ตอนที่ 3014 หลอมกลั่น

“ไม่ต้องการ” หินสีดำปฏิเสธความหวังดีของหลี่ชิเย่ทันควัน กล่าวน้ำเสียงเย็นชาว่า “ข้าถูกสยบอยู่ที่นี่ก็สบายดี สมควรอยู่อย่างสงบ ต่อให้สงบอีกเป็นพันเป็นหมื่นปีก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร”

“แหะให้เจ้าอยู่ที่นี่กลืนกินคนอื่นเป็นๆ อย่างนั้นรึ?” กระบือดำขนาดใหญ่หัวเราะเยาะและกล่าวว่า “เจ้ายังต้องการกลืนกินผู้คนอยู่ที่นี่อีกสักกี่คนล่ะ?”

“เรื่องนี้โทษข้าไม่ได้” หินสีดำพูดเหมือนไม่ได้รับความเป็นธรรมอย่างนั้น กล่าวน้ำเสียงเย็นชาว่า “ถ้าหากพวกเขาไม่โลภจะมีจุดจบเช่นนี้รึ? ขอเพียงพวกเขาสามารถรักษาจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรของตนให้มั่นไม่หวั่นไหว พวกเขาจะตกเป็นอาหารอันโอชะของข้ารึ? ทั้งหลายทั้งปวงล้วนเกิดจากความโลภเท่านั้นเอง หาใช่เป็นข้าที่กลืนกินพวกเขาเป็นๆ แต่เป็นจิตมนุษย์!”

คำพูดเช่นนี้ของหินสีดำทำให้ราชันแท้จริงเซิ่นซวงถึงกับสะท้านภายในใจ ดีที่ในขณะนั้นมีหลี่ชิเย่เตือนสติ มิฉะนั้นล่ะก็ ไม่แน่นักนางก็อาจจะมีจุดจบเช่นนี้ก็เป็นไป ตายอย่างไร้ที่ฝัง

“แหะทำเล่นสำบัดสำนวน” กระบือดำขนาดใหญ่ยิ้มเยาะทีหนึ่ง กล่าวเหยียดหยามว่า “ต่อให้เจ้าเถียงข้างๆ คูๆ อย่างไรก็ตาม ก็ไม่สามารถหักล้างความจริงว่าเจ้าได้กลายเป็นมารไปแล้ว”

“มารก็ดี เทพก็ช่าง” หินสีดำกล่าวน้ำเสียงเย็นชาว่า “ธาตุแท้ก็เหมือนๆ กัน มันก็แค่เป็นโลกของปลาใหญ่กินปลาเล็กเท่านั้นเอง เทพกับมารมีข้อแตกต่างกันรึ? หากจะมีข้อแตกต่างมันก็แค่วิธีการไม่เหมือนกันเท่านั้น”

“เจ้ายังคงจำได้หรือไม่ ช่วงเวลาขณะที่เจ้ายังคงเป็นก้อนหินศักดิ์สิทธิ์ก้อนหนึ่งใต้ทะเลลึกดึกดำบรรพ์ จำได้หรือไม่ว่า ครั้งแรกที่เจ้าบังเกิดจิตวิญญาณและปัญญาขึ้นมา ขณะแหงนหน้ามองท้องฟ้านั้นความรู้สึกของเจ้าเป็นเช่นใด ความคิดแรกที่เกิดขึ้นคืออะไร? ขณะที่เจ้าอยู่ใต้ทะเลลึกดึกดำบรรพ์นั่น” ในเวลานี้หลี่ชิเย่ได้กล่าวขึ้นช้าๆ คำพูดของเขาเต็มไปด้วยท่วงทำนอง เต็มไปด้วยจังหวะจะโคน ทำให้ผู้คนอดที่จะใฝ่ฝันถึงไม่ได้

คำพูดเช่นนี้ของหลี่ชิเย่พลันทำให้หินสีดำหวั่นไหว จากนั้น เขาได้ตกอยู่ในความนิ่งเงียบ เหมือนว่าในขณะนี้เขาพลันกลับไปยังกาลเวลาขณะยังอยู่ใต้ทะเลลึกอย่างนั้น เหมือนว่าเขายังคงเป็นหินก้อนหนึ่งที่ไรทุกข์ไร้ความกังวลในเวลานั้น

