บทที่ 502 สามจักรพรรดิปรากฏกาย!

ท้องนภาดั่งน้ำหมึก ลึกล้ำไร้แสงสว่าง

ประตูมิติกดทับท้องนภา แผ่หมอกไม่มีสิ้นสุด บดบังฟ้าบังดวงตะวัน

เหล่ามารกลางหมอกก่อความวุ่นวาย ใบหน้าเหี้ยมเกรียม คำรามดังสนั่น

วิญญาณร้ายพวกนี้เหมือนผีร้ายจากนรก กลิ่นอายพลังดุร้ายยิ่ง เหมือนจะสังหารทุกชีวิต

…..

เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนหน้าเปลี่ยนสีไป

ครั้งนี้เผ่าวิญญาณร้ายมีจำนวนมาก ในนั้นยังมีระดับเซียนแท้

พวกมันเคลื่อนตัวมาเหมือนทะเลสาบดำ โหมซัดสาดท้องฟ้า

กองกำลังเช่นนี้ ถึงขั้นเหนือกว่ายอดรวมเผ่าวิญญาณร้ายที่บุกมาเมื่อร้อยปีก่อน

มีคนหลุดเสียงด้วยความตื่นกลัว “เป็นมหาจักรพรรดิออกมือ ฉีกปราการห้าดินแดน ปล่อยกองทัพวิญญาณร้ายเข้ามา”

ห้าดินแดนมีปราการจำกัดการรุกรานของผู้แข็งแกร่งวิญญาณร้าย

ในอดีต แม้เซียนแท้วิญญาณร้ายจะเข้ามาในโลกนี้ได้ แต่ก็ไม่ได้มากขนาดนี้

ตอนนี้ แค่เซียนแท้วิญญาณร้ายก็มีหลายร้อยตน

เตรียมเซียนกับวิญญาณร้ายระดับอริยะยังมีนับไม่ถ้วน ใครเห็นเป็นต้องขนหัวลุก

กองกำลังเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าจะทำลายล้างห้าดินแดน!

….

เมื่อวิญญาณร้ายพวกนี้ปรากฏตัวก็ได้เผยคมเขี้ยวน่าสยดสยองและพุ่งเข้าใส่ทุกคน

เซียนแท้วิญญาณร้ายหลายร้อยเคลื่อนพลมาพร้อมกัน อำนาจคุกคามน่ากลัวถึงที่สุด

พวกมันพุ่งเข้ามาทำให้ท้องนภาพลิกกลับ สั่นสะเทือนภูเขานทีหมื่นลี้

ฟ้าดินยุบตัว กฎเกณฑ์ปั่นป่วน เหมือนจะเปลี่ยนที่นี่เป็นนรก

“ออกมือ ขวางพวกมันไว้!”

มีชายชราตะโกนด้วยความโกรธ สีหน้าตึงเครียด หากให้เซียนแท้วิญญาณร้ายพวกนี้บุกเข้าดินแดนกลางจะต้องกลายเป็นศพนอนเกลื่อนกลาด บาดเจ็บล้มตายอย่างหนักแน่นอน

พลังนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผู้บำเพ็ญห้าดินแดนจะต่อต้านได้

ร่างเงาหลายสิบร่างพุ่งขึ้นฟ้า ขวางห้วงอากาศ หมายจะต้านกองทัพวิญญาณร้าย

พวกนี้คือบรรพชนของทุกแดนศักดิ์สิทธิ์ พลังบำเพ็ญถึงเตรียมจักรพรรดิ ทว่าพลังนี้ก็ยังเล็กจ้อยยิ่งเมื่ออยู่ต่อหน้ากองทัพวิญญาณร้าย

คนจากสองฝ่ายมีจำนวนต่างกันเกินไป ไม่อาจเติมเต็มได้

“เกิดค่ายกลปัญจธาตุหยินหยาง!”

มีชายชราตะโกนเสียงดัง เตรียมจักรพรรดิหลายสิบตนเคลื่อนไหวพร้อมกัน

พวกเขาร่ายวิชาโบราณ เหนี่ยวนำพลังแห่งฟ้าดิน วางยอดค่ายกลสูงสุด

ม่านแสงสว่างจ้าลุกโชนขึ้น หมอกวนเวียนหนาทึบ บดบังฟ้าดินแห่งนี้ไว้

ตะวันและจันทราลุกโชตช่วง ต่างแบกคนละครึ่งฟ้า

หยินหยางประสานกัน รวมกันสร้างเป็นยอดค่ายกลสูงสุด

เตรียมจักรพรรดิหลายสิบท่านร่วมแรงร่วมใจกันเสริมพลังยอดค่ายกล

ตอนนี้เอง เซียนแท้วิญญาณร้ายหลายร้อยตนโจมตีลงมาแล้ว

พวกเขากระตุ้นปราณชั่วร้ายมหาศาล ทำลายดินแดนหมื่นลี้ พุ่งเข้าใส่ม่านแสง

พลานุภาพน่ากลัวสุดขีด ฟ้าดินพลิกกลับ

บึ้ม!

