บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอนบทที่ 432 เจ้าหนูนี่ มีนมแล้วเป็นมารดา! (1)
บทที่ 432 เจ้าหนูนี่ มีนมแล้วเป็นมารดา! (1)
ศึกสะท้านโลกครั้งนี้มีเพียงจักรพรรดิฮวงสือเป็นพยาน คนนอกไม่มีใครรู้
สารภาพตามตรง หากไม่ใช่เพื่อโอสถจักรพรรดิ เสิ่นเทียนจะไม่ขายแรงงานสู้กับสือเทียนจื่อเช่นนี้แน่!
ได้แต่หวังว่าจักรพรรดิฮวงสือจะไม่เบี้ยวหนี้แล้ว!
…..
ทันใดนั้นพลังวิญญาณในกายเสิ่นเทียนสั่นกระเพื่อมอย่างรุนแรง หมุนม้วนไปทั่วร่างกาย!
เขาพลันตาเป็นประกายขึ้นมา พูดงึมงำกับตนเอง “จะทะลวงแล้วรึ”
พลังบำเพ็ญของเสิ่นเทียนถึงจุดสูงสุดดวงจิตดรุณมานานแล้ว อาศัยยาลูกกลอนเสริมสวรรค์เบิกฟ้าทะลวงมา!
ตอนนี้ผ่านไปหลายเดือน เขาปรับเสถียรภาพพลังบำเพ็ญเรียบร้อย น่าเสียดายยังไม่ทะลวงปราการ
ตอนนี้เสิ่นเทียนได้ตระหนักอย่างลึกซึ้งในการต่อสู้อันดุเดือดกับสือเทียนจื่อ!
สือเทียนจื่อเป็นโอรสสวรรค์ที่สุดแห่งยุค มีดวงตาซ้อนทับกระดูกจักรพรรดิ พลังบำเพ็ญและกำลังรบลึกล้ำยากจะคาดเดา กล่าวได้ว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่แกร่งที่สุดและมีพรสวรรค์มากที่สุดเท่าที่เสิ่นเทียนเคยพบมา!
โดยเฉพาะยอดพลังวิเศษแสงวิบัติสร้างโลกของสือเทียนจื่อ มีความคล้ายคลึงกับยอดพลังวิเศษเบิกฟ้าผ่าปฐพีของเสิ่นเทียน
เมื่อได้ตระหนักรูปลักษณ์ของสร้างโลกทำลายโลก เสิ่นเทียนจึงตระหนักความลี้ลับฟ้าดินกำเนิดใหม่และชะตาขึ้นชะตาดับจากในนั้นได้
นั่นคือพลังแห่งฟ้าดิน กฎเกณฑ์มหามรรคฟ้าดินที่เต็มไปด้วยความลี้ลับยิ่งใหญ่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะควบคุมได้
เมื่อเห็นภาพนี้ เสิ่นเทียนถึงได้ตระหนักรู้ ศาสตร์หลอมปราณก้าวสู่ระดับหลอมรวมเทพ!
ตอนนี้เสิ่นเทียนเปล่งแสงทั้งตัว แสงเทพวนเวียนไม่ขาด สว่างพร่างพราวอย่างยิ่ง!
พลังวิญญาณสั่นกระเพื่อมกลางนภา แสงสว่างเหมือนธารดารา เหนี่ยวนำหมื่นกฎเกณฑ์เข้าไปในกายเขา!
พริบตาเดียว เสิ่นเทียนถูกปกคลุมด้วยพลังวิญญาณไม่มีสิ้นสุด กลิ่นอายพลังเพิ่มขึ้นไม่หยุดหย่อน!
…..
อีกด้านหนึ่ง สือเทียนจื่อยังคงสงสัยในชีวิต
เขายังไม่เชื่อว่าตนจะแพ้ให้กับเสิ่นเทียน ถึงอย่างไรเขาก็เป็นดาวดวงใหม่ที่ผงาดขึ้นในราชวงศ์เซียนต้าฮวง เป็นผู้สูงส่งสูงสุดหนุ่มที่สุดนับแต่โบราณกาลมา!
