ตอนที่ 3116 ข้าแค่ต้องการรำลึกถึงสักหน่อย

ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจมองดูภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ทุกสิ่งล้วนตกอยู่ท่ามกลางความเงียบสงัด

วัวขุยหนิว เท้าเดียวสยบตลอดกาล เท้าข้างหนึ่งที่เหยียบลงมา เหล่าเทพมารล้วนดิ้นรนไปไหนไม่ได้ ล้วนถูกสยบให้อยู่ใต้เท้า และไม่มีโอกาสที่จะแก้ตัวได้อีกต่อไป

แต่ว่า คนโหดอันดับหนึ่งคือระดับปฐมบรรพบุรุษคนหนึ่งนะเนี่ย เคยฆ่าฟันทั่วหล้าปราศจากผู้ต่อกร แต่แล้ว เขากลับถูกขาข้างเดียวของวัวขุยหนิวสยบเอาไว้ตรงนั้น

ทุกคนต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำเมื่อเห็นภาพเช่นนี้ นี่ไม่เพียงเพราะความแข็งแกร่งของเจ๋อหลงเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเพราะความน่ากลัวของจักรพรรดิซีหวง

เพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ เพลงเดียวของซีหวงนับว่าน่าสยองขวัญมากเหลือเกิน เมื่อเสียงขลุ่ยดังขึ้นมานั้น ผู้คนนับพันนับหมื่นล้มตัวลง และเข้าสู่การหลับใหลในทันที

ภายใต้เสียงขลุ่ยนี้ แม้แต่ระดับคงความอมตะตลอดกาลที่แข็งแกร่งก็ยากที่จะต้านทาน ต่างตกอยู่ในภาวะหลับไหลอย่างรวดเร็ว

ด้วยเพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ เช่นนี้เพียงเพลงเดียว ไร้ซึ่งกระบวนท่า ปราศจากการฆ่าฟัน กระทั่งกล่าวได้ว่ามันเต็มไปด้วยความงดงามที่ไร้ขีดจำกัด ทำให้ผู้คนอดที่จะไปหวนรำลึกไม่ได้ ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะตกอยู่ภายใต้อิทธิพล มันช่างดีงามอะไรอย่างนั้น ทำให้ผู้คนยินยอมด้วยความเต็มใจ

ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่หลับสนิทอยู่บนพื้น ไม่สามารถฟื้นตื่นขึ้นมาเป็นเวลานาน เพียงเพราะเพลงนี้เพลงเดียวที่จบลงไป

ทุกคนต่างมองออกได้ว่า ลำพังอาศัยกายนิมิตวัวขุยหนิวของเจ๋อหลงไม่เห็นจะทำอันตรายคนโหดอันดับหนึ่งได้ ต่อให้สามารถทำให้คนโหดอันดับหนึ่งบาดเจ็บได้ แต่ว่า ก็ไม่เห็นจะสามารถมารถตรึงหลี่ชิเย่เอาไว้กับพื้นได้ ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถอาศัยเท้าข้างเดียวสยบเขาเอาไว้ตรงนั้น

เป็นเพราะคนโหดอันดับหนึ่งกำลังหลงใหลอยู่ท่ามกลางบทเพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ จึงเปิดโอกาสให้เจ๋อหลง สร้างให้กับเจ๋อหลงในจังหวะที่แนวป้องกันของคนโหดอันดับหนึ่งอยู่ในช่วงที่อ่อนแอที่สุด และกายนิมิตวัวขุยหนิวจึงเข้าโจมตีต่อหลี่ชิเย่ชนิดถึงแก่ชีวิตได้ในครั้งเดียว

“ตายแล้วรึ?” ทุกคนล้วนแล้วแต่ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ขณะมองดูคนโหดอันดับหนึ่งที่ถูกสยบอยู่ใต้เท้าของวัวขุยหนิว เท้าขนาดใหญ่เหยียบจนจมธรณี ทุกคนไม่สามารถมองเห็นหลี่ชิเย่ที่อยู่ใต้เท้าว่ามีสภาพเช่นใด

ภายใต้การสยบและสังหารลักษณะเช่นนี้ หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นคงต้องตายอย่างไม่น่าสงสัย ต่อให้มีเก้าชีวิตก็ยากจะหลีกหนีความตายพ้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อเปลี่ยนมาเป็นคนโหดอันดับหนึ่งมันก็ไม่แน่เสียแล้ว ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างเชื่อว่า คนโหดอันดับหนึ่งจะไม่ถูกฆ่าตายได้ง่ายเพียงนั้นอยู่แล้ว