เสียงดังสนั่นปานสายฟ้า สั่นสะเทือนฟ้าดิน!

ม่านแสงเกิดคลื่นลูกใหญ่ พลานุภาพล้นฟ้า

เตรียมจักรพรรดิหลายสิบคนตัวสั่นอย่างรุนแรง รับแรงปะทะน่ากลัว

แต่ค่ายกลก็ยังไม่พัง ทุกคนต้านเอาไว้ได้

นี่คือค่ายกลที่สืบทอดมาจากยุคดึกดำบรรพ์ แฝงพลานุภาพมหาศาล

มีค่ายกลนี้เสริม เซียนแท้วิญญาณร้ายจะบุกเข้ามาก็ไม่ง่ายขนาดนั้น

…..

ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น

เห็นประตูมิติเปิดออก แสงสว่างหมื่นจั้ง

ร่างเงายิ่งใหญ่ก้าวมาจากต่างแดน กลิ่นอายพลังชำเลืองตามองทุกชีวิต มองท้องนภาอย่างโอหัง

คนนี้น่ากลัวอย่างยิ่ง ทั่วร่างดำสนิทเหมือนน้ำหมึก แม้แต่ดวงตายังขยับประกายสีดำ ไม่เห็นแสงสว่างเลยแม้แต่นิด เขายืนกลางฟ้าดิน เหมือนเงามืดปกคลุมมา ทำให้ฟ้าดินตกสู่หุบเหวลึกชั่วนิรันดร์

“ข้ามีนามว่าเยี่ยตี้!”

เมื่อเอ่ยขึ้น ผืนดาราหมื่นลี้พลันแตกกระจายเป็นผุยผง

เสียงนี้เต็มไปด้วยพลังกระชากจิตวิญญาณคน เหมือนจะกลืนกินวิญญาณ มอดดับวิญญาณแท้

ทุกคนได้ยินดังนั้นก็หน้าเปลี่ยนสีไป

นี่คือมหาจักรพรรดิแท้จริง เหนือกว่าการคงอยู่เตรียมจักรพรรดิ

ในยุคที่ห้าดินแดนไม่มีมหาจักรพรรดิ ใครจะไปต่อต้านได้

หรือว่าห้าดินแดนจะต้องล่มสลายจริงๆ แล้ว

…..

ตอนนี้เยี่ยตี้เคลื่อนไหวแล้ว!

เขายกมือขึ้นช้าๆ ตบไปยังม่านแสงค่ายกล

ทันใดนั้น ผืนอากาศพังทลายลง ห้วงอากาศดับสลาย ภูผานทีหลายหมื่นพังทลาย

ม่านแสงค่ายกลพลันแตกกระจาย

เตรียมจักรพรรดิหลายสิบคนเลือดนองพันลี้ กระแทกกับพื้นอย่างแรง

พวกเขาหน้าดำเป็นเถ้าถ่านมอดดับ จิตใจปริแตก

เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้เป็นจักรพรรดิแท้จริง ทุกอย่างล้วนเป็นเมฆลอย

เตรียมจักรพรรดิหลายสิบคนร่วมมือกันวางค่ายกล กลับถูกทำลายด้วยการโจมตีเดียว

พลังนี้ ไม่มีใครต้านได้!

เยี่ยตี้ดวงตามืดหม่น เหมือนถ้ำมืดมิดหุบเหวลึก กลืนกินหมื่นวิญญาณ

เขามองทอดไกล เหมือนมองข้ามมิติไร้ขอบเขต ตรงไปบางแห่งในดินแดนกลาง

เยี่ยตี้เอ่ยเนิบนาบมาพร้อมกับอำนาจจักรพรรดิไร้ที่สิ้นสุด

เสียงดังก้องฟ้าดิน “กองทัพวิญญาณร้าย ฆ่า!”

ฟ้าดินเกิดพายุคลั่งรวดเร็วและดุดันขึ้น พลานุภาพล้นฟ้า

ทันใดนั้น เซียนแท้หลายร้อยเคลื่อนพลพร้อมกัน บุกไปทางทุกคน

ข้างหลังพวกมันเป็นเซียนแท้และวิญญาณร้ายผู้อริยะนับไม่ถ้วนโรมรันเข้ามา พลิกกลับท้องนภาแห่งนี้!

