ตอนที่ 3045 สังหารตามอารมณ์

คร๊ากกเสียงแตกร้าวดังขึ้น เลือดสดๆ สาดกระจาย

ร่างของอำมาตย์เต่าพลันถูกเหยียบจนแตกละเอียดภายใต้เท้าของหลี่ชิเย่

อ๊ากกอำมาตย์เต่าร้องเสียงน่าเวทนาเสียงหนึ่ง เลือดพุ่งออกมาอย่างรุนแรง ท่ามกลางเสียงร้องน่าเวทนาของเขานั้นเต็มไปด้วยความไม่ยอมรับ สมควรทราบว่า ตัวเขานั้นเป็นเต่าเทพที่บรรลุมรรคผลมา ทักษะก้าวไปถึงขั้นสุดยอดแล้ว

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กระดองเต่าของเขานั้นแข็งแกร่งไม่อาจทำลายได้ แม้แต่อาวุธราชันแท้จริงก็ทำให้เขาบาดเจ็บไม่ได้ สามารถรับการโจมตีแม้แต่อาวุธปฐมบรรพบุรุษได้หลายที

แต่ว่า ไม่ว่าจะเป็นกระดองเต่าที่แข็งแกร่งเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ยิงฟันไม่เข้าก็ตาม ภายใต้เท้าของหลี่ชิเย่ก็จะถูกเหยียบจนแหลกละเอียดไป

เหมือนว่าไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดก็ตาม ภายใต้เท้าของหลี่ชิเย่แล้วก็กลับตัวไม่ได้ ล้วนแล้วแต่แตกละเอียดไปทันที

เสียงปุดังขึ้นเสียงหนึ่ง ท่ามกลางเสียงร้องน่าเวทนาของอำมาตย์เต่า ปรากฏเลือดที่พวยพุ่งออกมา ร่างของอำมาตย์เตาพลันถูกเหยียบจนกลายเป็นเนื้อบด ชะตาแท้ถูกบดขยี้จนละเอียด หายวับไปกับตาในพริบตา

ปังเสียงที่สั่นคลอนและดังก้องไปทั่วหล้า แม้กระบี่หนักจะประเมินน้ำหนักไม่ได้ แต่ว่าเมื่อหนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่ที่ซัดออกไป สั่นคลอนทุกสิ่งทุกอย่างในหล้า เก้าชั้นฟ้าสิบแดนดินล้วนแล้วแต่แตกละเอียดไปภายใต้หนึ่งหมัดนี้

ร่องรอยจากการร่ายรำกระบี่ของเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มนั้นปราศจากผู้เทียบเทียมเพียงใด แต่ว่า ภายใต้หนึ่งหมัด ได้ยินเสียงกระทับอย่างหนักเสียงดังปัง จากนั้น ได้ยินเสียงแตกร้าวดังคร๊ากกก ต่อให้เป็นร่องรอยจากการร่ายรำกระบี่หนักที่มีน้ำหนักดวงดาวล้านล้านดวง ก็ถูกหนึ่งหมัดซัดจนแตกละเอียด

ร่องรอยจากการร่ายรำกระบี่หนักถูกโจมตีทำลายจนแตกละเอียด เทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มถูกโจมตีจนตัวลอยออกไป กระอักเลือดออกมาอย่างแรง เลือดไหลอาบลงมาทั้งตัว

“ไสหัวไป” ภายใต้คำรามเสียงยาวของหลี่ชิเย่ เท้าอีกข้างที่ยกขึ้นด้วยการเตะท่าลูกกลมใส่อย่างหนักหน่วง

ภายใต้การเตะด้วยท่าลูกกลม แค่เตะไปทีเดียวก็เพียงพอแล้ว ทางช้างเผือกพลันทำลายพินาศย่อยยับ ท้องฟ้าที่คลาคล่ำด้วยดวงดาวพลันล่มสลาย ได้ยินเสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว มองเห็นผืนแผ่นดินดึกดำบรรพ์ที่กว้างขวางใหญ่โตทั้งหนาและหนักหลังจากถูกเท้าของหลี่ชิเย่เตะเข้าให้แล้ว พลันถูกเตะจนทะลุ ท่ามกลางเสียงตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหว ผืนแผ่นดินดึกดำบรรพ์แตกร้าวเป็นสองท่อน

ปุเลือดสดๆ เสมือนดั่งน้ำตกสวรรค์ที่พวยพุ่งขึ้นไป ร่างกายของเสินกู่จ้านพลันถูกโจมตีจนแหลกละเอียด เลือดและเศษเนื้อปลิวว่อนเต็มท้องฟ้า

