ตอนที่ 1714 เห็นต้นจักรวาลอีกครั้ง
“สิบสองสมบัติสวรรค์ และสิบสองตำราสวรรค์มีความดึกดำบรรพ์มากกว่าศักราชใดๆ อีกทั้งพวกมันไม่เคยถูกทำลายมาก่อน” ในเวลานี้เองหม่ากูถึงกับพึมพำออกมา

หลี่ชิเย่หัวเราะและกล่าวว่า “คำพูดนี้ถูกต้อง แต่ก็ไม่ตรงนัก เป็นความจริงที่สิบสองสมบัติสวรรค์ และสิบสองตำราสวรรค์พวกมันมีความดึกดำบรรพ์มากกว่าศักราชใดๆ ส่วนที่ว่าเคยถูกทำลายหรือไม่นั้นคงพูดยาก แต่ว่า ต่อให้ถูกทำลาย พวกมันก็จะปรากฏออกมาในอีกรูปแบบหนึ่งได้”

เมื่อหลี่ชิเย่เอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว หยุดนิดหนึ่งและกล่าวว่า “ดูจากประตูมิติที่อยู่ตรงหน้าสิ มันได้วิวัฒนาการจนกลายเป็นโลกอีกโลกหนึ่ง บางทีโลกนี้อาจถูกทำลายไปในสักวัน โดยที่โลกนี้อาจจะถูกทำลายจนกลายเป็นเถ้าธุลีไปด้วยเหตุผลนานัปการ แต่ว่าประตูมิติยังคงอยู่ บางทีหลังจากผ่านไปหลายๆ ศักราชแล้วพวกมันก็จะปรากฏขึ้นมาในอีกรูปแบบหนึ่ง บางทีมันอาจไม่ได้มีชื่อว่าประตูมิติ แล้ว อาจถูกเรียกว่าเป็นประตูเซียนอะไรประมาณนั้น”

“ฟ้าดินวิวัฒนาการเก้าอักษร เก้าอักษรให้กำเนิดเก้าสมบัติ เก้าสมบัติจารึกตำรานพเก้า” เวลานี้ ราชันทักษิณถึงกับกล่าวออกมาว่า “เก้าตัวอักษรยังคงอยู่ สมบัตินพเก้าก็จะยังคงอยู่ ตำรานพเก้าก็คงอยู่เช่นกัน หรือจะกล่าวว่า ฟ้าดินแรกเริ่มยังอยู่ เก้าตัวอักษร สมบัตินพเก้า และตำรานพเก้าล้วนดำรงอยู่ หรือจะเปลี่ยนคำพูดใหม่ก็คือ ไม่ว่ายุคสมัยจะแปรเปลี่ยนไปอย่างไร ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงเช่นใด แต่ ฟ้าดินไม่เปลี่ยน”

“คือความหมายนี้แหละ” หลี่ชิเย่ยิ้มและพยักหน้ากล่าวว่า “นี้แหละคือสิ่งที่ชวนให้ผู้คนหลงใหลมากที่สุดของสมบัติสวรรค์นพเก้า และตำราสวรรค์นพเก้า และเป็นจุดที่เย้ายวนใจผู้คนมากที่สุด เสน่ห์ของมันไม่เพียงแค่ตัวของพวกมันเองมีความแข็งแกร่งเช่นใด ไม่ใช่เพราะพวกมันมีความหมายที่ลึกซึ้งอย่างใด ไม่ใช่พวกมันสามารถทำให้คนๆ นั้นเป็นอะไร ได้รับอะไร แต่ตัวของพวกมันเองก็คือส่วนหนึ่งของฟ้าดิน”

พวกเขาทั้งเทพมารวัวโลหิต และผู้เฒ่าเซียน บรรพบุรุษพันสนต่างได้รู้จักสมบัติสวรรค์นพเก้าและตำราสวรรค์นพเก้าที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ขณะเดียวกันก็เปี่ยมด้วยความใฝ่ฝันถึงสมบัติสวรรค์นพเก้าและตำราสวรรค์นพเก้ามากขึ้นเช่นกัน

“พวกตำราสวรรค์นพเก้าไม่แน่เสมอไปว่าจะเป็นเคล็ดวิชาที่แข็งแกร่งสุดในโลก กระทั่งกล่าวได้ว่าในด้านการรุกแล้วอาจห่างชั้นกันมากเมื่อเปรียบเทียบกับเคล็ดวิชาอัศจรรย์จำนวนมาก แต่พวกมันกลับมีเสน่ห์ที่เคล็ดวิชาอัศจรรย์ต่างๆ ไม่มี” หลี่ชิเย่เอ่ยขึ้นมาช้าๆ