ตั้งแต่เขากำเนิดก็ใช้พลังไร้พ่ายสั่นสะเทือนแปดทิศ ไม่มีใครสู้ได้!
แม้แต่จักรพรรดิฮวงสือยังให้ความสำคัญกับเขามาก ชี้แนะเขาด้วยตนเอง!
สวัสดิการเช่นนี้ เรียกได้ว่าไม่เคยมีมาก่อน!
ความโอหังของสือเทียนจื่อไม่อนุญาตให้เขาพ่ายแพ้ และก็ไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน แต่ศึกนี้สือเทียนจื่อกลับพ่ายแพ้!
ความเจ็บปวดในกายยังคงเตือนสติเขา!
แม้จะแพ้แค่กระบวนท่าเดียว แต่แพ้ก็คือแพ้!
ภายในใจสือเทียนจื่อเต็มไปด้วยความหดหู่ ทันใดนั้นก็เหมือนตรวจพบอะไรบางอย่าง เขาหมุนตัวกลับมา พบเสิ่นเทียนกำลังนั่งขัดสมาธิ กำลังทะลวงพลังบำเพ็ญ!
สือเทียนจื่อดวงตาเป็นประกายวาว พลันโล่งขึ้นมา
เขาเหมือนรู้แล้วว่าเหตุใดตนถึงพ่ายแพ้!
ใช่ เสิ่นเทียนต้องทะลวงจุดสูงสุดระดับหลอมรวมเทพมานานแล้ว ตกตะกอนมานานมาก
เดิมทีเสิ่นเทียนมีพรสวรรค์ไม่ธรรมดา และยังมีพลังบำเพ็ญจุดสูงสุดหลอมรวมเทพ สือเทียนจื่อแพ้ก็ไม่ขายหน้าแล้ว!
แต่หากสองคนมีพลังบำเพ็ญเท่ากัน สือเทียนจื่อมั่นใจว่าจะเอาชนะบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ได้
ถึงอย่างไรเขาก็มีพลังบำเพ็ญหลอมรวมเทพตอนปลาย แพ้แค่กระบวนท่าเดียว!
หากเลื่อนเป็นจุดสูงสุดหลอมรวมเทพจะต้องชนะแน่นอน!
เมื่อคิดได้ดังนั้นสือเทียนจื่อก็มีความมั่นใจกลับมา รู้สึกว่าตนสู้ได้แล้ว
แม้เสิ่นเทียนจะทะลวงพลัง อีกไม่นานก็จะก้าวสู่ขอบเขตพลังที่แกร่งกว่า แต่สือเทียนจื่อมั่นใจสิบส่วนว่าจะตามทัน เพราะอย่างไรปราการของผู้สูงศักดิ์สวรรค์กับผู้อริยะ ก็ไม่ถือว่าเป็นร่องหุบเขาอะไรสำหรับเขาเลยจริงๆ
เสิ่นเทียน ข้าจะต้องแซงหน้าเอาชนะเจ้าให้ได้!
……
สือเทียนจื่อมั่นใจเต็มสิบ แต่ไม่นานก็ต้องเบิกตาโตอ้าปากค้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ!
เพราะเมื่อพลังบำเพ็ญแท้จริงของเสิ่นเทียนทะลวงพลังและเปิดเผยออกมา!
สือเทียนจื่อตัวสั่นไหวอย่างรุนแรง ใบหน้ามีแต่การสงสัยในชีวิต “ขะ…เขาเพิ่งทะลวงหลอมรวมเทพรึ”
ดังนั้นพลังบำเพ็ญของเจ้านี่ก่อนหน้านี้คือจุดสูงสุดดวงจิตดรุณหรือ
อะไรกัน
จุดสูงสุดดวงจิตดรุณก็เอาชนะหลอมรวมเทพตอนปลายอย่างข้าได้หรือ
นี่ข้าถูกข้ามขั้นมารังแกหรือ
เล่นอะไรกัน!
