอดทาง อานุภาพยิ่งใหญ่ไร้เทียมทาน!

ส่วนการสังหารตลอดทางนี้ก็ฆ่าจนฮวาหลิวหงกับเหล่าเบื้องบนขวัญหนีดีฝ่อ หัวใจล้วนหลั่งเลือด!

พวกที่ตายไปนั้นล้วนเป็นคนของตระกูลฮวา!

เวลานี้เงาร่างของหลินสวินกำลังเข้าใกล้ยอดเขา

“หลินสวิน ให้โอกาสไถ่บาปแก้ไขแก่ตระกูลฮวาของข้าได้หรือไม่ พวกคนที่เจ้าอยากช่วยล้วนถูกเจ้าช่วยไปแล้ว เหตุใดเจ้ายังไม่วางมือ คิดจะล้างตระกูลฮวาของข้าจึงพอใจจริงหรือ”

ฮวาหลิวหงตวาดลั่น ทำใจดีสู้เสือ

“ครั้งนี้ไม่อาจให้อภัย”

หลินสวินเอ่ยปากราบเรียบ “ต่อให้สำนักยุทธ์นครนิลคนหนุนหลังที่พวกเจ้าเฝ้ารอมาตลอดมาเอง ก็เปลี่ยนแปลงฉากจบที่ตระกูลฮวาจะถูกล้างตระกูลไม่ได้”

“เจ้า…”

ฮวาหลิวหงดวงตาปูดโปนแทบถลน สีหน้าคล้ำเขียว กล้ามเนื้อบนหน้ากระตุก “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ได้แต่สู้ตายแล้ว!”

“สู้ตาย? เปล่าประโยชน์”

หลินสวินซัดฝ่ามือออกไปลวกๆ

ตูม!

ห้วงอากาศสั่นสะเทือน เสียงปึงดังสนั่น ฝ่ามือยักษ์สีเขียวขนาดประมาณร้อยจั้งราวกับหัตถ์เทพดึกดำบรรพ์ ปรากฏออกมากลางอากาศ แฝงอานุภาพดุจภูเขาเทพร่วงหล่น ซัดใส่ฮวาหลิวหงทันที

“ผู้นำตระกูลระวัง!” บุคคลสำคัญของตระกูลฮวาที่อยู่ใกล้หน้าเปลี่ยนสีและลงมือพร้อมกัน

วิชามรรคที่อานุภาพน่าหวาดกลัวมากมายกลายเป็นประทับฝ่ามือ แสงหมัด ปราณกระบี่ กระแสน้ำหลาก แทรกสอดลักษณ์ประหลาดชวนประหวั่นนานัปการ ทยอยกระแทกใส่ฝ่ามือยักษ์สีเขียว ฮวาหลิวหงก็สีหน้าเคร่งขรึม ไอชั่วร้ายสีดำเข้มถึงขีดสุดผุดขึ้นมาจากตัวเขา กลายเป็นเมฆดำหนึ่งจั้งปกคลุมลงมาขวางฝ่ามือยักษ์ไว้

ปึงๆๆ!

วิชามรรคมากมายกระแทกใส่ฝ่ามือยักษ์ ฝ่ามือสีเขียวนิ่งไม่ขยับ กลับเป็นพวกเขาที่ถูกพลังซัดสะเทือนจนต้องถอยหนี คนที่พลังปราณอ่อนแอถึงขั้นได้รับบาดเจ็บจนกระอักเลือดออกมา

ฝ่ามือยักษ์สีเขียวเปี่ยมอานุภาพไม่เสื่อมถอย ยังคงเจือพลังยิ่งใหญ่แล้วตบลงมาทันที

พวกฮวาหลิวหงตื่นตระหนก ต้านทานสุดชีวิต สำแดงวิชาก้นหีบออกมา

แต่อานุภาพฝ่ามือนี้ของหลินสวินยิ่งใหญ่ระดับใด

ตูม!

เสียงดังสนั่น

หมอกแสงสาดกระจายทะลวงขึ้นเหนือเมฆ

เมื่อฝุ่นควันจางหายก็เห็นยอดเขานั้นเว้าเป็นโพรงลึกถึงพื้นราวร้อยจั้ง

ประทับฝ่ามือในหลุมชัดเจน ดูประหนึ่งประทับฝ่ามือของเทพไท้

ส่วนฮวาหลิวหงและพวกเบื้องบนล้วนกลายเป็นน้ำเลือดแดงก่ำ ย้อมประทับฝ่ามือมหึมานี้จนกลายเป็นสีแดงบาดตา

ฝ่ามือเดียว กวาดล้างสิ้น!