ในที่สุด พวกของราชันทักษิณภายใต้การนำของหลี่ชิเย่ได้มุ่งไปข้างหน้า ตลอดทางพวกเขาต่างชมเปาะไม่ขาดปากกับผืนแผ่นดินที่กว้างใหญ่ไพศาลและงดงามแห่งนี้ หากสามารถจัดตั้งสำนักเพื่อสืบสานระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิ ณ ที่ตรงนี้ล่ะก็ จะส่งผลให้ลูกหลานได้รับประโยชน์ไม่มีสิ้นสุด

ดังนั้น เมื่อราชันทักษิณรู้สึกสะเทือนใจเช่นนี้แล้วถึงกับเอ่ยขึ้นมาว่า “ไม่รู้ว่าที่ตรงนี้อนุญาตให้ตั้งสำนักได้หรือไม่นะ”

“แน่นอน” หลี่ชิเย่ตอบตกลงทันที ยิ้มกล่าวว่า “ที่นี่คือโลกที่ยังไม่ได้รับการบุกเบิก จำเป็นต้องอาศัยหมื่นเผ่าพันธุ์ของเก้าแดนมาทำการบุกเบิก ความเจริญของที่นี่จำเป็นต้องอาศัยสำนักเจ้าลัทธิต่างๆ ทั่วหล้ามาช่วยกันดูแล แต่ว่า ทุกอย่างต้องอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ที่กำหนด ขอเพียงหลักกฎเกณฑ์อนุญาตให้ทำได้ ทุกอย่างย่อมสามารถกระทำได้”

“เห็นทีสำนักสาขาบางแห่งของเขาไผ่ประหลาดควรจะมาตั้งอยู่ที่นี่” ราชันทักษิณถึงกับหวั่นไหวขึ้นมา

ความจริงแล้วใช่จะมีเพียงราชันทักษิณเท่านั้นที่หวั่นไหว แม้แต่พวกของเทพมารวัวโลหิตก็หวั่นไหวเช่นกัน เพราะว่าหากสำนักของตนสามารถจัดตั้งสาขาอยู่ที่นี่ มันจะส่งผลให้สำนัก และลูกหลานรุ่นหลังได้รับประโยชน์ไม่มีสิ้นสุด

แน่นอนที่สุด หลี่ชิเย่อนุญาตสำหรับเรื่องดังกล่าวนี้อยู่แล้ว จะอย่างไรเสียโลกนี้ก็ต้องอาศัยหมื่นเผ่าพันธุ์จากเก้าแดนมาร่วมกันบุกเบิกอยู่แล้ว ความเจริญรุ่งเรืองของที่นี่จำเป็นต้องอาศัยหมื่นเผ่าพันธุ์ร่วมกันสร้างมันขึ้นมา มีเพียงพื้นที่แห่งนี้เจริญขึ้นมาได้เก้าแดนก็จะมีความหวังมากขึ้น และมีกำลังมากยิ่งขึ้นในการต่อต้านกับอเวจีได้ในอนาคต

ในที่สุด ภายใต้การนำของหลี่ชิเย่ พวกของราชันทักษิณก็ได้มาถึงต้นกำเนิดพลังของโลกแห่งนี้ได้แล้ว เห็นเพียงพื้นดินที่กว้างใหญ่ไพศาลเสมือนหนึ่งเป็นท้องฟ้าที่พราวพร่างไปด้วยดวงดาว พื้นที่ และอาณาจักรทั้งหมดล้วนแล้วแต่ถูกปกคลุมเอาไว้

สิ่งที่บดบังปกคลุมพื้นที่แห่งนี้คือต้นไม้ที่มีขนาดยักษ์ต้นหนึ่ง เป็นต้นที่หลี่ชิเย่คุ้นเคยอย่างที่สุด ต้นไม้ที่อยู่ตรงหน้าก็คือต้นจักรวาลนั่นเอง