“เงียบสงบมาก เงียบสงบมาก…” หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ หินสีดำได้พึมพำขึ้นมาว่า “ทั้งสงบเงียบ และเงียบสงบ หนึ่งเดียวที่ขาดไปก็คือสงบเงียบเกินไป หากว่าคึกครื้นขึ้นอีกสักนิดก็จะยิ่งดี…” เมื่อหินสีดำเอ่ยมาถึงตรงนี้ดูเหมือนจะปัญญาอ่อนอยู่บ้าง เหมือนว่าเขาได้กลับไปยังวันเวลาที่ตนเองอยู่ในทะเลลึกดึกดำบรรพ์อีกครั้ง

เหมือนเช่นที่หลี่ชิเย่พูดเอาไว้อย่างนั้น วินาทีที่เขามีจิตวิญญาณและปัญญาขึ้นมา เขาแหงนหน้ามองดูท้องฟ้าขณะที่ยังอยู่ในทะเลลึกดึกดำบรรพ์นั้น ความคิดแรกในใจของเขานั้นคืออะไร เขาต้องการอะไรเล่า…

เวลานี้เมื่อนึกถึงความคิดแรกที่กำเนิดขึ้นมาอีกครั้ง ทุกสิ่งดูเหมือนจะค่อยๆ ห่างไกลออกไป ภายหลังเหมือนว่าเขาเกือบจะลืมความคิดแรกของตนไปแล้ว

อ๊ากกก…ขณะที่หินสีดำกำลังเหม่อลอยนั้น ความเจ็บปวดเกิดขึ้นเป็นระลอก เขาร้องน่าเวทนาเสียงแหลมขึ้นมา

เวลานี้ง่ามนิ้วของหลี่ชิเย่ได้มีเพลิงสัจธรรมที่ทิ้งตัวลงมา นี่คือเพลิงสัจธรรมสูงสุดที่ห่อหุ้มหินสีดำเอาไว้โดยพลัน และเริ่มเผาผลาญมัน

“เจ้าคิดจะทำอะไร…” หินสีดำหวาดผวายิ่งนัก ร้องเสียงดังขึ้นหมายดิ้นหลุด แต่ทว่า เขาถูกสยบอยู่ใต้ภูเขาไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไรก็หลบหนีจากเพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่ไปได้

ต่อให้ไม่ได้ถูกสยบเอาไว้ ขอเพียงหลี่ชิเย่ต้องการหลอมกลั่นมันล่ะก็ มันก็ไม่สามารถดิ้นรนไปไหนได้

“ไม่ทำอะไร” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบเฉยว่า “ให้เจ้าได้คืนกับร่างเดิมเท่านั้น พลังความมืดบนตัวของเจ้ามันไม่ได้เป็นของเจ้า เป็นเพียงถูกผู้อื่นนำมาไว้บนตัวเจ้าเท่านั้น”

“ไม่…” หินสีดำร้องเสียงดังขึ้นมา “ข้าไม่ต้องการ ข้าถูกสยบอยู่ที่นี่ก็พอแล้ว ควรเป็นเช่นใดก็เป็นเช่นนั้น!”

“แหะข้าว่าอานุภาพเสียงพิณนั้นจะต่ำไปหน่อย หากต้องบดขยี้ทำลายเจ้าต้องยาวไปอย่างไม่มีกำหนด ยังคงให้ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ช่วยเจ้าหนึ่งแรงจะดีกว่า” กระบือดำขนาดใหญ่มีท่าทียินดีที่เห็นผู้อื่นได้รับความเดือดร้อน กล่าวหัวเราะแหะแหะว่า “แม้ว่าเริ่มแรกจะเจ็บปวดนิดหน่อย แต่ว่า เจ็บสั้นดีกว่าเจ็บยาว เจ้าลองนึกดู ในครั้งนั้นขณะที่คนช้อนเจ้าขึ้นมาจากใต้ทะเลลึกดึกดำบรรพ์ และหลอมกลั่นเจ้า เจ้าก็เจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวเช่นกัน…”