“สู้!”

บรรพชนหลายสิบคนเคลื่อนไหวพร้อมกัน ต้านเซียนแท้วิญญาณร้าย

พวกเขาต่างสำแดงวิชาสูงสุด อาศัยยอดอาวุธที่สืบทอดมาจากบรรพชนรุ่นแรก ต่อต้านวิญญาณร้ายจำนวนมาก

หากพวกเขาไม่ออกมือ โลกนี้จะต้องล่มสลาย

แม้อีกฝ่ายจะมีมหาจักรพรรดิ ทุกคนก็ยังบุกเข้าไปอย่างไม่เกรงกลัวความตาย

ขณะเดียวกันยังมีคนกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้ามา ร่วมกับบรรพชนทุกท่านต่อต้านเซียนแท้วิญญาณร้าย

พวกเขาแบกธง ‘โถงสวรรค์’ ศักยภาพแข็งแกร่งยิ่ง

คนพวกนี้คือกลุ่มโถงสวรรค์

ในเวลาร้อยปี เหล่าโอรสสวรรค์เพิ่มศักยภาพอย่างมาก สู้เซียนแท้วิญญาณร้ายได้แล้ว

สองฝ่ายสู้กันอย่างดุเดือด สถานการณ์รบรุนแรงอย่างยิ่ง

แม้จะมีผู้แข็งแกร่งเผ่าวิญญาณร้ายจำนวนมาก แต่การจะทำลายห้าดินแดนราบเป็นหน้ากลองก็ไม่ง่ายขนาดนั้น

ขณะเดียวกันผู้บำเพ็ญห้าดินแดนต่างอาบเลือดสู้อย่างดุเดือด

ไม่มีใครถอย ต่างสู้อย่างเต็มที่

สงครามครั้งนี้พัวพันไปถึงความเป็นตายของห้าดินแดน ไม่มีใครรอดไปได้

….

เยี่ยตี้ชำเลืองตามอง ก่อนพูดเหยียดหยาม “พวกดื้อด้าน!”

เขาเคลื่อนพลัง เตรียมจัดการมนุษย์พวกนี้

ตอนนี้เองมีร่างเงาหนึ่งทะยานเข้ามา

ชุดคลุมขาวเหนือธรรมดา ท่วงท่าสง่างามเป็นที่สุด

เขายืนอยู่หน้าเยี่ยตี้ ขวางอำนาจคุกคามทั้งหมด

เยี่ยตี้มีสีหน้าเย็นชา ทำเสียงขึ้นจมูก “ที่แท้ก็เป็นเจ้า!”

เขาจำเสิ่นเทียนได้ กลิ่นอายพลังพลันบ้าคลั่งยิ่ง

เสิ่นเทียนพูดเย้าหยอก “กองทัพใต้บัญชาแตกพ่ายไปแล้ว ยังกล้าอวดดีเช่นนี้อีกรึ”

เยี่ยตี้!

เป็นมหาจักรพรรดิที่ตอนนั้นเซียนแท้วิญญาณร้ายอัญเชิญมาในดินแดนทักษิณ

ตอนนั้นเสิ่นเทียนทำลายนิ้วจักรพรรดิเขา ทำให้เขาบาดเจ็บ

ไม่นึกเลยว่าร้อยปีต่อมา เขาจะบุกมาโลกนี้

เยี่ยตี้หรี่ตาลงเล็กน้อย เผยประกายอันตราย

เขาย่างก้าวมา สั่นสะเทือนอากาศไร้ขอบเขต “เจ้าหนู ช่างกล้าทำร้ายกายจักรพรรดิของข้า! จงดับ!”

เยี่ยตี้ออกมือ ง้างฝ่ามือ

ท้องนภาพลันพลิกกลับ กดทับใส่เสิ่นเทียน

นี่คือพลังของมหาจักรพรรดิแท้จริง พลังอำนาจน่ากลัวจนยากจะจินตนาการได้

ทันใดนั้นห้วงอากาศถูกฉีกขาด

กระแสมิติสีดำไหลหลากหมื่นลี้ น่ากลัวถึงที่สุด

ท้องนภาพลันปรากฏมือใหญ่สะท้านฟ้า บดบังฟ้าตะวัน หนักหมื่นชั่ง

พลังนี้มากพอจะสังหารทุกสรรพสัตว์ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิ

เสิ่นเทียนหน้าไม่เปลี่ยนสีไป นัยน์ตาเผยประกายแสงสว่างจ้า

แสงดารามากมายวนเวียนรอบกาย สว่างจ้าแสบตา

เขาพุ่งทะยานขึ้นไปพร้อมกับแสงดาราไร้ขอบเขต ทะลวงท้องนภา

“หมัดเทพฟ้าขุ่น!”