การยืนอยู่ระยะห่างไกลจากต้นจักรวาลแล้วแหงนหน้ามองดูต้นจักรวาลแล้ว ทุกคนจะรู้สึกได้ว่าตัวเองนั้นช่างเล็กจิ๋วอะไรขนาดนั้น ความสูงใหญ่ของมันสุดที่ผู้คนจะจินตนาการได้ เมื่ออยู่ต่อหน้าต้นจักรวาลอย่าว่าแต่มนุษย์คนหนึ่งเลย ต่อให้เป็นดวงดาวดวงหนึ่งก็ดูจะเล็กจิ๋วเป็นอันมาก ลำพังแค่ใบไม้ใบหนึ่งของต้นจักรวาลก็สามารถรองรับดวงดาวได้ดวงหนึ่งแล้ว

กล่าวสำหรับต้นจักรวาลแล้ว ดวงดาวที่พราวพร่างอยู่บนท้องฟ้าเป็นเพียงสิ่งประดับระหว่างกิ่งไม้ใบไม้ของมันเท่านั้น และสิ่งประดับเหล่านี้ก็คือเพชรเม็ดงามที่สุดในโลก ลองนึกภาพดู ดวงดาวแต่ละดวงเสมือนกลับกลายเป็นเพชรเพื่อเป็นสิ่งประดับ มันช่างเป็นเรื่องที่น่าทึ่งเพียงใด

ต้นจักรวาลที่ขึ้นอยู่ที่ตรงนี้ มันได้บดบังทุกสิ่งทุกอย่างในนี้ เหมือนว่าทุกสิ่งที่อยู่ในนี้ใช่ว่าผู้ใดก็สามารถมองเห็นได้ ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถเหยียบย่างเข้าไปในนั้นได้

จะอย่างไรเสียที่ตรงนี้ก็คือต้นกำเนิดพลังของโลกนี้ ใครคิดเหยียบย่างเข้าไปเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าขึ้นไปบนสวรรค์ชั้นฟ้าเสียอีก

หลี่ชิเย่เผยรอยยิ้มออกมาให้เห็น ขณะมองดูต้นจักรวาลที่บดบังฟ้าดิน เขาได้ทำการทดสอบดู “แว้งค์” สี่ยอดกายเซียนปรากฏ อานุภาพกายเซียนพลันปะทุขึ้นมา พริบตาเดียวนี้เองหลี่ชิเย่ได้ก้าวเดินเข้าหาฟ้าดินที่ถูกต้นจักรวาลบดบังเอาไว้ หวังจะบุกรุกเข้าไปยังฟ้าดินที่ถูกบดบังเอาไว้

เสียง “ปัง…” ดังขึ้น ต่อให้หลี่ชิเย่ระเบิดพลังของสี่ยอดกายเซียนออกมา ยังคงไม่สามารถบุกรุกเข้าไปได้ พลันถูกพลังที่น่าเกรงขามปราศจากที่สิ้นสุดกระแทกจนตัวลอยออกไปไกลนับพันลี้จึงสามารถหยุดตัวเองเอาไว้ได้

ภาพนี้ทำให้พวกของราชันทักษิณอ้าปากตาค้าง เมื่อเห็นหลี่ชิเย่ที่มีสี่ยอดกายเซียนยังคงถูกพลังดีดจนตัวลอยออกไป ราชันทักษิณถึงกับพูดว่า “พลังนี้ถึงกับแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้รึ?” พลันไม่อยากจะเชื่อ คำรามเสียงยาวออกมา พลังลมปราณแข็งแกร่ง แฝงไว้ซึ่งพลังที่ส่งเสียงดังตูมตามออกมา วิ่งเข้าหาส่วนที่ถูกบดบังจากต้นจักรวาล

“ตูม…” เสียงดั่งสนั่นหวั่นไหว แม้ว่าราชันทักษิณจะรวบรวมพลังทั้งหมดแล้วก็ไม่สามารถบุกรุกเข้าไปในพื้นที่ที่ถูกต้นจักรวาลต้นนี้บดบังเอาไว้

“ดูท่าข้าคงไม่สามารถบุกรุกเข้าไปได้แล้วหละ” ต่อให้ราชันทักษิณที่เป็นยอดฝีมือระดับเช่นนี้ยังคงต้องส่ายหน้าและหมดอารมณ์ ถึงกับหัวเราะเจื่อนๆ

หลี่ชิเย่ยิ้มเฉยเมยและกล่าวว่า “จะอย่างไรเสียมันก็คือพลังของประตูมิติ และเป็นพลังของโลกหล้าทั้งหมด อย่าว่าแต่เจ้าเลย ต่อให้ราชันเซียนคิดจะบุกรุกเข้าไปก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ มิฉะนั้นล่ะก็เท่ากับมีพลังที่อยู่เหนือสมบัติสวรรค์นพเก้าอยู่ในครอบครองแล้วสื”