“เกรงว่าตายไปแล้วกระมัง” มียอดฝีมือบางคนที่คิดว่าหากเช่นนี้แล้วยังไม่ตาย นับว่าสวรรค์ไร้เหตุผลสิ้นดี อดที่จะซุบซิบขึ้นว่า “เขาตกอยู่ท่ามกลางการหลับใหลแล้วยังจะมีกำลังอะไรไปขัดขืน เริ่มจากการถูกสังหารด้วยการตรึงด้วยหอกสายฟ้า หลังจากนั้นก็ถูกวัวขุยหนิวเหยียบกระทืบจนจมธรณีไป เกรงวคงถูกเหยียบจนเละเป็นเนื้อบดแล้ว หากเช่นนี้แล้วยังคงไม่ตายก็แปลกแล้ว”

คำพูดของยอดฝีมือผู้นี้ใช่ว่าจะไร้เหตุผล จะอย่างไรเสียภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ต่อให้เป็นผู้ที่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ต้องถูกเหยียบจนกลายเป็นเนื้อบด เกรงว่าคงไม่เว้นกระทั่งระดับปฐมบรรพบุรุษ หากเช่นนี้แล้วยังคงปลอดภัยไม่เป็นอะไรเลย นับว่าสวรรค์ไร้เหตุผลเลยจริงๆ

“วิชานี้ของจักรพรรดิซีหวงน่ากลัวเหลือเกิน” ผู้คนจำนวนมากต่างร่างสั่นเทิ้มทีหนึ่ง เมื่อมองเห็นบนผืนแผ่นดินยังคงมียอดฝีมือจำนวนนับพันนับหมื่นที่นอนหลับใหลอยู่กับพื้น ไม่สามารถฟื้นตื่นขึ้นมา พวกเขาต่างอยู่ห่างไกลมากๆ เอาไว้ ไม่กล้าเข้าไปใกล้

บรรดายอดฝีมือผู้บำเพ็ญตนที่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของ เพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ นั้น มีทั้งกษัตริย์ บรรพบุรุษสำนักเจ้าลัทธิ กระทั่งยังมีระดับคงความอมตะตลอดกาลที่ปราศจากผู้ต่อกรในหล้า

แม้แต่ระดับคงความอมตะตลอดกาลที่แข็งแกร่งเช่นนี้ยังคงตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของ เพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่า วิชาดังกล่าวมีความน่ากลัวเพียงใด นางสามารถทำได้ถึงขั้นฆ่าคนอย่างไร้ร่องรอยได้โดยสิ้นเชิง

ดังนั้น ในขณะนี้ ผู้คนจำนวนไม่น้อยขณะมองไปที่รถม้านั้น ล้วนเผยให้เห็นถึงท่าทีที่เคารพยำเกรงออกมา และในที่สุดทุกคนนับว่าเข้าใจแล้วว่า การที่จักรพรรดิซีหวงสามารถกลายเป็นภรรยาของพระอาจารย์จินกวงได้นั้น ใช่จะไม่มีเหตุผลอยู่แล้ว

การที่จักรพรรดิซีหวงมีกำลังความสามารถที่น่ากลัวเช่นนี้ในครอบครอง มิน่าเล่าครั้งนั้นแม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งและดำรงอยู่ในฐานะปราศจากผู้ต่อกรอย่างเทพสงครามจินเปี้ยน หมิงหวังฝอ ถึงได้หวั่นเกรงต่อจักรพรรดิซีหวงมากถึงเพียงนี้

การที่พวกเขาหวั่นเกรงต่อจักรพรรดิซีหวงหาใช่เป็นเพราะในฐานะที่เป็นภรรยาของพระอาจารย์จินกวง แต่เป็นกำลังความสามารถของจักรพรรดิซีหวง ก็เพียงพอที่จะทำให้ราชันแท้จริงสิบสองลัคนาคนหนึ่งต้องหวั่นเกรงแล้ว