สือเทียนจื่อเพิ่งคิดเองเออเองหาข้ออ้างมาปลอบใจตัวเอง
ไม่นึกเลยว่าเสิ่นเทียนจะพลิกมือตบ ตบเขาเจ็บหน้าไปหมด!
สือเทียนจื่อเกาจนหนังศีรษะแทบขาดก็ไม่คาดคิดว่าเสิ่นเทียนจะใช้พลังบำเพ็ญดวงจิตดรุณเอาชนะเขาได้!
นี่…ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปได้เลย!
ถูกรุ่นเดียวกันระดับจุดสูงสุดดวงจิตดรุณข้ามขั้นมาเอาชนะเป็นทุกข์ยิ่งกว่าแพ้รุ่นเดียวกันในระดับจุดสูงสุดหลอมรวมเทพมาก
ตอนนี้สือเทียนจื่อถูกกระทบกระเทือนจิตใจรุนแรงกว่าความพ่ายแพ้ก่อนหน้านี้!
ว่าอย่างไรล่ะ
มารดาเถอะ สภาพจิตใจพังลงเล็กน้อย
สือเทียนจื่อนั่งวาดวงกลมบนพื้น ปิดกั้นตัวเอง
ไม่ใช่เพราะสภาพจิตใจเขาไม่ไหว แต่เขาไม่เคยผ่านเรื่องราวเช่นนี้มาก่อนจริงๆ!
ก่อนหน้านี้มีแต่สือเทียนจื่อทำให้คนอื่นถูกแทงใจมาตลอด แต่เพิ่งเคยถูกแทงใจจริงๆ เป็นครั้งแรก!
อ้อ~!
ครั้งแรกอันล้ำค่าถูกบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ชิงไปเช่นนี้
….
เสิ่นเทียนไม่รู้ทุกอย่างนี้ จิตใจเขาตกอยู่ในโลกจิตวิมานม่วงอย่างสมบูรณ์
เสิ่นเทียนทะลวงดวงจิตดรุณแล้ว โลกจิตวิมานม่วงกลายเป็นฟ้าดินเบิกฟ้า
จากนั้นดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าเบิกฟ้าผ่าปฐพีปรับสภาพโลก ต่อมา โลกจิตวิมานม่วงของเสิ่นเทียนก็ไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรมากนักอีก
ทว่าหลังจากทะลวงหลอมรวมเทพ พลังวิญญาณเต็มฟ้าไหลเข้าไปในวิมานม่วง โลกนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงสะท้านฟ้าขึ้น!
พลังวิญญาณไม่มีสิ้นสุดกลายเป็นธารน้ำนิรันดร์ขมุกขมัว คลื่นลูกใหญ่สะท้านฟ้า ปกคลุมทั้งโลก
ชั่วครู่เดียว โลกจิตวิมานม่วงก็ถูกพลังวิญญาณมหาศาลปกคลุม พลังวิญญาณวนเวียนหนาทึบ ไหลเข้าสู่ฟ้าดิน!
เดิมทีพลังวิญญาณเป็นพลังฟ้าดินที่บริสุทธิ์ที่สุด เต็มไปด้วยพลังชีวิต ส่องสะท้อนฟ้าดิน ทำให้ทั้งโลกเต็มไปด้วยพลังชีวิต
ท้องนภาเหมือนถูกชะล้าง หมอกไม่มีสิ้นสุดถอยไปทั้งหมด
สีเทาหายไปกลายเป็นฟ้าครามใสสะอาด แม้แต่ทั้งโลกยังสว่างขึ้น
ฟ้าดินกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง!
ฟ้าดินที่เดิมทีรกร้างอัดแน่นไปด้วยพลังวิญญาณไร้ที่สิ้นสุด กลายเป็นเปี่ยมล้นด้วยพลังชีวิต
มีหน่ออ่อนสีเขียวกำเนิดขึ้น ทำให้ฟ้าดินมีสีเขียวลอยขึ้นมา
ตอนนี้ ทั้งโลกเหมือนกำเนิดชีวิต จะกลายเป็นโลกอันสมบูรณ์แบบ!