เสิ่นเทียนง้างหมัด เหนี่ยวนำพลังแห่งดาราไร้ที่สิ้นสุด

เหมือนดาวตกพุ่งลงมา ไม่อาจต้านทาน!

บึ้ม!

สองฝ่ายปะทะกัน อานุภาพสั่นสะเทือนฟ้าดิน ห้วงอากาศแตกกระจาย

เยี่ยตี้ตัวสั่นไหวเบาๆ นัยน์ตาฉายแววตกใจ

เวลาร้อยปี ไม่อยากเชื่อว่าเสิ่นเทียนจะยกระดับศักยภาพเร็วขนาดนี้ ตอนนั้นเสิ่นเทียนต้านพลังของนิ้วมหาจักรพรรดิก็ต้องเผยไพ่ตายทั้งหมด

ถึงตอนนี้ กลับสั่นคลอนการโจมตีของผู้เป็นจักรพรรดิได้รึ

พรสวรรค์เช่นนี้เป็นปีศาจจริงๆ

“เจ้าเด็กนี่เป็นภัย เก็บไว้ไม่ได้!”

เยี่ยตี้แผ่พลังชั่วร้ายดำมืดทั้งตัว ไหลหลากไม่ขาดสาย รวมเป็นตะวันเงามืด

แสงดำขยับวูบวาบ มาพร้อมความชั่วร้ายเฉียบคม เหมือนจะลากคนเข้าสู่หุบเหวเงามืด

เสิ่นเทียนเปล่งแสงหมื่นจั้งข้างหลัง เงามายาคุนเผิงยักษ์รวมออกมา

เขากำลังสำแดงวิชาคุนเผิง แปลงเป็นแสงสุดขั้วพุ่งเข้าไปกลางดวงตะวันเงามืด

“รนหาที่ตาย!”

เยี่ยตี้แค่นเสียงขึ้นจมูก ก่อนคว้าอากาศ

ดวงตะวันเงามืดพลันแตกกระจาย เปลวเพลิงชั่วร้ายดำมืดหมุนม้วนรอบฟ้า เผาผลาญกฎเกณฑ์

ห้วงอากาศพลันแตกเป็นหลุมลึกยักษ์ กฎเกณฑ์ดับสลาย ลำดับปั่นป่วน เหมือนแดนหมื่นวิญญาณดับสลาย

แสงสุดขั้วสว่างจ้าพลันพุ่งทะลวงหมอกดำ บุกไปทางเยี่ยตี้ตรงๆ

พลังเลือดลมปะทุมาจากในกายเสิ่นเทียน ไหลหลากไม่ขาดสาย สั่นสะเทือนท้องนภาเหมือนเตาหลอม!

ข้างหลังเกิดเป็นปรากฏการณ์มังกรหงส์ สองฝ่ายตัดสลับกัน!

เสิ่นเทียนกำสองหมัด มือข้างหนึ่งแปลงเป็นมังกรแท้ คำรามสั่นสะเทือนฟ้าดิน

อานุภาพหมัดมังกรแท้ทลายทุกสิ่งอย่าง พลังยิ่งใหญ่สูงสุดกดลงมาอย่างฉับพลัน

มืออีกข้างแปลงเป็นหงส์เทพ ประกายไฟส่องฟ้า เหนี่ยวนำเพลิงเทพร้อนแรงเผาผลาญฟ้าดิน

สองหมัดพุ่งตรงไปพร้อมกัน อัดหน้าอกเยี่ยตี้อย่างแรง

กระแทกเขาขึ้นฟ้าเก้าชั้น เมฆสิบทิศแตกกระจาย

แค่กๆ!

พลังเลือดลมปั่นป่วนไปทั้งตัวเยี่ยตี้ นัยน์ตาเผยประกายตื่นกลัว

เขาไม่นึกเลยว่าเสิ่นเทียนจะมีกำลังรบน่ากลัวขนาดนี้

ไม่ทันสังเกตก็เกือบจะเสียเปรียบหนัก

เยี่ยตี้คำรามด้วยความโกรธ “ฆ่า!”

หมอกชั่วร้ายหมุนม้วนข้างหลังเขา กลายเป็นสัตว์ยักษ์มหึมา อ้าปากโลหิตกว้างน่าสยดสยองยิ่ง

พลานุภาพน่าสะพรึงกลัว เหมือนจะลากคนเข้าสู่หุบเหวเงามืด ดำดิ่งไปชั่วนิรันดร์

ในปากสีเลือดเหมือนจะเห็นสิ่งมีชีวิตมากมายกำลังร้องโหยหวน แรงอาฆาตพุ่งขึ้นฟ้า

พวกนี้ล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกเยี่ยตี้กลืนกิน

ในนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งที่สุดแห่งยุค แต่กลับเงียบเหงาอยู่ที่นี่ชั่วนิรันดร์ ทำให้คนหนาวสั่น

“กำราบ!”

