ตอนที่ 2809 ทำให้บริสุทธิ์

ผู้คนจำนวนมากที่ได้ยินหลี่ชิเย่พูดออกมาเช่นนี้ และมองดูแผลรอยประทับบริเวณระหว่างคิ้วที่ตกสะเก็ตร่วงหล่นลงมาต่างเชื่อสนิทในคำพูดของหลี่ชิเย่ให้แล้ว

เนื่องจากทุกคนล้วนแล้วแต่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชนเผ่าบาปเลย กระทั่งแค่เคยได้ยินว่ามีเผ่าพันธุ์เช่นนี้เท่านั้นเอง ส่วนเรื่องที่ว่าเผ่าพันธุ์นี้จะมาได้อย่างไร พวกเขาล้วนแล้วแต่ไม่รู้อะไรเลย

เนื่องจากชนเผ่าบาปที่เคยดำรงอยู่ในเมืองล้างบาปได้หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอยไปนานแล้ว ไม่เคยได้ปรากฏตัวออกมาอีกเลย

แม้แต่เติ้งเหรินเซินในเวลานี้ก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เนื่องจากเขาเองก็ไม่เคยได้ยินเรื่องราวเช่นนี้มาก่อน แม้ว่าเขาก็รู้จักชนเผ่าบาป แต่ทว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับชนเผ่าบาปเขาเองก็รู้มาจากในตำรา สิ่งที่รู้ก็แค่เล็กน้อยเท่านั้นเอง

เวลานี้เมื่อหลี่ชิเย่พูดอย่างนี้แล้ว ดูเหมือนจะมีเหตุผลอยู่บ้าง

กระทั่งนักศึกษาที่มาจากสถาบันศึกษาเดียวกันกับลู่ซื่อเม่าต่างก็มองหน้ากันและกัน และรู้สึกว่ามีเหตุผล จะโทษหลี่ชิเย่ทั้งหมดก็ไม่ได้ จะอย่างไรเสียเป็นลู่ซื่อเม่าเองที่ต้องการไปแกะรอยประทับสลักบริเวณระหว่างคิ้วของหลี่ชิเย่เอง เป็นตัวเขาที่แกะเอาตราผนึกออก ทำให้พลังความมืดที่อยู่ภายในตราผนึกหนีออกมา และนำภัยมาสู่ตนเอง

แต่ว่า พวกเขาไม่รู้ว่าที่ว่าเป็นตราผนึก พลังความมืดแต่กำเนิดนั้น เป็นเพียงสิ่งที่หลี่ชิเย่พูดขึ้นมาเรื่อยเปื่อยและแกล้งพวกของเติ้งเหรินเซินเล่นไปตามอารมณ์เท่านั้น แต่ว่า พวกเขากลับไม่รู้เรื่องนี้จึงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง กระทั่งเชื่อสนิทไปแล้ว

“ท่านอาวุโสเติ้ง ช่วยข้า…” ในเวลานี้เอง ลู่ซื่อเม่าร้องเสียงน่าเวทนาทีหนึ่ง บนแผ่นหลังของเขาได้ปรากฏหนามกระดูกที่งอกขึ้นมาเป็นแถวเป็นแนวระเบียบเรียบร้อย ลักษณะของหนามกระดูกขาวสะอาดและแหลมคมมาก ปลายแหลมปรากฏประกายเยือกเย็นแวบวับ ทำให้ผู้ที่มองเห็นต้องหวาดหวั่นพรั่นพรึง

“ลงมา…” เติ้งเหรินเซินเห็นท่าไม่ดี คำรามเสียงยาวขึ้นมา พลันปรากฏประกายศักดิ์สิทธิ์พวยพุ่งขึ้นมา ด้านหลังของเขาปรากฏปีกแสงขนาดยักษ์ลอยขึ้นมา ได้ยินเสียงแว้งค์เสียงหนึ่งดังขึ้น แสงสว่างส่องสว่างทั่วหล้าอย่างเสมอภาค พริบตาเดียวนั้นเอง แสงสว่างทั้งหมดพลันรวมตัวกันอยู่บนตัวของลู่ซื่อเม่า

ได้ยินเสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว ลำแสงสายนี้ไม่เพียงครอบคลุมลู่ซื่อเม่าเอาไว้ ยังเสมือนหนึ่งเป็นลำแสงมหาประลัยที่พุ่งเข้าใส่ตำแหน่งหัวใจของลู่ซื่อเม่า