อ๊ากกก…ระหว่างที่กระบือดำขนาดใหญ่กำลังพูดอยู่นั่นเอง หินสีดำได้ร้องเสียงแหลมน่าเวทนาขึ้นมา ในเวลานี้เอง ได้ยินเสียงดังจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้น มองเห็นร่างกายของหินสีดำเริ่มหลอมละลายขึ้น

หินสีดำมีชาติกำเนิดที่ไม่ธรรมดา คือสุดยอดหินศักดิ์สิทธิ์สูงสุด ประกอบด้วยเนื้อธาตุที่ฝืนลิขิตสวรรค์ แต่ว่า ยังคงไม่สามารถรองรับภายใต้การหลอมกลั่นด้วยเพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่ได้ มันค่อยๆ หลอมละลายขึ้นมา

ท่ามกลางเสียงหลอมกลั่นดังจี๊ด จี๊ด จี๊ด มองเห็นควันดำที่ลอยขึ้นขณะที่เพลิงสัจธรรมกำลังเผาผลาญ ควันดูลอยขึ้นเป็นวงๆ เสมือนดั่งเป็นความโหดร้ายดึกดำบรรพ์อย่างนั้น

พลันที่ความมืดเช่นนี้โผล่ขึ้นมา มันสามารถทำให้ช่องว่างถูกกัดกร่อน สามารถได้ยินเสียงดังจี๊ด จี๊ด จี๊ด ช่องว่างถูกกัดกร่อนจนกลายเป็นรูขนาดเล็กขึ้นมารูแล้วรูเล่า

ควันดำลักษณะเช่นนี้หากไปถูกตัวสิ่งมีชีวิตใดๆ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใบหญ้า หรือสิงสาราสัตว์และสัตว์ปีก พวกมันล้วนแล้วแต่ต้องถูกทำให้กลายเป็นมารได้ในพริบตาเดียว

เพียงแต่ขณะที่ควันดำเหล่านี้โผล่ออกมาโดยพลัน มืออีกข้างหนึ่งได้ปรากฏเพลิงแห่งสัจธรรมขึ้นมาแล้ว โดยที่เพลิงแห่งสัจธรรมเหล่านี้พลันเข้าพันธนาการกลุ่มควันดำที่ม้วนตัวลอยขึ้นมาเหล่านี้ และจัดการเผาไหม้พวกมันจนหายวับไปกับตาในพริบตาเดียว

ท่ามกลางเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดที่ดังขึ้น มองเห็นร่างกายของหินสีดำค่อยๆ หลอมละลาย หินสีดำร้องเสียงน่าเวทนาขึ้นด้วยความเจ็บปวด หวังดิ้นหลุดเพื่อหนีไป แต่ว่า มันไร้ประโยชน์ ไม่เพียงมันถูกพลังของภูเขาลูกนี้สยบเอาไว้อยู่ตรงนี้เท่านั้น และเพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่ก็ได้พันธนาการมันเอาไว้อย่างแน่นหนา ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไรก็ตามก็ไร้ประโยชน์

ขณะที่ร่างกายของหินสีดำกำลังหลอมละลายนั้น ถึงกับหลอมละลายจนกลายเป็นลาวาที่เหมือนหมึกดำ มีความหนืดอย่างยิ่ง และลาวาสีดำได้เคลื่อนที่เลื้อยขยุกขยิก เหมือนว่าตัวมันเองก็มีชีวิตอยู่แล้ว

ขณะมองดูการเลื้อยขยุกขยิกของลาวาสีดำนั้น ทำให้ผู้คนรุ้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง เหมือนมีสิ่งชั่วร้ายอะไรมาคลุมอยู่บนร่างกายของเจ้า และรุกรานเข้าไปภายในร่างกาย สุดท้ายก็เข้าไปแทนที่ ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้ต้องตัวสั่นดั่งลูกนก ช่างน่าสะอิดสะเอียนอย่างยิ่ง

