ตอนที่ 2867 มาเป็นสาวใช้ให้ข้า

หนึ่งกระบี่ผงาดฟ้า ขวางการโจมตีที่ถึงแก่ชีวิตของพวกราชันแท้จริงงูหลามทอง ราชันแท้จริงเคอะสือ เทพธนูม้าบินเอาไว้

หนึ่งกระบี่ที่ทอดข้ามท้องฟ้า ตลบอบอวลไปด้วยความสว่าง ปรากฏกฎเกณฑ์จรัสแต่ละสายที่ทิ้งตัวลงมา ครั้นแสงสว่างจางหายไปเหมือนหมอกควัน ที่ตรงนั้นเสมือนหนึ่งต้นกำเนิดเซียนได้ถูกเปิดออกมาอย่างนั้น

เมื่อหนึ่งกระบี่ลักษณะเช่นนี้ได้ขวางอยู่ด้านหน้าสาลิกาสันติภาพ เหมือนเป็นการตัดขาดเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ตัดขาดอดีตและปัจจุบัน แค่หนึ่งกระบี่ผงาดฟ้าลักษณะเช่นนี้ เหมือนว่าไม่ว่าการดำรงอยู่ของสิ่งใดๆ ก็ไม่สามารถก้าวข้ามไปได้ การโจมตีทุกรูปแบบก็ต้องถูกหนึ่งกระบี่นี้ขวางเอาไว้

“กระบี่ล้างบาป…” ยังคงเป็นพวกราชันแท้จริงงูหลามทอง ราชันแท้จริงเคอะสือที่สามารถจดจำหนึ่งกระบี่ที่ผงาดฟ้านี้ได้เป็นคนแรก จากนั้น คนอื่นๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็จดจำหนึ่งกระบี่นี้ได้แล้ว

“กระบี่ล้างบาป กระบี่ล้างบาปของสถาบันศึกษาล้างบาป” ในเวลานี้ นักศึกษาจำนวนไม่น้อยต่างทยอยกันได้สติคืนกลับมา นักศึกษาบางส่วนถึงกับร้องเสียงดังขึ้นมา

ในขณะนี้ นักศึกษาจำนวนไม่น้อยต่างมองตาซึ่งกันและกัน ไม่มีใครคาดคิดว่า ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้สถาบันศึกษาล้างบาปถึงกับสอดแทรกเข้ามาได้ ถึงกับแย่งชิงเหยื่อกับพวกของราชันแท้จริงเคอะสือ

“เป็นหลี่ชิเย่คนนั้น” ในเวลานี้ มีผู้ที่ตาดีได้มองเห็นหลี่ชิเย่แล้ว และกล่าวเสียงแผ่วเบาขึ้นมา

เวลานี้ ทุกคนต่างมองออกไป ผู้ที่มานั้นเป็นหลี่ชิเย่จริงๆ นอกเหนือจากนี้ยังมีกระบือดำขนาดใหญ่ และนักศึกษาสถาบันศึกษาล้างบาป

“ดูนั่นสิ นกสาลิกาสันติภาพอีกตัวหนึ่ง” มีผู้ที่มองเห็นนกสาลิกาสันติภาพที่เกาะอยู่บนบ่าของหลี่ชิเย่ ถึงกับร้องเสียงดังขึ้นมา

“เป็นนกสาลิกาสันติภาพที่บินหนีไปเมื่อครู่” เมื่อนักศึกษามองเห็นนกสาลิกาสันติภาพที่เกาะบนบ่าของหลี่ชิเย่จึงได้กล่าวว่า “หรือว่านกสาลิกาสันติภาพตัวนี้ได้ตกอยู่ในมือของหลี่ชิเย่เสียแล้ว?”

“ไม่ ดูจากท่าทางแล้ว เป็นนกสาลิกาสันติภาพตัวนี้ที่หลบหนีไปนั้นไปตามผู้ช่วยมา มันต้องการกลับมาช่วยสาลิกาสันติภาพตัวผู้” นักศึกษาอีกผู้หนึ่งมองเห็นความนัยบางอย่างจึงกล่าวขึ้น

คำพูดนี้ทำให้นักศึกษาจำนวนมากต่างจ้องมองตากันและกัน กระทั่งมีนักศึกษาบางส่วนไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น และกล่าวว่า “หาคนช่วย อาศัยนักศึกษาสถาบันศึกษาล้างบาปอย่างนั้นรึ?”

จะไปโทษนักศึกษาเหล่านี้ที่ดูถูกพวกของหลี่ชิเย่ที่เป็นนักศึกษาสถาบันศึกษาล้างบาปก็ไม่ถูก จะอย่างไรเสียพวกของราชันแท้จริงเคอะสือแข็งแกร่งมากเหลือเกิน ราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองพวกเขาในฐานะที่เป็นราชันแท้จริง เรื่องกำลังความสามารถย่อมไม่ต้องกล่าวถึง สำหรับเทพธนูม้าบินในฐานะที่เป็นเทพแท้จริงขั้นอมตะ ชั้นสิบล้านชาติ กำลังความสามารถของเขาเทียบกับราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองแล้วมีแต่แข็งแกร่งกว่าไม่มีด้อยกว่าอยู่แล้ว

เมื่อมีพวกเขาสามคนร่วมมือกัน นักศึกษาจำนวนมากล้วนแล้วแต่มองไม่เห็นว่าสถาบันศึกษาล้างบาปจะมีปัญญาอะไรไปช่วยนกสาลิกาสันติภาพจากมือของพวกราชันแท้จริงเคอะสือได้ ในทัศนะของผู้คนจำนวนมากแล้ว เป็นการไม่เจียมตัวของพวกหลี่ชิเย่ที่เป็นนักศึกษาสถาบันศึกษาล้างบาปอยู่แล้ว

“เขามาอีกแล้ว…” สายตาของราชันแท้จริงเป่าหยวนถึงกับเต้นวูบวาบทีหนึ่ง เมื่อมองเห็นสาลิกาสันติภาพบนบ่าของหลี่ชิเย่ ถึงกับเพ่งสายตาไปข้างหน้า

ในขณะนี้ สายตาของพวกราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองต่างตกอยู่บนตัวของหลี่ชิเย่ เมื่อมองเห็นบนบ่าของหลี่ชิเย่มีนกสาลิกาสันติภาพเกาะอยู่ พวกเขาก็รู้แล้วว่าได้เกิดอะไรขึ้น เป็นนกสาลิกาสันติภาพตัวนี้ที่ไปขอความช่วยเหลือจากหลี่ชิเย่อย่างแน่นอนที่สุด

แม้ว่าจะถูกหลี่ชิเย่ทำเสียเรื่อง แต่ว่าราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองต่างมีแววตาดูน่าเกรงขามและเผยปณิธานการฆ่าออกมา แต่ว่า ในฐานะที่พวกเขาเป็นถึงราชันแท้จริง ยังคงอดกลั้นเอาไว้ได้ ไม่ได้อาละวาดขึ้นมาทันที

แน่นอน สายตาของราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทองก็ตกไปอยู่ที่กระบี่ล้างบาปอยู่เนืองๆ พวกเขาเคยเห็นอานุภาพของกระบี่ล้างบาปขณะอยู่ใต้ต้นสูงศักดิ์ ดังนั้น จึงมีความหวั่นเกรงอยู่ไม่น้อยในกระบี่ล้างบาป

“เอาล่ะ สมควรแยกย้ายกันได้แล้ว” หลี่ชิเย่เดินปรบมือเข้ามา และยิ้มกล่าวว่า “นับแต่นี้เป็นต้นไป นกสาลิกาสันติภาพรังนี้มีข้าเป็นผู้ดูแล ใครก็อย่าหวังจะแตะต้อง”

ขณะสิ้นเสียงปรบมือของหลี่ชิเย่ มองเห็นนกสาลิกาสันติภาพที่ได้รับบาดเจ็บตัวนั้นได้ส่งเสียงร้องขึ้นมาและบินเข้ามาหา บินวนรอบหลี่ชิเย่อยู่หลายรอบ จากนั้นได้บินไปเกาะบนบ่าของหลี่ชิเย่

“เพราะอะไรนกสาลิกาสันติภาพถึงได้ใกล้ชิดกับเขามากถึงเพียงนี้” ในเวลานี้ได้ทำให้ผู้คนร้องเสียงหลงขึ้นมา เมื่อมองเห็นบนบ่าซ้ายขวาสองข้างของหลี่ชิเย่มีสาลิกาสันติภาพเกาะอยู่ข้างละตัว ผู้คนจำนวนมากในเหตุการณ์ต่างรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ

“นกสาลิกาสันติภาพเป็นสิ่งที่ไร้เจ้าของ อาศัยอะไรบอกว่าเป็นของเจ้า” เวลานี้เทพธนูม้าบินได้กล่าวน้ำเสียงเย็นชา

“อ๋อข้าบอกว่าเป็นของข้าก็เป็นของข้า” หลี่ชิเย่ยิ้มเรียบเฉย และกล่าวเอ้อระเหยว่า “ตอนนี้ พวกมันก็คือสิ่งที่มีเจ้าของ มีใครไม่ยอมรึ?” กล่าวพลางสั่งการให้กระบือดำขนาดใหญ่ไปเอารังของนกสาลิกาสันติภาพออกมา

พลันที่หลี่ชิเย่ได้พูดคำๆ นี้ออกมา ทำให้ทุกคนต่างมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป รวมทั้งราชันแท้จริงเคอะสือ ราชันแท้จริงงูหลามทอง จะอย่างไรเสียบรรดานักศึกษาทั้งหมดที่อยู่ในเหตุการณ์ มีสักกี่คนที่ไม่ต้องการได้นกสาลิกาสันติภาพมาครอง?

เวลานี้คำพูดที่หลี่ชิเย่พูดออกมา เท่ากับเป็นการท้าทายซึ่งหน้ากับทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์

“เจ้ากำลังท้าท้ายต่อผู้กล้าทั่วหล้าอย่างนั้นรึ?” ราชันแท้จริงเคอะสือพลันมีสีหน้าที่บึ้งตึง และเอ่ยขึ้นมาช้าๆ

“ถูกต้อง” หลี่ชิเย่หัวเราะทีหนึ่งตามอารมณ์ และกล่าวว่า “ท้าทายผู้กล้าทั่วหล้าอะไร พวกเจ้ายกย่องตัวเองมากเกินไปแล้ว ในสายตาของข้า พวกเจ้าเป็นได้แค่หมีควายฝูงหนึ่งเท่านั้น”

“บังอาจ…” พลันที่หลี่ชิเย่พูดขาดคำ พลันบังเกิดเสียงฮือฮาขึ้น ในเวลานี้ นักศึกษาจำนวนไม่น้อยต่างออกปากกล่าวตำหนิหลี่ชิเย่ กระทั่งมีนักศึกษาที่จ้องมองด้วยความโกรธ

คำพูดเช่นนี้ของหลี่ชิเย่ไม่เพียงพุ่งเป้าไปที่พวกของราชันแท้จริงเคอะสือเท่านั้น ยังเป็นการพุ่งเป้าไปยังทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ นักศึกษาจากหอจรัสศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในเหตุการณ์มีคนไหนบ้างที่ไม่ใช่ผู้ที่มีความโดดเด่นเหนือผู้คน มาวันนี้กลับถูกนักศึกษาสถาบันศึกษาล้างบาปคนหนึ่งมาทำให้อับอาย มีนักศึกษาคนใดเล่าที่ไม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเล่า?

“เจ้าคนไม่รู้จักคำว่าตาย ถึงกับกล้ากล่าววาจาไร้ยางอาย” มีนักศึกษากล่าวด้วยท่าทางแค้นเคือง

มีนักศึกษาบางส่วนกล่าวเหยียดหยามว่า “วาจาสามหาวมาก คิดว่าตัวเองเป็นปฐมบรรพบุรุษจริงๆ อย่างนั้นรึ? ถึงกับกล้าอวดดีขนาดนี้ ไม่ปัสสาวะแล้วส่องดูเงาตัวเองว่ามีหน้าตาอย่างไร ก็แค่นักศึกษาจากสถาบันศึกษาล้างบาปเท่านั้นเอง ทายาทของคนโฉดกลุ่มหนึ่ง พวกคนไร้ยางอายเท่านั้นเอง!”

ในเวลานี้ นักศึกษาจากสถาบันศึกษาใหญ่แต่ละแห่งต่างทยอยกันออกปากกล่าวตำหนิ พวกเขาต่างมองหลี่ชิเย่เป็นศัตรู

“ไม่ทราบว่าบุคคลระดับไหนจึงจะเป็นวีรบุรุษในสายตาของสหายล่ะ?” ในเวลานี้เอง ราชันแท้จริงหลิงซินได้เอ่ยปากขึ้น น้ำเสียงของนางไพเราะเสนาะหู นางไม่ได้มีอาการโกรธ ที่ถามเช่นนี้เพียงเพราะอยากรู้อยากเห็น

หลี่ชิเย่มองดูราชันแท้จริงหลิงซินทีหนึ่ง ยิ้มกล่าวว่า “อย่างน้อยก็ไม่ใช่เจ้า แน่นอนหากจะบอกว่าเจ้าเป็นหมีควายมันออกจะเกินไปนิดหนึ่ง สาวงามอย่างเจ้าก็ไม่ได้โง่ไร้สมองเหมือนหมีควาย ดูไปแล้วนังหนูอย่างเจ้านับว่ามีความฉลาดคล่องแคล่วไม่น้อย มาเป็นสาวใช้ให้ข้ายังพอได้”

พลันที่หลี่ชิเย่พูดคำๆ นี้ออกมา ทำให้ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมดตาค้างพูดอะไรไม่ออก ในเวลานี้มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ยืนเหม่ออยู่ตรงนั้น แม้แต่พวกจ้าวชิวสือที่อยู่ด้านหลังหลี่ชิเย่ก็ต้องรู้สึกตื่นเต้นเป็นกังวลไม่น้อย พวกเขาถึงกับอกสั่นขวัญแขวน

แม้ว่าก่อนหน้านี้หลี่ชิเย่ก็เคยพูดคำพูดคลักษณะเช่นนี้ออกมา แต่ว่า นั่นแค่พูดกันลับๆ เท่านั้นเอง เวลานี้หลี่ชิเย่ไม่เพียงพูดคำพูดเช่นนี้ต่อหน้าราชันแท้จริงหลิงซินเท่านั้น ยังเป็นการพูดต่อหน้าผู้คนทั่วหล้า มันเป็นอะไรที่น่าตกใจเหลือเกิน ทำให้พวกเขาฟังด้วยความอกสั่นขวัญแขวน

ในขณะนี้ ทุกคนต่างมองดูหลี่ชิเย่ด้วยท่าทีงงงัน บางคนกระทั่งมองดูหลี่ชิเย่เหมือนมองดูคนโง่เขลาอย่างนั้น ในทัศนะของพวกเขามองว่า หากหลี่ชิเย่ไม่ใช่คนโง่เขลาก็คือคนเสียสติ

ราชันแท้จริงหลิงซินเป็นใคร เป็นราชันแท้จริงเจ็ดลัคนา ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นคู่หมั้นของเทพสงครามจินเปี้ยน ลองนึกภาพดู บุคคลระดับนี้อยู่ในฐานะที่สูงส่งเช่นใด เป็นที่แหงนมองของผู้คนจำนวนเท่าไร มาวันนี้หลี่ชิเย่ถึงกับกล่าวคำไร้ยางอาย ถึงกับกล้าบอกว่าจะให้ราชันแท้จริงหลิงซินเป็นสาวใช้ให้เขา คำพูดเช่นนี้ช่างอวดดีเช่นใด มันคือการเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว

“เจ้าคนที่ไม่รู้จักคำว่าตาย ถึงกับกล้าพูดจาต่ำทรามเช่นนี้ โทษสมควรตายหมื่นครั้ง!” นักศึกษาที่รักใคร่ชื่นชมในตัวของราชันแท้จริงหลิงซินถึงกับกล่าวด้วยความแค้นเคือง

แต่ก็มีนักศึกษาบางส่วนพูดเหยียดหยามว่า “คางคกริอ่านกินเนื้อห่านฟ้า ไม่รู้จักส่องกระจกดูสารรูปของตัวเอง ฮึอาศัยเขาน่ะ คู่ควรรึ?”

“คนอย่างเจ้าดูจะเหลวไหลอยู่บ้าง” ราชันแท้จริงหลิงซินมองดูหลี่ชิเย่ทีหนึ่ง ทำท่าเอียงคอโดยไม่ได้แสดงอาการโกรธ สุดท้าย ส่ายหน้าเบาๆ จากนั้นหันหลังไปจากทันที

“ฮึเจ้าคนแซ่หลี่นับว่ามันโชคดี และฝ่าบาทหลิงซินเป็นผู้ที่มีจิตใจกว้างขวาง มิฉะนั้นล่ะก็ อาศัยคำพูดที่ไร้ยางอายก็เพียงพอที่จะให้เขาต้องตายร้อยครั้งแล้ว” นักศึกษาบางคนส่งเสียงฮึเย็นชาขึ้นมา เมื่อเห็นว่าราชันแท้จริงหลิงซินไม่แสดงอาการโกรธ และเป็นการเดินจากไป

ในเวลานี้ กระบือดำขนาดใหญ่ได้หยิบเอารังนกสาลิกาสันติภาพออกมาจากถ้ำหินแล้ว มองเห็นในนั้นมีไข่นกของสาลิกาสันติภาพอยู่สี่ฟอง นกสาลิกาสันติภาพทั้งสองต่างส่งเสียงร้องขึ้นมาด้วยความดีใจ และบินเข้าไปหาเมื่อเห็นรังของตน ช่วยกันคาบซ้ายขวาของรังแล้วบินขึ้นไป

“เอาล่ะ หากไม่มีใครมีปัญหาอื่นใดก็จบลงได้แล้ว” เมื่อหลี่ชิเย่เห็นว่าได้รังนกมาแล้ว จึ่งเอ่ยเรียบเฉยขึ้นมา

“เจ้าเอาไข่นกสาลิกาสันติภาพไปแล้วก็คิดจะหนีรึ อย่าหวังเลย!” ในเวลานี้ เทพธนูม้าบินส่งเสียงฮึเย็นชาขึ้นมา

หลี่ชิเย่หยุดเดิน และมองดูพวกเทพธนูม้าบินแวบหนึ่ง ยิ้มกล่าวเรียบเฉยว่า “ทำไม พวกเจ้ายังไม่ยอมรึ? ได้ มีกี่คนที่ไม่ยอมแจ้งชื่อมาทีละคน ข้าจะซัดจนพวกเจ้ายอม!”

พวกนักศึกษาจากสถาบันศึกษาล้างบาปต่างยอมใจแล้ว สำหรับการใช้อำนาจบาตรใหญ่ของหลี่ชิเย่ ต่อหน้าราชันแท้จริงพูดว่าจะซัดพวกราชันแท้จริงกระทั่งยอม ช่างเป็นการใช้อำนาจบาตรใหญ่เพียงใด อีกทั้งที่ตรงนี้ไม่ได้มีราชันแท้จริงเพียงคนเดียว

ในขณะนี้ นักศึกษาจำนวนมากต้องจ้องมองหลี่ชิเย่ด้วยความโกรธ แววตาของพวกเขาต่างพ่นเป็นเพลิงแห่งความโกรธออกมา

“เพื่อนนักศึกษาหลี่ คำพูดนี้ออกจะกำแหงมากเกินไปแล้วกระมัง” เวลานี้ ราชันแท้จริงเคอะสือได้เอ่ยขึ้นมาช้าๆ

แม้ว่าในขณะนี้ราชันแท้จริงเคอะสือไม่ได้แสดงอาการโกรธ แต่ว่า ฟังจากน้ำเสียงของเขา สามารถฟังรู้ว่าเขาไม่พอใจอยู่หลายส่วน จะอย่างไรเสียพวกเข้าก็เป็นถึงราชันแท้จริงคนหนึ่ง พูดต่อหน้าทุกคนใต้หล้าว่าจะซัดพวกเขาจนกว่ายอมสยบ ต่อให้เป็นคนที่ใจเย็นมากก็ต้องมีอารมณ์ได้เช่นกัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกเขาที่เป็นราชันแท้จริงผู้เกรียงไกรไปทั่วหล้า

“อ๋อคนอย่างข้าเป็นคนกำแหงเช่นนี้ตลอดมา หาไม่แล้วคนอื่นคงไม่เรียกข้าว่าเป็นคนโหดอันดับหนึ่ง” หลี่ชิเย่หัวเราะตามอารมณ์ และกล่าวว่า “ถ้าหากพวกเจ้าไม่พอใจ เข้ามากัดข้าสิ เมื่อไหร่ก็ได้ข้ายินดีเสมอ”

คำพูดที่ถืออำนาจบาตรใหญ่เช่นนี้เป็นการท้าทายต่อพวกของราชันแท้จริงเคอะสืออย่างโจ่งแจ้ง กระทั่งเป็นตบหน้าพวกของราชันแท้จริงเคอะสือไปฉาดใหญ่แล้ว

ในเวลานี้ ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลี่ชิเย่ ทุกคนต่างเฝ้ารอว่าพวกของราชันแท้จริงเคอะสือจะจัดการเช่นใดกับคนกำแหงอย่างเจ้าหลี่ชิเย่ที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำผู้นี้

…………………………………………………….