เติ้งเหรินเซินหวังอาศัยพลังความสว่างที่แข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียมของตน ดำเนินการทำให้ชำระล้างขัดพลังความมืดออกไป หวังยิงให้พลังความมืดออกจากตัวของลู่ซื่อเม่า

“อ๊ากกก…” หลังจากที่ลู่ซื่อเม่าได้รับลำแสงความสว่างที่พุ่งเข้าใส่ ร้องเสียงดังน่าเวทนาขึ้นมา ได้ยินเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดที่ดังขึ้น อาศัยตำแหน่งหัวใจของลู่ซื่อเม่าเป็นจุดเริ่มต้น พลังความมืดภายใต้การยิงของแสงสว่างแล้วมีท่าทีล่าถอยออกไป บริเวณอกของลู่ซื่อเม่าเผยให้เห็นถึงสีผิวที่เป็นปรกติ

จังหวะที่พลังความมืดมีท่าทีจะถอยห่างและกระจายตัวออกไปนั้น พลันลู่ซื่อเม่าเสมือนหนึ่งกลับกลายเป็นสัตว์ดุร้ายตัวหนึ่ง ตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ส่งเสียงคำรามทีหนึ่ง ได้ยินเสียงดูมดังขึ้น บนตัวของเขาพลันระเบิดกลิ่นอายที่น่ากลัวขึ้นมา คล้ายจอมมารตนหนึ่งสิงร่างของเขา ในพริบตาเดียวนั่นเอง ทำให้กลิ่นอายบนตัวของลู่ซื่อเม่าดูแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ปรากฏมาดของความหยิ่งยโสขึ้นมา

ภายใต้เสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดที่ดังขึ้น เดิมบริเวณหน้าอกที่เผยให้เห็นถึงสีผิวปรกติได้ถูกความมืดปกคลุมอีกครั้งในทันที และเกิดเป็นเกล็ดที่มืดตึดตื๋อขึ้นมา

ในขณะนี้ ลู่ซื่อเม่าเสมือนหนึ่งเป็นสัตว์ที่ดุร้ายตัวหนึ่ง ส่งเสียงคำราม หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว เป็นที่สยองขวัญยิ่งนัก ทำเอานักศึกษาจำนวนไม่น้อยตกใจจนทยอยกันถอยหลังไปหลายก้าว

เสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้น ในเวลานี้เอง มองเห็นความมืดถึงกับสามารถแผ่ขยายไปตามแสงสว่างของเติ้งเหรินเซินที่ยิงเข้ามา มุ่งหน้าไปยังเติ้งเหรินเซิน มันกำลังลามติดแสงสว่าง ต้องการทำให้แสงสว่างกลายเป็นความมืด สุดท้าย แม้แต่เติ้งเหรินเซินก็จะต้องถูกทำให้กลายเป็นมาร

“ทำลาย…” เติ้งเหรินเซินร้องเสียงทุ้มต่ำออกมา พลังจรัสบนตัวเพิ่มขึ้นสูงมาก ได้ยินเสียงตูมเสียงหนึ่งดังขึ้น เติ้งเหรินเซินได้เสกเอาของวิเศษออกมาชิ้นหนึ่ง มันคือสากจรัสชิ้นหนึ่ง สากจรัสได้ทิ้งพลังจรัสไลงมาไม่ขาดสาย ฉับพลันนั้น ได้กลับกลายเป็นลำแสงมหาประลัยที่ทรงพลังยิ่งยิงเข้าใส่ลู่ซื่อเม่า หวังจะทำลายความืดที่อยู่บนตัวของลู่ซื่อเม่า

ได้ยินเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้น ความมืดที่ไต่ขึ้นมาตามลำแสงมหาประลัยพลันถูกทำลายไปในทันที ถูกทำให้แตกกระจายในทันที แต่ว่า ลู่ซื่อเม่ายังคงถูกครอบงำด้วยความมืด และภายใต้แสงสว่างที่ยิงเข้าใส่ ยังคงคลุมอยู่บนตัวของเขาเหมือนถูกห่อหุ้มเอาไว้โดยสิ้นเชิงแล้ว