เสิ่นเทียนเผยรอยยิ้ม
หากเป็นไปตามสถานการณ์นี้ต่อไป บางทีอาจจะสร้างโลกใหม่หมดในโลกจิตวิมานม่วงของเขาได้จริงๆ!
เพราะว่าโลกจิตวิมานม่วงของเขาต่างกับโลกแดนเทวาที่คนอื่นสร้าง!
เมื่อพลังบำเพ็ญถึงหลอมรวมเทพก็จะลองสร้างโลกเล็กแดนเทวาขึ้นในห้วงอากาศได้ แต่นี่เป็นได้เพียงที่พักชั่วคราวและที่เก็บของ
ยิ่งพลังบำเพ็ญแกร่งมากเท่าไร โลกที่สร้างออกมาก็จะยิ่งใหญ่มากนั้น พลังงานกฎเกณฑ์ก็จะยิ่งมาก และยังทนทานขึ้นเรื่อยๆ
อย่างเช่นแดนมายารกร้างนี้ที่จักรพรรดิฮวงสือสร้างขึ้น
ที่นี่กว้างขวางมาก เหนือกว่าโลกเล็กแดนเทวาอื่นไปไกล
แต่ก็มีกลิ่นอายมรณะหนักหน่วงเช่นกัน ไม่มีพลังชีวิตเลย ไม่ใช่ว่าในโลกเล็กไม่มีพลังชีวิต แต่โลกเล็กไม่อาจให้กำเนิดพลังชีวิตได้!
พวกสิ่งมีชีวิตพลังวิญญาณในโลกเล็กแดนเทวา ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งใช้พลังฤทธิ์สูงสุดจับกุมมาพันธนาการในโลกเล็กแดนเทวา
ของพวกนี้มาจากโลกข้างนอก ไม่ใช่สิ่งที่กำเนิดในโลกเล็ก!
โลกเล็กแดนเทวาล้วนเป็นแดนไร้ต้นกำเนิด ไม่อาจให้กำเนิดพลังวิญญาณและชีวิตด้วยตนเองได้
แต่โลกในโลกจิตวิมานม่วงของเสิ่นเทียนไม่เหมือนกัน!
นับจากนี้ไปก็เหนือกว่าจากโลกเล็กแดนเทวาทั้งหมดแล้ว เพราะว่ามันให้กำเนิดต้นกำเนิด ทั้งยังใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
บางทีภายภาคหน้าถึงขั้นสร้างเป็นโลกเหมือนห้าดินแดนได้
……..
เสิ่นเทียนมองการเปลี่ยนแปลงของโลกวิมานม่วงด้วยใบหน้ายิ้มบางๆ
แต่ไม่นานเขาก็มุมปากกระตุกขึ้น เพราะว่าเขาเห็นดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าของตนก็เปลี่ยนแปลงเช่นกัน
ดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าจากความสูงสามสิบสามจั้ง ได้รับพลังวิญญาณเข้าไปทำให้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
สี่สิบจั้ง!
แปดสิบจั้ง!
ร้อยยี่สิบจั้ง!
สามร้อยหกสิบจั้ง!
……
ดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าโตถึงสามพันสามร้อยจั้งแล้วถึงหยุดลง ไม่อยากเชื่อว่าจะขยายไปร้อยเท่า
เสิ่นเทียนถึงกับอึ้ง แม้บอกว่าดวงจิตดรุณจะเติบโตตามพลังบำเพ็ญ จากทารกเป็นเด็กหนุ่ม วัยหนุ่มและวัยผู้ใหญ่
แต่การเปลี่ยนแปลงก็จำกัดสภาพ ดวงจิตดรุณเสิ่นเทียนอยู่ในสภาพทารกก็ใหญ่ยักษ์กว่าคนอื่นแล้ว ตอนนี้เมื่อพลังบำเพ็ญเขาทะลวงระดับหลอมรวมเทพ ดวงจิตดรุณเป็นดวงจิตเทพ ก็ยิ่งสร้างสถิติความสูงใหม่กว่าเดิม!