ตูม ตูม ตูมขณะที่ทุกคนกำลังคาดเดาว่าคนโหดอันดับหนึ่งจะเป็นหรือตายอยู่นั้น ผืนแผ่นดินพลันสั่นสะเทือนหวั่นไหวขึ้นมา อีกทั้งการสั่นสะเทือนเช่นนี้ดูจะมีความรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ท่ามกลางเสียงสั่นสะเทือนดังตูม ตูม ตูมไม่หยุดนั้น นาทีนี้ ขาของวัวขุยหนิวที่เหยียบบนผืนแผ่นดินเคลื่อนไหวทีหนึ่ง เหมือนว่ามีสิ่งที่แข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกรที่อยู่ใต้เท้าของวัวขุยหนิวไปสั่นคลอนขาข้างเดียวของวัวขุยหนิวนั่น

“เป็นคนโหดอันดับหนึ่ง คนโหดอันดับหนึ่งยังไม่ตาย” มีผู้ที่มองเห็นขาข้างเดียวนั้นของวัวขุยหนิวสั่นไหวขึ้นจึงรู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงกับร้องเสียงดังขึ้นมา

เปรี๊ยะเสียงสายฟ้าแลบดังขึ้น ในเวลานี้ ปรากฏสายฟ้าที่วิ่งเคลื่อนที่ไปทั่วร่างของวัวขุยหนิว กระแสไฟเสมือนดั่งน้ำตกที่ทิ้งตัวลงมา พริบตาเดียวนั้นเอง ปรากฏประจุไฟที่ล้อมรอบทั่วตัวของวัวขุยหนิว ระเบิดพลังขึ้นในพริบตา

ได้ยินเสียงปังที่ดังสนั่นหวั่นไหว ขาข้างเดียวนั้นของวัวขุยหนิวพลันจมลง โดยกดทับลงไปอย่างแรง ทำให้พื้นแผ่นดินจมลึกลงไปอีกครั้ง

แต่ว่า แม้ว่าพลังของวัวขุยหนิวจะระเบิดขึ้นในทันทีก็ไร้ประโยชน์ เสียงสั่นสะเทือนดังยังคงดังตูม ตูม ตูมขึ้นมาจากใต้พื้นดิน และในเวลานี้เอง ได้ยินเสียงแตกร้าวดังคร๊ากกกขึ้นมา ผืนแผ่นดินปรากฏรอยแยกเป็นริ้วๆ เหมือนว่านาทีนี้ผืนแผ่นดินผืนนี้กำลังจะแตกละเอียดแล้วอย่างนั้น

แผ่นดินทั้งผืนล้วนสั่นไหวโคลงเคลงขึ้นมา ภายใต้พลังแข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกรที่ดังตูม ตูม ตูม

อีกทั้งในเวลานี้ ไม่ว่ากระแสไฟของวัวขุยหนิวจะเทราดลงมาอย่างไร ไม่ว่าพลังของวัวขุยหนิวจะระเบิดขึ้นมาอย่างคลุ้มคลั่งอย่างไรก็ตาม ก็ไม่สามารถสยบเอาไว้ได้

ท่ามกลางเสียงดังตูมตามที่ดังขึ้นมาเป็นระลอก มองเห็นขาข้างเดียวของวัวขุยหนิวตัวนั้นที่สยบพื้นพสุธาข้างนั้นค่อยๆ ลอยขึ้น มันถูกพลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียมค่อยๆ ยกลอยสูงขึ้นมาอย่างช้าๆ

“เป็นคนโหดอันดับหนึ่ง คนโหดอันดับหนึ่งไม่ได้ตายจริงๆ เขาไม่ได้ตาย!” ยอดฝีมือถึงกับร้องเสียงแหลมขึ้นมาเมื่อมองเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า

“ขนาดนี้ยังไม่ตาย หลักธรรมสวรรค์ยังจะมีอยู่อีกรึ? เป็นกายเพชรอย่างนั้นรึ?” ยอดฝีมืออดที่จะซุบซิบขึ้น และรู้สึกหวาดเสียวในใจ

เสียงแตกละเอียดดังคร๊ากกขึ้น ในที่สุดขาข้างเดียวของวัวขุยหนิวถูกยกสูงขึ้นมาก และปรากฎพื้นดินที่มีหลุมขนาดยักษ์ขึ้นหลุมหนึ่ง หลุมลึกดังกล่าวพังถล่มลง เศษดินเศษหินนับไม่ถ้วนทยอยกันร่วงหล่นลงไป