ตึง…เสียงสั่นสะเทือนดังขึ้นจนแก้วหูแทบแตก ในเวลาเดียวกันนี้เอง มืออีกข้างหนึ่งของหลี่ชิเย่พลิกหลังมือตบออกไปบนกระบี่ทองคำของกระบี่เหินเทียนเจียวอย่างแรง

ภายใต้หนึ่งฝ่ามือต่อให้ทะเลกระบี่ที่ไม่มีสิ้นสุดก็แหลกละเอียดเป็นผุยผง ท่ามกลางเสียงปังที่ดังขึ้น ขณะที่มือขนาดใหญ่ของหลี่ชิเย่ได้ซัดใส่ตัวกระบี่ทองคำนั้น ได้ยินเสียงตูมที่ดังสนั่น

ในพริบตาเดียวนั่นเอง หลักกฎเกณฑ์ปฐมบรรพบุรุษพุ่งขึ้นอย่างรุนแรง เสมือนหนึ่งมือของปฐมบรรพบุรุษผู้หนึ่งที่ยื่นเข้ามา เพื่อต้านรับฝ่ามือของหลี่ชิเย่ที่ตบลงมา

“พลังที่ปราศจากผู้ต่อกรของพระอาจารย์จินกวง” ยอดฝีมือจำนวนไม่น้อยรู้สึกอกสั่นขวัญหาย และร้องเสียงดังขึ้นมา เมื่อรับรู้ถึงพลังที่ปราศจากผู้ต่อกรของกระบี่ทองคำ

ทว่า ต่อให้เป็นกฎเกณฑ์ของปฐมบรรพบุรุษก็ต้านการสยบของหลี่ชิเย่ไม่อยู่เช่นกัน หลี่ชิเย่ส่งเสียงฮึเย็นชาทีหนึ่ง เสียงตูมดังสนั่น มือใหญ่ได้บดขยี้ลงมา เห็นเพียงกฎเกณฑ์ปฐมบรรพบุรุษที่จมหายไป

อ๊ากกเสียงร้องน่าเวทนาดังขึ้น เมื่อกฎเกณฑ์ปฐมบรรพบุรุษถูกมือใหญ่ของหลี่ชิเย่ทำลายจนแตกละเอียด อาศัยพลังของกระบี่เหินเทียนเจียวไหนเลยสามารถต้านทานการสยบของหลี่ชิเย่ได้เล่า

ขณะที่เสียงร้องแหลมที่น่าเวทนาดังขึ้นนั้น ได้ยินเสียงฉึกดังขึ้นเสียงหนึ่ง ร่างของกระบี่เหินเทียนเจียวถูกมือขนาดใหญ่ของหลี่ชิเย่ตบเข้าให้จนกลายเป็นหมอกเลือดไป

ตึงเสียงกระบี่คำรามดังขึ้น ในเสี้ยววินาทีนี้เอง กระบี่ทองคำได้พวยพุ่งเป็นประกายสีทองที่ดั่งคลื่นยักษ์ และประกายสีทองที่ดั่งคลื่นยักษ์พลันห่อหุ้มกระบี่เหินเทียนเจียวที่กลายเป็นหมอกเลือดแล้วนั่น ท่ามกลางเสียงกระบี่คำรามดังตึงระบี่ทองคำพลันแหวกอากาศหนีไปทันที เพียงพริบตาเดียวก็หลบหนีเข้าไปในช่องว่างที่ไม่มีสิ้นสุด

แม้ว่ากระบี่ทองคำจะหอบเอาหมอกเลือดหลบหนีไป แต่ว่า หลี่ชิเย่ก็แค่มองดูแวบหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้ไปตามฆ่า

“มีแต่พวกอ่อนหัดทั้งนั้น!” หลี่ชิเย่ยืนอยู่ตรงนั้น อากัปกิริยาท่าทางเฉยเมย เสียงชุดที่หลี่ชิเย่สวมใส่ต้องลมดังพรึบๆ

ทว่า ในพริบตาเดียวนั่นเอง ทั่วฟ้าดินกลับกลายเป็นเงียบสงัด ทุกคนกระทั่งไม่มีความกล้าที่จะหายใจ

มันเกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้นเอง สี่ยอดฝีมือพ่ายแพ้อย่างหมดรูป อำมาตย์เต่าถูกเหยียบจนเละในเท้าเดียว เสียชีวิตไปทันที เสินกู่จ้านและเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มทั้งสองคนล้วนอาวุธถูกทำลาย และร่างกายพิการ กระบี่เหินเทียนเจียวถูกโจมตีจนกลายเป็นหมอกเลือด ถูกกระบี่ปฐมบรรพบุรุษคุ้มกันหลบหนีไปได้

หลี่ชิเย่อาศัยเพียงสองหมัดสองเท้าเท่านั้นตลอดขั้นตอน ก็สามารถเอาชนะพวกของเสินกู่จ้านสี่คนในพริบตาเดียวได้แล้ว

นาทีนี้ทุกคนล้วนแล้วแต่ร่างสั่นเทาอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อได้กลิ่นคาวเลือดที่ตลบอบอวลบนท้องฟ้า บางคนถึงกับสั่นเทาจนฟันกระทบกันดังกึก กึก กึก

ผู้คนจำนวนเท่าไรที่ขาทั้งสองข้างอ่อนแรง และตกใจจนทิ้งตัวนั่งลงกับพื้น มองดูหมอกเลือดที่ยังคงไม่จางหายไป

กล่าวสำหรับคนจำนวนเท่าไร ผู้ที่แข็งแกร่งเช่นเสินกู่จ้าน ผู้ปราศจากผู้ต่อกรดุจเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม สิ่งนี้ล้วนแล้วแต่เป็นเป้าหมายที่พวกเขามุ่งมาดปรารถนาชั่วชีวิตของพวกเขาอยู่แล้ว กระทั่งชั่วชีวิตของยอดฝีมือจำนวนมากล้วนไม่สามารถเป็นยอดฝีมือเช่นเสินกู่จ้าน หรือเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มได้

แต่ว่า เวลานี้พวกเขาที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้กลับต้านไม่ได้กระทั่งหนึ่งหมัดหนึ่งเท้าของหลี่ชิเย่ เกือบจะต้องตัวตายวิญญาณสลาย ช่างเป็นเรื่องที่น่าสยองขวัญอะไรอย่างนั้น

“มีแต่พวกอ่อนหัดทั้งนั้น!” คำพูดคำนี้ของหลี่ชิเย่ดังก้องไปมาท่ามกลางฟ้าดิน

นาทีนี้เวลานี้ต่อให้หลี่ชิเย่มีท่าทางที่เอ้อระเหยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อให้บนตัวของเขาไม่ได้มีกลิ่นอายที่ปราศจากผู้ต่อกรทั่วหล้าแม้แต่น้อย แต่ว่า การที่เขายืนอยู่ตรงนั้นเขาก็คือผู้บงการของโลกนี้ เหมือนว่าที่อยู่ตรงหน้าของเขาทุกสิ่งล้วนเป็นเพียงมดปลวกเท่านั้นเอง

ก่อนหน้านั้น หลี่ชิเย่เคยพูดออกมาตามอารมณ์ว่าพวกเสินกู่จ้านเป็นเพียงมดปลวกเท่านั้น ในขณะนั้น ผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกโกรธแค้น ผู้คนจำนวนเท่าไรที่ไม่ยอมรับ ผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกว่าหลี่ชิเย่นั้นพูดจาสามหาว อวดดีมากเกินไปแล้ว

แต่ว่า เวลานี้แค่ง่ายๆ เองก็จัดการพวกเสินกู่จ้านสี่คนจนบาดเจ็บสาหัส ตายหนึ่งเจ็บสาม พลันทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง

นาทีนี้ทุกคนต่างรู้สึกว่าอากาศช่างบางเบาเหลือเกิน ทำให้ทุกคนถึงกับหอบหายใจไม่ทัน คล้ายมีมือขนาดใหญ่ที่ไร้รูปบีบคอของทุกคนเอาไว้อย่างนั้น ทำให้ทุกคนล้วนหอบหายใจไม่ได้

ในเวลานี้ เทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม เสินกู่จ้านต่างมีเลือดสดๆ ไหลลงมาเป็นทาง พวกเขาต่างมีสีหน้าที่ขาวซีด

การที่เทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม และเสินกู่จ้านพวกเขามีสีหน้าที่ขาวซีดนั้น ไม่เพียงเพราะเสียเลือดมากเกินไปจากการบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นก็คือถูกหลี่ชิเย่ทำให้ตกใจอย่างยิ่ง