“อาจารย์ พวกเราช่วยท่านอีกแรง” บรรดานักศึกษาทั้งหมดที่ติดตามเติ้งเหรินเซินมาต่างทยอยกันลงมือ เมื่อเห็นว่าพลังจรัสของเติ้งเหรินเซินยังคงไม่สามารถโจมตีความมืดให้ล่าถอยไปได้ พลันรวบรวมพลังจรัสมหาศาลพุ่งเข้าใส่บนตัวของลู่ซื่อเม่า

“อ๊ากกก…” ลู่ซื่อเม่าส่งเสียงร้องแหลมดังที่เศร้ารันทดขึ้นมา ภายใต้พลังจรัสมหาศาลที่ยิงเข้าใส่ แต่ ยังคงไร้ประโยชน์ภายใต้พลังจรัสที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ ยังคงได้ยินเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดที่ดังขึ้น พลังความืดยังคงกลืนกินพลังจรัสอยู่

เหมือนว่าพลังจรัสยิ่งทรงพลังมากขึ้นเท่าไร พลังความมืดก็จะแข็งแกร่งตามมากขึ้นเท่านั้น โดยเฉพาะเมื่อมันกลืนกินพลังจรัสเข้าไปแล้ว ก็จะกลับกลายเป็นแข็งแกร่งมากขึ้น

“ส่งตัวเขาไปสระล้างบาป” เติ้งเหรินเซินถึงกับมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป เมื่อเห็นความมืดได้คืนคลานมาตามลำแสงมหาประลัยเข้าหาพวกเขาอีกครั้ง จึงร้องกล่าวเสียงทุ้มต่ำออกมา

“ส่งเข้าไปสระล้างบาป…” นักศึกษาคนอื่นๆ ต่างรู้สึกตกใจยิ่งนัก เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้

“ไป…” เติ้งเหรินเซินในเวลานี้มีการตัดสินใจที่เด็ดขาดมาก ร้องเสียงทุ้มต่ำขึ้นมา โดยไม่ไปทำให้พลังความมืดบนตัวของลู่ซื่อเม่าบริสุทธิ์อีกต่อไป แต่อาศัยพลังจรัสที่พุ่งโจมตีเข้าไป ได้ยินเสียงดังปัง ร่างของลู่ซื่อเม่าลอยไปตามแรง ตามติดด้วยเสียงตูมเสียงหนึ่งดังขึ้น ร่างของลู่ซื่อเม่าตกลงไปในสระล้างบาป

ตูม…เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ในเวลานี้ มองเห็นสระล้างบาปพลันมีกระกายศักดิ์สิทธิ์พวยพุ่งขึ้นมา ที่เคลื่อนไหวอยู่ในสระไม่ใช่น้ำสระอีกต่อไป แต่เป็นประกายศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์ยิ่งนัก น้ำสระทั้งหมดเป็นเพียงสิ่งที่แปลงมาจากพลังที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งเท่านั้น

ในเวลานี้ น้ำศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดได้ห่อหุ้มตัวของลู่ซื่อเม่าเอาไว้ หลังจากประกายศักดิ์สิทธิ์ที่มีความร้อนสูงมากได้ห่อหุ้มตัวลู่ซื่อเม่าแล้ว คล้ายเป็นการเผาไหม้ตัวเขาอย่างนั้น

“อ๊ากกก…” เวลานี้ลู่ซื่อเม่าร้องเสียงน่าเวทนาขึ้นมา เสียงร้องที่แหลมเศร้ารันทดยิ่งแสบแก้วหูมากยิ่งขึ้น หน้าตาของเขาบิดเบี้ยว ดูน่าเกลียดน่ากลัวยิ่งนัก กำลังทนต่อความเจ็บปวดยิ่งทีเดียว

แต่ทว่า ในเวลานี้น้ำศักดิ์สิทธิ์ในสระล้างบาปนับว่าได้บังเกดิดผลแล้วอย่างแท้จริง ได้ยินเสียงจี๊ด จี๊ด จี๊ดดังขึ้น ภายใต้การแช่อยู่ในประกายศักดิ์สิทธิ์ ภายใต้การเผาไหม้ของประกายศักดิ์สิทธิ์ที่ร้อนแรงยิ่ง ความมืดบนตัวของลู่ซื่อเม่าถูกเผาไหม้ในขณะนี้

