ตอนที่ 2629 พลันลงมือก็ไร้เทียมทาน

เพียงแค่พลังที่ทะยานขึ้นและกดทับลงมาจากด้านบนเท่านั้น ขณะที่นิ้วมือของหลี่ชิเย่ยังคงกดอยู่บนตัวกระบี่ หยางอวี่ถิงไม่ทันได้ร้องเสียงน่าเวทนาขึ้นมาด้วยซ้ำ ก็ถูกบดขยี้ไปเป็นหมอกเลือดไปแล้ว

เกรงว่าหยางอวี่ถิงเองก็ไม่นึกไม่ฝันว่าตัวเองจะต้องตายเร็วขนาดนี้ ไม่มีโอกาสกระทั่งดิ้นรนขัดขืนสักนิด ผู้ที่คอยหนุนหลังเขาอย่างราชันแท้จริงมู่เจี้ยนไม่มีโอกาสแม้แต่จะลงมือช่วยชีวิตเขา

แรกทีเดียว การที่หยางอวี่ถิงกล้ามาที่เมืองหมิงลั่วเฉิงอีกครั้ง กล้ายืนท้าทายหลี่ชิเย่อยู่ด้านหน้าประตูเมืองของเมืองหมิงลั่วเฉิง เป็นเพราะอาจารย์ของเขาราชันแท้จริงมู่เจี้ยนคอยให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง ให้กำลังและให้ความมั่นใจกับเขา

สิ่งนี้เองทำให้หยางอวี่ถิงเข้าใจผิด คิดว่าต่อให้หลี่ชิเย่แข็งแกร่งมากกว่านี้ก็ตาม แต่มีอาจารย์ของเขาราชันแท้จริงมู่เจี้ยนคอยคุ้มครองเขา เขาก็จะไม่ถูกทำร้ายใดๆ และไม่ตายด้วยมือของหลี่ชิเย่

อย่างไรก็ตาม ไม่นึกเลยว่า ถึงกับถูกหลี่ชิเย่สังหารในชั่วพริบตาเดียว เขาไม่ทันจะมีปฏิกิริยาเสียด้วยซ้ำ ก็ถูกหลี่ชิเย่บดขยี้จนกลายเป็นหมอกเลือดไป ขณะที่ภายในใจของเขาที่คิดว่าราชันแท้จริงมู่เจี้ยนต้องให้ความคุ้มครองตัวเขาได้อย่างแน่นอน กลับไม่ได้ลงมือช่วยเหลือเขา

กล่าวได้ว่า ในพริบตาเดียวที่ถูกบดขยี้จนกลายเป็นหมอกเลือดไปนั้น เกรงว่าภายในใจของหยางอวี่ถิงคงเปี่ยมด้วยความรู้สึกเสียใจภายหลัง นี่เป็นการปล่อยให้เขาไปรนหาที่ตายแท้ๆ

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น จังหวะที่หยางอวี่ถิงถูกบดขยี้จนกลายเป็นหมอกเลือดนาทีนั้น กระบี่ในมือของเทพกระบี่สายฟ้าซูม่อไป๋พลันแตกละเอียดกลายเป็นเศษชิ้นส่วนเป็นพันเป็นหมื่นชิ้น กลายเป็นเศษเหล็กที่แตกละเอียดจำนวนนับไม่ถ้วน

สิ่งนี้สร้างความหวาดผวาให้กับเทพกระบี่สายฟ้า ทันใดนั้นเขารู้ได้ทันทีว่าตนเองนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่ชิเย่ ช่วงห่างระหว่างสองคนนั้นมากเหลือเกิน

ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง เทพกระบี่สายฟ้าได้อาศัยความเร็วที่ยอดเยี่ยมปราศจากผู้เทียบเทียมล่าถอยไป ฉับพลันได้ล่าถอยไปยังที่ตั้งคายของตระกูลม่เสมือนดั่งสายฟ้าแลบ

ชั่วพริบตาเดียวนั่นเอง ภายในใจของเทพกระบี่สายฟ้าก็เข้าใจเป็นอย่างดี เฉกเช่นผู้ดำรงอยู่ในฐานะอย่างหลี่ชิเย่นั้น เกรงว่าคงมีเพียงอาจาย์ของเขาที่เป็นราชันแท้จริงที่แข็งแกร่งจึงมีความเป็นไปได้ที่จะต้านเอาไว้ กำลังความสามารถเช่นเขาเกรงว่าคงเป็นการไปรนหาที่ตาย