พวกของราชันทักษิณก็ได้เข้าใจแล้วเมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ชิเย่ จะอย่างไรเสียสมบัติสวรรค์นพเก้ามีเพียงหนึ่งเดียวนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน ในอีกแง่หนึ่งพวกมันถือเป็นตัวแทนพลังของยุคดึกดำบรรพ์ก่อนที่มีการแยกฟ้าดินออกเป็นสองส่วน พวกมันถือกำเนิดในยุคของดึกดำบรรพ์ก่อนที่มีการแยกฟ้าดินออกเป็นสองส่วน ดังนั้น ต่อให้บุคคลนั้นกลายเป็นราชันเซียนแล้วก็ไม่อาจกล่าวได้ว่าสามารถสั่นคลอนฟ้าดินได้ และไม่สามารถอยู่เหนือยุคดึกดำบรรพ์ก่อนที่มีการแยกฟ้าดินออกเป็นสองส่วน สิ่งนี้คือต้นกำเนิดของทุกสิ่ง!

“เช่นนั้นแล้วพวกเราควรจะเข้าไปอย่างไร?” เมื่อปู้เหลียนเซียงเห็นว่าไม่สามารถบุกรุกเข้าไปได้จึงเอ่ยถามขึ้นมา

“หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นคือเข้าไปไม่ได้” หลี่ชิเย่ยิ้มนิดหนึ่ง ลัคนาปรากฏ ดวงตรามิติโบราณลอยออกมา ได้ยินเสียงดัง “ตึง” ดวงตรามิติโบราณพลันหลอมรวมเข้าไปภายในต้นจักรวาล เวลานี้ ประกายของต้นจักรวาลส่ายไปมาเหมือนว่าต้นจักรวาลได้ตื่นขึ้นมาในพริบตาเดียว และมันเหมือนเป็นสหายเก่าที่โบกมือต้อนรับการมาของพวกหลี่ชิเย่อย่างอบอุ่นอย่างนั้น

“พวกเราเข้าไปเถอะ” เมื่อหลี่ชิเย่มองเห็นลักษณะเช่นนี้จึงกล่าวกับพวกของราชันทักษิณ

พวกของราชันทักษิณทยอยกันตามเข้าไป เมื่อเข้าไปยังฟ้าดินที่ถูกบดบังตรงหน้าแล้วพวกของราชันทักษิณถึงกับตะลึง พวกเขาต่างอ้าปากค้างมองดูสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ที่อยู่ตรงหน้าคือภาพของท้องฟ้าที่คลาคล่ำด้วยดวงดาว ขณะที่ต้นจักรวาลก็เจริญเติบโตอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าที่คราคร่ำด้วยดวงดาวแห่งนี้ มันหยั่งรากลงไปในทางช้างเผือก ที่ตรงนี้ทางช้างเผือกที่กว้างขวางไร้ขอบเขตไหลรินอย่างช้าๆ ที่ทำให้ผู้คนต้องสะเทือนหวั่นไหวก็คือ ภายใต้ท้องฟ้าที่คราคร่ำด้วยดวงดาวแห่งนี้มีกลิ่นอายความขมุกขมัวปราศจากสิ้นสุดพลุ่งพล่านอยู่ พลังแก่นฟ้าดินที่อยู่บริเวณนี้ได้กลับกลายเป็นทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาล เมื่อพลังแก่นฟ้าดินก่อเกิดเป็นคลื่นยักษ์ขึ้นมา มันได้โหมสาดซัดต่อดวงดาวแต่ละดวงที่แขวนอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าที่คราคร่ำด้วยดวงดาวแห้นี้

เหมือนว่าที่ตรงนี้คือต้นกำเนิดของโลกอย่างนั้น เหมือนว่าที่ตรงนี้คือที่ที่ฟ้าดินเริ่มกำเนิดขึ้นมา ทุกสิ่งที่อยู่ตรงนี้ล้วนแล้วแต่ดึกดำบรรพ์อะไรอย่างนั้น ที่ตรงนี้ทุกสิ่งช่างห่างไกลเสียเหลือเกิน แต่ว่าก็ใกล้แค่เอื้อม