หลี่ชิเย่ทำให้พวกเขาต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างง่ายดาย ด้วยกำลังความสามารถเช่นนี้มันช่างน่ากลัวอะไรอย่างนั้น ในพริบตาเดียวพวกเขาต่างตระหนักได้ว่า ตนเองนั้นเจอของแข็งเข้าให้แล้ว ตนเองได้เจอะเจอเข้ากับผู้ดำรงอยู่ในฐานะสยองขวัญปราศจากผู้เทียบเทียมเข้าให้แล้ว

แต่ว่า ในขณะนี้บนโลกไม่มียาเสียใจภายหลังจำหน่าย เวลานี้พวกเขาคิดเสียใจภายหลังก็สายเกินไปแล้ว

“หนี” เทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม และเสินกู่จ้านจ้องตากันและกันทีหนึ่ง หันหลังออกวิ่งทันที วิ่งหลบหนีไปยังที่ๆ ไกลออกไป

แม้ว่าเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม และเสินกู่จ้านพวกเขาต่างเป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วหล้า ปรกติแล้วปกป้องรักษาชื่อเสียงของตนยิ่งนัก แต่ว่า ในห้วงความเป็นความตาย พวกเขาไหนเลยยังจะสนใจเรื่องชื่อเสียง หยิ่งในศักดิ์ศรีอะไรนั่น ในเวลานี้กล่าวสำหรับพวกเขาแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือรักษาชีวิตเอาไว้ได้

“คิดจะหนีรึ สายเกินไปเสียแล้ว” หลี่ชิเย่ยิ้มนิดหนึ่ง ร่างกายแวบทีหนึ่งพลันไล่ติดตามไป

แม้ว่าเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม และเสินกู่จ้านพวกเขาจะใช้สุดแรงเกิดแล้ว แม้ว่าพวกเขาได้เพิ่มความเร็วของตนจนถึงขีดสูงสุดแล้ว แต่ว่า ในพริบตาเดียวนั้นเองหลี่ชิเย่ก็ได้ขวางทางของพวกเขาเอาไว้แล้ว

ทั้งเสินกู้จ้านและเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มต่างรู้สึกหวาดผวา เมื่อเห็นหลี่ชิเย่ขวางทางเอาไว้ พวกเขาเข้าใจ หากว่ากันด้วยเรื่องความเร็วพวกเขาไม่สามารถเทียบได้กับหลี่ชิเย่ มาวันนี้พวกเขาคิดจะหนีคงเป็นไปไม่ได้แล้ว

“ฆ่า” เสินกู่จ้านสบตากับเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มทีหนึ่งและคำรามเสียงดัง พวกเขาไม่มีทางเลือก ได้ยินเสียงดังสนั่น เทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มนั้นประกายกระบี่ส่องสว่างฟ้าดิน ตัวเขากลับกลายเป็นกระบี่ยักษ์ที่มีอนุภาพสูงสุด ตั้งตระหง่านชี้ขึ้นบนฟ้า ขณะที่เสินกู่จ้านปรากฏหมื่นเทพคุ้มครอง ปลุกเสกโดยปรัชญาเมธี พลังที่ไม่สิ้นสุดพุ่งขึ้นอย่างรุนแรง

“รนหาที่ตายเอง” หลี่ชิเย่เพียงยิ้มบางๆ เท่านั้น เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีอย่างสุดกำลังของเสินกู่จ้านและเทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่มฝ่ามือคว่ำลง ปิดกั้นฟ้าดิน สยกสังหารนิรันดร์

ตูม ตูม ตูมฟ้าดินดังตูมตาม ภูเขาแม่น้ำแตกสลาย น้ำในแม่น้ำระเหย ภายใต้ฝ่ามือของหลี่ชิเย่ ทุกสิ่งล้วนหายวับไปกับตาในพริบตา

ได้ยินเสียงคร๊ากก คร๊ากก คร๊ากกดังขึ้น เห็นเพียงกระบี่ยักษ์สูงหมื่นจ้าง ร่างศักดิ์สิทธิ์สูงสุด ล้วนแตกละเอียดทีละส่วนๆ ภายใต้ฝ่ามือของหลี่ชิเย่

ฉึกเลือดสดๆ พุ่งกระฉูดอย่างรุนแรง เทพสวรรค์กระบี่ครึ่งเล่ม และเสินกู่จ้านสองคนที่เดิมได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ร่างกายของพวกเขาเริ่มถูกบดขยี้ทำลาย ร่างกายของพวกเขาเริ่มกลายเป็นผุยผงไปทีละส่วนๆ เลือดสดๆ พุ่งกระจายอย่างรุนแรง