พลังความมืดบนตัวของลู่ซื่อเม่าได้หนีลงมาเสมือนดั่งกระแสน้ำลง ต้องการหลบหนีไปให้พ้น แต่ว่ากลับถูกพลังของสระล้างบาปสยบเอาไว้ไม่สามารถหนีไปไหนได้อยู่แล้ว ถูกประกายศักดิ์สิทธิ์ที่ร้อนแรงยิ่งเผาไหม้ส่งเสียงดังจี๊ด จี๊ด จี๊ด กลายเป็นควันดำลอยขี้นไป

“อ๊ากกก…” ลู่ซื่อเม่ายังคงส่งเสียงร้องน่าเวทนาไม่หยุด แม้ว่าพลังความมืดได้ออกจากตัวของเขาไปแล้ว แต่เขายังคงสั่นเทาทั่วร่าง ตาเหลือกทั้งสองข้าง เหมือนว่าร่างกายของเขาไม่สามารถรับได้อีกแล้ว ภายใต้การทรมานของพลังที่แข็งแกร่งปราศจากผู้เทียบเทียม

“แย่แล้ว…” จ้าวชิวสือและนักศึกษาของสถาบันศึกษาล้างบาปต่างรู้สึกตกใจ รู้ว่าหากยังไม่ช่วยลู่ซื่อเม่าขึ้นมาอีก เกรงว่าคงต้องจบสิ้นแล้ว

สระล้างบาปใช่ว่ามีเพียงชื่อเสียงจอมปลอม สิ่งที่ผุดขึ้นมาในสระล้างบาปคือพลังจรัสที่มีความบริสุทธิ์มากที่สุด มันไม่ใช่น้ำสระธรรมดา

กระทั่งมีคำเล่าลือว่า สระล้างบาปคือสถานที่ที่ปราชญ์ไกรกันดารใช้สำหรับชำระล้างสิ่งสกปรกและความชั่วร้ายบนตัวในครั้งนั้น พลังที่บริสุทธิ์ที่อยู่ในสระก็เป็นการขุดลอกและนำมาจากต้นกำเนิดสัจธรรมในหอจรัสศักดิ์สิทธิ์

แม้ว่าพันล้านปีผ่านไป พลังจรัสที่อยู่ในสระล้างบาปไม่ได้มีความบนริสุทธิ์ขนาดนั้นอีกแล้ว แต่ว่ายังคงมีความน่ากลัวยิ่งนัก

แม้ว่าพลังจรัสที่บริสุทธิ์ใช้ชำระกายใจมีประโยชน์อย่างยิ่ง สามารถชำระล้างสิ่งสกปรกบนตัว สามารถขจัดความเลงวร้ายในใจมารได้ แต่ว่า นั่นเป็นเพียงพลังจรัสที่ต้องใช้อย่างพอเหมาะพอควรเท่านั้น

ขณะที่พลังจรัสในสระล้างบาปที่อยู่ตรงหน้าคือพลังจรัสที่มีความบริสุทธิ์อย่างยิ่ง คือน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่มีความบริสุทธิ์มาก ด้วยตาน้ำเล็กๆ แบบนี้แหละ พลังจรัสของมันได้ค้ำชูพื้นที่ที่กว้างใหญ่ไพศาลของเมืองล้างบาปแห่งนี้

สิ่งนี้สามารถจินตนาการได้ว่า พลังจรัสที่อยู่ในสระแห่งนี้มันช่างน่าสยองเพียงใด ช่างน่ากลัวเช่นใด

ทุกคนในสถาบันศึกษาล้างบาปต่างก็รู้ว่า เมื่อใดที่แช่อยู่ในสระล้างบาป น้ำศักดิ์สิทธิ์ที่บริสุทธิ์และน่ากลัวก็จะกรูกันเข้ามา จัดการชำระล้างกิเลสทั้งหมดที่อยู่ในใจจนสิ้นทันที

แน่นอนที่สุด ไม่มีใครสามารถเป็นปราชญ์ที่แท้จริงได้ ภายในใจของทุกคนล้วนแล้วแต่มีกิเลส ในพริบตาเดียว ขณะที่พลังจรัสของน้ำศักดิ์สิทธิ์ชำระล้างจิตแห่งการบำเพ็ญเพียร และร่างกายของเจ้านั้น ผู้ที่สามารถรองรับกับพลังลักษณะเช่นนี้มีอยู่ไม่มาก