สวรรค์ ผู้บำเพ็ญเซียนปกติมีแต่ดวงจิตดรุณเป็นเด็กหนุ่ม วัยหนุ่ม วัยผู้ใหญ่ จากนั้นถึงผลัดเปลี่ยนเป็นดวงจิตเทพ
แต่ดวงจิตดรุณข้ากลายเป็นดวงจิตเทพแล้วยังเป็นทารก ทั้งยังเป็นดรุณยักษ์!
เมื่อเห็นสิ่งมหึมาตรงหน้า เสิ่นเทียนรู้สึกมีเสียงดังวิ้งๆ ในความคิด
ดวงจิตเทพสามพันกว่าจั้งอยู่ตรงหน้า น่าตกใจยิ่งนัก!
โดยเฉพาะข้างล่างท้องน้อยอ้วนตุ้ยนุ้ย…
ดีที่โลกจิตวิมานม่วงของเขากลายเป็นโลกกว้างใหญ่ไพศาล ไม่เช่นนั้นคงรู้สึกว่าดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าใหญ่ขนาดนี้จะกระแทกฟ้าโลกจิตวิมานม่วงแตก!
ดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าเหมือนจะมีความสุขเพราะฟ้าดินเบิกฟ้ากำเนิดพลังชีวิต มันหยัดกายขึ้นช้าๆ ตบก้นปัดฝุ่น วิ่งไปในโลกนี้
ดรุณยักษ์กำเนิดฟ้าระเบิดแสงเทพสว่างจ้ามาจากในกาย ส่องสะท้อนฟ้าดิน เหนี่ยวนำหมื่นกฎเกณฑ์ให้กู่ร้องตาม!
ด้วยผลกระทบของแสงเทพ พลังชีวิตของโลกนี้ก็ยิ่งเอ่อล้นกว่าเดิม
มันทำให้พลังกฎเกณฑ์โลกนี้สมบูรณ์แบบ ทำให้โลกแห่งนี้ผลัดเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์
เพียงแต่ว่าขั้นตอนนี้กินเวลานานมาก!
…..
เงียบอยู่นานมาก ในที่สุดจิตของเสิ่นเทียนก็ถอยออกจากโลกจิตวิมานม่วง
เขาทะลวงระดับหลอมรวมเทพแล้ว!
หลังสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาล เสิ่นเทียนก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย
การเดินทางครั้งนี้เรียกได้ว่าได้มาอู้ฟู้
ไม่ใช่แค่ทะลวงหลอมรวมเทพ แม้แต่โลกจิตวิมานม่วงยังเกิดการเปลี่ยนแปลง!
ต้องยกความดีให้แสงวิบัติสร้างโลกของสือเทียนจื่อ ทำให้เขาได้ตระหนักรู้
สมกับเป็นน้อยกุยช่ายดีของข้า!
นึกถึงสือเทียนจื่อ เสิ่นเทียนก็เริ่มมีความคิดเอ่อล้นออกมาอีก ถึงอย่างไรเมื่อครู่ก็เอาชนะอีกฝ่ายได้ ย่อมต้องหาทางไว้หน้า ไม่เช่นนั้นเกิดอีกฝ่ายแค้นขึ้นมาจะไม่ดีเอา!
เสิ่นเทียนมองสือเทียนจื่อ พบว่าอีกฝ่ายมีแววตาสับสน เหมือนยังสงสัยในชีวิต
เขาเดินเข้ามาพูดด้วยรอยยิ้ม “สหายเทียนจื่อ เราไม่สู้กันคงไม่รู้จักกัน ทุกคนเป็นสหายกันไว้ดีกว่าหรือไม่”
เสิ่นเทียนยิ้มเป็นมิตร เต็มไปด้วยความจริงใจ อยากจะผูกมิตรกับสือเทียนจื่อจากใจจริง ถึงอย่างไรบุตรแห่งโชคอย่างสือเทียนจื่อก็หาได้ยากมาก
…………………….
Comments