ตอนที่ 2527 อุ่นเท้า
การท้าสู้ของราชันแท้จริงปาเจิ้น ทำให้ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดอดที่จะมองไปที่หลี่ชิเย่ ทุกคนต่างรอคอยคำตอบของหลี่ชิเย่ กระทั่งทุกคนล้วนแล้วแต่กลั้นลมหายใจเอาไว้ ต้องการจะได้เห็นการต่อสู้ชี้ขาดที่น่าตื่นเต้นในครั้งนี้

แม้ว่าการต่อสู้ชี้ขาดยังไม่เริ่มต้นขึ้น แต่ก็มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่มั่นใจในฮ่องเต้องค์ใหม่ จะอย่างไรเสียก่อนหน้านี้การแสดงออกของฮ่องเต้องค์ใหม่แข็งแกร่งมากเหลือเกิน แสดงออกได้ปราศจากผู้ต่อกรเหลือเกิน

แม้จะกล่าวว่า ราชันแท้จริงปาเจิ้นก็มีความแข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียม ในบรรดากลุ่มคนรุ่นใหม่นับว่ายากมีผู้ต่อกรแล้ว โดยเฉพาะภายใต้สถานภาพปัจจุบันนี้ ราชันแท้จริงปาเจิ้นนับว่ามีความรุนแรงและอันธพาลจนเละเทะไปหมด กระทั่งสามารถต่อสู้กับระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะ แต่ทว่า ยังคงมีผู้คนจำนวนมากไม่มั่นใจในตัวของราชันแท้จริงปาเจิ้น

จะอย่างไรเสียการที่ฮ่องเต้องค์ใหม่มีความแข็งแกร่งจนเละเทะไปหมด ก่อนหน้านั้นแม้แต่ระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะที่แข็งแกร่งอย่างหม่าหมิงชุนยังคงถูกหลี่ชิเย่สังหาร ต่อให้ราชันแท้จริงปาเจิ้นในเวลานี้แข็งแกร่งมากไปกว่านี้ มีพลังมี่ปราศจากผู้เทียบเทียมอยู่ในครอบครอง เกรงว่ายังคงไม่สามารถต่อกรกับฮ่องเต้องค์ใหม่เช่นเดิม

“สู้ ย่อมต้องสู้อยู่แล้ว” หลี่ชิเย่ที่กล่าวด้วยท่าทีเหนื่อยหน่ายว่า “สถานที่บ้าๆ แห่งนี้ช่างหนาวเย็นและหมอกหนาเหลือเกิน คนที่บอบบางเช่นข้าไม่สามารถรับได้กับบรรยากาศแบบนี้หรอกนะ มันหนาวจนขาทั้งสองข้างสั่นตลอดเวลาแทบจะหน็บกินอยู่แล้ว คิดอยากจะลุกขึ้นยืนก็ไม่ง่ายนัก อย่าใจร้อน รอสักครู่”

บรรดาผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างมองหน้าซึ่งกันและกัน เมื่อได้ฟังคำพูดที่เหนื่อยหน่ายเช่นนี้ของหลี่ชิเย่ ในเวลานี้ผู้คนจำนวนไม่น้อยล้วนแล้วแต่หัวเราะเจื่อนๆ

ผู้ดำรงอยู่ในสถานะเช่นฮ่องเต้องค์ใหม่ สังหารระดับเทพแท้จริงขั้นอมตะยังง่ายดายเหมือนทานข้าว รับไม่ได้กระทั่งกับไอเย็นเล็กน้อยแค่นี้เลยรึ? คำพูดบ้าบอเช่นนี้ใครจะไปเชื่อ?

“ข้าจะช่วยอุ่นเท้าให้ฝ่าบาท” ปิงฉือหานยวี่ที่อ่อนโยนอย่างยิ่งดั่งสายน้ำ นางที่สวยหยาดเยิ้มเป็นที่ประทับใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เมื่อมีความอ่อนโยนดุจสายน้ำนั้น เสมือนดั่งร่างทั้งร่างของนางแทบจะไหลเยิ้มเป็นความอ่อนหวานออกมา เป็นที่หลงใหลยิ่งนัก

ในเวลานี้เอง ปิงฉือหานยวี่ได้ยกเอาน้ำอุ่นๆ ที่มีไอร้อนลอยขึ้นมาจากกาละมัง แล้วคุกเข่าลงด้านหน้าของหลี่ชิเย่ ช่วยหลี่ชิเย่ถอดรองเท้าถุงเท้าออกแล้วจัดการล้างเท้าให้กับเขา ท่าทางดูอ่อนโยนและละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง ประดุจดั่งสาวใช้ที่งดงามและทำตามอย่างว่าง่าย ปรนนิบัติผู้เป็นนายอย่างดีที่สุด

