ตอนที่ 293 อ่างชุมนุมมหาสมบัติ

[อ่างชุมนุมมหาสมบัติ]

เสิ่นวั่นซานหวังว่าจะขยายอิทธิพลของร้านประมูลวั่นซานผ่านการประมูลขายประกาศิตสร้างพรรค

คุณสามารถเลือกช่วยเสิ่นวั่นซานหาวิธีการที่ถูกต้องสำหรับรับ ‘ประกาศิตสร้างพรรค’ หรือประมูลขายประกาศิตสร้างพรรคต่อเนื่องสามแผ่นที่ร้านประมูลวั่นซาน (อีกฝ่ายให้สัญญาว่า ทุกครั้งที่ประมูลขายสำเร็จ ล้วนได้รับการประชาสัมพันธ์เหมือนประกาศิตสร้างพรรคแผ่นแรก)

รางวัลภารกิจ: 5 ดาว

รางวัลภารกิจ: ถ้าพบวิธีการที่ถูกต้องในการรับ ‘ประกาศิตสร้างพรรค’ จะได้โอกาสใช้งานอ่างชุมนุมมหาสมบัติฟรีหนึ่งครั้ง ถ้าประมูลขาย ‘ประกาศิตสร้างพรรค’ ต่อเนื่องสามครั้งที่ร้านประมูลวั่นซาน จะได้โอกาสใช้งานอ่างชุมนุมมหาสมบัติฟรีหนึ่งครั้ง

รับภารกิจนี้หรือไม่

รับ/ปฏิเสธ

พูดไม่ออกเลย!

ตอนที่เห็นแจ้งเตือนภารกิจนี้ เยี่ยเว่ยหมิงก็อดถามอย่างตกใจไม่ได้ว่า “ยังมีอ่างชุมนุมมหาสมบัติอีกจริงหรือ”

เรื่องราวอ่างชุมนุมมหาสมบัติของเสิ่นวั่นซานเป็นที่ร่ำลือกันในวงกว้าง แม้แต่เยี่ยเว่ยหมิงเองก็ยังเคยได้ยินผ่านหูมาบ้างเช่นกัน

ตอนนั้นเยี่ยเว่ยหมิงคิดว่าเป็นเพียงเรื่องเล่าที่งดงามเรื่องหนึ่งเท่านั้นเอง

อย่างไรเสียไอเทมที่เกือบจะเป็นสมบัติล้ำค่าแบบนี้ ยังไม่ต้องพูดถึงตอนมันอยู่ในโลกของความเป็นจริง ต่อให้อยู่ในโลกของนิยายกำลังภายใน ก็ถือเป็น BUG ที่ทำลายความสมดุลมากอยู่ดี เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่านักออกแบบเกมจะสร้างของแบบนี้ขึ้นมา

แต่ในเมื่อเสิ่นวั่นซานกล้าแจกภารกิจแบบนี้ ก็อธิบายได้เพียงว่าก่อนหน้านี้เยี่ยเว่ยหมิงมีความคิดคร่ำครึเกินไป

นักออกแบบเกมก็ช่างกล้าจริงๆ!

เสิ่นวั่นซานพยักหน้าเล็กน้อย แล้วอธิบายอย่างใจเย็นมากว่า “อ่างชุมนุมมหาสมบัติของข้าช่วยเปลี่ยนขยะให้กลายเป็นสมบัติล้ำค่า เปลี่ยนหินให้เป็นทองได้ ส่วนเรื่องรายละเอียด ใต้เท้าเยี่ยดูที่ข้อมูลแนะนำของระบบจะเห็นภาพชัดเจนมากกว่า”

[ติ๊ง! เสิ่นวั่นซานแบ่งปันข้อมูลของอ่างชุมนุมมหาสมบัติให้คุณ ดูด้วยตัวเองได้ที่หน้าภารกิจ]

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เยี่ยเว่ยหมิงเปิดหน้าอินเตอร์เฟสระบบแล้วหาลิงก์ค่าสเตตัสของอ่างชุมนุมมหาสมบัติแล้ว