เสิ่นเทียนตะโกนเสียงดัง ผิวกายเปล่งแสงสว่างจ้าขึ้นเรื่อยๆ

พลังแห่งมังกรหงส์กระตุ้นถึงขีดสุด เพลิงเทพแผ่ระบายออกมา

อัคคีอรุณใต้ ไฟแท้สุริยะ เพลิงอมตะหงส์เทพ เพลิงเทพหงส์…

เปลวไฟมากมายพุ่งขึ้นฟ้ากลายเป็นม่านเพลิงตกฟ้าเก้าชั้น สว่างจ้าแสบตา

เพลิงเทพหมื่นสาย สว่างถึงที่สุด

ส่องสว่างมหาโลก ขับไล่เงามืด

สองฝ่ายสู้กันอย่างดุเดือด หมอกดำกระเพื่อม ประกายไฟพุ่งขึ้นฟ้า!

ปรากฏการณ์มังกรหงส์กับสัตว์ยักษ์เงามืดปะทะกันอย่างแรง เสียงคำรามดังสนั่นฟ้า ผืนดาราแตกกระจายไปหมื่นลี้

ร่างจริงเสิ่นเทียนเองก็สู้กับเยี่ยตี้ นี่คือการปะทะของกายเนื้อสุดยอด ใช้พลังที่ป่าเถื่อนที่สุด

เวลานี้ พลังเทพโหมซัดสาด ภาพน่าตื่นตกใจ

นี่คือการต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งสูงสุด ไม่ทันไรก็ทำลายฟ้าดิน ทำลายตะวันจันทราและดารา

เพียงแต่ว่าสงครามครั้งนี้กลับเอนไปทางฝ่ายเดียว!

เสิ่นเทียนองอาจห้าวหาญไร้พ่าย เคลื่อนพลังแห่งมังกรหงส์พุ่งลงฟ้าเก้าชั้น กระแทกเยี่ยตี้ถอยกรูดไป

แม้เยี่ยตี้จะมีกายจักรพรรดิ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับกายสูงส่งสูงสุดโบราณนี้กลับตกเป็นรอง

ตั้งแต่ที่เสิ่นเทียนฝ่าเคราะห์อัสนียี่สิบสี่ด่านเคราะห์ ก้าวสู่เตรียมจักรพรรดิ กายเนื้อก็เกิดการเปลี่ยนแปลงพลิกฟ้าดิน

ต่อให้เป็นกายจักรพรรดิ อยู่ต่อหน้าเขาก็ยังต่างกันอย่างชัดเจน

บึ้ม!

เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง!

เยี่ยตี้พลันถูกอัดลอยไปหลายแสนลี้ กระแทกอากาศไร้ขอบเขตทลายลง

เขามีโลหิตไหลมาจากมุมปาก ลมหายใจหนักหน่วง

“บัดซบ หากไม่ฆ่าเจ้า นับว่าหยามอำนาจจักรพรรดิ!”

เยี่ยตี้กัดฟันด้วยความโกรธ รู้สึกถูกดูหมิ่นลึกๆ

มหาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่กลับเสียเปรียบหนักต่อหน้ารุ่นเยาว์ จะไปยอมรับได้อย่างไร!

เยี่ยตี้พุ่งขึ้น ข้างหลังเปล่งแสงวิบัติค่ำคืนนิรันดร์

กลายเป็นสองปีกเงามืด หนีบผืนฟ้าดารา

ร่างจริงเขาแปลงเป็นอีแร้งเงามืด กระดูกตะปุ่มตะป่ำไปทั้งตัว มาพร้อมกับประกายคมสูงสุดกดดันเข้ามา

เสียงร้องเหมือนคมดาบ ทะลวงทองคำเซียนนอกฟ้าได้ง่ายดาย

แสงเงินสว่างขึ้นในมือเสิ่นเทียน กระบี่ดาราเบิกฟ้าออกจากฝัก ฟันปราณกระบี่เซียนเหินฟ้าออกไป

พริบตาเดียว ฟ้าดินถูกแสงเงินสว่างปกคลุม แสบตาถึงที่สุด ทะลวงท้องนภาหมื่นลี้

บึ้ม!