“อึมมม ไม่เลว” หลี่ชิเย่นอนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย เสพสุขอยู่การการปรนนิบัติของปิงฉือหานยวี่

ในเวลานี้ ฟ้าดินเงียบสงัด ทุกคนล้วนแล้วแต่กลั้นลมหายใจมองดูภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า ผู้คนจำนวนมากต่างรู้สึกสะดุ้งทีหนึ่ง รู้สึกเหมือนหัวใจของตนถูกคนเขาขยุ้มเอาไว้อย่างนั้น

ปิงฉือหานยวี่นั้นคือคุณหนูของตระกูลขุนนางโบราณปิงฉือ ผู้สืบทอดของตระกูลขุนนางโบราณปิงฉือ องค์หญิงของตระกูลขุนนางโบราณปิงฉือ มีฐานะที่สูงส่ง อีกทั้งนางที่มีความงดงามสวยหยาดเยิ้มนั้น มีผู้คนจำนวนเท่าไรยากได้จะรับความโปรดปรานจากนางยังไม่มีสิทธิ์ นางอยู่ในฐานะเสมือนหนึ่งเป็นเทพธิดาในใจของชายหนุ่มจำนวนเท่าไร มีผู้คนจำนวนเท่าไรที่รักใคร่ในตัวนางสามส่วน เมื่ออยู่ต่อหน้าของนางแล้วยังต้องรู้สึกว่าตัวเองนั้นเทียบไม่ได้

ทว่าในขณะนี้ ปิงฉือหานยวี่กลับคุกเข่าอยู่ด้านหน้าของปิงฉือหานยวี่ ทำการล้างเท้าให้กับหลี่ชิเย่ด้วยตนเอง ท่าทางนั้นช่างมากด้วยความอ่อนโยน และท่าทีที่อ่อนโยนคล้อยตามนั้นเสมือนดั่งเป็นทาสสาวคนหนึ่งอย่างนั้น

องค์หญิงหานยวี่คือองค์หญิงในดวงใจของผู้คนจำนวนมาก มีฐานะที่สูงเด่น เวลานี้กลับเสมือนดั่งนางทาสที่คอยปรนนิบัติต่อหลี่ชิเย่ ช่างเป็นเรื่องที่สร้างความสะเทือนหวั่นไหวต่อจิตใจผู้คนเหลือเกิน

ดังนั้น ชายหนุ่มจำนวนมากจึงเสมือนดั่งหัวใจถูกกำเอาไว้แน่นอย่างนั้น เมื่อได้เห็นภาพเช่นนี้แล้ว มีความรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ในเวลานี้รู้สึกอึดอัดจนหายใจไม่สะดวก กระทั่งมีผู้ที่หัวใจแหลกละเอียดจนเกลื่อนเต็มพื้น

เวลานี้ มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่แอบเหลือบมองดูราชันแท้จริงปาเจิ้นแวบหนึ่ง จะอย่างไรเสีย ปิงฉือหานยวี่กับราชันแท้จริงปาเจิ้นมีสัญญาหมั้นหมายกันอยู่ นางคือคู่หมั้นของราชันแท้จริงปาเจิ้น เวลานี้ปิงฉือหานยวี่กลับคุกเข่าอยู่ด้านหน้าหลี่ชิเย่และช่วยล้างเท้าให้กับหลี่ชิเย่ กล่าวสำหรับราชันแท้จริงปาเจิ้นแล้ว นับว่าเป็นเรื่องที่ยากจะยอมรับได้

แต่ว่า ราชันแท้จริงปาเจิ้นยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีเย็นชา ลักษณะท่าทางเมินเฉย ทุกคนจึงไม่สามารถมองออกถึงสภาพจิตใจของราชันแท้จริงปาเจิ้นในเวลานี้จากสีหน้าท่าทางได้

หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ หลังจากที่ปิงฉือหานยวี่ได้ปรนนิบัติล้างเท้าให้กับหลี่ชิเย่จนเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว ทำการเช็ดทำความสะอาดเท้าทั้งสองของหลี่ชิเย่ด้วยความละเอียดอ่อน

“ข้าจะอุ่นเท้าให้กับฝ่าบาทสักหน่อย” เวลานี้ ปิงฉือหานยวี่ที่สวยหยาดเยิ้มได้ยกเท้าทั้งสองของหลี่ชิเย่ขึ้น และใส่ลงไปในเสื้อของนางห่อหุ้มอยู่ท่ามกลางร่องลึกที่อวบอัด