ไม่ว่าเป็นบุคคลเช่นใด ไม่ว่าจะดำรงอยู่ในสถานะอย่าไร เมื่อยืนอยู่บนสถานที่เช่นนี้แล้วก็ไม่สามารถเปรียบเปรยถึงจิตใจในขณะนี้ได้ บอกได้แต่เพียงว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่ทำให้สะเทือนหวั่นไหวมากเหลือเกิน ทุกคนต่างรู้สึกว่าตนเองนั้นได้มองเห็นโลกที่อยู่ในลักษณะแรกเริ่มอย่างนั้น

“หากสามารถมีสถานที่เช่นนี้อยู่ในความครอบครอง ใช่เพียงได้รับประโยชน์ชั่วชีวิตเท่านั้น” แม้แต่ผู้เฒ่าเซียนก็อุทานออกมาด้วยความซึ้งใจ

สายสำนักราชันเซียนจำนวนมากมีพื้นที่บรรพชนที่สามารถหมางเมินใต้หล้าได้ พวกเขามีเส้นชีพจรใต้ดินที่ดีที่สุดอยู่ในความครอบครอง มีเหมืองแร่วิเศษที่ดีที่สุด แต่ว่าเมื่อเปรียบกับโลกที่อยู่ตรงหน้าแล้ว พื้นที่บรรพชนของสายสำนักราชันเซียนที่ว่าล้วนแล้วแต่เป็นสถานที่ซอมซ่อไม่เข้าเกณฑ์ทั้งสิ้น ต้องพื้นที่ที่อยู่ตรงหน้านี่สิที่เรียกพื้นที่วิเศษ

“พื้นที่ตรงนี้ใช่เป็นพื้นที่ที่ผู้คนในโลกหล้าสามารถมีไว้ในครอบครองได้ ต่อให้รั้งอยู่ที่นี่ก็ไม่สามารถได้ครอบครองมัน” หลี่ชิเย่หัวเราะส่ายหน้าและกล่าวว่า “สิ่งนี้มีไว้สำหรับพลังของโลกนี้ เป็นพลังของประตูมิติ ถ้าหากเจ้าสามารถควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างของที่นี่ได้ เท่ากับได้ควบคุมประตูมิติเอาไว้ทั้งหมด”

พวกราชันทักษิณต่างเห็นด้วยกับคำกล่าวเช่นนี้ ต่อให้พวกเขาแข็งแกร่งมากไปกว่านี้ก็ไม่สามารถควบคุมประตูมิติได้ จะอย่างไรเสียก็คือสมบัติสวรรค์ชิ้นหนึ่ง หากพวกเขาเพียงแค่สามารถใช้ประโยชน์มันได้บ้างก็นับว่าสุดยอดมากแล้วหละ

ถ้าหากจะมีใครสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ แล้วยังสามารถใช้ประโยชน์จากประตูมิติได้บ้าง เช่นนั้นแล้วต้องเป็นประเภทปราศจากผู้ต่อกรอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ปราศจากผู้ต่อกรในโลกใบนี้ ภายใต้โลกใบนี้ต่อให้ราชันเซียนมาด้วยตนเอง และเป็นศัตรูกับราชันเซียนก็ไม่หวั่น พลังเช่นนี้แข็งแกร่งเหลือเกิน

สิ่งนี้ทำให้พวกราชันทักษิณได้เข้าใจว่า เป็นเพราะอะไรแม้แต่ราชันเซียนที่เป็นผู้ปราศจากผู้ต่อกรถึงเพียงนี้ยังอยากได้สมบัติสวรรค์นพเก้ายิ่งนัก เป็นความจริงที่ของสิ่งนี้สามารถทำให้ทุกคนในโลกคลั่งไคล้ ทำให้ทุกคนต้องการได้ครอบครองมันมาก ขอเพียงมีหนึ่งในสมบัติสวรรค์นพเก้าก็เพียงพอให้บุคคลผู้นั้นปราศจากผู้ต่อกรในหล้าได้แล้ว

“สมควรกำหนดหลักเกณฑ์อย่างไรหละ?” ทุกคนจ้องมองโลกที่อยู่ตรงหน้าเป็นเวลานานจึงได้สติกลับมา หม่ากูกล่าวต่อหลี่ชิเย่ขึ้นมา

หลี่ชิเย่ส่ายหน้าเบาๆ มองดูโลกที่อยู่ตรงหน้าเช่นนี้แล้ว กล่าวว่า “อาศัยเพียงพวกเรายังคงยากที่จะกำหนดกฎเกณฑ์ได้ พลังที่อยู่ในนี้ยิ่งใหญ่เหลือเกิน พวกเราต้องการผู้ช่วย”