เวลานี้เอง ภายใต้ขาข้างเดียวของวัวขุยหนิวทุกคนต่างมองเห็นสายฟ้าที่วิ่งเคลื่อนที่ไปมาอยู่ ด้วยสายฟ้าน้อยๆ ที่เคลื่อนไหวไปมาได้ยกขาขนาดยักษ์ของวัวขุยหนิวขึ้นมา

“เป็นคนโหดอันดับหนึ่ง เป็นเขานั่นเอง” ทุกคนต่างมองเห็นสายฟ้านั้นได้อย่างชัดเจน ขณะมองเห็นขาข้างเดียวของวัวขุยหนิวที่ถูกยกขึ้นมาอย่างช้าๆ

ในขณะนี้ทุกคนทอดสายตามองออกไป ยังคงเห็นคนโหดอันดับหนึ่งมีสายฟ้าที่ล้อมรอบตัวทั้งตัว โดยที่บนตัวของเขายังคงถูกพันธนาการด้วยโซ่สายฟ้าแต่ละสายอย่างแน่นหนา ร่างทั้งร่างของเขายังคงถูกห่อหุ้มด้วยสายฟ้าแลบ เหมือนว่าสายฟ้าแลบที่เคลื่อนที่ไปมาจะกลืนกินคนโหดอันดับหนึ่งลงไปได้อย่างนั้น

แต่ว่าคนโหดอันดับหนึ่งหลี่ชิเย่เหมือนไม่ใส่ใจแม้แต่น้อยกับตัวเองที่ถูกพันธนาการด้วยสายฟ้า กระทั่งแม้แต่หอกสายฟ้าก็ยังปักตรึงบนร่างของเขาอยู่ โดยเขาไม่มีปฏิกิริยาเลยแม้แต่น้อย

อีกทั้งคนโหดอันดับหนึ่งในเวลานี้เหมือนนอนหลับไปแล้วอย่างนั้น ยังคงหลับตาสนิท ดูจากท่าทางของเขาแล้วเหมือนอยู่ในภาวะหลับลึก ท่ามกลางการหลับหลึกเช่นนี้ เขาเพียงอาศัยมือข้างเดียวเท่านั้นที่ยกขาขนาดยักษ์ของวัวขุยหนิวขึ้นมา

จากการที่อาศัยมือข้างเดียวยกขาขนาดยักษ์ของวัวขุยหนิวขึ้นมาแบบนี้แหละ ร่างกายของเขาลอยอยู่กลางอากาศ และยกขายักษ์ของวัวขุยหนิวขึ้นมาช้าๆ

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าวัวขุยหนิวจะระเบิดพลังเช่นใด ไม่ว่าวัวขุยหนิวจะคลุ้มคลั่งอย่างไรก็ตาม แต่ว่า ไม่สามารถกดหลี่ชิเย่ลงไปได้แม้แต่น้อย ตัวขนาดยักษ์ของมันถูกมือข้างเดียวของหลี่ชิเย่ยกขึ้นมาอย่างช้าๆ

เห็นหลี่ชิเย่ที่เหมือนนอนหลับสนิทอย่างนั้น มันเป็นเรื่องที่ง่ายดายมากที่จะยกเอาวัวขุยหนิวขึ้นมาเช่นนี้ เหมือนว่าที่อยู่บนมือของเขานั้นเป็นเพียงขนนกที่เบาเหมือนไม่ได้มีอะไรเลย

มาคราวนี้ ทำให้ทุกคนมองดูด้วยความตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง และไม่สามารถตอบสนองได้เป็นเวลานาน เมื่อมองเห็นคนโหดอันดับหนึ่งที่อยู่ท่ามกลางหลับใหลถึงกับสามารถยกวัวขุยหนิวขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย

คนโหดอันดับหนึ่งที่ถูกวัวขุยหนิวเหยียบเอาไว้ใต้เท้าไม่เพียงไม่ได้ถูกเหยียบจนเละเป็นเนื้อบดตามที่ทุกคนจินตนาการ เขากลับไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย ที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือเขาอาศัยมือข้างเดียวก็สามารถยกวัวขุยหนิวขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย ท่ามกลางการนอนหลับสนิทของเขา พลังเช่นนี้นับว่าน่าสยองขวัญยิ่งเหลือเกิน