“ในเมื่อมาแล้วยังคิดจะหนีรึ?” หลี่ชิเย่ยิ้มเรียบเฉย ก้าวเท้าออกไปก้าวหนึ่ง ประชิดตัวในก้าวเดียว

ความเร็วของเทพกระบี่สายฟ้าแม้จะยอดเยี่ยมปราศจากผู้เทียบเทียม โฉบไปยังที่ตั้งค่ายของตระกูลมู่ดั่งสายฟ้าแลบ แต่ หลี่ชิเย่เพียงก้าวเท้าออกไปก้าวเดียวตามอารมณ์ พลันขวางทางเขาเอาไว้ และประชิดตัวอยู่ด้านหน้าของเขา

ตึง…เสียงกระบี่คำรามขึ้นเสียงหนึ่ง หลี่ชิเย่ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม เทพกระบี่สายฟ้าลงมือโดยพลัน เห็นเงากระบี่แวบหนึ่ง แม้ว่าในมือของเขาไร้กระบี่ แต่ในใจมีกระบี่ พลันที่ลงมือก็ปรากฏเงากระบี่ที่ดั่งคลื่นยักษ์วิถีกระบี่ผงาดฟ้า

ท่ามกลางเสียงกระบี่คำรามดังตึงนั้น เห็นเพียงหนึ่งกระบี่ที่ผงาดฟ้าสยบสังหารฟ้าดิน อาศัยท่วงท่าที่ดังสายฟ้าแลบตรึงสังหารเหล่าเทพ ในพริบตาเดียวนั่นเอง ก็ได้ยินเสียงกระบี่คำรามตึง ตึง ตึงดังขึ้นมาไม่ขาดสาย

จากการที่วิถีกระบี่แต่ละสายที่สยบและสังหารลงมา มีกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่เสมือนดั่งสายฟ้าเป็นพันเป็นหมื่นสายอาศัยความเร็วที่ยอดเยี่ยมปราศจากผู้เทียบเทียมโจมตีเข้าหาหลี่ชิเย่ กระบี่ศักดิ์สิทธิ่จำนวนนับพันนับหมื่นเล่มที่พุ่งโจมตีเข้ามานั้นช่างรวดเร็วเหลือเกิน สามารถยิงทะลุพสุธาได้โดยพลัน ทำให้พื้นดินกลายเป็นกระชอนได้ในทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อกระบี่นับพันนับหมื่นเล่มที่โจมตีลงมาโดยพลันนั้น ได้ทำการล็อคเป้าหลี่ชิเย่เอาไว้ทันที ปณิธานกระบี่ดั่งอากาศหนาวเหน็บพื้นดินหนาวเย็นในทันที ไม่ว่าผู้นั้นจะมีวิชาที่ยอดเยี่ยมอย่างไรก็ไม่สามารถหนีรอดไปได้

กระบี่กระบวนท่านี้ไร้กระบี่หนือกว่ามีกระบี่ วิถีกระบี่โจมตีลงมาโดยตรง มันคือกระบวนท่าที่พาลและดุร้ายที่สุดของเทพกระบี่สายฟ้าแล้ว

“จิ๊บๆ เท่านั้นเอง” เมื่อต้องเผชิญหน้ากับกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับพันนับหมื่นเล่มโจมตีเข้ามาโดยตรง หลี่ชิเย่ไม่ได้กระทั่งเลิกหนังตาเสียด้วยซ้ำ ในชั่วพริบราเดียวนั่นเอง กระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับพันนับหมื่นเล่มพร้อมวิถีกระบี่ได้อาศัยท่วงท่าที่น่าเกรงขามยิงใส่หลี่ชิเย่ และในเสี้ยววินาทีนี้เอง วิถีกระบี่อยู่ห่างจากตัวของหลี่ชิเย่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว วิถีกระบี่ที่น่าเกรงขามไร้ขอบเขตได้ทิ่มแทงมาถึงด้านหน้าคอหอยของหลี่ชิเย่แล้ว ปลายกระบี่ที่แหลมคมยิ่งต้องการแทงทะลุคอหอยของหลี่ชิเย่ในเสี้ยววินาทีนี้

แต่ว่า ในเสี้ยววินาทีนี้เอง ทุกอย่างคล้ายหยุดนิ่ง ทุกคนล้วนแล้วแต่มองเห็นภาพตรงหน้าหยุดลงฉับพลันอย่างนั้น

กระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับพันนับหมื่นเล่มอยู่ห่างจากหลี่ชิเย่แค่เอื้อม แต่ทว่า กระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับพันนับหมื่นเล่มเหล่านี้กลับไม่สามารถพุ่งโจมตีต่อไปได้แม้แต่จ้อง เสมือนหนึ่งมีอะไรบางสิ่งที่แข็งแกร่งยิ่งได้ขวางอยู่ด้านหน้าของพวกมัน และก็คล้ายดั่งถูกตรึงเอาไว้อย่างนั้น

แม้ว่าปลายกระบี่จากวิถีกระบี่ของเทพกระบี่สายฟ้าจะจ่ออยู่ด้านหน้าคอหอยของหลี่ชิเย่แล้ว แต่กลับไม่สามารถแทงทะลุผ่านได้อีกต่อไปแม้แต่น้อย

แม้ว่าเทพกระบี่สายฟ้าได้สำแดงพลังที่มีอยู่ออกมาทั้งหมดก็ไม่สามารถแทงไปข้างหน้าได้แม้เพียงนิดเดียว สำแดงลมปราณทั้งหมดออกมา แต่ยังคงไม่เกิดประโยชน์

“ต่อให้อาจารย์ของเจ้าลงมือเอง ก็ไม่เจียมตนเช่นกัน” หลี่ชิเย่เพียงยิ้มเฉยเมยเมื่อต้องเผชิญกับปลายกระบี่ที่กำลังจะแทงทะลุคอหอยของตน

ในพริบตาเดียวนั่นเอง หลี่ชิเย่เพียงยืนนิ้วมือออกไปนิ้วเดียว และแตะไปเบาๆ ได้ยินเสียงปังดังขึ้น

ท่ามกลางเสียงปังที่ดังขึ้นมานั้น กาลเวลที่ถูกหยุดเอาไว้พลันเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง มองเห็นวิถีกระบี่ทั้งหมดของเทพกระบี่สายฟ้า กระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับพันนับหมื่นเล่มพลันกลับกลายเป็นเศษชิ้นส่วนที่พร่างพราวบินว่อนท่ากลางเสียงดังปังเสียงนี้

เสียงคร๊ากกกดังขึ้นมาไม่ขาดสาย และในเสี้ยววินาทีนี้เองร่างของเทพกระบี่สายฟ้าถูกกระแทกจนลอยออกไป ปรากฏเสียงกระดูกแตกละเอียดกระอักเลือดออกมาอย่างแรง ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเลือดไหลเป็นทาง

นิ้วมือของหลี่ชิเย่ที่จิ้มแตะเข้ามามีพลังทำลายที่น่ากลัวเหลือเกิน แม้ว่าร่างของเทพกระบี่สายฟ้าจะลอยออกไป เขายังคงกระอักเลือดออกมาอย่างแรง กระดูกทั้งตัวยังคงถูกพลังทำลายที่น่ากลัวบดขยี้จนละเอียด หากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป เมื่อเทพกระบี่สายฟ้าร่วงหล่นจากท้องฟ้าลงไป เกรงว่าคงจะถูกพลังทำลายที่น่ากลัวบดขยี้จนกลายเป็นเนื้อบด กระทั่งถูกบดขยี้จนกลายเป็นหมอกเลือด

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น ในเสี้ยววินาทีนี้เอง ชั่วพริบตาเดียวระหย่างความเป็นความตาย มือขนาดใหญ่ได้ทะยานขึ้นท้องฟ้าและยื่นเข้ามา มือขนาดใหญ่หุบมือพลันคว้าเอาตัวเทพกระบี่สายฟ้าที่ถูกพลังกระแทกจนตัวลอยเข้าไปอยู่ในฝ่ามือ ต้องการช่วยเทพกระบี่สายฟ้าจากพลังทำลายที่น่ากลัวออกมาโดยพลัน

พริบตาเดียวที่มือขนาดใหญ่ยื่นเข้ามาคว้าตัวนั้น ได้ยินเสียงปุดังขึ้น แม้ว่ามือขนาดใหญ่ข้างนี้จะปรากฎกฎเกณฑ์ราชันแท้จริงที่ดั่งน้ำตกสวรรค์ทิ้งตัวลงมา แม้ว่ามือขนาดใหญ่ข้างนี้จะตลบอบอวลด้วยกลิ่นอายราชัน และแผ่อานุภาพราชันแท้จริงออกมา แต่ ภายใต้พลังทำลายที่น่ากลัวนี้แล้ว แขนเสื้อพลันถูกทำลายจนแหลกละเอียด เศษแขนสื้อจำนวนนับไม่ถ้วนปลิวว่อน

อย่างไรก็ตาม พริบตาเดียวที่ถูกพลังทำลาย มองเห็นประกายเลือดที่ลอยขึ้น ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นเลือดของเทพกระบี่สายฟ้า หรือเลือดของมือขนาดใหญ่ข้างนี้