ดังนั้น เมื่อใดที่ลงไปแช่อยู่ในสระล้างบาปหากไม่รีบออกมาให้ทัน ผลที่จะตามมาจะสาหัสมาก แม้ว่าภายใต้การชำระล้างของน้ำศักดิ์สิทธิ์ในสระล้างบาป สามารถชำระล้างกิเลสในใจได้ทั้งหมด ทำให้คนคนนั้นกลับกลายเป็นยิ่งบริสุทธิ์และมีจิตใจที่ดีงามมากขึ้น

ทว่า ภายใต้การชำระล้างด้วยพลังลักษณะเช่นนี้ ก็สามารถชะระล้างคนคนนั้นให้กลายเป็นคนปัญญาอ่อน เนื่องจากพลังของน้ำศักดิ์สิทธิ์จะบังคับลบกิเลสที่อยู่ในจิตแห่งการบำเพ็ญเพียรออกไปทั้งหมด หากไม่สามารถรองรับกับพลังเช่นนี้ได้ ก็จะจัดการลบเลือนความทรงจำ สติปัญญาออกไปจนหมดสิ้นโดยพลัน ทำการล้างสมองของคนผู้นั้นจนว่างเปล่า และกลายเป็นคนปัญญาอ่อน

ดังนั้น นักศึกษาของสถาบันศึกษาล้างบาปต่างก็รู้ว่าอีกไม่นานลู่ซื่อเม่าก็จะจบสิ้นแล้ว เมื่อมองเห็นลู่ซื่อเม่าร่างสั่นเทาไปทั้งตัว แม้จะช่วยขึ้นมาได้ก็จะกลายเป็นคนปัญญาอ่อน

แต่ว่า ดูท่าเติ้งเหรินเซินไม่คิดจะลงมือเข้าช่วยเหลือ เนื่องจากพลังความมืดเมื่อครู่นี้ได้ฝากเงาทมิฬที่น่ากลัวมากให้กับเขา กำลังความสามารถของเขานับว่าแข็งแกร่งมากแล้ว แต่ว่าภายใต้การช่วยเหลือของนักศึกษาจำนวนมากยังคงไม่สามารถสยบพลังความมืดไว้ได้ เขาเกรงว่าพลังความมืดที่ซ่อนอยู่บนตัวของลู่ซื่อเม่า ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้ลู่ซื่อเม่าแช่อยู่ในสระล้างบาปต่อไป ปล่อยให้พลังจรัสชำระล้างลู่ซื่อเม่าตามอำเภอใจ

กล่าวสำหรับเติ้งเหรินเซินแล้ว ต่อให้ชำระล้างลู่ซื่อเม่าจนกลายเป็นคนปัญญาอ่อนเขาก็ไม่เสียดาย เขาจะไม่ยอมให้มีพลังความมืดแม้เพียงน้อยนิดหนีออกจากตัวของลู่ซื่อเม่าได้อย่างเด็ดขาด

“ผู้อาวุโสเติ้ง เกรงว่ารุ่นพี่ลู่จะไม่ไหวแล้ว” จ้าวชิวสือรู้สึกตกใจกับสิ่งนี้ จึงเตือนเติ้งเหรินเซินด้วยความหวังดี เมื่อมองเห็นลู่ซื่อเม่าร่างสั่นเทาและชักกระตุกทั้งตัว

“ไม่มีปัญหา ปล่อยให้เขาได้รับการชำระกายาจากประกายศักดิ์สิทธิ์ มันจะทำให้เขาได้รับประโยชน์อย่างยิ่งชั่วชีวิต” เติ้งเหรินเซินไม่หวั่นไหวกับสิ่งนี้

บรรดานักศึกษาของสถาบันศึกษาล้างบาปล้วนแล้วแต่รู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงเมื่อได้ยินคำพูดของเติ้งเหรินเซิน นักศึกษาของสถาบันศึกษาล้างบาปดไม่มีใครกล้าลงแช่ในสระล้างบาป ทุกคนต่างก็รู้ว่าหากแช่อยู่ในสระล้างบาปนานเกินไปแล้วจะมีผลอย่างไร เวลานี้เติ้งเหรินเซินถึงกับปล่อยให้ลู่ซื่อเม่าชำระล้างอยู่ในนั้นตามอำเภอใจ ปล่อยให้เขาถูกชำระล้างจนกลายเป็นคนปัญญาอ่อน

ในเวลานี้ภายในใจของพวกจ้าวชิวสือถึงกับสะท้าน พวกเขาเข้าใจในความเลือดเย็นไร้ความปราณีของเติ้งเหรินเซิน

…………………………………………………