“นี่เขายังเป็นคนอีกรึ?” มีผู้ซุบซิบขึ้นด้วยความหวาดหวั่นพรั่นพรึง เมื่อมองเห็นภาพตรงหน้า

สำหรับคนอื่นๆ เรียกว่าพูดอะไรไม่ออกเป็นเวลานานขณะมองดูภาพที่อยู่ตรงหน้า ภายในใจของพวกเขากลัวจนขวัญอ่อน กำลังความสามารถของหลี่ชิเย่เรียกว่าเหนือจินตนาการของพวกเขาไปมากทีเดียว เวลานี้ไม่ว่าใครก็ตามมองเห็นหลี่ชิเย่แล้วก็ต้องรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึง

“เป็นการหลับที่งดงามมาก” ในเวลานี้เสียงทอดถอนใจเบาๆ ดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง มันช่างสบายกาย ช่างสบายใจ และช่างพอใจอะไรอย่างนั้น

ลักษณะเช่นนี้ก็เหมือนคนๆ หนึ่งที่ตื่นขึ้นมาจากการฝันหวาน การนอนหลับที่งดงาม ช่างเป็นที่พอใจ เป็นความสุขอะไรอย่างนั้น

ในเวลานี้ หลี่ชิเย่ตื่นขึ้นมาแล้ว เขาลืมตาทั้งสองข้างขึ้นอย่างช้าๆ ท่าทางสบายใจและพอใจ เหมือนว่าเขาไม่แคร์ที่จะถูกเหยียบอยู่ใต้เท้าของวัวขุยหนิว

“ไม่ได้นอนฝันหวานแบบนี้มานานมากแล้ว นับว่าคู่ควรให้ผู้คนได้หวนระลึกถึงเหลือเกิน” เวลานี้หลี่ชิเย่มองไปที่รถม้า และกล่าวกับจักรพรรดิซีหวงว่า “นับว่าต้องขอบใจเจ้ามากทีเดียว ที่ทำให้มีการหลับที่งดงามเช่นนี้”

ภายในรถม้า จักรพรรดิซีหวงนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง และเอ่ยขึ้นช้าๆ ว่า “สิ่งนี้หาใช่เป็นผลงานของข้า คุณชายหลี่มีเรื่องราวในอดีตที่งดงามเช่นนี้แต่เดิมอยู่แล้ว เพียงแต่คุณชายหลี่นำมันฝังลึกลงไปส่วนที่ลึกลงไปของความทรงจำเท่านั้น ไม่ต้องการไปหวนรำลึกถึงมัน สิ่งที่น้องทำไปก็แค่ดึงเอาเสี้ยวหนึ่งของความทรงจำขึ้นมาเบาๆ เท่านั้นเอง…”

พูดถึงตรงนี้แล้ว จักรพรรดิซีหวงทอดถอนใจขึ้นมา และกล่าวว่า “…หากคุณชายหลี่ไม่ยินดีที่จะหวนรำลึกถึง บทเพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ เพลงนี้ของข้าก็ไร้ประโยชน์สำหรับท่าน เพียงแต่คุณชายหลี่ต้องการหวนรำลึกถึงในอดีตที่ผ่านมา สิ่งที่ข้าทำไปก็แค่เล่นไปตามน้ำเท่านั้นเอง”

จักรพรรดิซีหวงเข้าใจได้ว่า สิ่งนี้หาใช่เป็นหลี่ชิเย่ที่ตกอยู่ใต้อิทธิพล ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ ของนาง แต่เป็นหลี่ชิเย่เองที่ที่ยินดีไปหวนรำลึกถึงเรื่องราวในอดีตที่งดงามของตน สิ่งนี้จึงส่งผลให้เขาตกอยู่ภายใต้ ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ มิฉะนั้นแล้ว ต่อให้บทเพลง ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ เพลงนี้ของนางแข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ไร้ประโยชน์

ผู้คนจำนวนมากต่างมองหน้าซึ่งกันและกันเมื่อได้ฟังคำบอกเล่าของจักรพรรดิซีหวงนี้ ในเวลานี้พวกเขาจึงได้เข้าใจว่า เป็นหลี่ชิเย่เองที่สมัครใจตกอยู่ใต้อิทธิพลของ ‘แดนสุขสมอภิรมย์’ ด้วยตัวเอง

……………………………………………………