“ราชันแท้จริงมู่เจี้ยน” มีผู้ร้องเสียงดังขึ้นมา เมื่อมองเห็นมือขนาดใหญ่ที่คว้าจับเข้ามา และคว้าเอาเทพกระบี่สายฟ้าเข้าไปอยู่ในฝ่ามือ

ย่อมไม่ต้องสงสัย ท่ามกลางหัวเลี้ยวหัวต่อความเป็นความตาย ในที่สุดราชันแท้จริงมู่เจี้ยนในฐานะที่เป็นอาจารย์ก็นั่งไม่ติดเสียแล้ว ลงมือเข้าช่วยเหลือเทพกระบี่สายฟ้า

“ฆ่า…” ในเสี้ยววินาทีนี้เอง เสียงคำรามที่บ้าคลั่งดังขึ้น กองกำลังทหารตระกูลมู่จำนวนมากที่ติดตามเทพกระบี่สายฟ้ามานั้นคำรามเสียงดังขึ้นมา ด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าของบรรดาศิษย์ตระกูลมู่เหล่านี้ที่ต้องการช่วยเหลือผู้เป็นนาย ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ คลื่นเสียงดั่งคลื่นยัก เสมือนดั่งคลื่นที่สาดซัดขึ้นไปบนท้องฟ้า ต้องการซัดสุริยันจันทราและดวงดาวบนท้องฟ้าให้ตกลงมาอย่างนั้น

เสียงตูมดังสนั่น ศิษย์ที่เป็นยอดฝีมือทั้งหมดภายในกองกำลังทหารพลันโจมตีด้วยทวนออกไปพร้อมกัน หนึ่งทวนที่เสมือนดั่งห่าฝนระดมโจมตีขึ้นไปบนท้องฟ้า ในพริบตาเดียวที่ปลายทวนทั้งหมดโจมตีเข้าไป นั้น ได้กลับกลายเป็นพลังทวนที่น่ากลัวอย่างยิ่ง คล้ายเป็นทวนมังกรที่โจมตีใส่หลี่ชิเย่

ได้ยินเสียงดังกรรรเสียงมังกรคำราม พลังทวนสายนี้เสมือนดั่งมังกรทองที่แยกเขี้ยวกางเล็บโจมตีใส่หลี่ชิเย่อย่างแรง ต้องการฉีกร่างของหลี่ชิเย่ให้แหลกละเอียด

ปัง…เสียงหนึ่งดังขึ้น แต่ จังหวะที่พลังทวนคล้ายดั่งมังกรทองที่แยกเขี้ยวกางเล็บใส่หลี่ชิเย่นั้น หลี่ชิเย่แค่หนี่งฝ่ามือที่ตบลงมาตามอารมณ์ ท่ามกลางเสียงปังที่ดังขึ้น ไม่เพียงแต่พลังทวนที่ดั่งมังกรทองถูกตบจนแหลกละเอียด และกองกำลังทหารทั้งหมดก็ถูกฝ่ามือของหลี่ชิเย่ตบเข้าให้อีกด้วย

หนึ่งฝ่ามือของหลี่ชิเย่ที่ตบลงมานั้น เสมือนดั่งท้องฟ้าถล่มลงมาอย่างนั้น แม้ว่าหนึ่งฝ่ามือที่หลี่ชิเย่ตบลงมาจะตามอารมณ์ขนาดนั้น และไม่ต้องใช้กำลังอะไรเลย แต่คล้ายดั่งท้องฟ้าที่พังถล่มลงมาอย่างนั้น ได้ยินเสียงปังดังขึ้น มองเห็นกองกำลังทหารทั้งหมดถูกทับอยู่ข้างล่าง

เมื่อหลี่ชิเย่ดึงมือกลับไป เลือดสดๆ ได้ไหลย้อมดินจนกลายเป็นสีแดง และไหลรินอยู่บนดินนั่น เวลานี้ไหนยังจะมีกองกำลังทหารจำนวนมากของตระกูลมู่อีก ภายใต้หนึ่งฝ่ามือของหลี่ชิเย่ กองกำลังทหารตระกูลมู่ได้ถูกตบจนกลายเป็นพายเนื้อ เหมือนพายเนื้อชิ้นบางๆ ชิ้นหนึ่ง

“น่าเบื่อมาก” หลี่ชิเย่ทำท่าหาวทีหนึ่ง และกล่าวเท่าทีเฉยเมยว่า “ทำไมนะมักจะมีคนที่คิดว่าสามารถท้าสู้กับข้าได้ เพราะอะไรมักจะมีคนที่คิดว่าสามารถสังหารข้าได้เล่า?”