[อ่างชุมนุมมหาสมบัติ (ของวิเศษ)] เปลี่ยนขยะให้กลายเป็นสมบัติล้ำค่า เปลี่ยนหินให้เป็นทองได้ เมื่อนำอุปกรณ์ใส่ไว้ในนั้น ก็จะเพิ่มคุณภาพของมันได้ แต่การเริ่มใช้งานอ่างชุมนุมมหาสมบัติจะต้องจ่ายเงินจำนวนที่สอดคล้องกัน

เปลี่ยนหินเป็นทอง: ทำให้อุปกรณ์ที่ยังไม่ถึงระดับทองคำกลายเป็นอุปกรณ์คุณภาพทองคำ ทุกครั้งที่ใช้งานจะต้องจ่ายเงิน 1000 เหรียญทอง!

เปลี่ยนขยะเป็นสมบัติล้ำค่า: ทำให้อุปกรณ์ที่ไม่ใช่อาวุธล้ำค่ากลายเป็นอุปกรณ์คุณภาพอาวุธล้ำค่า ทุกครั้งที่ใช้งานจะต้องจ่ายเงิน 10000 เหรียญทอง!

……

เมื่อเห็นเยี่ยเว่ยหมิงกับเสิ่นวั่นซานเริ่มคุยเรื่องอ่างชุมนุมมหาสมบัติ ซานเย่ว์ที่ไม่ได้รับภารกิจก็เผยสีหน้างงงวย แล้วเอ่ยปากถามว่า “อ่างชุมนุมมหาสมบัติอะไร พวกเจ้ากำลังคุยถึงอะไรกันแน่”

เยี่ยเว่ยหมิงมองเสิ่นวั่นซาน หลังจากอีกฝ่ายพยักหน้าสื่อว่าไม่คัดค้าน เขาก็ส่งภาพภารกิจกับค่าสเตตัสของอ่างชุมนุมมหาสมบัติให้ซานเย่ว์

ซานเย่ว์อ่านจบแล้วแทบจะตบโต๊ะลุกขึ้นยืน!

“อ่างชุมนุมมหาสมบัตินี่หลอกลวงกันเกินไปหรือเปล่า”

ซานเย่ว์แทบจะไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง “นี่คืออ่างชุมนุมมหาสมบัติเสียที่ไหนกัน นี่เป็นอ่างล้างผลาญสมบัติชัดๆ! ต่อให้มีเงินมากกว่านี้ ก็จ่ายไม่ไหวอยู่ดีกระมัง”

ไม่แปลกใจที่ซานเย่ว์อ่อนไหวกับเรื่องนี้ขนาดนี้ เป็นเพราะการใช้อ่างชุมนุมมหาสมบัติอัปเลเวลอุปกรณ์ ราคาของมันเหมือนหลุมดูดเงินขนาดใหญ่มาก

เมื่อเงินและอุปกรณ์ในมือของผู้เล่นเริ่มมีเหลือเฟือขึ้นเรื่อยๆ ราคาของอุปกรณ์ทองคำในปัจจุบันส่วนใหญ่ก็ถูกกำหนดไว้คร่าวๆ แล้ว อิงตามค่าสเตตัสที่ต่างกัน ราคาก็ขึ้นลงอยู่ระหว่างหนึ่งร้อยเหรียญทองถึงห้าร้อยเหรียญทอง ต่อให้เป็นของหายากอย่างเช่นเครื่องประดับ เกราะภายใน ผ้าคลุม ราคาก็ไม่เกินแปดร้อยเหรียญทองอยู่ดี

แต่ตอนที่อ่างชุมนุมมหาสมบัติใบนี้เพิ่มคุณภาพอุปกรณ์ให้ถึงระดับทองคำ กลับต้องใช้เงินจำนวนหนึ่งพันเหรียญทองเต็มๆ!