ร่างเงาเยี่ยตี้พลันถอยไป โลหิตไหลมาจากตรงระหว่างคิ้ว แทบจะถูกสังหารถึงจิตวิญญาณ

จนถึงตอนนี้ในที่สุดเขาก็ได้รู้

เสิ่นเทียนไม่ใช่คนที่เขาจะสังหารด้วยตัวคนเดียวได้

เยี่ยตี้ฝืนต้านอาการบาดเจ็บ แม้จะบาดเจ็บ แต่ก็ไม่คุกคามถึงต้นกำเนิดชีวิต

เขาเอ่ยอย่างเย็นชา “พวกเจ้ายังไม่ออกมาอีกรึ”

เยี่ยตี้มองอากาศไกลๆ เหมือนกำลังเรียกอะไรบางอย่าง

“อะไรกัน มหาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ แค่รุ่นเยาว์คนเดียวยังจัดการไม่ได้รึ”

เสียงเย้าหยอกดังมาจากในความว่างเปล่า

ประตูใหญ่มิติสั่นไหวอย่างรุนแรง มีร่างเงายิ่งใหญ่ก้าวออกมา คนนี้สวมมงกุฎจักรพรรดิสีโลหิต สวมเกราะนักรบสีเลือด กลิ่นอายพลังดุร้ายยิ่ง

เขาเดินเข้ามา เหมือนทะเลโลหิตล้นฟ้าจะพลิกกลับ

คนนี้เคยสังหารสิ่งมีชีวิตมามากมาย ทั่วร่างอาบด้วยพลังเลือดลม ซึมซาบถึงคนอย่างยิ่ง

นี่ คือมหาจักรพรรดิอีกคน!

เมื่อเห็นคนนี้มา เยี่ยตี้ทำเสียงขึ้นจมูก “เสวี่ยตี้ เจ้าเด็กนี่ไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น! อย่าประมาท ระวังจะเสียเปรียบ!”

เสวี่ยตี้มีพลังเลือดลมทั้งตัว ยืนกลางทะเลดารากว้างใหญ่ ทำหน้าโอหังต่อทุกสรรพสัตว์

ดวงตาแดงก่ำเหมือนโลหิต ราวกับดวงตะวันเลือด

แค่มองทีเดียวก็จะถูกมารโลหิตมากมายทะลวงจิตวิญญาณ กลายเป็นมารคลั่ง

“สายเลือดนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ มีกำลังรบสะท้านฟ้า แต่น่าเสียดาย วันนี้จะต้องตายลงที่นี่”

เสวี่ยตี้พูดเสียงน่าเกรงขาม มองเสิ่นเทียนจากเบื้องบนอย่างเฉยชา เหมือนกำลังมองคนตาย

ในมุมมองเขา แม้เสิ่นเทียนจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่พอให้กลัว

การจะสังหารเป็นเรื่องง่ายดาย

……

เมื่อเห็นมหาจักรพรรดิออกมาอีกคน เสิ่นเทียนสีหน้าเฉยชา

เขารู้มานานแล้วว่าเผ่าวิญญาณร้ายมีกำลังเสริม ไม่ได้แปลกใจเลยสักนิด

เสิ่นเทียนพูดอย่างเฉยชา “ยังมีอีกคน ไม่ต้องซ่อน ออกมาเถอะ!”

เสียงทุ้มต่ำดังขึ้น สั่นสะเทือนฟ้าดิน

“น่าสนใจ ไม่อยากเชื่อว่าจะพบร่องรอยของข้า!”

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ก้าวออกมาจากประตูมิติอีกคน

คนนี้ถือคทาวิญญาณร้าย สวมชุดคลุมจอมเวท ดวงตาเป็นสีเขียวมืดทึมน่ากลัว

ปราณชั่วร้ายไหลหลากไปทั้งตัว แผ่พลังแห่งคำสาปน่ากลัว

คนนี้เสียงแหบแห้ง เหมือนผีร้ายร้องคำราม “ไม่นึกเลยว่าสายเลือดราชันมนุษย์จะแก้คำสาปของเผ่าข้าได้”

เสวี่ยตี้พูดด้วยความตกใจ “ถงตี้ เจ้าเด็กนี่แก้คำสาปได้รึ”

นี่น่าตกใจจริงๆ

ถงตี้ เป็นสายเลือดที่เหนือธรรมดาในเผ่าวิญญาณร้าย

ตัวเขามีเนตรมารฟ้าวิบัติ มีพลังคำสาปสูงสุด

ในอดีตเผ่าเนตรมารฟ้าวิบัติสละราชาเซียนสามตนบวงสรวง สาปกายราชันมนุษย์ให้เป็นกายที่หมื่นเผ่าพันธุ์ทอดทิ้ง

คำสาปนี้ เว้นแต่กายราชันมนุษย์จะถึงระดับจักรพรรดิเซียน ไม่อย่างนั้นจะแก้ไม่ได้เลย

ไม่นึกเลยว่าเสิ่นเทียนยังไม่ทะลวงระดับจักรพรรดิก็แก้คำสาปได้แล้ว

ดูท่าเจ้าเด็กนี่จะต้องมีความลับยิ่งใหญ่อยู่!