ปิงฉือหานยวี่ได้ปลดเสื้อลงนิดหนึ่ง อวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ ร่องลึกที่ขาวดั่งหิมะเต็มไปด้วยความเย้ายวนอย่างยิ่ง ในขณะนี้ เท้าทั้งสองข้างของหลี่ชิเย่ถูกวางไว้ตรงนั้น โดยปิงฉือหานยวี่ใช้มือทั้งสองอุ้มความอวบอิ่มนั้นปิดทับเท้าทั้งสองของหลี่ชิเย่เอาไว้อย่างแน่นหนาท่ามกลางความอบอุ่นและความนุ่มนวล

ภาพที่เห็น ทำให้ดวงตาทั้งสองข้างของทุกคนต้องเบิกกว้าง ปิงฉือหานยวี่นั้นมีฐานะเช่นใด นางคือองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ นาทีนี้ต่ำต้อยถึงขั้นอาศัยเต้าเต่งของตนมาอุ่นเท้าให้กับหลี่ชิเย่

พริบตาเดียวนั่นเอง ทุกคนต่างรู้สึกหายใจไม่ออกกับสิ่งนี้ ต้องเป็นผู้ชายที่มีความรุนแรงและอันธพาลเช่นใด จึงสามารถปราบผู้หญิงที่สูงส่งหยิ่งยโสแบบนี้ได้อย่างราบคาบ ให้นางยินยอมพร้อมใจทำทุกสิ่งทุกอย่างให้

ความพาลของฮ่องเต้องค์ใหม่ได้ปราบปิงฉือหานยวี่ลงอย่างราบคาบโดยสิ้นเชิง พริบตาเดียวนั่นเอง ทุกคนต่างตระหนักถึงจุดนี้ ซึ่งทำให้ทุกคนต้องหายใจไม่ออก ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรต้องสั่นเทาในใจทีหนึ่ง

ยอดฝีมือจำนวนมากต่างก็เข้าใจได้ว่า การที่จะปราบปิงฉือหานยวี่ สตรีผู้สูงศักดิ์ที่มีชาติกำเนิดสูงส่ง พรสวรรค์เหนือผู้คนให้ราบคาบนั้น หาใช่เพียงอาศัยกำลังก็สามารถใช้การได้ คิดจะปราบนางให้ราบคาบอย่างสิ้นเชิงจำเป็นต้องมีเสน่ห์ที่ไม่สิ้นสุด มีกำลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียม มีเพียงผู้ที่มีความแข็งแกร่งถึงขั้นปราศจากผู้ต่อกรอย่างแท้จริงแล้ว จึงสามารถปราบและสยบใจของนางให้ราบคาบได้อย่างแท้จริง ทำให้นางจมปลักอย่างสิ้นเชิง ทำให้นางยินดีทำทุกสิ่งทุกอย่างให้กับบุคคลผู้นั้น

เป็นการบ่งบอกว่าผู้ชายลักษณะเช่นนี้จะต้องมีเสน่ห์ที่ไร้ขอบเขตสิ้นสุด มีกำลังที่ไม่มีผู้ใดต่อกรได้ในครอบครอง จะอย่างไรเสีย เฉกเช่นองค์หญิงอย่างปิงฉือหานยวี่นั้น ได้เคยพบเจอผู้ชายมามากมายเหลือเกิน และผู้ชายที่นางพบนั้นล้วนแล้วแต่เป็นบุรุษผู้สูงศักดิ์ ล้วนแล้วแต่เป็นสุดยอดอัจฉริยะบุคคลแห่งยุค ล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลที่มีความแข็งแกร่งอย่างยิ่ง

เฉกเช่นคนอย่างนาง หากไม่แข็งแกร่งจนถึงขั้นยากจะหาผู้ใดเทียมล่ะก็ ไม่สามารถปราบนางให้ราบคาบได้อยู่แล้ว

ภาพเช่นนี้พลันทำให้สีหน้าของราชันแท้จริงปาเจิ้นเปลี่ยนไปมากทีเดียว สีหน้านั้นดูไม่จืด แต่ว่า ไม่ง่ายนักที่เขาได้ทำการสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทีหนึ่ง ทำให้เพลิงแห่งความโกรธในใจสงบลง