ถ้ามีเงินจำนวนนั้นแล้ว ซื้ออุปกรณ์ชิ้นใหม่ไปเลยไม่ดีกว่าหรอกหรือ

ส่วนสมบัติล้ำค่า แม้จะเป็นสินค้าหายากที่ไม่มีขายในตลาด ต่อให้ขาดตลาดอย่างไร แต่เมื่อปรากฏขึ้นมาก็จะต้องมีราคาของมันเองแน่นอน และหากคำนวณตามจำนวนเงินสดในมือของผู้เล่นส่วนใหญ่ ราคาหนึ่งหมื่นเหรียญทองก็ยังถือว่าสูงเกินไป

หรือต่อให้เป็นของที่ใช้กันทั่วไปที่สุดแต่ก็ขาดแคลนที่สุดอย่างเกราะภายในกับผ้าคลุม แต่เมื่อลงไปอยู่ในงานประมูลขายก็ขายไม่ได้ราคานี้แน่นอน!

แต่ราคาเพิ่มคุณภาพอุปกรณ์ที่ต้องจ่ายให้อ่างชุมนุมมหาสมบัติใบนี้ ทำให้นางรู้สึกว่ารับไม่ได้เลยจริงๆ

อาจเพราะรู้สึกว่าตัวเองบรรยายได้อ่อนโยนเกินไป หลังจากพูดสิ่งเหล่านี้จบแล้ว นางก็อดกล่าวเสริมอีกไม่ได้ว่า “ของที่หลอกเอาเงินแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะนำออกมาทำเป็นรางวัลภารกิจหรือ…

…อืม…ถ้าทดลองใช้โดยไม่เสียเงินก็ถือเป็นรางวัลได้ แต่ถ้าเก็บเงินก็นับว่าเป็นการลงโทษมากกว่า…

…หรือจะเรียกว่าตอบแทนบุญคุณด้วยความแค้นดีล่ะ”

เมื่อเห็นท่าทางโกรธเคืองของซานเย่ว์ เสิ่นวั่นซานกลับจิบน้ำชาเบาๆ คำหนึ่ง เขาไม่ได้โต้แย้งนาง แต่ย้ายสายตาไปที่เยี่ยเว่ยหมิงแทน คอยดูปฏิกิริยาของเขาพลางอมยิ้ม

เยี่ยเว่ยหมิงได้ยินแล้วกลับยิ้มบางๆ ก่อนจะบอกว่า “หลังจากทำเรื่องฝากขายเสร็จแล้วท่านเสิ่นถึงได้กล่าวถึงภารกิจนี้ ไม่ได้นำเรื่องนี้มาเป็นเงื่อนไขแลกเปลี่ยนเพื่อประชาสัมพันธ์ ‘ประกาศิตสร้างพรรค’ เพียงเท่านี้ก็เห็นแล้วว่าท่านเสิ่นมีความจริงใจเต็มร้อย และสำหรับสองภารกิจนี้…อืม อาจจะเป็นภารกิจเดียวกัน ข้ายังมีสามคำถามที่ต้องการยืนยันสักหน่อย”

เมื่อได้ยินเยี่ยเว่ยหมิงกล่าวเช่นนี้ เสิ่นวั่นซานก็เผยสีหน้าชื่นชม “ใต้เท้าเยี่ยเชิญกล่าว”

“อย่างแรก” เยี่ยเว่ยหมิงวางถ้วยน้ำชาในมือ แล้วกล่าวอย่างเนิบนาบ “เมิ่งจื่อกล่าวไว้ว่า ปลาข้าก็ต้องการ อุ้งตีนหมีข้าก็ต้องการ[1]…”

ไม่รอใครเยี่ยเว่ยหมิงพูดจบ เสิ่นวั่นซานก็ตอบทันทีว่า “จะได้ทั้งสองอย่าง!