ประทับฝ่ามือร้อยจั้งที่เว้าเป็นโพรงตรงยอดเขานั้น ต่อมาภายหลังก็เห็นชัดแจ้ง ทำให้สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนในภายหน้าตกตะลึง

…

ขณะเดียวกัน

ยอดเขาเก้าปุจฉา

อาณาเขตของตระกูลฉี

กายมรรคเพลิงแดงของหลินสวินยืนอยู่บนยอดเขา ทั่วร่างแผ่เปลวไฟหมื่นจั้ง เผาจนเวิ้งฟ้าบิดเบี้ยว ชั้นเมฆระเหยหาย

ยอดเขาเก้าปุจฉาที่สูงหลายพันจั้งกลายเป็นทะเลเพลิงโหมกระหน่ำนานแล้ว คนในตระกูลฉีทั้งหมดล้วนฝังร่างอยู่ในทะเลเพลิง

ไม่ว่าจะเป็นหายนะที่เกิดขึ้นกับตระกูลฉือแห่งยอดเขามรกต หรือภัยพิบัติที่เกิดขึ้นกับตระกูลฮวาแห่งยอดเขาเหมันต์กระจ่างและตระกูลฉีแห่งยอดเขาเก้าปุจฉา

ทั้งหมดนี้แทบจะเกิดขึ้นพร้อมกันและปิดฉากในเวลาเดียวกัน

ใช้เวลาเพียงชั่วขณะเท่านั้น!

กระทั่งร่างต้นของหลินสวินและกายมรรคทั้งสองรวมตัวกัน กลับไปยังตรอกที่พวกสืออวี่อยู่ ข่าวพวกนี้จึงค่อยแพร่สะพัดออกไป

หลินสวินเจ้าแห่งภูเขาชำระจิต หวนคืนสู่นครต้องห้ามแล้ว!

ข่าวนี้มาพร้อมกับความพินาศย่อยยับของตระกูลทรงอิทธิพลชั้นสูงอย่างตระกูลฉือ ตระกูลฮวา ตระกูลฉี เคลื่อนกวาดทั่วนครต้องห้ามราวกับลมกาฬวาต ก่อให้เกิดคลื่นถาโถมโหมกระหน่ำ ผู้ฝึกปราณนับไม่ถ้วนล้วนสั่นสะท้าน

หลินสวินที่เงียบหายมาหลายปี กลายเป็นอดีตในโลกชั้นล่างที่ไอวิญญาณฟื้นคืนกลับมานี้ และเป็นเพียงความทรงจำของคนรุ่นอาวุโสนานแล้ว

ยามคนหนุ่มสาวพวกนั้นพูดถึงหลินสวิน ส่วนมากล้วนไม่ใส่ใจ ถึงขั้นหยามเหยียด คิดว่ายุคสมัยของหลินสวินผ่านไปนานแล้ว ไม่ควรค่าแก่การเลื่อมใสยกย่อง

แต่การกลับมาอย่างแข็งกร้าวของหลินสวินในวันนี้กลับเหมือนสายฟ้าเก้าสวรรค์ ทำให้บุคคลรุ่นอาวุโสพวกนั้นและผู้แข็งแกร่งรุ่นเยาว์ล้วนสั่นสะท้านตื่นตระหนก

ต้องรู้ว่าสามตระกูลทรงอิทธิพลชั้นสูงอย่างตระกูลฮวา ตระกูลฉือ ตระกูลฉี หลังจากสวามิภักดิ์ต่อขุมอำนาจของดินแดนรกร้างโบราณพวกนั้น หลายปีมานี้อิทธิพลที่ครอบครองเพิ่มขึ้นฉับพลันอย่างต่อเนื่อง เป็นรองแค่ขุมอำนาจใหญ่ของดินแดนรกร้างโบราณพวกนั้น

แต่สามขุมอำนาจใหญ่เช่นนี้กลับพินาศย่อยยับด้วยมือของหลินสวินคนเดียวพร้อมกัน!

สิ่งนี้น่ากลัวเกินไปอย่างไม่ต้องสงสัย!

“ตอนนี้เจ้าหลินสวินนี่แข็งแกร่งมากแค่ไหนกันแน่”

“เงียบหายไปหลายปี กลับมาครานี้เขายิ่งสง่างามกว่าแต่ก่อน!”

“ภูเขาชำระจิตพินาศย่อยยับ ขุมอำนาจที่เกี่ยวข้องกับตระกูลหลินล้วนประสบเคราะห์ถ้วนทั่ว หลังจากรู้เรื่องพวกนี้ เจ้าแห่งภูเขาชำระจิตคนนี้จะโกรธแค้นเพียงใด”

…เสียงอึกทึกและวิพากษ์วิจารณ์นับไม่ถ้วนดังขึ้น นครต้องห้ามที่เปลี่ยนไปจนเทียบได้กับโลกใบหนึ่ง วันนี้ตกอยู่ในความปั่นป่วนอย่างสมบูรณ์ด้วยการกลับมาของหลินสวิน

……………………….