“ฝ่าบาท อุ่นขึ้นแล้วยัง?” ในเวลานี้ มือทั้งสองของปิงฉือหานยวี่ประคองอกที่อวบอัดเต็มไม้เต็มมือของตนเอาไว้ ท่าทางสวยหยาดเยิ้มน่าประทับใจ แววตาดั่งระลอกน้ำที่กระเพื่อม หวานหยดย้อย ทำให้ผู้พบเห็นถึงกับวิญญาณแทบสลาย รอยยิ้มที่สวยหยาดเยิ้มและคล้อยตาม และท่าทางที่ฉอเลาะออดอ้อนนั้น ทำให้ผู้คนเกิดอารมณ์อยากจะย่ำยีให้หนำใจ ทำให้รู้สึกร้อนวูบในใจ

ผู้คนจำนวนไม่น้อยกลืนน้ำลายเอือกกับภาพที่เห็น การเสพสุขทางความรักที่หนึ่งไม่มีสองในหล้าเช่นนี้ ช่างเป็นเรื่องที่ทำให้อิจฉาอย่างยิ่ง เสียดาย การเสพสุขทางความรักที่หนึ่งไม่มีสองในหล้าเช่นนี้ มีเพียงผู้ที่ดำรงอยู่ในฐานะอย่างหลี่ชิเย่เท่านั้นที่สามารถเสพสุขได้เพียงผู้เดียวเท่านั้น คนอื่นไม่มีสิทธิ์เช่นนี้

“อืมม อุ่นขึ้นมากแล้ว เวลานี้จะทำการใดก็มีเรี่ยวแรงแล้ว” หลี่ชิเย่ยังคงมีมีท่าที่ดูเหนื่อยหน่าย

เวลานี้ ปิงฉือหานยวี่ได้ประคองเท้าทั้งสองของหลี่ชิเย่ออกมา ทำให้ผู้คนสามารถจินตนาการได้ว่าความหอมหวานของเนื้อนั้นชวนให้หลงใหลเช่นใด สามารถทำให้ผู้คนจินตนาการได้ว่าความอบอุ่นนุ่มนวลจากอกนั้นช่างทำให้ผู้คนต้องวิญญาณสลายเหลือเกิน

เสียดาย ความสุขทางความรักเช่นนี้ทุกคนได้แต่ยืนมองอยู่ข้างๆ เท่านั้นเอง มีเพียงหลี่ชิเย่เท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้เสวยสุข

ในเวลานี้ ปิงฉือหานยวี่ได้สวมถุงเท้ารองเท้าให้กับหลี่ชิเย่ด้วยท่าทีที่อ่อนโยน นางคุกเข่าอยู่ด้านหน้าของหลี่ชิเย่ ท่าทางคล้อยตามยิ่งนัก เหมือนดั่งนางทาสที่คอยปรนนิบัติหลี่ชิเย่ให้สบายเป็นพิเศษ

“อืมม สภาพวันนี้ไม่เลวนัก” หลังจากที่ปิงฉือหานยวี่ได้ปรนนิบัติสวมใส่ถุงเท้ารองเท้าเรียบร้อยแล้ว หลี่ชิเย่ได้ลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางที่เหนื่อยหน่าย และมีความรู้สึกสบายไปทั้งตัว

ปิงฉือหานยวี่ทำการปัดเสื้อผ้าเบาๆ ให้กับหลี่ชิเย่ กุมมือหลี่ชิเย่เอาไว้ และนำไปไว้บนอกเต่งของตน แววตาแฝงไว้ซึ่งอารมณ์ความปรารถนา หยาดเยิ้มอย่างที่สุด เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและแผ่วเบาว่า “ขอฝ่าบาทประสบความสำเร็จทันทีที่ลงมือ”

“คนสวย ข้าปราศจากผู้ต่อกรเสมอมา ย่ำยีแปดทิศ” หลี่ชิเย่หัวเราะขั่วร้าย เปี่ยมด้วยความพาล

ปิงฉือหานยวี่พลันมีใบหน้าที่แดงก่ำ รู้สึกร้อนวูบไปทั้งตัว เมื่อนึกถึงท่วงท่าของหลี่ชิเย่ที่พาลและปราศจากผู้ต่อกร นึกถึงหลี่ชิเย่ที่กระทำย่ำยีอย่างรุนแรง พลันทำให้นางรู้สึกอ่อนแรงไปทั้งตัว ตัวร้อนวูบวาบ บังเกิดอารมณ์ขึ้นโดยไม่รู้ตัว

ในเวลานี้ปิงฉือหานยวี่อับอายจนแทบแทรกแผ่นดิน ไม่กล้าพูดอะไรอีก ไปยืนก้มหน้าอยู่ด้านหลัง

หลี่ชิเย่บิดขี้เกียจทีหนึ่งก้าวเดินออกมาช้าๆ และยืนอยู่ตรงนั้นด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย

ทุกคนอดที่จะกลั้นลมหายใจเอาไว้ มองดูหลี่ชิเย่ที่มีท่าทางเหนื่อยหน่ายในขณะนี้ ในเวลานี้ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ในใจบังเกิดรสชาตสารพัน ทั้งเปรี้ยว ขม เผ็ด…ล้วนมีครบ ภายในใจมีความรู้สึกที่เจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก

ในอดีต ผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกดูแคลนฮ่องเต้องค์ใหม่ในใจ ผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกว่าฮ่องเต้องค์ใหม่คือสวะที่โง่เขลาไร้ความสามารถคนหนึ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอัจฉริยะบุคคลกลุ่มคนรุ่นใหม่ ในใจของพวกเขาเชิดใส่ฮ่องเต้องค์ใหม่ แม้แต่ขณะฮ่องเต้องค์ใหม่ยังดูแคลนเขาอยู่ในใจ ก็แค่อาศัยบารมีที่ยังหลงเหลืออยู่ของฮ่องเต้ไท่ชิงเท่านั้นเอง

เมื่อเปรียบกับปิงฉือหานยวี่ องค์หญิงที่สูงเด่น ทายาทตระกูลผู้สูงศักดิ์และหยิ่งยโส มีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ตามจีบนาง ผู้คนจำนวนเท่าไรที่รักใคร่ในตัวนางอยู่สามส่วน ผู้คนจำนวนเท่าไรเพื่อให้ได้มาซึ่งรอยยิ้มของนางแล้ว ถึงกับทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้ได้รับความโปรดปรานจากนาง ผู้คนจำนวนเท่าไรที่เคยใช้ความพยายามอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีอัจฉริยะบุคคลกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่ยอดเยี่ยมจำนวนมาก กระทั่งเป็นเจ้าผู้ครองแคว้น เป็นนายน้อยของสำนักใดสำนักหนึ่ง ก็ยากที่จะได้รับความโปรดปรานจากปิงฉือหานยวี่

แต่แล้ว มาถึงวันนี้ ปิงฉือหานยวี่ที่เป็นทายาทตระกูลผู้สูงศักดิ์และหยิ่งยโส ดำรงอยู่ในฐานะเฉกเช่นนางทาสตรงหน้าฮ่องเต้องค์ใหม่ที่เคยเป็นแค่สวะ ยินยอมพร้อมใจปรนนิบัติต่อฮ่องเต้องค์ใหม่ ยินดีทำทุกอย่างเพื่อฮ่องเต้องค์ใหม่ ยินดีให้ฮ่องเต้องค์ใหม่ย่ำยีตามอำเภอใจ สิ่งนี้กล่าวสำหรับผู้คนจำนวนมากแล้ว มันคือการกระทบกระเทือนที่โหดร้ายทารุณยิ่งอย่างหนึ่ง

ดังนั้น ภายในใจของผู้บำเพ็ญตนกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่เป็นผู้ชายล้วนแล้วแต่อดที่จะเย็นวาบทีหนึ่ง ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าคล้ายดั่งเป็นคมมีดที่ปักเข้าไปกลางใจของพวกเขา พลันรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างยิ่ง ทำให้พวกเขายากที่จะลืมเลือนภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า

ดังนั้น ในเวลานี้เอง ผู้คนจำนวนไม่น้อยได้แอบมองดูราชันแท้จริงปาเจิ้น แม้แต่พวกเขาที่เคยรักใคร่ในตัวองค์หญิงหานยวี่ยังรู้สึกสุดที่จะทนได้ พลันรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งนี้ เช่นนี้แล้ว ราชันแท้จริงปาเจิ้นจะมีความรู้สึกเช่นใดเล่า?

ดังนั้น ผู้คนจำนวนไม่น้อยจึงแอบรู้สึกหายใจไม่ออกภายในใจทีหนึ่ง จะอย่างไรเสียปิงฉือหานยวี่ก็คือคู่หมั้นของราชันแท้จริงปาเจิ้น การปรากฏภาพลักษณะเช่นนี้ต่อหน้าผู้คนใต้หล้า เรื่องเช่นนี้กล่าวสำหรับผู้ชายคนใดก็ตาม ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้ได้อยู่แล้ว

“เอาล่ะ พวกเราก็มาสู้กันสักครั้งก็แล้วกัน” หลี่ชิเย่ยืนอยู่บนท้องฟ้าด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย เป็นท่าทีที่เหมือนหมดอาลัยตายอยาก และกล่าวว่า “เจ้าคิดจะต่อสู้กับแบบไหนล่ะ?”

………………………………………………………..