“ดี!” เยี่ยเว่ยหมิงฮึกเหิมทันที “บอกระยะเวลาภารกิจกับเงื่อนไขถ้าภารกิจล้มเหลวเถอะ”

“ก่อนที่คนอื่นจะพบความลับนี้” เมื่อเสิ่นวั่นซานกล่าวจบประโยคนี้ก็อาจจะรู้สึกว่าฟังดูไม่จริงจังเท่าไร จึงเสริมอีกว่า “ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ ก่อนจะมีผู้อื่นได้รับประกาศิตสร้างพรรค ไม่นับรวมแผ่นที่ใต้เท้าเยี่ยนำออกมา”

“คำถามสุดท้าย” เยี่ยเว่ยหมิงทำด้วยสีหน้าจริงจัง “หลังจากข้าทำภารกิจสำเร็จแล้ว แต่ในมือไม่มีอุปกรณ์ที่อยากจะเพิ่มคุณภาพในทันที…”

“ใต้เท้าเยี่ยเก็บโอกาสนี้ไว้ได้ตลอด อยากจะใช้งานเมื่อไรก็ได้ทั้งนั้น” เสิ่นวั่นซานชิงตอบอีกครั้ง

เยี่ยเว่ยหมิงพยักหน้าเล็กน้อย แล้วเปิดหน้าภารกิจขึ้นมาทันที แล้วกดคำว่า ‘ใช่’ ในหน้าคำถามยืนยันการรับภารกิจ

เมื่อรับภารกิจสำเร็จ เยี่ยเว่ยหมิงกับเสิ่นวั่นซานก็เผยรอยยิ้มสดใสราวกับแสงแดดพร้อมกัน ทำเอาซานเย่ว์ที่ดูอยู่ข้างๆ งุนงงเหมือนในหัวเต็มไปด้วยหมอกหนาทึบ

……

พอออกจากร้านประมูลวั่นซาน ซานเย่ว์ก็ซักไซ้อย่างอดใจไม่ไหว “จะว่าไป อ่างชุมนุมมหาสมบัตินั่นมีอะไรดีกันแน่ ข้าเห็นท่าทางของเจ้าเหมือนไม่ได้สนใจเพียงโอกาสทดลองใช้งานเท่านั้น เหมือนอยากทดลองใช้งานแบบเสียเงินเหมือนกัน”

เยี่ยเว่ยหมิงตอบอย่างใจเย็น “โอกาสใช้งานอ่างชุมนุมมหาสมบัติใบนี้ เจ้าจะมองมันเป็นเพียงสมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่งไม่ได้

ลองคิดดูสิ หากมีอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งที่มีบทบาทพิเศษหรือมีความหมายพิเศษสำหรับเจ้า แต่เป็นเพราะขีดจำกัดเรื่องคุณภาพของมัน ทำให้มันแสดงประสิทธิภาพสูงสุดออกมาไม่ได้ เจ้ามั่นใจจริงๆ หรือว่าจะหาอุปกรณ์ทดแทนที่สมบูรณ์แบบเจอ”

เมื่อได้ยินคำพูดของเยี่ยเว่ยหมิง ซานเย่ว์ก็พยักหน้าเหมือนเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ แต่นางก็ไม่พัวพันอยู่กับคำถามที่ตัวเองยังไม่เข้าใจอีกต่อไป เปลี่ยนประเด็นสนทนาแล้ว “อาหมิง ต่อไปเจ้าคิดจะทำอะไร”

“กลับสำนักมือปราบเทพ” เยี่ยเว่ยหมิงมองตำราลับ ‘ฝ่ามือทรายพิษ’ ในกระเป๋า แล้วพูดเสริมว่า “ข้ามีคำถามเกี่ยวกับวิทยายุทธ์นิดหน่อย ต้องขอคำชี้แนะจากหวงโส่วจุน หรือไม่ก็โหยวจิ้น แล้วก็มีบางอย่างที่ข้าต้องตั้งใจศึกษาให้ดีด้วย”

[1] มาจากสำนวน ไม่อาจได้ทั้งปลาทั้งหมี หมายถึง ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง