ตอนที่ 2892 กินให้ท้องแตกตายไปเลย

เสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว ลมปราณของหลี่ชิเย่ถูกปลดปล่อยออกมา ในพริบตาเดียวนั่นเอง ฟ้าดินทั้งหมดคล้ายถูกลมปราณของหลี่ชิเย่ท่วมจนจมมิดอย่างนั้น เก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ทุกอาณาจักรหมื่นแดนล้วนแล้วแต่ถูกลมปราณที่น่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียมท่วมจนจมมิด

กล่าวแบบไม่ต้องโอ้อวดว่า ภายใต้ลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไพศาลนี้ ทั่วหล้าล้วนแล้วแต่จะถูกลมปราณนี้อัดเข้าไปจนแตกอย่างนั้น

“นี่ นี่ นี่น่ากลัวเกินไปแล้วกระมัง…” ทุกคนต่างรู้สึกหวาดผวา ในพริบตาเดียวนั่นเอง ภายใต้การปลดปล่อยพลังลมปราณของหลี่ชิเย่ ทุกสิ่งล้วนดูจะเล็กจิ๋วอะไรขนาดนั้น และไม่คู่ควรจะกล่าวถึง

ขณะที่ลมปราณถูกปลดปล่อยออกมานั้น เสียงตูมตามดังขึ้นมาไม่ขาดสาย ทั่วหล้าถูกจมอยู่ท่ามกลางลมปราณที่ไม่มีสิ้นสุดและไม่ขาดสาย เหมือนว่าหลังจากที่ลมปราณที่ไม่มีสิ้นสุดได้ท่วมจนโลกหล้าจมมิดไปแล้วนั้น แดนสามเซียนทั้งหมดก็เป็นเพียงมุมเล็กๆ มุมหนึ่งของลมปราณที่ไม่มีสิ้นสุดนี้เท่านั้น

พลังลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไพศาลเช่นนี้เมื่อถูกปลดปล่อยออกมากะทันหัน มันช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวอะไรอย่างนั้น ในโลกนี้ยังจะมีสิ่งใดสามารถรองรับกับลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไพศาลเช่นนี้ได้เล่า?

“ไม่…” ในพริบตาเดียวนั่นเอง ราชันแท้จริงจินผู่ร้องเสียงดังขึ้นมาด้วยความหวาดผวา

ลองนึกภาพดู ด้วยลมปราณที่สามารถท่วมทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกหล้าได้ถูกกรอกเข้าไปภายในร่างกายของเขาโดยพลัน มันจะมีสภาพการณ์เช่นใด? แม้เพียงลมปราณหนึ่งในสิบที่กรอกเข้าร่างกายของเขาผ่านปุยดอก เขาก็ไม่สามารถรองรับเอาไว้ได้

ในพริบตาเดียวนั่นเอง ได้ยินเสียงปุ ปุ ปุดังขึ้น มองเห็นร่างแท้จริงของราชันแท้จริงจินผู่กำลังเจริญเติบโตอย่างบ้าคลั่ง เพียงชั่วพริบตาเดียว ต้นปาล์มก็ได้เติบโตจนกลายเป็นต้นไม้ยักษ์ที่บดบังท้องฟ้าได้แล้ว

พูดให้ถูกต้องก็คือ ต้นปาล์มยักษ์ที่กลับกลายเป็นต้นไม้ขนาดยักษ์ที่บดบังท้องฟ้าได้นั้น หาใช่เป็นเพราะตัวมันเองที่เจริญเติบโตจนมีขนาดใหญ่ขนาดนี้ แต่เป็นเพราะถูกลมปราณที่แข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกรไปดันให้มันใหญ่ขึ้น

ในขณะนี้หาใช่เป็นราชันแท้จริงจินผู่ที่เป็นผู้บงการสถานการณ์อีกแล้ว ไม่ใช่เป็นตัวเขาที่กำลังดูดกลืนเอาพลังลมปราณของหลี่ชิเย่เข้าไปอีกแล้ว ในเวลานี้เป็นหลี่ชิเย่ที่บงการสถานการณ์ทั้งหมด เป็นลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไพศาลไม่มีสิ้นสุดของหลี่ชิเย่ที่กรอกเข้าไปในร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่ง

พริบตาเดียวนี้เอง แม้ราชันแท้จริงจินผู่คิดจะปิดกั้นตนเอง ปิดกั้นพลังลมปราณที่หลี่ชิเย่ทำการกรอกเข้าร่างกายของตนอย่างบ้าคลั่ง แต่ว่า เขาไม่สามารถทำได้

นับแต่ปุยดอกของเขาเริ่มต้นดูดกลืนลมปราณของหลี่ชิเย่นาทีนั้น ก็เป็นการบ่งบอกว่าลัคนาของเขาได้เปิดเอาไว้สำหรับหลี่ชิเย่ เมื่อลมปราณของหลี่ชิเย่ที่กรอกเข้าไปอย่างบ้าคลั่งนั้น เขาไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเสียแล้ว

ตูม ตูม ตูมเสียงสั่นเทาดังขึ้นมาเป็นระลอก เมื่อต้นปาล์มถูกยัดเข้าไปจนถึงขีดสุดของมัน ไม่สามารถที่จะรองรับต่อไปได้อีกแล้ว ร่างกายถูกยัดและดันเข้าไปถึงจุดสูงสุด มันสั่นไหวอย่างเต็มที่ ได้ยินเสียงปุ ปุ ปุดังขึ้นมาไม่ขาดสาย เนื่องจากลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไม่มีสิ้นสุดของหลี่ชิเย่ยังคงไม่ยอมหยุด ยังคงกรอกอัดเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง ดันร่างกายขยายออกเป็นชั้นๆ

“หยุดเดี๋ยวนี้…” สุดท้าย ราชันแท้จริงจินผู่ไม่สามารถรองรับได้อีกแล้ว ร้องเสียงดังขึ้นด้วยความหวาดผวา

แต่ว่า ใขณะนี้ทุกอย่างล้วนแล้วแต่สายไปเสียแล้ว ได้ยินเสียงดังตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหว ในพริบตาเดียวนั่นเอง ต้นปาล์มที่บดบังท้องฟ้าแลดวงตะวันพลันถูกดันจนระเบิด ท่ามกลางเสียงตูมที่ดังสนั่น ร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่ไม่สามารถรองรับต่อไปได้ และระเบิดขึ้นมา

ท่ามกลางเสียงตูมที่ดังสนั่นหวั่นไหวนั้น ร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่ถูกระเบิดจนแหลกเหลว ในพริบตาเดียวนั้นเอง ร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่ถูกระเบิดกลายเป็นเศษชิ้นเนื้อ

ทุกคนต่างมองดูภาพเหตุการณ์ตรงหน้าจนตาค้างพูดอะไรไม่ออก ทุกคนต่างมองดูด้วยความเหม่อลอย ไม่สามารถเรียกสติกลับมาเป็นเวลานาน

ทุกคนล้วนแล้วแต่นึกไม่ถึงว่าจะมีเรื่องเช่นนี้ ทุกคนล้วนแล้วแต่ไม่สามารถจินตนาการภาพเช่นนี้ได้

หากจะกล่าวว่า ราชันแท้จริงสักคนจะตายแบบไหนนั้น ทุกคนล้วนสามารถจินตนาการได้ เป็นไปได้ว่าอาจแก่ตาย และอาจเป็นไปได้ว่าถูกศัตรูผู้แข็งแกร่งฆ่าตาย และอาจเป็นไปได้ตายในสถานที่ที่อาถรรพ์…

ทว่า หากจะบอกว่าราชันแท้จริงคนหนึ่งกินจนท้องแตกตาย เรื่องเช่นนี้พูดไปไม่ว่าใครก็ไม่เชื่อ

แต่ว่า มาวันนี้ภาพนี้ทุกคนต่างมองเห็นกับตาตนเอง ราชันแท้จริงจินผู่ที่เป็นถึงราชันแท้จริงแปดลัคนา ถึงกับถูกลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไพศาลไม่มีสิ้นสุดของหลี่ชิเย่ดันจนร่างกายระเบิดเป็นชิ้นๆ เรื่องนี้หากแพร่ออกไป มันช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวเช่นใด

ในขณะนี้ นักศึกษาทั้งหมดต่างเหม่อลอย มองดูเศษเนื้อที่ปลิวว่อนเต็มไปหมดตรงหน้าด้วยท่าทางงงงัน พวกเขาไม่นึกไม่ฝันมาก่อนว่าจะมีจุดจบลักษณะเช่นนี้ พวกเขานึกไม่ถึงว่า ราชันแท้จริงจินผู่ที่เป็นราชันแท้จริงแปดลัคนาจะท้องแตกตายเช่นนี้

ผู้ที่ตาค้างพูดอะไรไม่ออกร่วมกับนักศึกษาทั้งหมดยังมีพวกของราชันแท้จริงเคอะสือสามคน พวกเขาทั้งสามคนก็คาดไม่ถึงว่าจะมีจุดจบเช่นนี้ ในฐานะที่เป็นถึงราชันแท้จริงแปดลัคนา พวกของราชันแท้จริงเคอะสือยังคงมีความมั่นใจในกำลังความสามารถของราชันแท้จริงแปดลัคนา

ปัญหาคือ เวลานี้หลี่ชิเย่ไม่ได้อาศัยกระบวนท่าใดๆ แม้แต่กระบวนท่าเดียว ก็อาศัยลมปราณที่ยิ่งใหญ่ไพศาลมากที่สุดจัดการอัดเข้าไปในตัวของราชันแท้จริงจินผู่ดื้อๆ จนท้องแตกตาย เรื่องเช่นนี้หากแพร่ออกไป มันช่างเป็นเรื่องที่น่ากลัวช่างเป็นเรื่องที่เหลวไหลสิ้นดี และเหลือเชื่อ

แม้แต่พวกของราชันแท้จริงงูหลามทองในฐานะที่เป็นราชันแท้จริง ต่างรู้สึกเซ่อไปเลยขณะมองดูราชันแท้จริงจินผู่ที่ระเบิดร่างแหลกเหลว ทำให้จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรถูกสั่นคลอนในทันที

เมื่อร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่ถูกระเบิดออกเป็นเศษชิ้นส่วนนั้น ทำให้บรรดาปุยดอกที่ดูดเกาะติดบนตัวหลี่ชิเย่ทยอยกันร่วงหล่นลงกับพื้น และปลิวกระจายไป

ย่อมไม่ต้องสงสัย หลี่ชิเย่ไม่จำเป็นต้องอาศัยกระบวนท่าใดๆ ด้วยการใช้ลมปราณของตนกรอกเข้าไปในร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่โดยตรง ทำใหราชันแท้จริงจินผู่ถูกดันจนระเบิดขึ้นมา

“อ่อนเหลือเกิน” หลี่ชิเย่ยิ้มเรียบเฉย เรียกคืนลมปราณ

ตูม ตูม ตูมในพริบตาเดียวนั่นเอง ฟ้าดินสั่นไหวโคลงแคลง จากการที่หลี่ชิเย่เรียกคืนลมปราณนั้น ตัวเขาเสมือนหนึ่งเป็นหลุมดำที่น่ากลัวที่สุดในโลก ลมปราณทั้งหมดล้วนแล้วแต่มุ่งตรงไปที่ร่างกายของเขา เสมือนหนึ่งทะเลที่กว้างใหญ่ไพศาลไม่มีสิ้นสุดพลันถูกเขากลืนลงท้องไปอย่างนั้น

แม้ว่าเมื่อครู่เขาได้ปลดปล่อยลมปราณออกมาทั้งหมด เวลานี้เขากลับสามารถเรียกคืนลมปราณกลับเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ระหว่างหนึ่งปลดปล่อยกับหนึ่งเรียกคืนนั้นเหมือนไม่มีความเสียหายทั้งสิ้น ตรงกันข้าม ร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่กลับถูกดันจนระเบิด

ในเวลานี้ ลมปราณของหลี่ชิเย่ดุจดั่งน้ำหลากที่ไหลอย่างเชี่ยวกราก น้ำหลากทั้งหมดพลันไหลทะลักเข้าไปในร่างกายของหลี่ชิเย่

อ๊ากกก…ท่ามกลางลมปราณที่ไหลทะลักอย่างบ้าคลั่ง ปรากฏเสียงร้องน่าเวทนาดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง คล้ายเป็นคลื่นที่โหมสาดซัดในทะเลปรากฏเสียงขอความช่วยเหลือดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง

นักศึกษาจำนวนมากได้สติกลับมาและมองตามไป มองเห็นทะเลลมปราณที่สุดลูกหูลูกตาซึ่งถูกหลี่ชิเย่เรียกคืนนั้น สามารถมองเห็นจิตวิญญาณสายหนึ่ง มันคือชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่นั่นเอง

ในเวลานี้เอง ทุกคนจึงได้เข้าใจว่า หลี่ชิเย่ในเวลานี้ไม่เพียงต้องการเรียกคืนลมปราณของตนเองเท่านั้น ยังต้องการดูดซับเอาลมปราณทั้งหมดของราชันแท้จริงจินผู่ที่ถูกระเบิดออกมาเข้าไปด้วย

“ราชันแท้จริงจินผู่ยังไม่ตาย” มีนักศึกษาที่ร้องเสียงดังขึ้นมาเมื่อมองเห็นภาพนี้แล้ว

ราชันแท้จริงจินผู่ในขณะนี้กำลังดิ้นรนอย่างทุรนทุรายอยู่ท่ามกลางลมปราณที่เสมือนดั่งคลื่นยักษ์ ชะตาแท้ของเขาได้ทะลักประกายออกมาเป็นจำนวนมาก หวังจะขวางไม่ให้ถูกหลี่ชิเย่กลืนกินเข้าไป

ในเวลานี้เขาตกอยู่ในสภาพที่อยู่ท่ามกลางทะเลลมปราณที่กว้างใหญ่ไพศาลดั่งน้ำหลาก ไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้อยู่แล้ว ประดุจดั่งเป็นเรือน้อยๆ ลำหนึ่งที่พร้อมจะถูกคลื่นยักษ์ที่โหมสาดซัดกลืนกินไปเมื่อไรก็ได้

ขณะนี้ อย่าว่าแต่ตัวของราชันแท้จริงจินผู่ที่ปราศจากกำลังความสามารถในการที่จะขัดขวางหลี่ชิเย่กลืนกินลมปราณของตน เกรงว่าขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป แม้แต่ชะตาแท้ของเขาก็ต้องถูกหลี่ชิเย่กลืนกินไป

จังหวะที่หลี่ชิเย่เรียกคืนลมปราณของตนนั้น น้ำหลากที่แปลงมาจากลมปราณสามารถกลืนกินฟ้าดิน สามารถรวบเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการได้ทั้งหมด

ในเวลานี้ ลมปราณของราชันแท้จริงจินผู่พลันถูกรวบเอาไปด้วยในพริบตา ขณะที่ชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ก็ต้านเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

“คนโหดอันดับหนึ่งไม่เพียงแต่ต้องการเรียกคืนลมปราณของตนเท่านั้น เขายังต้องการดูดเอาลมปราณของราชันแท้จริงจินผู่ไปด้วย กระทั่งกลืนกินร่างของราชันแท้จริงจินผู่เข้าไปทั้งหมด” มีนักศึกษาที่ร้องเสียงดังขึ้นมา เมื่อมองเห็นลมปราณของหลี่ชิเย่ที่คล้ายน้ำหลากรวบเอาชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ไปด้วย

“ทำไงดีล่ะ?” ในเวลานี้ แม้แต่พวกราชันแท้จริงเคอะสือ ราชาแท้จริงงูหลามทองที่แข็งแกร่งขนาดนี้ก็หมดปัญญา พวกเขาคิดจะลงมือช่วยเหลือราชันแท้จริงจินผู่ออกมา แต่ว่า น้ำหลากลมปราณของหลี่ชิเย่ มันทรงพลังมากเหลือเกิน ขอเพียงพวกเขายื่นมือเข้าไป ก็จะถูกน้ำหลากที่น่ากลัวนี้ดึงเอาไปด้วย

ถึงตอนนั้น อย่าว่าแต่ช่วยเหลือราชันแท้จริงจินผู่ออกมาเลย เกรงว่าพวกเขาเองก็ถูกลากเข้าไปด้วย ถึงเวลานั้นพวกเขาก็ต้องถูกน้ำหลากหอบเอาไปด้วย จากนั้นก็จะถูกหลี่ชิเย่กลืนกินเข้าไป กลายเป็นอาหารอันโอชะ

ลมปราณของหลี่ชิเย่เสมือนดั่งเป็นน้ำหลากแห่งศตวรรษ พลันที่พุ่งกวาดล้างเข้ามาสามารถบดขยี้ทำลายได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ขณะที่หลี่ชิเย่เรียกคืนลมปราณของตน เกรงว่าชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ได้ถูกบดขยี้ทำลายไปโดยสิ้นเชิงแล้ว

“น่ากลัวมากเหลือเกิน” นักศึกษาทั้งหมดมองดูชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ที่ยืนหยัดต้านเอาไว้ไม่อยู่ กำลังล่องลอยไปตามลมปราณเข้าหาหลี่ชิเย่ด้วยใบหน้าที่ขาวซีด และจะถูกลมปราณที่ทรงพลังปราศจากผู้เทียบเทียมของหลี่ชิเย่บดขยี้ทำลาย

เวลานี้ทุกคนจึงได้เข้าใจว่า เพราะอะไรหลี่ชิเย่ที่เผขิญกับปุยดอกของราชันแท้จริงจินผู่ดูดเกาะติดจึงไม่รู้สึกหวั่นไหวเล่า ไม่ได้มีการดิ้นรนขัดขืนใดๆ เขาต้องการให้มันเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว ต้องการอาศัยลมปราณของตนที่ทรงพลังยิ่งดันร่างกายของราชันแท้จริงจินผู่ให้ระเบิด จากนั้นก็จะรับเอาลมปราณของราชันแท้จริงจินผู่มาเป็นของตน

ตูม…เสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังขึ้น ระหว่างห้วงแห่งความเป็นความตายนั้น ปรากฏประกายศักดิ์สิทธิ์สายหนึ่งทิ้งตัวลงมา พลันช่วยเหลือชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ออกมาจากน้ำหลากลมปราณในพริบตาเดียว

เสียงปัง ปัง ปังดังขึ้น แม้ว่าราชันแท้จริงจินผู่จะถูกช่วยเหลือออกมาได้ แต่ผู้ที่ลงมือช่วยพลันถูกพลังกระแทกจนตัวลอย แขนถูกบดขยี้จากน้ำหลากลมปราณที่น่ากลัวปราศจากเทียบเทียมของหลี่ชิเย่ จนแหลกละเอียดกลายเป็นหมอกเลือดไปในทันที

“ในที่สุดก็ช่วยออกมาจนได้” พวกของราชันแท้จริงเคอะสือต่างรู้สึกโล่งอกเมื่อมองเห็นชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ถูกคนช่วยเหลือจากน้ำหลากลมปราณขึ้นมาได้

เมื่อทุกคนทอดสายตามองออกไป พบว่าผู้ที่ช่วยชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่ก็คือมังกรจรัสทองคำนั่นเอง

พริบตาเดียวระหว่างความเป็นความตาย มังกรจรัสทองคำได้ช่วยราชันแท้จริงจินผู่เอาไว้ แต่ว่า กรงเล็บมังกรข้างหนึ่งของมังกรจรัสทองคำก็ถูกน้ำหลากลมปราณบดขยี้จนแหลกละเอียดไป

ทุกคนต่างรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงเมื่อได้เห็นภาพนี้แล้ว ร่างกายของมังกรจรัสทองคำนั้นช่างแข็งแกร่งอะไรอย่างนั้น เรียกว่าฟันแทงไม่เข้าอยู่แล้ว

แต่ว่า ท่ามกลางน้ำหลากลมปราณ กรงเล็บมังกรของมังกรจรัสทองคำก็ถูกบดขยี้จนกลายเป็นหมอกเลือดไป ช่างเป็นพลังที่น่ากลัวเหลือเกิน

ในเวลานี้ ทุกคนลองคิดดู ชะตาแท้ของราชันแท้จริงจินผู่สามารถยืนหยัดอยู่ท่ามกลางน้ำหลากลมปราณได้นานขนาดนี้ นับว่ายอดเยี่ยมมาก และแข็งแกร่งมากแล้ว ไม่เสียทีที่เป็นราชันแท้จริงแปดลัคนา

……………………………………………………