ในเวลานี้ ทั่วฟ้าดินกลับกลายเป็นเงียบสงัด แม้ว่าในพริบตาเดียวระหว่างความเป็นความตาย ราชันแท้จริงมู่เจี้ยนสามารถช่วยเทพกระบี่สายฟ้าเอาไว้ได้ แต่กลับไม่ทันได้ช่วยเหลือกองกำลังทหารตระกูลมู่ได้ ทำให้กองกำลังทหารทั้งหมดถูกหลี่ชิเย่สังหารไปสิ้นภายใต้หนึ่งฝ่ามือ

ผู้คนจำนวนไม่น้อยต้องกลั้นลมหายใจกับสิ่งนี้เมื่อได้มองเห็นภาพนี้แล้ว ตระกูลมู่ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสามยักษ์ใหญ่ พวกเขาได้เป็นผู้ปกครองระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิๆ หนึ่ง และปกครองมายุคแล้วยุคเล่า ตระกูลมุ่ของพวกเขามีฐานะที่ยากจะสั่นคลอนได้ในแดนลัทธิราชัน

มาวันนี้ กองกำลังทหารของพวกเขากลับถูกคนผู้หนึ่งตบจนกลายเป็นพายเนื้อ สิ่งนี้บ่งบอกว่าเป็นการประกาศศึกกับตระกูลมู่แล้ว

ทั่วทั้งแดนลัทธิราชัน เกรงว่ามีผู้ที่กล้าประกาศศึกกับตระกูลมู่เพียงไม่กี่คน ต่อจากราชันแท้จริงต้วนยวี่แล้วก็มีคนโหดอันดับหนึ่งเป็นคนที่สองที่กล้าประกาศศึกกับตระกูลมู่

“ท่านออกจะจิตใจเหี้ยมโหดเกินไปแล้ว” เวลานี้เสียงที่หนักแน่นยิ่งของราชันแท้จริงมู่เจี้ยนได้ดังขึ้น เสียงของราชันแท้จริงมู่เจี้ยนในเวลานี้ปรากฏอานุภาพราชันที่ยิ่งใหญ่ไพศาล แม้ว่าเขายังไม่ได้ปรากฏตัว แต่ก็ปรากฏอานุภาพราชันแท้ที่รุนแรง สามารถสยบฟ้าดินได้ ทำให้ผู้คนถึงกับเคารพยำเกรง

เมื่อครู่ราชันแท้จริงมู่เจี้ยนได้ช่วยชีวิตศิษย์เอกของเขาเทพกระบี่สายฟ้า กลับไม่สามารถช่วยเหลือกองกำลังทหารจำนวนมากของตระกูลมู่ไว้ได้ เรียกได้ว่าเป็นการตบหน้าราชันแท้จริงมู่เจี้ยนอย่างแรง เป็นการท้าทายต่ออนุภาพราชันของเขา และท้าทายต่ออำนาจของตระกูลมู่

“ถูกต้อง ข้านี่แหละจิตใจโหดเหี้ยม” หลี่ชิเย่ทำท่าหาวทีหนึ่ง และกล่าวว่า “อย่ามาพูดถึงข้อบัญญัติอะไร วันนี้ในเมื่อมาถึงแล้ว ก็ต้องตระหนักถึงการจะถูกสังหารได้ พวกเจ้าที่เป็นราชันแท้จริงอะไร นักพรตอะไรนั่น กล้าเป็นศัตรูกับข้ามีอย่างเดียวคือตาย!”

บรรดาผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์จำนวนมากต่างนิ่งเงียบทันทีเมื่อหลี่ชิเย่พูดออกมาเช่นนี้ คนโหดอันดับหนึ่งก็โหดเหี้ยมอำมหิตอย่างนี้แหละ นาทีนี้ไม่เพียงไม่เห็นราชันแท้จริงมู่เจี้ยนอยู่ในสายตา ยังไม่เห็นนักพรตไป๋ยื่ออยู่ในสายตาอีกด้วย

“เจ้าคนไม่รู้จักคำว่าตาย…” เมื่อหลูเหว่ยจวินได้ยินหลี่ชิเย่ทำให้บรรพบุรุษของตนนักพรตไป๋ยื่อต้องเสียเกียรติเช่นนี้ จึงตวาดเสียงดังขึ้นมา และกล่าวว่า “วันนี้ก็คือวันตายของเจ้า!”

………………………………………..