ถงตี้เอ่ยเสียงเย็นชา เหมือนคำสาปมาร “ไม่เป็นไร สายเลือดนี้ถูกลิขิตให้ถูกสวรรค์ทอดทิ้ง เจ้าเด็กนี่จะต้องตายที่นี่!”

เขาไม่สนใจ กายราชันมนุษย์ยุคนี้อ่อนแอมาก ยังไม่เติบใหญ่

อีกทั้งสามมหาจักรพรรดิอยู่นี่ หรือจะสังหารกายราชันมนุษย์นี่ไม่ได้กัน

……

เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนสูดลมหายใจเย็นเข้าลึก

ทุกคนไม่นึกเลยว่าเผ่าวิญญาณร้ายจะส่งมหาจักรพรรดิสามตนมาปิดล้อมเสิ่นเทียน

พลังนี้เหนือเกินกว่าจินตนาการของทุกคน

พวกเจียงไท่อี่มีสายตาจริงจัง พูดด้วยความกังวล “สหายเสิ่น จะต้องชนะแน่!”

เสิ่นเทียนเผยแววตาเฉียบคม น้ำเสียงเหมือนอุโมงค์น้ำแข็งโบราณ “ดีมาก มากันครบแล้ว! ถึงเวลาส่งพวกเจ้าแล้ว”

เสวี่ยตี้ทำเสียงขึ้นจมูก “โอหัง นี่คือแดนฝังร่างเจ้าต่างหาก! โดนมหาจักรพรรดิสามท่านปิดล้อม นับเป็นเกียรติชั่วชีวิตนี้ของเจ้าแล้ว วิญญาณกลับยมโลก ก็ให้คุยโม้ได้!”

ผู้เป็นจักรพรรดิเป็นการคงอยู่สูงสุดมาตลอด

แค่มหาจักรพรรดิคนเดียวก็ทำลายล้างได้ทั้งห้าดินแดน

ตอนนี้เผ่าวิญญาณร้ายปรากฏมหาจักรพรรดิสามตน เพียงเพื่อรับมือกับเสิ่นเทียนที่ยังไม่บรรลุจักรพรรดิ

การกระทำเช่นนี้ เรียกได้ว่ายิ่งใหญ่จนยากจะจินตนาการ

เสิ่นเทียนเผยสีหน้าเย้าหยอก “อย่างนั้นรึ เช่นนั้นก็ดูว่าพวกเจ้ามีความสามารถนี้หรือไม่!”

เมื่อเอ่ยจบ เสิ่นเทียนสะบัดแขนเสื้อเบาๆ รอบกายระเบิดแสงเทพไร้ขอบเขต

แสงเทพหมื่นสาย ชะล้างฟ้าดิน

ตรงเหนือศีรษะเขาเป็นเตาหลอมเทพสุริยะกดอัดอากาศ สว่างจ้าถึงที่สุด

ข้างหลังเป็นกระดานหมากฟ้าขุ่นสะท้อน แผ่อำนาจเทพไม่มีสิ้นสุด

เสิ่นเทียนยืนกลางอากาศ ใช้ยอดอาวุธสูงสุดรับมือกับสามมหาจักรพรรดิ

“มีสมบัติเช่นนี้ด้วยรึ”

พอเห็นสมบัติทั้งหมดปรากฏมา มหาจักรพรรดิทั้งสามตาเป็นประกาย

พวกเขารู้สึกได้ถึงอำนาจคุกคามที่แผ่มาจากกระดานหมากฟ้าขุ่น น่ากลัวอย่างยิ่ง

สมบัติระดับนี้ มหาจักรพรรดิยังใจสั่นไหว

“ฆ่า!”