ท่ามกลางเสียงเผาไหม้ดังจี๊ด จี๊ด จี๊ดไม่ขาดสาย ลาวาสีดำมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากการที่เพลิงสัจธรรมหลี่ชิเย่มีความรุนแรงมากขึ้นๆ การหลอมละลายของร่างกายหินสีดำก็มีความรวดเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อร่างกายของหินสีดำหลอมละลายจนถึงระดับหนึ่งแล้วก็หยุดการหลอมละลายลง ในเวลานี้ ภายในลาวาสีดำเผยให้เห็นหินที่ลูกเล็กกว่าลูกหนึ่ง เหมือนว่าที่ถูกหลอมละลายไปเมื่อครู่เป็นเพียงเปลือกนอกของหินสีดำเท่านั้นเอง

พวกของราชันแท้จริงเซิ่นซวงต่างรู้สึกตกใจอย่างยิ่ง เมื่อเห็นร่างกายของหินสีดำหลังจากหลอมละลายไปจนถึงระดับหนึ่งแล้ว ได้เผยให้เห็นถึงหินสีดำอีกก้อนหนึ่ง

“นี่มันคืออะไร…” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงเองรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ขณะมองดูลาวาสีดำที่ไหลรินอยู่นั้น รู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงอยู่บ้าง

นางที่อยู่ในฐานะเป็นผู้ครอบครองพลังแสงสว่างสูงสุดมีความไวมาก เพียงพริบตาเดียวก็สามารถรับรู้ถึงพลังความมืดที่น่ากลัวซึ่งซ่อนอยู่ภายในลาวาสีดำนั่น ซึ่งพลังความมืดที่ซ่อนอยู่ภายในลาวาสีดำนั้นสามารถใช้คำว่าพลังยิ่งใหญ่ขนาดผลักภูเขาพลิกทะเลได้มาเปรียบเปรย มีอำนาจทำลายที่สูงมาก

“มันก็เป็นส่วนหนึ่งของร่างเดิมเท่านั้นเอง” หลี่ชิเย่กล่าวเรียบเฉยว่า “เพียงแต่มันได้ถูกรุกรานและกัดกร่อนไปแล้ว เพียงแต่มันไม่ธรรมดามาแต่กำเนิด เหมือนดั่งที่มันได้พูดเอาไว้ว่า มันคือสุดยอดหินศักดิ์สิทธิ์สูงสุด ต่อให้เป็นการหลอมกลั่นจากความมืดที่แข็งแกร่งมากไปกว่านี้ มันยังคงสามารถรักษาส่วนที่เป็นดั้งเดิมของมันเอาไว้ได้อีกส่วนหนึ่ง”

“หินขนาดเล็กกว่าที่อยู่ด้านในก็คือความเป็นดั้งเดิมของมันรึ?” ราชันแท้จริงเซิ่นซวงเอ่ยถามขึ้น

หลี่ชิเย่พยักหน้าเบาๆ เวลานี้เพลิงสัจธรรมในมือของเขาดูจะมีความคึกคัก มีความดุดันมากยิ่งขึ้น เหมือนต้องการเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างไปอย่างนั้น

ขณะที่เพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น ในขณะนี้ ลาวาสีดำที่หลอมละลายก็ได้ถูกเผาไหม้ไปอย่างช้าๆ

จากเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดที่ดังขึ้นไม่ขาดสาย ลาวาสีดำก็ถูกเผาจนกลายเป็นควันดำอย่างช้าๆ ขณะที่ควันดำโผล่ขึ้นมาก็ถูกเพลิงสัจธรรมจากมืออีกข้างหนึ่งของหลี่ชิเย่เผาทิ้งไป

ย่อมไม่ต้องสงสัยว่า หลี่ชิเย่ต้องการเผาพลังความมืดอย่างสิ้นเชิง ต้องการเผามันให้สิ้นซากโดยสิ้นเชิง

โฮ่ววว…ในเวลานี้เอง ลาวาสีดำถึงกับส่งเสียงดังสนั่นขึ้นมา ถึงนาทีนี้เหมือนว่าลาวาสีดำก็รู้ล่วงหน้าถึงวันตายของตน และรู้ล่วงหน้าว่าตนเองกำลังจะถูกเผาจนไม่เหลือซาก