“อย่าได้ทำร้ายคน” พริบตาเดียวนั่นเอง เสียงคำรามด้วยความโกรธดังก้องเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน สยบสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เสียงตึงดังขึ้นเสียงหนึ่งบนเส้นขอบฟ้า เสมือนหนึ่งเป็นต้นกำเนิดศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีสิ้นสุดปรากฏ ได้ยินเสียงฟิวว ฟิวว ฟิววดังขึ้น มองเห็นมีดหมุนที่ไม่สิ้นสุดฟาดฟันลงมาทันที

แม้เส้นขอบฟ้าที่ห่างไกลนับพันนับหมื่นลี้ แต่ว่า มีดหมุนที่ไม่สิ้นสุดที่ฟาดฟันลงมา พลันปรากฏอยู่เหนือศีรษะของหลี่ชิเย่ในพริบตา ได้ยินเสียงฉึก ฉึก ฉึกดังขึ้นมาไม่ขาดสาย มีดหมุนที่ฟันลงมา สุริยันจันทราและดวงดาวก็เสมือนดั่งเป็นเต้าหู้ที่ถูกหั่นเป็นชิ้นๆ อย่างนั้น มีดหมุนทุกเล่มล้วนสามารถสับฟ้าดินให้แยกออกได้

เมื่อมีดหมุนที่ไม่มีสิ้นสุดฟันลงมานั้น ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนตกลงไปในทะเลมีดอย่างนั้น พลันถูกสับเป็นหมื่นๆ ชิ้นในพริบตา

ทะเลมีดลักษณะเช่นนี้น่าสยองขวัญอย่างยิ่ง คมกริบปราศจากผู้เทียบเทียม แม้แต่เทพแท้จริงที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ยังถูกสับเป็นเนื้อบด

‘เทพสงครามจินเปี้ยน’ มีผู้ร้องเสียงดังขึ้นมาและรู้ว่าเป็นผู้ใดที่ลงมือ เมื่อได้ยินเสียงคำรามเสียงดังนั่น

นี่ก็คือมีดหมุนเข่นฆ่าที่มาจากเทพสงครามจินเปี้ยน เพื่อต้องการสังหารหลี่ชิเย่

‘อมิตาพุทธ’ เสียงเอ่ยนามพุทธองค์ดังก้องเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ในพริบตาเดียวนั่นเอง ปรากฏพุทธรูปทองคำหมื่นจ้างปรากำอยู่เหนือศีรษะของหลี่ชิเย่

จากเสียงเอ่ยนามพุทธองค์ที่ดังขึ้น ได้ยินเสียงดังปังสนั่นหวั่นไหว พระพุทธรูปทองคำหมื่นจ้างแสดงท่ามุทรารอยพิมพ์มือสูงสุด โจมตีลงมาอย่างแรง สยงเหล่าชั้นฟ้า เข้าบดขยี้ต่อหลี่ชิเย่

‘หมิงหวังฝอ’ มียอดฝีมือรู้สึกใจหายใจคว่ำ เมื่อเห็นพุทธรูปทองคำสูงหมื่นจ้าง

เทพสงครามจินเปี้ยน และหมิงหวังฝอพวกเขาลงมือพร้อมกันสองคน แม้ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่พวกเขาลงมือโดยอาศัยผ่านช่องว่างที่อยู่ห่างกันคนละที่ แม้ว่าจะห่างไกลกันนับล้านล้านลี้ แต่ว่า การโจมตีโดยอาศัยผ่านช่องว่างที่อยู่ห่างกันคนละที่ยังคงน่าสยองขวัญปราศจากผู้เทียบเทียม เสมือนดั่งสามารถสังหารเหล่าเทพและหมู่มารได้

“ไสหัวไป” หลี่ชิเย่ไม่ได้เลิกกระทั่งหนังตาเมื่อเผชิญกับมีดหมุนเข่นฆ่า มุทราพุทธ อาศัยฝ่ามือข้างเดียวที่ตบออกไป

หนึ่งฝ่ามือของหลี่ชิเย่ที่ตบออกไปนั้น เหล่าชั้นฟ้าล้วนถูกทำลาย มีเพียงข้าที่เป็นใหญ่แต่ผู้เดียว ทุกสิ่งล้วนเป็นเพียงมดปลวก

…………………………………………..