เยี่ยตี้เอ่ยก่อน ก่อนหน้านี้เขาเสียเปรียบหนักในมือเสิ่นเทียน จะต้องลบล้างความอัปยศก่อนหน้า

เขากำหมัด ท่วงท่ายิ่งใหญ่

ผืนฟ้าแตกกระจายหมื่นลี้ ทำให้ดารามากมายระเบิดกระจาย

แม้เยี่ยตี้จะบาดเจ็บ แต่ไม่ได้ส่งผลกับศักยภาพมากนัก

เสิ่นเทียนเคลื่อนเตาหลอมเทพสุริยะ พุ่งชนใส่เยี่ยตี้

สองฝ่ายชนกัน ระเบิดอำนาจมหาศาล หมุนม้วนฟ้าดิน

เตาหลอมเทพสุริยะเปล่งแสงเทพไม่มีที่สิ้นสุด เหนี่ยวนำไฟแท้สุริยะมากมาย

เยี่ยตี้สัมผัสโดนไฟแท้สุริยะก็ถอยไปด้วยความตื่นกลัว

เพลิงเทพเช่นนี้ เป็นปฏิปักษ์กับเผ่าวิญญาณร้ายอย่างยิ่ง

เสิ่นเทียนขี่สายรุ้งเทพ หมายจะใช้โอกาสนี้ไล่ตามไป

เสวี่ยตี้ด้านข้างพุ่งเข้ามา

จิตสังหารเขาเฉียบคม กลิ่นอายพลังยังน่ากลัวกว่าเยี่ยตี้

เสวี่ยตี้ถือหอกนักรบ ด้านบนยังมีคราบเลือดสีแดงไหลย้อย

นั่นคือโลหิตแท้ของผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิ ถูกหอกนักรบทะลวงสิ้นชีพ

โลหิตแท้ของเขากลับถูกหอกนักรบกลืนกินและยิ่งดุร้ายขึ้น

อาวุธชั่วร้ายสะท้านโลกเช่นนี้ เป็นการคงอยู่สุดยอดในอาวุธจักรพรรดิ

เสวี่ยตี้ถือหอกนักรบสีแดงทะลวงท้องนภา แทงใส่ข้างหลังเสิ่นเทียน

เสิ่นเทียนหมุนตัวกลับ เคลื่อนกระดานหมากฟ้าขุ่นโจมตีใส่เสวี่ยตี้

พริบตาเดียว กระดานหมากฟ้าขุ่นพลันขยายใหญ่ แปลงเป็นท้องนภา ผนึกหอกนักรบสีแดงไว้อย่างสมบูรณ์

ดวงดาราตก กฎเกณฑ์วนเวียน พลังอำนาจมากมายมหาศาลตกลงมา

เสวี่ยตี้ตัวสั่นอย่างรุนแรง ถูกพลังที่ปะทุมาจากกระดานหมากฟ้าขุ่นกระแทกถอยไป แต่เขาไม่สนใจ ดวงตาขยับประกายโลหิตวาววับ

เสวี่ยตี้จ้องยอดอาวุธสูงสุดนี้ อยากจะครอบครองไว้เอง

อีกด้าน ถงตี้ก็ออกมือเช่นกัน

เขาโบกคทาเวทวิญญาณร้าย ระเบิดพลังแปลกประหลาดทั้งตัว

พลังชั่วร้ายแผ่มาจากความลึกลับ ปั่นป่วนฟ้าดิน โค้นล้มพลังมหาศาล

เสิ่นเทียนตัวสั่นอย่างรุนแรง เขารู้สึกว่าในห้วงอากาศมีคนดึงวิญญาณของเขา จะฉีกเขา!

“จงดับ!”

เสิ่นเทียนคำรามเสียงดัง ระเบิดแสงทองหมื่นจั้งทั้งตัว

กงล้อทองโปรดสัตว์ลอยขึ้นมา หมื่นวิชาไม่เข้า

ตอนนี้เอง ถงตี้โจมตีใส่เขา

เขาไม่ใช่แค่ชำนาญพลังคำสาป ตัวเขายังมีศักยภาพแข็งแกร่งยิ่ง

ถงตี้แปลงเป็นเนตรมารยักษ์ ยิงแสงเนตรฟ้าวิบัติ ระเบิดอำนาจทำลายล้าง

บึ้ม!

ดาราหมื่นลี้พลันแตกกระจาย ดับสลายเป็นผุยผง

เสิ่นเทียนมีสีหน้าจริงจัง ทำมุทรามือ

พริบตาเดียว ตัวหมากฟ้าขุ่นมากมายตกลงมา รวมกระบี่ยักษ์ดารา พุ่งขึ้นฟ้าเก้าชั้น

ตัวหมากพุ่งชน กระแทกถงตี้กระเด็นถอยไป

…..

ภาพนี้สร้างความตกใจกับทุกคน

พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อ เสิ่นเทียนสู้กับสามคนด้วยตัวคนเดียวกลับไม่ตกเป็นรอง

สหายเสิ่น ช่างสมกับเป็นราชันมนุษย์ห้าดินแดน

ศึกนี้มีสหายเสิ่นอยู่ จะต้องชนะแน่!

…………………