ดังนั้น นาทีนี้ลาวาสีดำพลันกระสับกระส่ายขึ้นทันที จากการคำรามเสียงดัง มองเห็นลาวาสีดำที่ขยายตัวขึ้นอย่างบ้าคลั่ง เหมือนต้องการกลายเป็นจอมมารขนาดยักษ์ที่ได้รับความเคารพสูงสุดตนหนึ่ง

ท่ามกลางเสียงโฮ่ววว…ที่คำรามขึ้นมาด้วยความโกรธ มันได้พุ่งโจมตีเข้ามาเสมือนดั่งยกตัวขึ้นเป็นคลื่นยักษ์ที่สูงนับล้านล้านจ้างอย่างนั้น เหมือนว่าต้องกรพุ่งทำลายการพันธนาการของเพลิงสัจธรรมจากหลี่ชิเย่ ต้องการตีฝ่าเพื่อหลบหนีไป

แต่ว่า หลี่ชิเย่จะปล่อยให้มันสมใจได้อย่างใดกันเล่า? ภายใต้หลี่ชิเย่ที่ส่งเสียงฮึน่าเกรงขามขึ้นมา เพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่ดูจะคึกคักมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมอย่างยิ่ง หากแม้เพลิงสัจธรรมลักษณะเช่นนี้กระเด็นลงมาสักหยด ก็เพียงพอที่จะเผาผลาญระบบถ่ายทอดความคิดทางด้านลัทธิๆ หนึ่งได้ สยองขวัญปราศจากผู้เทียบเทียม

ภายใต้การสยบอย่างเด็ดขาดของหลี่ชิเย่ ลาวาความมืดที่ขยายตัวถูกสยบเอาไว้ทันที ภายใต้พลังสูงสุดที่สยบลงมา ลาวาความมืดก็ค่อยๆ หดตัวลง

แม้ว่าขั้นตอนระหว่างนี้ ลาวาความมืดคำรามไม่หยุด เหมือนสิ่งดุร้ายที่โกรธแค้นยิ่งนัก ทำการพุ่งชนต่อเพลิงสัจธรรมครั้งแล้วครั้งเล่า หวังจะฝ่าวงล้อมออกไป

ทว่าไม่ว่าลาวาความมืดจะคำรามเสียงดังอย่างไร พุ่งชนโจมตีเช่นใด มันได้หดตัวเล็กลงเรื่อยๆ ภายใต้การสยบของหลี่ชิเย่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่มีความคึกคักมากยิ่งขึ้น ท่ามกลางเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ด ลาวาสีดำก็ได้ถูกเผาไหม้จนกลายเป็นหมอกดำ ถูกเผาทิ้งไปอย่างช้าๆ

สุดท้าย ลาวาความมืดทั้งหมดล้วนถูกเพลิงสัจธรรมของหลี่ชิเย่เผาไหม้จนไม่เหลือซากท่ามกลางเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ด ไม่หลงเหลืออะไรไว้อีกเลย

ในขณะนี้ หินสีดำที่เผยความเป็นดั้งเดิมของตนเองขึ้นมา ขนาดตัวของมันได้เล็กลงจากเดิมสองในสาม หลังจากที่หินสีดำถูกเผาลาวาความมืดไปทั้งหมดแล้วก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอีกเลย ไม่มีเสียงใดๆ อีกต่อไป เหมือนได้ตายไปแล้วอย่างนั้น

ได้ยินเสียงตึง ตึง ตึงที่ดังขึ้น หลังจากที่หินสีดำถูกหลอมกลั่นจนกลับกลายเป็นร่างดั้งเดิมของมันแล้ว กฎเกณฑ์ธรรมชาติแต่ละเส้นที่พันธนาการบนตัวของมันถึงกับหลุดลงมาทั้งหมด

พลังสูงสุดที่เดิมทีสยบตัวของมันเอาไว้ก็ค่อยๆ จางหายไป ในเวลานี้เองหินสีดำถูกปลดปล่อยออกมาจากการถูกสยบเอาไว้แล้ว

………………………………………………….